รั ก ลิ ง เ ผื อ ก + + รั ก ต า ตี่
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
15 สิงหาคม 2553
 
All Blogs
 
ตัดสินใจหยุดชีวิตความรักกับเธอเสียที

ความรัก ณ วันที่ 15 สิงหาคม 2553

ตี 4 กว่าๆ ได้ยินเสียงตาตี่เปิดประตูห้องนอนเล็ก จากนั้นก็เปิดทีวี ได้ยินเสียงเดินเข้าห้องน้ำ ล่ะก็เสียงข้าวสารกระทบหม้อหุงข้าว อืม...ตาตี่หุงข้าวเอง

ตอนเช้าที่ตาตี่กลับมากินข้าวเช้าก็ไม่ได้คุยอะไรกันนะ อารมณ์เสียใจมันค้างมาตั้งแต่เมื่อคืน ก็เลยไปนั่งร้องไห้อยู่หลังบ้าน ตาตี่กินข้าวเช้าเสร็จก็ขี่รถออกไป

เกือบๆ 10 โมงเช้า ตาตี่กลับมาอีกครั้ง คงจะท้องเสียเห็นกลับมาก็ตรงไปเข้าห้องน้ำ เสียงโทรศัพท์ตาตี่ดังนานมากๆ ตาตี่รีบออกมาจากห้องน้ำและโทรกลับไป ฟังจากการพูดคุยก็คงคุยกับ ต. นัดกันไปไหนสักแห่ง หัวเราะกันระรื่นเชียวล่ะ อารมณ์เมื่อคืนยังคงค้างอยู่ไงเราอ่ะ ปี๊ดแตก....หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปหา ต. แต่จำเสียงได้นะ ต. ไม่ได้เป็นคนรับสาย น้องสาว ต. เป็นคนรับสาย แต่เราก็ทำเป็นเนียน พูดไปทำเหมือนไม่รู้ไม่ชี้ว่าไม่ได้คุยกับ ต. พูดไปเยอะเหมือนกัน สิ่งที่รับรู้คือ ผู้หญิงคนนี้หน้าด้าน ไม่ยอมรับว่ากำลังแย่งสามีเรา หาประโยคที่เจ็บไม่ได้เสียทีเลยพูดคำนี้ออกไป "แล้วเธอมาให้สามีพี่ล้วงลูบคำทำไมเมื่อช่วงเข้าพรรษาตอนที่เธอเอาเบียร์มาส่ง" ได้ผลแฮ่ะ หล่อนบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจะมาหาเราที่บ้าน เราตอบไปว่า "มาก็ได้อยากมาก็มา" เราพูดจบประโยค ตาตี่ขี่รถมาถึงบ้านพร้อมกับเปิดประตูยืนมองเราด้วยสายตาโกรธ โมโห ถามเราว่า "มึงกำลังทำอะไร กูบอกมึงแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้โทรไปกวนเค้าอีก แล้วนี่มึงโทรไปด่าเค้าทำไม" เราใส่กลับไปทันที ดีนะที่แค่พูดแค่นี้ อย่างนั้นเค้าไม่เรียกด่าหรอกนะ เพราะตาโตด่าคนไม่เป็น ผู้หญิงแบบนั้นสมควรจะได้รับมากกว่าคำด่าเสียด้วยซ้ำไป

ตาตี่ไม่ฟังเสียงเราพูดอีกต่อไป เดินตรงไปยังห้องนอนหยิบเสื้อผ้าจากตู้พร้อมกับเดินไปหน้าบ้าน ใช่ค่ะ ตาตี่โยนเสื้อผ้าเราออกไปจากบ้าน พร้อมกับพูดว่า "มึงออกไปจากบ้านกูเลยนะ มึงจะไปอยู่ไหนมึงก็ไปเลย ไม่ต้องมาอยู่บ้านกู กูบอกมึงแล้วใช่มั้ยว่าอย่าไปกวนใจเค้า มึงก็ไม่เชื่อกู" หลังจากโยนเสื้อผ้าหมด ก็มาจับตัวเราจะให้เราออกไปจากบ้านให้ได้ เราก็ขัดขื่นเต็มที่พร้อมกับพูดออกไปว่า "ทำไมต้องออกไปนี่ก็บ้านตาโตเหมือนกัน แล้วอะไรล่ะตัวเองทำผิดแต่จะมาบังคับให้คนอื่นเค้าออกไป คิดบ้างหรือเปล่าที่สิ่งที่ทำอยู่ ณ ตอนนี้มันถูกหรือผิด หรือว่าคิดไม่ได้แล้ว หรือว่าไม่รู้แล้วว่าอะไรผิดอะไรถูก" ตาตี่ไม่ตอบ.... เงียบ พร้อมกับเดินออกไปจากบ้าน และล็อคแม่กุญแจบ้าน

