space
space
space
 
เมษายน 2560
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
space
space
18 เมษายน 2560
space
space
space

เด็กหญิงวันดี3
เมื่อสองตาหลานกลับมาถึงบ้าน ก็นำผักปลาที่หาได้ให้ยายเพื่อนำไปประกอบอาหาร กับข้าวเย็นนี้มีผัดผักบุ้งแกงส้มใส่ปลาที่หามาได้ ยายยังตำน้ำพริกกะปิอีกอย่าง สามคนตายายกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย เมื่ออิ่มแล้วก็อาบน้ำอาบท่าจะเข้านอน ตามองดูวันดีว่าหลับแล้ว จึงคุยกับยายว่า ยายวรรณณามันโทรมนตาสุขพูดประโยคสั้นๆแล้วนิ่งเงียบไป ยายจึงพูดขึ้นว่า รู้แล้วละตา ยายพูดขึ้น ตาจึงเอามือก่ายหน้าผากด้วยความทุกข์ใจ เราจะบอกวันดีเรื่องแม่ดีใหม ?ยายตอบตาว่า สักวันวันดีก็ต้องรู้ว่าแม่ยังอยู่ฉันว่าบอกดีกว่านะ ยายตอบ?ตาจึงพูดว่า แล้วไม่กลัววรรณณามันมารับวันดีไปอยู่ด้วยเหรอ !ตาเอ่ยขึ้น. ยายจึงตอบตาว่า ถ้าวันดีจะได้มีอนาคตที่ดีฉันก็ยอม ยายพูดทิ้งท้ายแล้วหันหลังให้ตา น้ำตายายสุขก็ไหลอาบแก้ม ...............
ในเช้าวันรุ่งขึ้นสายๆหลังการทำกิจวัตรประจำวันเสร็จเรียบร้อยแล้ว มีรถยนต์ขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน
เมื่อประตูเปิดออก ไม่ใช่ใครที่ใหนลูกสาวของตายายนั่นเอง วรรณณา เสียงตายายพูดด้วยความประหลาดใจ เมื่อมาถึงวรรณณาวิ่งมากราบเท้ายาย พร้อมกับร้องไห้อย่างหนัก. พ่อ แม่ หนูขอโทษ
ตายาย น้ำตาไหล จึงบอกอโหสิกรรมให้ลูกทุกอย่าง พร้อมกับเรียกวันดีเข้ามาหา ตา ยายบอกกับวันดีว่า แม่ของหนูกลับมาแล้วนะ วันดียังงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น วันดีเดินเข้าไปอย่างช้าๆ พร้อมกับพูดคำคำนึงที่ทำให้วรรณณาผู้เป็นแม่ถึงกับหลั่งน้ำตา อย่างหนัก แม่จ๋า !วันดีเอ่ย แม่วรรณาโผเข้ากอดลูกด้วยความดีใจ ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม่ขอโทษนะลูก แม่ผิดไปแล้วเด็กน้อยสวมกอดแม่ด้วยความสุขใจ
วรรณาจึงเล่าให้ตายายฟังว่าเธอไปอยู่ที่ใหนมาทำอะไรมาบ้าง เล่าเหตุการณ์ต่างๆว่ามีเหตุผลอะไรที่ไม่ได้ติดต่อบ้านเลย เมื่อปรับความเข้าใจกันดีแล้วจึงบอกพ่อกับแม่ว่าหนูอยากพาลูกไปอยู่ด้วยได้มั๊ย พ่อกับแม่จะว่าอย่างไรบ้าง ตายายก็เงียบไปซักพัก ยายพูดขึ้นว่าต้องถามวันดีเองว่าจะไปหรือไม่ไป ส่วนพ่อแม่ก็ไม่ว่าอะไรถ้าวันดีมีอนาคต ก็พร้อมที่จะให้ไป ทว่า หนูวันดีไม่เคยได้รับความรักจากแม่เลย กลับ สับสนวุ่นวายใจว่าจะทิ้งตายายไปได้เหรอ ความผูกพันมากกว่าแม่ผู้ซึ่งไม่เคยรู้เลยว่าความรักจาก

แม่เป็นเช่นไร ...........

วันดี หนูอยากไปอยู่กับแม่มั๊ยลูก ผู้เป็นแม่เอ่ย. ...หนูเป็นห่วงตา..ยาย ...ค่ะแม่.................วรรณารับรูความรู้สึกลูกทันที ว่าความสัมพันธ์แม่กับลูกยังไม่พอ เธอจึงตัดสินใจทิ้งชีวิตที่อยู่ในเมืองแออัด ทิ้งชีวิตหรูหรา ราคาแพงที่เธอทิ้งพ่อแม่เพื่อหลงในวังวนแห่งความสุขปลอมๆนั้นอยู่นานหลายปี จนลืมคิดถึงความรักอันบริสุทธิ์ที่แท้จริงของ พ่อ แม่ และลูกสาวตัวน้อยของตน หันหน้ามาเริ่มชีวิตใหม่กับครอบครัวด้วยความสุขที่ยั่งยืนแบบแนวเศรษฐกิจพอเพียง วรรณณาอยากเติมเต็มความรักจากแม่ให้กับหนูวันดีที่ไม่เคยได้รับเลย ความรักของวันดีจากนี้ไปจะได้มอบใหแม่ ตายาย อย่างเต็มเปี่ยม และมีความสุขตลอดไป....จบ.......

ตราบใดที่เราทำผิด แล้วยอมหันหลังกลับมาแก้
ไม่มีทางใดที่คนเป็นพ่อแม่จะไม่มีวันให้อภัย ...............


















Create Date : 18 เมษายน 2560
Last Update : 18 เมษายน 2560 10:53:32 น. 0 comments
Counter : 484 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

สมาชิกหมายเลข 3807427
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 3807427's blog to your web]
space
space
space
space
space