Bloggang.com : SUMO_P : เดิน เดิน เดิน

เดิน เดิน เดิน - INRA

จริงๆ ไม่ค่อยอยากเขียนเรื่องนี้เท่าไหร่เลย
เพราะรู้ว่าคงมีคนสะใจกันเพียบ

อยู่กรุงเทพฯ ก็มีรถขับตลอด
ตึกที่ทำงานก็มีลิฟท์ใช้

เดินเท่าที่จำเป็นก็พอ

ตอนนี้น่ะเหรอ

ตลอดสาย 1,30 ยูโร
เรามีนัดกันทุกเช้ากับพี่โชเฟอร์ (แล้วแต่ว่าจะเจอคนไหน)

ถึงแล้ว (30 นาที พอดีพอเด๊ะ)
ลิบๆ อยู่เหนือยอดไม้นั่นแหละ "ที่หมาย"
แลปอยู่ชั้น 2 ห้องริมขวาสุดนั่นแหละ
ส่วนห้องทำงานก็อยู่ข้างๆ กัน
จากป้ายรถเมล์ก็ใกล้ๆ เอ้ง เดินแป๊บเดียว

ทางเข้าอยู่นี่แหละ แค่ข้ามถนนก็เจอแล้ว
เปิดปั๊กกะตูเข้าไป เดินจนสุดทางที่ต้นไม้เขียวๆ
ละก็เลี้ยวขวา

ยังๆ ยังไม่ถึง

โน่น ไหวๆ อยู่ยอดไม้โน่น ตึกชั้น

อีกนิดเดียว

ใกล้แล้วจ้า ใกล้แล้ว

อ่ะ จะเข้าตึกใช้มะ ทางขวาต้องมีรถ
เดินเท้าไปทางซ้าย จ้า ใกล้แล้วๆ
ผอม แน่น แน่

ตรงเข้าไป สุดทางเลี้ยวขวา เดินจนสุดทางอีกที
...

แล้วก็....

ชี้แด้งงงงงงงงงงง..........

ซ้ายสุมัลลิกา ขวาชอง มารี
(หน้าเหมือน ลุงชอน ที่เป็นเจมส์ บอนด์ เลยล่ะขอบอก)

เงยหน้ามาเป็นเจอ แหงะ....

โอ้ย อะไรจะรักกัน รักกัน ขนาดนี้
ช่วยเอาหนูไปทิ้งไว้ที่แลปก็ได้
ไม่ต้องใกล้ชิดกันขนาดนี้ น่ากลัวๆ

ปล. ดูแต่รูปกันไปก่อนนะ ส่วนเรื่องราวการผจญภัยจะมาเล่าให้ฟังวันหลัง วันนี้ไปอ่านหนังสือต่อก่อน อาจารย์จะคุยด้วยวันจันทร์

จะอ่านทันมั๊ยเนี่ย