I dont care who you are , where you're from , what you did, as long as we are friends forever
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2560
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
26 มีนาคม 2560
 
All Blogs
 
ถนนสายนี้ มีตะพาบ 175 ฉันจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว



ถนนสายนี้ มีตะพาบ 175 ฉันจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว

1 ชีวิตของคนเรา เป็นไปไม่ได้ที่จะมีความสุขตลอดไป โดยปราศจากทุกข์ แต่ในใจขอภาวนาตลอดไม่อยาจะเจอเรื่องร้ายๆ แบบที่ตั้งรับมือไม่ทัน กระทั่งคำว่า "ช็อค" จนร้องไห้ไม่ออก น้ำตาไม่มี นอนไม่หลับทั้งคืน แต่พอเช้ามากลับสมองใสปิ๊ง  มีสติดีทุกอย่าง มันเป็นอย่างนี้นี่เอง วันทั้งวันไม่รู้สึกหิว 

แต่พอได้คุยกับใครสักคน น้ำตาก็ร่วงพรู แสดงว่าความกดดันของเราได้ถูกระบายออกมาแล้วสินะ   การมีชีวิตอยู่ในต่างแดน โดยปราศจากคนที่เราอยากจะระบายด้วยภาษาแม่มันรู้สึกอึดอัดและเก็บกดอย่างนี้นี่เอง

เมื่อรู้สึกผ่อนคลาย กลับมาถึงบ้าน กินข้าวแม้จะไม่รู้สึกว่าหิว แต่กลัวร่างจะล้ม  ชีวิตคนเราต้องสู้ต่อไป ความทุกข์ใจมันจะผ่านไปได้  แม้จะทำใจไม่ได้ก็ตาม

เมื่อรู้จักตัวเอง  กลับมาถึงบ้าน หาการ์ตูนดู  โชคดีจังที่ได้มีโอกาสดูโฉมงามฯ ที่เพิ่งเข้าฉาย (แต่เราได้ดูฟรีๆ ) จากนั้นก็ข่มตาหลับ ....  เมื่อความกดดันมันถูกขจัดออกไป  ร่างกายก็ต้องการพักผ่อน หลับไป 18 ชั่วโมง  เต็มอิ่ม   

แต่ใจยังกังวล หวังว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้นเร็วๆ นี้ ...... ข้าพเจ้าสวดมนต์ไม่ไหวแล้ว 

นี่คงเป็นกรรมของคนอยู่ไกลบ้าน ที่ยังห่วงคนที่บ้านที่ไทย 

"ฉันจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว"   แม้เมื่อก่อนจะเคยคิด แต่เมื่อมันเกิด เราก็ต้องพยายามหาทางรับมืออกับมันให้ได้  แต่..... ก็ยังหาทางออกไม่เจอ

จะทำยังไงดี

ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี.....





Create Date : 26 มีนาคม 2560
Last Update : 26 มีนาคม 2560 0:53:29 น. 4 comments
Counter : 1206 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtoor36


 
อยู่ต่างแดน.. หรืออยู่ไกลจากคนที่เราคุ้นเคย... บางทีก็เหงา
อยากกลับไปอยู่บ้้าน แต่ก็ทำไม่ได้

เพราะเรายังต้องทำงาน อันนี้ผมเข้าใจเลยครับ ยิ่งเราอยู่คน
เดียวในห้อง ไม่สบาย ลุกไม่ไหว ต้องพยุงตัวไปหา ยา หาน้ำ
ดื่ม...

พอหายแล้ว ไปออกกำลังกายให้เหงื่อออก เจอเพื่อนใหม่ก็ดีขึ้น
ทำให้เกิดความมั่นใจ..ครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 26 มีนาคม 2560 เวลา:5:04:27 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไวน์

ขอบคุณค่ะพี่ไวน์ ตอนนี้หนูยังหาทางออกไม่ได้อยากกลับบ้านไปช่วยคลี่คลาย อนาคตทางนี้รั้งขาไว้ หวังแค่ว่าอีก 2 เดือนที่หนูจะกลับบ้านทุกอย่างคงเข้าสู่โหมดความสุขเหมือนเดิม

โจทย์นี้มาตรงสถานการณ์จริงๆ ค่ะ

จริงๆ หนูจะเขียนเรื่องการอยู่เกินรัสเซียด้วยนะคะเนี่ยะ เนื่องจากปีนี้กฎหมายเปลี่ยนค่ะ อยู่เกิน 1 วัน ต้องขึ้นศาล จะบอกว่า "ฉันจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว" มาเจอการขึ้นศาลที่รัสเซีย คำๆ นี้ใช้ไม่ได้เลยค่ะ เพราะเมื่อก่อนอยู่เกิน จ่ายค่าปรับก็บินกลับได้ แต่ปีนี้อยู่เกิน ต้องขึ้นศาลอย่างเดียวค่ะ แล้วต้องติดต่อราชการด้วยภาษารัสเซียอีกต่างหาก....อืม คนไทยโปรดกลัวเถอะ


โดย: SeaSnow วันที่: 26 มีนาคม 2560 เวลา:15:47:53 น.  

 
สวัสดีคะ..

คนอยู่ไกลบ้าน..มีปัญหาหลายอย่าง

แต่อยู่ไปเรื่อยๆเถอะคะ..

เป็นประสพการณ์ในชีวิตที่น่าเรียนรู้..


โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 26 มีนาคม 2560 เวลา:16:45:29 น.  

 
ผมใช้วิธีโทรศัพท์กลับมาที่บ้านครับ แต่ตอนที่ไปอยู่จีนกลับไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไหร่ หน้าที่ต้องมาก่อนล่ะนะ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 26 มีนาคม 2560 เวลา:21:17:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

SeaSnow
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




คิดในแง่ดีๆ ดีกว่ามานั่งจำสิ่งที่พลาดไป
Friends' blogs
[Add SeaSnow's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.