หนังเรื่องนี้สร้างจากนิยายของ Roald Dahl ที่เขียนถึง วิลลี่ วองก้า กับโรงงานช๊อคโคแลตของเขา ซึ่งทำได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจจริงจากฝีมือกำกับ ของ ทิม เบอร์ตัน (เรื่อง ก่อนหน้านั้นคือ บิ๊ก ฟิช ทำได้สุดยอดเหมือนกัน) และได้ฝีมือเซียน ของ จอนนี่ เดปป์ (รับ บท วิลลี่ วองก้า)กับ เจ้าหนู Freddie Highmore(รับบท ชาร์ลี) อีก คู่นี้เคยทำให้ผมประทับใจในเรื่อง finding neverlandร่วมกับเคท วินเสลต มาแล้ว ...
งานนี้ ทิม เบอร์ตั้น คงหวลกลับเป็นเด็กอีกครั้ง กำกับหนังได้หวานหอมอร่อยจริงจริง งานปราณีตมากครับแม้ขนาด รอยล้อรถบรรทุกในโรงงานยังสวยเลย ทำให้ต้องติดตามว่าในโรงงานภายนอก ที่ยืนทมึนเหมือนสัตว์ประหลาดตัวยักษ์ เงอะงะ กับปล่องควันที่ส่งกลิ่นหอมหวานให้ชาร์ลีมาสูด แล้วยิ้มอย่างมีความสุขทุกครั้งที่เดินผ่าน มีอะไรซ่อนอยู่ภายใน ผู้กำกับทิม เบอร์ตั้น ก้าวล้ำจินตนาการไปอย่างสนุกสนานในโรงงานที่ไม่สามารถคาดเดาได้ กล้องที่ถ่ายส่วนมาก มองในสายตาของเด็ก ต่อ โลกรอบข้าง แม้จะแย่สักเพียงไหน แต่ยังมีความหวังครับ ... วิลลี่ วองก้า เอง ยังคงเป็นเด็กใน ร่างผู้ใหญ่ ถึงแม้การกลัวตายจนต้องหาทายาท แต่ก็เพื่อทำให้สิ่งที่เขารักคงอยู่ต่อไป ... ตลกร้ายทั้งเรื่องนี้ สั่งสอนพ่อแม่ ที่เลี้ยงลูกแบบอย่างที่ตนเองอยากให้เป็น การเป็นเด็กดี มาจากครอบครัวที่อบอุ่นและเข้าใจกันมากกว่าเงินทอง ความร่ำรวย ความรู้ การมีกินมีอยู่อย่างเหลือเฟือ ไม่ใช่เติบโตอย่างก้าวร้าวกับ เกมไล่ฆ่ากัน ว่ามีผลเป็นอย่างไร แม้กระทั่งโรงงาน ยาสีฟันที่ขายดีขึ้น เพราะขนม ช๊อคโคแลตอีกด้วย (ผมว่า วิลลี่ วองก้า น่าจะทำช๊อคโคแลตผสมฟลูออไรด์นะครับ ว่าไหม) ... เผ่าOompa Loompaออกมาทีไรฮาดี และร้องเพลงได้สนุกดี ผมชอบเพลงVeruca Saltครับ ตอนกระรอกแทะลูกนัทครับ ...
ไปดูกันแล้วอยากได้ตั๋วทองสักใบเหมือนกันครับ
|
แต่พี่ว่า...ได้ซอกโกแลต...อร่อยๆน่าจะดีกว่าอ่ะ...
อยากดูเหมือนกันเรื่องเนี้ย...แต่ยังไม่ว่างอ่ะ..กลัวลาโรงไปก่อนเหมือนกัน..