5..พี่จะไปต่อแล้วนะ..น้องจะไปกับพี่ไหม?..ถ้าไป จับมือพี่ไว้นะ..
เพลงกล่อมน้อง
..จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า กล่อมน้องเข้านอน..
..วันนี้เหนื่อยอ่อน ขอนอนสักที(นะ)..
..ขอหมอนฝันหวาน ขอนิทานฝันดี..
..ขอให้คืนนี้..หลับเป็นสุขเอย..
เรา2พี่น้องเดินทางมาเรื่อยๆ เราร้องไห้ เรายิ้มทั้งน้ำตา
เราอยู่ด้วยกันมาตลอด เวลาพี่ได้ยินเสียง น้องเรียก "พี่ญ่า"
มันเหมือนเสียงจากสวรรค์ ที่ทำให้พี่มีชีวิตอยู่ได้จนทุกวันนี้
วันนี้ พี่เริ่มโตเป็นผู้ใหญ่อีกนิด พี่จะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย
แต่ทำไม พี่รู้สึกว่า น้องไม่โตตามพี่มาเลย น้องอาจจะตัวใหญ่
สูงขึ้น แต่ น้องก็ยังเป็นเด็กน้อยเล็กๆ ที่พี่อุ้มไปฝากเขาเลี้ยง
ก่อนไปโรงเรียนทุกวัน เด็กน้อยเล็กๆที่ชอบฟังเพลงก่อนนอน
เด็กน้อย ที่ไม่ยอมห่างผ้าขนหนูเหม็นๆ วันไหนไม่ได้กอด ก็จะ
ไม่ยอมหลับยอมนอน พี่เคยแกล้งเอาไปซ่อน แต่สุดท้าย ก็ต้อง
ยอมเอามาคืนให้ทุกทีไป..
วันที่พี่ต้องเสียใจที่สุดในชีวิต นึกถึงตอนนี้ ก็เหมือนแผลลึก
ที่ไม่มีวันหาย คือวันที่พี่ต้องส่งน้องไปอยู่ไกลจากพี่ ไปอยู่ที่
โรงเรียนประจำ ของเด็กพิเศษโดยเฉพาะ เพราะพี่ต้องเรียน
หนังสือต่อ มันสำคัญสำหรับชีวิตเรา2คนมากที่สุด ถ้าพี่
ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย ชีวิตเราคงจะแย่กว่านี้ พี่จึงต้องตัดใจ
ให้น้องไปอยู่ที่โรงเรียนนั้น..แต่ก็นั่นแหละ ท้ายที่สุด คนที่ทน
พรากจาก และหาอาทรไม่ได้ ก็คือพี่เอง น้องกลับมาบ้าน
แต่ละครั้ง ตัวเต็มไปด้วยแผล อักเสบเป็นหนอง แค่นี้พี่ก็หัวใจ
หล่นตุ๊บ..ลงพื้นไปแล้ว ทุกครั้งที่พี่ไปรับกลับบ้าน น้องจะทำเป็น
ไม่สนใจพี่ ไม่มองหน้า ไม่คุย เหมือนจะบอกให้รู้ว่า พี่ทำไมทิ้งนู๋
และพี่..ก็ทนสภาพความเป็นอยู่ของที่ ที่นั้นไม่ได้ด้วย...
นั่นแหละ...ในที่สุด...พี่ก็ต้อง เอาน้องมา
อุ้มไว้ เหมือนเมื่อตอนเล็กๆเช่นเดิม.......
..วันนี้..ในที่สุด พี่ก็เรียนจบออกมาได้..ถึงแม้จะต้อง
รีบกลับบ้าน ไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนกับเขานัก..
แต่มันก็ไม่มีอะไร..จะดีเท่าได้กลับมาหาน้องหรอก
จริงไหม?..
พี่ไม่อยากให้ คนที่มีลูกหรือญาติพี่น้อง เป็นแบบนี้ เอาเขาไปทิ้งไว้
เลย เด็กพิเศษทุกคน น่าสงสารจับใจ เวลาพี่ไปรับน้องเมื่อก่อนนี้
เขาจะเข้ามา จับมือพี่ แล้วบอกว่า "แม่..กลับบ้านนะ" อยากจะรู้นัก
ว่าคนที่เป็นแม่คน เขาเอาลูกมาทิ้งไว้ แล้วไม่เคยกลับมาเลยได้อย่างไร
จิตใจ โหดร้ายผิดมนุษย์นัก เด็กบางคนที่นี่ ถูกเลี้ยงแบบตามมีตามเกิด
ยิ่งกว่าประชาสงเคราะห์ น้ำดื่มก็ไม่สะอาด พี่ขอทางศาลากลางจังหวัดเขา
ให้เอาน้ำดื่มไปลงให้เด็กๆ ก็พอจะบรรเทาไปได้บ้าง แต่สิ่งที่พี่ อยากจะ
ไม่ให้มันเกิด คือ ได้โปรด อย่าเอาลูกไปทิ้งไว้ที่อื่นเลย เด็กๆทุกคน
การความรัก ถึงแม้สมองเขาจะ พิการ เขาก็ต้องการความรัก ถ้าพี่..
มีพรวิเศษได้จริงๆ1ข้อ พี่ก็จะขอ ขอให้เด็กทุกคน ไม่ถูกทอดทิ้ง..
เหมือนตัวพี่..เหมือนน้องของพี่..เหมือนเด็กๆในโรงเรียนประจำนั้น..
ที่บางคน พ่อแม่เอามาทิ้งไว้ พอตกกลางคืน ก็เกิดอาการชัก แล้วก็จาก
ไปอย่างเศร้าสร้อย พี่ไม่รู้นะ ว่าน้องแคท ของพี่ จะได้มีโอกาสอ่านไหม
พี่แค่อยากจะเขียน....เท่านั้นเอง
วันนี้ พี่คิดถึงน้องที่สุด แต่พี่ต้องมานั่งอยู่ตรงนี้..
พี่ไม่ได้กลับไปกอดน้องนอน ไม่ได้ไปร้องเพลงน้องฟัง
แต่ที่พี่ มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปจนทุกวันนี้ ก็เพราะ พี่มีเสียงเล็กๆ
น่ารัก คอยเรียก "พี่ญ่าจ๋า" รอคอยพี่อยู่เสมอ ที่บ้านของเรา
รักน้องมากที่สุดในโลก..พี่จะสู้ต่อไป พี่จะก้าวเดินไปข้างหน้า
น้องหล่ะ..จะไปกับพี่ไหม? ถ้าไป..จับมือพี่ไว้นะ เราจะก้าวไปพร้อมกัน
บีจี แน้ว แนว โครงการ 3 กดโล้ด
| Create Date : 25 สิงหาคม 2550 |
| Last Update : 26 สิงหาคม 2550 22:44:28 น. |
|
38 comments
|
| Counter : 1413 Pageviews. |
 |
|
1
โอ๋ๆๆๆๆ พี่จะไปแล้วน้องจะไปกับพี่ไหม...ถ้าไปจับมือพี่ไว้นะ...เราจะไปด้วยกัน
ยังไงของคุณมากครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
