|
|
|
ตาใครโทรมาละ ทำไมไม่พูด เสียงของยายสุขเอ่ยถามผู้เป็นสามีด้วยความสงสัย โทรผิดละสิ ตาเย็นตอบยายสุขพร้อมกับกดวางสาย และนำโทรศัพท์ที่แนบหูออกวางไว้บนโต๊ะข้างทีวี พร้อมกับเดินออกนอกบ้านไปโดยมีวันดีรออยู่ด้านนอกแล้ว เพื่อที่จะไปเก็บผักและหาปลาตามประสาคนชนบท ดังความที่ว่าในน้ำมีปลา ในนามีข้าว เป็นเรื่องจริงโดยสิ้นเชิง ตายายและวันดีใช้ชีวิตแบบพอเพียงก็มีความสุขดี....ทว่าในใจลึกๆก็รู้สึกกังวล กับเรื่องที่จะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า ยายรับรู้ได้ทันทีว่าผู้เป็นสามีโกหก ยายสุขจึงเดินมาที่โต๊ะข้างทีวีเพื่อดูว่าใครโทรมา เมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูยายสุขจ้องมองอยู่สักพัก จึงได้วางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม แล้วเดินหันหลังเพื่อจัดแจงทำงานบ้านตามความเคยชิน ตา ..ตา....ตา....ตาเย็นนนน """ตาเย็นสะดุ้ง ด้วยความตกใจกับเสียงหลานสาวตัวน้อยเรียก..เสียงดังตามประสาเด็ก พลางตอบกลับไปว่า เรียกทำไมละลูก เปล่าจ่ะหนูเห็นตาเหม่อลอยตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ตาเป็นอะไรเหรอจะ วันดีถามตาเย็นด้วยความสงสัย ตามประสาเด็ก ..เปล่าไม่ได้เป็นอะไรหรอกลูก เราไปเก็บผักบุ้งกันดีกว่า.จ่ะไปกันเถอะตา.....ทั้งสองคนก็เดินไปเก็บผักหาปลาจนพอ. เมื่อเก็บผักพอแล้ว ตาก็ทอดแหได้ปลาในคูน้ำพอกับข้าว ทั้งสองคนจึงเดินทางกลับบ้าน เพื่อนำของที่หาได้นำไปปรุงอาหารเย็น ตลอดระยะทางที่เดินทางกลับบ้านต้องลัดเลาะผ่านทุ่งนาหลายแปลง วันดีเดินนำหน้า ส่วนตาเย็นเดินตามไปอย่างช้าๆในใจก็คิดถึงจุดประสงค์ของลูกสาวตนที่ติดต่อกลับมา หลังจากหายไปหลายปี ทว่าสองตายายไม่เคยเล่าเรืองแม่ของวันดีให้ฟังเลย จึงรู้สึกกังวลในใจอย่างบอกไม่ถูกแต่ก็ดีใจที่ลูกสาวติดต่อกลับมา ตายังมีอคติอยู่จึงตัดสายทิ้ง ลึกๆแล้วหัวอกคนเป็นพ่อรักและคิดถึงลูกยิ่งนัก 
| Create Date : 15 เมษายน 2560 |
|
1 comments |
| Last Update : 18 เมษายน 2560 10:54:19 น. |
| Counter : 312 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