เรากดโทรศัพท์โทรหาอาแปะ พร้อมๆ กับ ต. มาถึงบ้านเราพอดี อาแปะก็มาถึงพอดี ต. ถามเราว่าตาตี่ล่ะ เราบอกว่าก็ไปทำงานไง ต. ก็เลยโทรหาตาีตี่ให้กลับมาที่บ้าน

ต. เค้าฉลาดที่จะพูดต่อหน้าผู้ใหญ่ว่าเค้าไม่ได้คิดจะแย่งและพยายามพูดให้ทุกคนเปลี่ยนประเด็นจาก ต. มาที่เรา โดยการพูดถึงครั้งที่เราเดินออกไปจากชีิวิตตาตี่และบอกว่าตาตี่ก็เข้าไปจีบ ต. เองและก็ขอ ต. แต่งงาน เราใส่ไปเหมือนกันนะ ว่าอย่าเอาเรื่องที่เราเดินออกไปจากบ้านมาพูด เพราะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอๆ เป็นคนอื่น เรื่องนั้นมันเป็นเรื่องของตาโตกับตาตี่ หล่อนก็เงียบไป ต. ไม่ค่อยได้พูดนะ ส่วนมากแล้วน้องสาว ต. จะเป็นคนเถียงแทน

อาโกมาถึงพร้อมหลานสาวของตาตี่ มาถึงก็ตรงไปที่ตาีตี่พร้อมกับพูดว่า "มึงทำอะไรเนี่ย ฮ่ะ กูถามว่าถึงทำอะไร มึงเอาเสื้อผ้าเค้าโยนออกมาข้างนอกบ้านแบบนี้ได้ยังไง มึงทำไม่ถูกนะ กูว่ามึงไม่สมควรที่จะทำแบบนี้" พร้อมกับชี้หน้าไปที่ ต. นี่เหรอ คนนี้เหรอ คนนี้ใช่มั้ย เถียงกันอีกนานไม่มีสาระอะไรเพราะ ต. ก็เถียงน้ำขุ่นๆ แบบเอาตัวเองรอดไปหน้าด้านๆ เรานิ่งไม่พูดเพราะรู้สึกว่าเปลืองน้ำลายและเปลืองตัวที่จะต้องไปเถียงกับผู้หญิงประเภทนี้ที่ไม่มีความคิดและไม่มียางอาย

อาโกพยายามทำให้ทุกอย่างเป็นกลาง อาโกถามตาตี่ออกไปว่า บอกมาเลยว่ามึงจะเลือกใคร ตาตี่บอกว่า "กูไม่เอามันแล้ว กูเคยบอกมันไปหลายแล้ว มันก็ยังจะฝืนอยู่ได้ กูไม่ได้รักมันแล้ว" อาโกหันมาทางเรา "แล้วจะเอายังไงล่ะ มันบอกว่ามันไม่ได้รักเธอแล้วๆ เธอจะเอายังไง" ตาตี่พูดขึ้นมาว่า "ก็เคยบอกไปแล้วว่าถ้าอยากจะอยู่ก็แยกกันอยู่ แล้วนี่มันก็โทรไปด่า ต. เค้า" เราตอบกลับทันทีว่า "ถ้าประโยคแบบนั้นเรียกว่าด่า ก็ไม่รู้ว่าประโยคแบบไหนเป็นประโยคที่ดีแล้วล่ะ" ทุกคนเงียบ อาโกถามอีกครั้ง "แล้วจะเอายังไงกัน ถ้าจะอยู่ก็ต่างคนต่างอยู่ หรือว่าจะแยกย้ายกันไป ถ้าจะแยกย้ายกันไปก็คุยเรื่องทรัพย์และก็หนี้สิน ตกลงกันให้เรียบร้อย" ตาตี่กับเราเห็นด้วย แต่เราก็เสียเปรียบอยู่ดี เพราะสิ่งที่เราได้มามันไม่ได้เรียกว่าครึ่งๆ แต่ก็ไม่ได้แคร์อะไรล่ะ จบๆ กันไปเสียที พอกันทีกับผู้ชายเห็นแก่ตัว ไม่มีน้ำใจแบบนี้ ไม่มีความเป็นผู้ชายเอาเสียเลย

