รั ก ลิ ง เ ผื อ ก + + รั ก ต า ตี่
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
8 สิงหาคม 2553
 
All Blogs
 

ความรัก ณ วันที่ 8 ส.ค. 53

วันนี้ตื่นมาหุงข้าวให้ตาีตี่ตอน 7.20 น. เข้าไปนอนต่อ เบื่อๆ อ่ะ ไม่อยากจะตื่นมาเลย

8 โมงกว่าตาตี่กลับมากินข้าวเช้าเราก็ไม่ได้ออกไปเจอนะ ตาตี่ก็ไม่ได้เปิดประตูห้องมาดูเราหรอก เค้าก็กินข้าวของเค้าๆ ก็ไม่ได้สนใจไรเรา

เที่ยงกว่าแล้วตาตี่กลับมากินข้าวกลางวัน ก็ไม่ได้เรียกเรากิน หรือสนใจจะถามว่าเรากินไรหรือยัง

บ่าย 3 โมงกว่า ตาตี่กลับมาต้มมาม่ากิน เค้าก็ทำของเค้าเอง ไม่ได้พูดหรือคุยอะไรกับเรา

เกือบ 6 โมงเย็น ตาตี่กลับมาถึงบ้าน เตรียมตัวจะอาบน้ำ ถามเราว่ากินข้าวเย็นหรือเปล่า เราก็เลยถามกลับไปว่าแล้วตาีตี่จะกินมั้ย ตาตี่บอกว่า งั้นกินข้าวกล่องก็แล้วกันนะ ไปซื้อข้าวกล่องมากิน โทรไปสั่งก่อนก็ได้นะ เพราะฝนจะตกแล้ว เราก็ไม่ได้โทรนะ ก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกไปเลย

กินข้าวเย็นไปด้วยนั่งดูละคร บ้านนี้มีรัก ไปด้วย กินเสร็จตาตี่ก็นอนบนเก้าอี้ เกือบทุ่มนึงล่ะเราเดินไปนอนลงข้าง ขอจับมือตาตี่ ขอหอมแก้ม ขอนอนกอด ก็ทำได้แป๊บเดียวแหละเหมือนตาตี่เค้ารำคาญ ตาตี่ดึงมือออกไป ทำเป็นหลับ จากนั้นก็ลงไปนอนบนพื้น นอนได้แป๊บเดียวก็เห็นเดินไปแปรงฟัน จากนั้นก็เดินเข้าห้องนอนไปนอนคุยโทรศัพท์ คุยเสร็จก็เดินไปบ้านเพื่อนฝั่งตรงข้าม

ตาตี่กลับมาจากบ้านเพื่อนเกือบๆ 4 ทุ่ม ก็เดินเข้าห้องนอน ได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์กับ ต. จนถึง 4 ทุ่มกว่า เปิดประตูออกมาถามว่าเรา ยังไม่นอนอีกเหรอครับ นอนได้แล้ว ดึกแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นทำงานแต่เช้า เราก็บอกว่าอีกแป๊บนึง เดี๋ยวตามไป

เป็นเหมือนคนอื่นกันไปแล้ว วันๆ ก็ไม่ได้คุยไรกัน เหมือนคนร่วมกันแชร์บ้านกันอยู่เพียงเท่านั้น

รักตาตี่




 

Create Date : 08 สิงหาคม 2553
3 comments
Last Update : 9 สิงหาคม 2553 9:05:47 น.
Counter : 486 Pageviews.

 

อดทนครับ...กำลังดีขึ้น

 

โดย: panwat 8 สิงหาคม 2553 20:52:26 น.  

 

//www.youtube.com/watch?v=2MYwHNEkDO4&feature=related



เศร้ากันให้พอ ร้องกันเข้าไป

ความจริงไม่ฆ่าเราตายหรอก
แพรรู้ว่ายาก แต่รับไม่ได้ก้ต้องได้นะ

 

โดย: On the rOck One shOt. 8 สิงหาคม 2553 22:21:00 น.  

 

อดทนอยู่ ให้มันรู้กันไปเลยค่ะ ว่ารักของเรา เอาชนะทุกสิ่ง
เค้าตัดแขนตัดขา โดยการไม่ไปส่ง เราก็กระดักกระเดี้ย หาทางออกมาทำงานเองให้ได้
ทำให้เค้ารู้ ว่าเรายังรัก และก็ยังจะอยู่ให้ได้ แม้ว่าเค้าจะไม่ใส่ใจแล้วก็ตามที
วันนึง ต. เค้าเห็นว่าเราไม่ไปซะที เค้าก็ทนไม่ไหวไปเองแหละค่ะ
อดทนไว้นะ...สู้ๆ ค่ะ

 

โดย: konmeechai 9 สิงหาคม 2553 9:26:59 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


ตาโตแก้มบุ๋มจัง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เราเองก็รู้นะว่าการที่การกำก้อนหินไว้ในกำมือของเราเอง มันจะเจ็บมือเรา แต่ทำบางครั้งมันยากที่จะแบมือ

หากคุณรักใครสักคนด้วยชีวิตที่คุณมีคุณนั้นจะยินดีอภัยให้เขา จะเลวร้ายสักเท่าใดก็จะเห็นว่ามันเบาเพราะรักที่คุณมีให้เขามันมากมาย ให้ไปแล้วหมดหัวใจเท่าชีวิตที่คุณมี...

Friends' blogs
[Add ตาโตแก้มบุ๋มจัง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.