ทั่วๆ ไป
ก่อนอื่นต้องบอกว่าที่ห่างหายไปนาน เพราะกำลังพยายามทุ่มเทกับการเรียน
เนื่องจากฝนได้ลาออกจากงานตั้งแต่เดือนเมษายน แล้วมาเรียนต่อที่มหิดล
ช่วงแรกๆก็ลำบากพอสมควร เนื่องจากต้องปรับตัวค่อนข้างเยอะ
อาจเป็นเพราะเราทิ้งการเรียนไปนาน พอกลับมาเรียนเลยค่อนข้างยาก
จากที่เคยทำงาน กลับห้องก็เฮฮาตามประสา
แต่พอเรียน กลับห้องก็ต้องอ่านหนังสือ
ต้องพยายามมากขึ้น ขยันให้มากขึ้น
ก็เป็นภาระอีกแบบที่ต้องทำ
ความรัก
เนื่องจากช่วงที่ผ่านมา ค่อนข้างทุ่มเทกับการเรียนมาก
จึงไม่ค่อยมีเวลาสนใจเรื่องความรักมากนัก
ประกอบกับช่วงที่ผ่านมา เขาคนนั้นก้เหมือนจะมีใครอีกคนอยู่
เราจึงถอยห่างออกมาเพื่อคอยดูสถานการณ์
แต่ ณ ตอนนี้ รู้ข่าวว่าความสัมพันธ์เขาแย่ลง
เขาเองก็อาการน่าเป็นห่วง
เงียบขรึมลง มีอาการซึมเศร้า ถึงขั้นไปตัดผมมาแล้ว
ก็ไม่รูว่าจะช่วยปลอบใจเขายังไงเหมือนกัน
เพียงอยากบอกให้เขารู้ว่า...
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ฝนก็ยังเป็นห่วงเขา คอยเป็นกำลังใจให้เขาเสมอ
ถ้ามีอะไรให้ช่วย ก็บอกได้เสมอนะ
ปล.เมื่อไหร่จะมองตรงนี้ คนที่ยืนข้างเธอ รักเธอมาเสมอ หันมองกันบ้างได้ไหม