เสียดายเวลาที่อยู่ด้วยกันมา 7 ปีกว่า และก็เสียความรู้สึก มากกว่าเสียใจ ถามว่า รักตาตี่อยู่มั้ยก็ยังรักอยู่นะ แต่ทำยังไงได้ล่ะก็ตาตี่ไม่ได้รักเราแล้ว ตาตี่ไม่ได้อยากจะใช้ชีวิตคู่กับเราแล้ว ตาตี่ไม่ได้อยากจะดูแลเราอีกต่อไปแล้ว อีกอย่างเรารับไม่ได้กับการที่ผู้ชายทำกิริยามารยาทแบบที่โยนเสื้อผ้าผู้หญิงออกจากบ้านเพียงเพราะโมโหที่โทรไปว่าผู้หญิงคนใหม่ของตัวเอง เราว่ามันเป็นเรื่องที่ทุเรศสิ้นดีเลย เราคิดว่ามันเป็นการไม่ให้เกียรติกันนะ จริงๆ แล้วควรจะให้เกียรติในฐานะเพื่อนมนุษย์ก็ได้ ถ้าไม่มีฐานอะไรที่จะให้เกียรติ เพราะเราให้เกียรติตาตี่กับ ต. มาตลอดเวลา จนถึงวินาทีสุดท้ายที่จะต้องจากกันเราก็ยังให้เกียรติ 2 คนนี้ แต่ 2 คนนี่คงคิดอะไรไม่ได้หรอก เพราะถ้าคิดได้คงไม่ทำแบบนี้กัน

ตอนแรกคิดแค่ว่าจะไปนอนบ้านเพื่อนก่อนช่วงวันทำงานจันทร์ถึงศุกร์แล้วเสาร์อาทิตย์จะกลับมานอนที่บ้าน แต่คิดไปคิดมาจิตใจเราแย่เกินกว่าที่จะรับอะไรๆ ได้อีกแล้ว เพราะสิ่งที่ 2 คนนี่ทำกับเรามันสุดจะรับ ตัดสินใจว่าไม่อยู่แล้วดีกว่า

เราจัดการให้ตาตี่เซ็นต์โอนลอยรถยนต์และใบมอบอำนาจ พร้อมกับหยิบเล่มทะเบียนรถยนต์กับรถมอเตอร์ไซค์มาเรียบร้อยแล้ว แต่ยังขาดทะเบียนบ้านพร้อมลายเซ็นต์ของตาตี่ เพราะทะเบียนบ้านที่มีอยู่ตาตี่ยังเป็นผู้อาศัย แต่ตอนนี้ตาตี่เค้าไปเปลี่ยนเป็นเจ้าบ้านแล้ว (ไปเปลี่ยนตอนที่เราออกไปจากบ้านครั้งก่อน)

2 ทุ่มกว่าแล้ว น้องสาวกับแฟนน้องสาวมารับที่บ้าน เราตัดสินใจที่จะเก็บเสื้อผ้าออกไปให้หมด เหลือแต่หนังสือกับเตียงของเราที่เรายกมาจากบ้านแม่ ฝากเค้าไว้ก่อนเดี๋ยวจะกลับไปเอาอีกที ช่วงนี้ขอหาหอพักก่อน แต่ในใจก็แอบคิดว่าตาตี่คงจะเก็บเตียงกับหนังสือของเอาโยนออกมานอกบ้านอีกนั่นแหละ ต้องรีบๆ ไปย้ายมาแล้วล่ะ

ก่อนจะออกมาเราโทรศัพท์หาตาตี่ซึ่งไปนั่งกินเหล้าที่บ้านเพื่อนฝั่งตรงข้ามตั้งแต่ตอนเย็น เราบอกว่า เราจะเอาไมโครเวฟกับคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะไปด้วยนะ ตาตี่ย้อนกลับมาทันทีว่า "เอาแล้วสิ ไม่เห็นจะพูดเหมือนตอนกลางวันเลย ทีนี้จะมาเอาของในบ้านไปด้วยแล้วสิ" จากนั้นตาตี่ก็เงียบ เราก็เลยกดวางสาย พร้อมกับขนของออกมาจากบ้าน

ช่วงเวลาที่เราขนย้ายของออกมาจากบ้าน หลานสาวของตาตี่มาเฝ้าสังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลา พอเราขนย้ายของออกมาเกือบหมดแล้ว อาแปะเดินมา ซึ่งจริงๆ แล้วก็จะมาดูนั่นแหละว่าเราเอาทรัพย์สินสิ่งของอะไรออกไปบ้าง แต่ทำเป็นเดินไปเปิดไฟพร้อมกับพูดว่า "จะติดไฟทำไม ไม่ต้องปิดหรอก เปิดไว้ แล้วอะไรที่เป็นของตาโตก็เก็บไปให้หมดนั่นแหละ เพราะถ้ากลับมาอีกตาตี่มันคงไม่ให้เข้าบ้านแล้วล่ะ เพราะก็เก็บของออกไปหมดแล้วนิ แล้วเดี๋ยวก็มาเอารถยนต์ไป" เราก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่ก็พูดว่า "ก็จะต้องกลับมาอีก เพราะยังไม่ได้เอาหนังสือ กับเตียงนอนไป เดี๋ยวจะมาขนย้ายอีกที" อาแปะเงียบ เราก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกมา

