วันนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรมากมาย

แค่มีประชุมแบบไม่หนักมากเมื่อตอนหัวค่ำ

แต่ทำไมไมเกรนมันกลับมาอีกแล้วเนี่ย

เมื่อวานไม่น่าร้องไห้เลยจริงๆ ร้องไห้ทีไรไมเกรนถามหาตลอด

เฮ้อ...เพลียสุดๆ

แถมวันนี้เจอหมาหวงก้างอีกแล้ว

ไม่รู้จะหวงอะไรนักหนา ก็รู้อยู่ว่าตัวเองไม่มีทางได้เขาไปอยู่แล้วยังมาทำตัวแบบนี้อีก...

คือแรกๆ ก็ขำนะ แต่ตอนนี้ชักรำคาญ จะเยอะไปไหน

เอาแต่เรียกร้องความสนใจ ไปกอดเขาบ้าง ง้องแง้งใส่บ้าง

วันนี้เลยแอบสะใจนิดๆ ที่เราอยู่ของเราเฉยๆ แล้วผู้ชายเขาก็เข้ามาหาเราเอง

ให้มันรู้ซะบ้างนะว่าที่เห็นฉันกะเขาเงียบๆ ไม่ได้โจ่งแจ้งเนี่ย แต่ความจริงสนิทกว่าที่เธอเห็นแล้วก็คิดเยอะ

*รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางมารร้ายเลยแฮะ*