Oscar Leonard Carl Pistorius เกิดที่เมืองโยฮันเนสเบริก ประเทศแอฟริกาใต้ เขาพิการตั้งแต่เกิดไม่ขาทั้งสองข้าง ตั้งแต่ใต้หัวเข่า เริ่มใส่ขาเทียมตั้งแต่ 1 ขวบเป็นคนรักกีฬา ชอบเล่นกีฬาหลายประเภท แม้จะพิการแต่ใจไม่เคยท้อเขาฝึกฝนและทุ่มเท โดยเฉพาะการวิ่งที่ ออสการ์ เขาชนะการวิ่งแข่งขันวิ่ง 100 เมตรในกีฬาของโรงเรียน ซึ่งแข่งกับคนปกติ ด้วยเวลา 11.72 วินาที ดีกว่าสถิติของนักกีฬาพาราลิมปิกอยู่ที่ 12.20 วินาที ในตอนนั้นเขาเริ่มได้รับโอกาสในการกีฬา โดยมีผู้สนับสนุนได้มองขาเทียมแบบ Flex-Foot Cheetahs ซึ่งเป็นโครงขาเทียมรูปตัวเจ และเขาก็ใช้มันลงแข่งขันกีฬาฤดูร้อนของคนพิการในปี 2004 จนเข้าเส้นชัยได้ที่ 3
ความฝันของ ออสการ์ ไม่ใช่เพียงแข่งเพื่อชัยชนะ แต่เขาแข่งขันเพื่อบอกให้ทุกคนรู้ว่า เขาไม่ใช่แค่คนพิการ เขาไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา ในปี 2005 เขาขอทดลองเข้าลงแข่งขันกับนักกีฬาปกติในรายการระดับประเทศชื่อ South African championships ซึ่งสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นเมื่อเขาเข้าเส้นชัยเป็นอันดับที่ 5 เอาชนะนักวิ่งปกติระดับท๊อปของประเทศ
ในปี 2007 ออสก้าร์ก็ตัดสินใจลงแข่งขันวิ่งระดับนานาชาติกับนักกีฬาปกติคนอื่นๆอย่างเป็นทางการครั้งแรก ในรายการ IAAF Golden Gala ที่กรุงโรม ในปีนั้นเอง ดร.เบิร์กแมน รายงานต่อคณะกรรมการ IAAF ว่า ขาเทียมของออสการ์ทำให้เขาได้เปรียบนักกีฬาคนอื่นๆที่ร่างกายปกติอย่างไม่เป็นธรรม ทำให้คณะกรรมการตัดสินไม่ให้เขาใช้ขาเทียม ลงแข่งในรายการแข่งขันที่จัดโดย IAAF เพราะเป็นการเอาเปรียบนักกีฬาปกติ แต่ด้วยความไม่ยอมแพ้ ซึ่งมีผลทำให้เขาไม่สามารถลงแข่งขันโอลิมปิค 2008 ออสก้าร์ไม่ยอมแพ้เขานำเรื่องขึ้นฟ้องที่ศาลอนุญาโตตุลาการเพื่อการกีฬา เพื่อหาข้อไกล่เกลี่ย สุดท้าย ศาลตัดสินให้ IAAF แพ้โดยขาเทียมนั้นไม่มีผลต่อความได้เปรียบและทำให้ออสก้าร์สามารถลงแข่งขันได้ แต่อย่างไรก็ดี ในโอลิมปิกปี 2008 ออสก้าร์ก็พบกับความผิดหวังที่สถิติของเขายังไม่ดีพอที่จะได้รับคัดตัวเป็นตัวแทนประเทศ
ออสการ์ไม่เคยยอมแพ้เขายังซ้อมอย่างหนักและเดินสายแข่งขันในรายการต่าง โดยสามารถพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นศักยภาพอันไม่จำกัดของตัวเขา โดยเฉพาะที่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกคนพิการปี 2008 เขาสามารถชนะในการแข่งขันวิ่งระยะทาง 100, 200 และ 400 เมตร กวาดเหรียญทองกลับบ้าน ในปี 2012 เขายังคงร่วมแข่งขันรายการในประเทศ โดยชนะและทำเวลาได้ถึง 45.20 วินาที ซึ่งดีกว่าเวลามาตรฐาน เอ สแตนดาร์ด ที่ 45.30 วินาที เพื่อที่จะหวังให้ได้รับเลือกติดทีมชาติอเมริกาใต้ ไปแข่งขันโอลิมปิกในปี 2012
เรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดีในการไม่ยอมแพ้ ขีดจำกัดของร่างกาย ออสก้าร์เป็นคนพิการ ที่ไม่ยอมรับว่าตนเองพิการ เขาต้องซ้อมหนักและอดทนกว่านักกีฬาปกติมาก ต้องสู้กับการดูถูกจากเพื่อนนักกีฬา เพื่อสร้างโอกาสให้กับตัวเอง ที่สำคัญชัยชนะของเขาในอนาคตจะบอกกับโลกว่า การวิ่งอาจจะไม่ใช่เฉพาะกีฬาของคนที่มีสองขาอีกต่อไป เพราะคนพิการที่ไม่ยอมแพ้ก็สามารถลงแข่งขันและเอาชนะได้
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