ถึงหอน้องสาวประมาณ 5 ทุ่ม กว่าจะทำนู้นนี่นั่นเสร็จก็ปาเข้าไปตี 1 กว่าจะได้ล้มตัวลงนอน

ช่วงตอนกลางวันที่ตกลงเรื่องทรัพย์สิน หนี้สินกันเราร้องไห้เพราะเสียความรู้สึกกับตาตี่มากๆ แต่ตั้งแต่ออกมาจากบ้านจนถึงหอน้องสาวเราไม่ได้ร้องไห้เลยนะ ไม่ได้มีความรู้สึกว่าอยากจะร้อง

ถ้าวันนี้ตาตี่กับ ต. ยังคิดไม่ได้ว่าสิ่งที่เค้า 2 คนทำอยู่ตอนนี้ทำกับเรามันถูกหรือผิด แต่เราคิดว่าสักวันนึงเค้า 2 คนต้องได้รับรู้อย่างแน่นอน เวรกรรมมีจริงนะเราว่า.........






Create Date : 15 สิงหาคม 2553
Last Update : 16 สิงหาคม 2553 13:31:59 น. 31 comments
Counter : 545 Pageviews.

 
ถ้าหยุดแล้วหายเหนื่อย สบายใจกว่า อย่าทำตัวเองให้เจ็บเลยค่ะ ถอยออกมาดีกว่า อย่าทำร้ายตัวเองอยู่เลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ


โดย: nongmacki วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:19:48:38 น.  

 
ชีวิตต้องดำเนินต่อไปข้างหน้า เมื่อตัดสินใจแล้ว อย่ามัวแต่เสียดายอดีต เป็นกำลังใจให้ สู้ๆค่ะ


โดย: โอวัลติน (เด็กชายแสนซน ) วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:20:25:17 น.  

 
โอ้ว เหมือนละคร แต่เศร้าจัง ทำใจนะคะ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใส
เสียคนไม่ดีไปอาจจะมีคนที่ดีกว่าเข้ามาก็ได้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: kongkwancafe วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:21:24:57 น.  

 
เราเพิ่งได้อ่านบล็อกนี้เป็นครั้งแรกค่ะ ยังไม่รู้ว่าเรื่องเป็นไงมาไง (เดี๋ยวค่อยย้อนกลับไปอ่าน) แต่อยากบอกว่าอย่าไปใส่ใจเลย เมื่อเวลาผ่านไปเราจะคิดได้ว่าทำไมทนอยู่กับผู้ชายชั่วๆมาตั้งนาน ตัวเราเองเคยคบกับแฟนเก่ามานาน 5 ปี มันทั้งนอกใจเรา หลอกเอาเงินเราไปครึ่งแสน แถมมันยังติดยาและติดเกม ตอนโดนมันทิ้งช้ำใจมาก แต่พอเวลาผ่านไป รู้สึกดีมากๆที่เลิกกับมัน ล่าสุดเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา มันเมลมาเหมือนจะขอคืนดี เราบอกมันไปว่าเราได้แฟนใหม่แล้ว ไม่หล่อ ไม่รวย แต่เป็นคนดี จากนั้นมันหายไปเลยค่ะ สะใจเรามากๆ

แค่อยากบอกว่าตอนนี้อาจทำใจยากหน่อย แต่เวลาผ่านไปอะไรๆมันจะดีขึ้น และคุณต้องได้เจอคนดีแน่นอน ขอให้โชคดีนะคะ


โดย: นักแปลเท้าปุย วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:21:27:00 น.  

 
ความเจ็บปวดสักวันนึงจะต้องหาย สู้ๆนะคะ


โดย: princess pooklook วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:21:28:47 น.  

 
รักตัวเองให้มากมากนะค่ะ
อย่าให้ใครมาทำกับเราเหมือนคนไม่มีค่านะค่ะ
เรามีค่าเสมอนะ

ชีวิตข้างหน้ายังรอเราอยู่นะค่ะ อย่าไปเสียดายอดีตที่มันไม่ได้อะไรเลยค่ะ

คนที่เค้าหมดรักเราแล้ว ก้อปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ สุดแขนแล้วก้ออย่ายื้อให้เจ็บเลย
เราก้อแค่เสียคนที่ไม่ได้รักเราไปหนึ่งคน
แต่...คนนั้นเค้าเสียคนที่รักเค้าไปตั้งคนนึง

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ


โดย: pps_n วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:21:31:51 น.  

 

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

อ่านแล้วก็เข้าใจความรู้สึกของ จขบ. ครับ

เอาเป็นว่าจะคอยเป็นกำลีงใจให้ก็แล้วกันครับ

สู้ ๆ ครับ



โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:21:33:49 น.  

 
ขอให้เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ


โดย: FifthMonthHoney วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:21:34:26 น.  

 
ชีวิตมีตอนต่อไปเสมอนะคะ
ขวัญเชื่อว่าตอนต่อไปของคุณ

จะดีขึ้นเรื่อยๆ...

กอดตัวเองให้มากๆ
เพราะนั่นคือที่สุดของความรักค่ะ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:21:50:31 น.  

 
ขอให้ความรู้สึกดีขึ้นไวๆ นะคะ
เข้มแข็งไว้ มองไปข้างหน้า
อะไรที่ผ่านไปแล้วเก็บพักไว้ก่อน
อย่าเพิ่งคิดว่าใครผิดถูกให้ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ก่อนนะคะ
สู้ๆ ค่ะ


โดย: BeCoffee วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:22:15:20 น.  

 
วันนี้เรามารออ่านเรื่องของเธอ ถึงว่าอัพบล๊อกช้า เพราะมีเรื่องนี่เอง อ่านดูแล้ว
เขากล้าพูดว่าไม่รักเราแล้ว มันคงทำให้คุณต้องตัดสินใจจริงๆแล้ว
ว่าจะทำอย่างไรกับชีวิตดี เป็นเรานะเราคงตัดใจเลิก เพราะอยู่ด้วยกันไปก้อไม่มี
ความสุข ผู้ชายที่เห็นแก่ตัวแบบนี้ แต่ทรัพย์สินต้องแบ่งกันคนละครึ่ง แล้วทำไมคุณถึงเสียเปรียบหล่ะ แล้วหนี้สินหล่ะ เราถามมากเกินไปหรือเปล่า...
ในเมื่อวันนี้เขามองไม่เห็นคุณค่าของเราแล้ว บอกใจตัวเองว่าไม่เป็นไรหรอก
ยอมรับสภาพวันนี้ให้ได้ แม้จะต้องเจ็บปวดร้าวหัวใจแค่ไหน แต่ดีกว่าทนอยู่กับ
คนเห็นแก่ตัว วันนี้ไม่มีคนที่รักเราเหมือนเดิมแล้ว แต่อย่างน้อยก้อยังมีเรา
ผู้ซึ่งไม่ได้รู้จักกันเลย มาคอยเป็นกำลังใจให้เธอเสมอนะ มีอะไรอยากบอก
อยากเล่า อยากคุย ได้เสมอเลยนะจ๊ะ เดี๋ยวเราให้ที่อยู่หลังไมค์นะ
รู้ไหมเราเกลียดผู้ชายเห็นแก่ตัวพวกนี้มาก เราเลยรู้สึกสงสารเธอที่ต้อง
มาเจอคนแบบนี้ ทำใจให้ได้นะจ๊ะ แล้วพรุ่งนี้เราจะมีความสุขขึ้นค่ะ


โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:22:22:11 น.  

 
มาราตรีสวัสดิ์ค่ะ...ฝันดีนะคะ



โดย: nootikky วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:22:29:10 น.  

 
สวัสดีค่ะ....คุณตาโต
อยากจะบอกว่า ตรงนี้มีกำลังใจมอบให้คุณมากมายถึงแม้เราจะไม่รู้จักกัน เจ็บปางตาย (แต่ไม่ตายหรอกค่ะ) ดีกว่าเจ็บเรื้อรังไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ
ในเมื่อเค้าไม่ได้รักเราแล้ว มันไม่เหลือเหตุผลที่จะต้องอยู่ร่วมกันแล้วหระค่ะ สู้สู้นะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ....ตัดใจจากคนเลว ๆ ดีแล้วค่ะ...^^


โดย: nuuna (nanajazz ) วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:22:37:14 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณตาโต

เจ็บตอนนี้ สักวันมันก็จะหายค่ะ

อย่าให้ใครที่ใหนก็ไม่รู้ ที่เพิ่งมาเจอกันตอนโตแล้ว มาทำร้ายเราได้ถึงเพียงนี้

ขนาดพ่อ-แม่ ที่เลี้ยงเรามา ยังไม่เคยทำให้เราเสียใจ ทุกข์ใจขนาดนี้เลย

อดทนไว้นะคะคุณตาโต

บาดแผลขนาดนี้ แน่นอนว่าไม่สามารถรักษาให้หายได้ภายในวัน 2 วัน

แต่สองเชื่อเหลือเกินค่ะ ว่าจิตใจที่เข้มแข็ง และแข็งแกร่งของคุณตาโต

จะช่วยสมานบาดแผลนี้ให้หายดีได้ โดยที่ไม่ทิ้งรอยแผลเป็นเอาไว้ที่ใจ

และเมื่อผ่านความทุกข์ช่วงนี้ไป

เวลาที่คุณตาโตหันกลับไปมองอดีต

คุณตาโตจะได้เห็น และเข้าใจว่า

การตัดสินใจของคุณตาโตในวันนี้

ได้ทำให้คุณตาโตหลุดพ้นออกมาจากวงจรของคนใจร้าย ที่ทำร้ายเราเสียที

สู้ ๆ นะคะ

สองก็คิดเหมือนอย่างที่เพื่อน ๆ หลายคนได้บอกไว้

ฟ้าหลังฝ้นย่อมสดใส ไม่แน่นะ

ฟ้าหลังฝนของคุณตาโตอาจจะมีรุ้งด้วยก็ได้นะคะ

สองขอเป็นกำลังใจให้นะคะ.






โดย: สอง (อาร์ลาฟองค์ ) วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:22:56:43 น.  

 
มาส่งกำลังใจค่ะ

ขอให้ผ่านพ้น...ช่วงเวลานี้ไปได้โดยเร็ววันค่ะ


โดย: นุ่มณอ่อนนุช วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:22:59:38 น.  

 
เจอขนาดนี้แล้วถ้าไม่ถอยออกมาก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้ว
ก็ขอให้ตกลงกันเรื่องต่าง ๆ ให้ลงตัวนะค่ะ ขอให้มีกำลังใจ
ที่เข้มแข็ง พาตัวเองออกมาจากสิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์ได้โดยเร็ว


โดย: ความคุ้นเคยที่หายไป วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:23:30:40 น.  

 
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ ไปหาคุงแม่มาแล้ว ตักแม่สบายใจเป็นไหนๆ นะค่ะ


โดย: GiBzAres (numwan_kie ) วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:23:54:25 น.  

 
..เราเข้าไปโพสบล็อกของคุณเมื่อวาน....เรื่องของเรากับผู้ชายไทย..มันยาวและแสบสันกว่านี้...แต่อยากมาให้กำลังใจค่ะ...สุดท้ายเราก็รู้สักที..ว่านี่มันไม่ใช่ความรัก...เค้าออกปากอย่างนี้ทำใจให้เกลียดมากๆไปเลยนะคะ...ไม่ต้องเห็นจงเห็นใจอะไรทั้งนั้น...เอาให้ขาดไปเลย


โดย: นางฟ้าฮอลแลนด์ >Holland Angel วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:0:45:15 น.  

 
ใช่ค่ะเห็นด้วยกับคุณ นางฟ้าฮอลแลนด์ >Holland Angel ขนาดนี้แล้ว
ไม่ควรจะเห็นใจอะไรเขาแล้ว เขายังไม่เห็นใจเราเลย ทำใจยอมรับความจริง
ให้ได้นะค่ะ แล้วคุณจะมีความสุขค่ะ เข้มแข็งเข้าไว้บอกใจตัวเอง ว่า
ไม่มีเธอชั้นก้ออยู่ได้ ไม่มีเธอชั้นก้อมีความสุขได้ ไม่มีเธอชั้นก้อมีคนอื่นที่จริงใจ
กะชั้นมากกว่าเธอซะอีก กำลังใจจากคนรอบข้างมีให้คุณมากมายก่ายกองเลยค่ะ


มีหนึ่งของความคิดถึง
มีหนึ่งของความห่วงใย
มีหนึ่งของความจริงใจ
มีหนึ่งกำลังใจให้เธอ


โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:13:15:10 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณตาโต

ไม่เป็นไรนะคะ

สวดมนต์ ทำบุญ อุทิศส่วนกุศล ให้เจ้ากรรมนายเวรเป็นประจำ

เมื่อเรื่องราวร้ายแรง จนถึงขั้นนี้ .. ก็ต้องยอมรับความเป็นจริง ถอยออกมาและก้าวเดินต่อไป อย่างมั่นคง

เขาไม่รักเราแล้ว ไม่เป็นไร
เรารักเขาอยู่ก็ไม่เป็นไร

ถือโอกาสนี้ ทำบุญกุศลครั้งยิ่งใหญ่..
ให้เขามีความสุขร่วมกันนะคะ

อย่าได้ข้องแวะกับพวกเขาเหล่านั้นอีก..
อย่าปล่อยใจ ให้คิดถึงเรื่องราวเกี่ยวกับพวกเขาอีก..

พวกเขาคงคู่กันจริงๆ
อนาคต ไม่ว่า เวรกรรมจะมีจริงหรือไม่ จะสนองตอบเขาอย่างไร ก็ช่าง ไม่เกี่ยวกับเราแล้ว...

สู้ๆ ค่ะ
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ


โดย: LoveTurJang วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:14:17:33 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้แข้มแข็งไว้ให้มากๆ อย่าไปเก็บเรื่องของสองคนนี้มาคิดอีกเลยนะค่ะ

คิดไปเราก็ช้ำใจเปล่าๆ ตัดให้หมดจากใจเลยค่ะ

รู้นะค่ะว่าที่ติ๊งบอกไปมันยาก แต่ก็สู้ๆนะค่ะ


โดย: thinkcraft วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:16:55:58 น.  

 
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจและทุกคำแนะนำนะคะ รู้สึกดีมากๆ กับทุกมิตรภาพที่มอบให้มาค่ะ สำหรับตาโตอย่างไรแล้วความรักก็ยังคงเป็นสิ่งที่งดงามอยู่เสมอ ต่อจากนี้ไปก็คงจะต้องรักตัวเองให้มากกว่านี้


โดย: ตาโตแก้มบุ๋มจัง วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:16:59:58 น.  

 
"ความรักยังคงเป็นสิ่งสวยงาม"

มันก็คงจะจริง แต่รักแท้ก็ไม่ได้มีสำหรับทุกคน

แต่ไม่เป็นไรนะผมคงปลอบใจได้แค่ว่า

สิ่งที่ดีที่สุดคือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว

จริงๆแอบดีใจด้วยซ้ำที่ออกมาจากคนเห็นแก่ตัวแบบนั้นได้

เป็นกำลังใจให้ในทุกการตัดสินใจนะครับ


โดย: kanit2425 วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:19:26:46 น.  

 
เป็นกำลังใจให้ก้าวไปข้างหน้านะค่ะ

อย่าเสียดายเวลาที่อยู่กับเขาเลยค่ะ

สิ่งที่เขาทำมันเลวร้ายมากสำหรับผู้หญิง

สักวันคุณจะได้พบกับวันที่สดใส

แค่วันนี้คุณอดทนฝ่าฝันเรื่องเลวร้ายนี้ให้ได้นะค่ะ

ถือเสียว่านี่เป็นบททดสอบของชีวิตแล้วกันนะค่ะ

หากเหนื่อยนักก็พัก

อยากร้องไห้ ก็ร้องให้พอนะค่ะ

แล้วลุกขึ้นสู้เพื่อตัวเองค่ะ

ไม่มีใครรักเราเท่ากับตัวเองหรอกนะค่ะ

สู้ต่อไปนะค่ะ


โดย: reception hall วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:20:14:27 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะครับ
พูดได้คำสั้นๆครับ

สู้ๆ สู้ๆ สู้ๆ


โดย: eroz_killer วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:21:22:13 น.  

 
..ไม่ใช่อะไรหรอก..ที่เราบอกว่าทำให้แตกหักกันไปข้างเลย..คือว่า..ที่เราเลิกกับมันเพราะแต่งกับเราไปแล้วงานการก็ไม่ทำ..วันๆเอาแต่เมาเหล้า..แถมตบตีเราเป็นลูกฟุตบอล..เราต้องทนหาเลี้ยงมันอยู่ฝ่ายเดียว..อ้อนอกจากงานการไม่ทำแถมเที่ยวหลีหญิงนะเพราะว่ามันว่างจัด..

..ดึกๆนี่มีโทรมาหากันด้วย..
บางคนอาจจะงงว่า..เอ๊า! แล้วเราไปแต่งมันทำไม...คือว่ามันหลอก,สร้างภาพและแต่งเรื่องทุกอย่างว่ามันเป็นคนดีเป็นคนที่เราสามารถฝากชีวิตไว้ได้..

..เราไม่ทน..เพราะมันไม่มีดีเลย...มันไม่มีความเป็นผู้นำได้..ส่วนเราคือทาสมันเหรอ?..ตรงไหนที่เรียกว่าความรัก..เรือลำนี้มีแต่พาเราจมลงและดิ่งลงเหว..แล้วเราก็มีแต่จะแก่ลงเรี่ยวแรงก็ยิ่งหมดลงเรื่อยๆ...เราอยู่ในนรกแค่ 8 เดือนเท่านั้น..เราขอ 2 อย่างนะ..สำหรับคำว่าแฟนคือขอแค่ซื่อสัตย์และความรับผิดชอบ..แค่นี้ชีวิตคู่มันก็สามารถยืนยาวชั่วนิรันด์ได้..

..เราถึงบอกไง..ว่าทุกวันนี้มันคงปมด้อยเอามากๆ...เรื่องผ่านไปตั้ง 5-6 ปีแล้ว..ยังมาตามเฝ้าดูเราอยู่ได้..เราแถบจะจำเรื่องของมันไม่ได้แล้ว..อ้อ! ดูซิปีแรกที่เราเลิกกันไป..มันยังเอาไปฝอยทั่วตลาดว่าเราอยากจะกลับมาคืนดีกับมันใจจะขาด...โกหกไม่เลิก..แฟนเราหล่อรวยไม่มี fake ..ส่วนมันทั้งอ้วน,ดำและจน..ดูหนังหน้าตัวเองก่อนเหอะ..แต่ฟ้าก็เข้าข้างเรา..เพราะใครๆก็รู้ความจริงทั้งหมด..ตอนนี้มันอ้าปากอะไรคนเค้าก็ส่ายหน้า..ระอากับการกระทำของมัน..

...เราขอยกตัวอย่างป.ส.ก.แบบสั้นๆนะ..เอาเป็นว่า..กับใครบางคนมันไม่ควรจะเหลือเยื้อใยอะไรเลย...มันไม่จำเป็น..คนพาลยังไงก็คือคนพาล...ยิ่งมาทรยศเรานี่..มันก็คือศัตรู


โดย: นางฟ้าฮอลแลนด์ >Holland Angel วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:21:45:42 น.  

 
รอฟังข่าวอยู่อย่างใจจดใจจ่อเลย

ส่งข่าวหน่อย

เป็นห่วงนะ


โดย: kanit2425 วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:21:52:49 น.  

 
ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เ็ป็นห่วงและเป็นกำลังใจให้นะคะ ยังไงเราก็จะสู้ๆ ต่อไป จะก้าวเดินต่อไปข้างหน้าให้ได้ถึงแม้ว่าจะอ้างว้างสักหน่อย แต่ก็จะพยายามเดินให้ดีๆ ถ้าหกล้มก็จะลุกขึ้นด้วยตัวเอง


โดย: ตาโตแก้มบุ๋มจัง วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:23:55:31 น.  

 
## kanit2425#

ขอบคุณที่เป็นห่วงนะจ๊ะ วันนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ แต่อาจจะเป็นเพราะเราไม่รู้ แต่เดาๆ เอาว่าเตียงกับหนังสือน่าจะตากฝนอยู่นอกบ้าน ถ้าติดต่อรถได้จะรีบไปขนย้ายออกมาแล้วล่ะ ฝันดีจ๊ะ


โดย: ตาโตแก้มบุ๋มจัง วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:23:58:11 น.  

 
เข้มแข็งนะคะ
ความรักมันเจ็บปวดแบบนี้แหละค่ะ


โดย: chocho-khimi วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:0:38:29 น.  

 
อ่านแล้วรู่สึกไม่ดีเลย ยังไงก็สู้ๆนะคะ ชีวิตต้องเดินต่อไป เวรกรรมมีจริงและตอบสอนงในชิตินี้แน่นอนค่ะ สอดมนต์อโหสิให้เขาชีวิตเราจะดีขึ้น


โดย: KhunPa_Pui วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:19:14:34 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ตาโตแก้มบุ๋มจัง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เราเองก็รู้นะว่าการที่การกำก้อนหินไว้ในกำมือของเราเอง มันจะเจ็บมือเรา แต่ทำบางครั้งมันยากที่จะแบมือ

หากคุณรักใครสักคนด้วยชีวิตที่คุณมีคุณนั้นจะยินดีอภัยให้เขา จะเลวร้ายสักเท่าใดก็จะเห็นว่ามันเบาเพราะรักที่คุณมีให้เขามันมากมาย ให้ไปแล้วหมดหัวใจเท่าชีวิตที่คุณมี...

Friends' blogs
[Add ตาโตแก้มบุ๋มจัง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.