งานทัศนศิลป์

ในสังคมไทยนั้น งานศิลปวัฒนธรรมได้เข้ามามีบทบาทอย่างกลมกลืนมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ตัวเราเองไม่เคยได้สัมผัสกับงานด้านนี้โดยตรงมาก่อน จนวันหนึ่ง ได้มีโอกาสได้ทำงานที่กรมส่งเสริมวัฒนธรรม งานที่รับผิดชอบต้องประสานและเกี่ยวข้องกับท่านศิลปินแห่งชาติหลายท่าน ยอมรับเลยว่าก่อนที่จะเข้ามาทำงานที่นี่นั้น เราเองไม่มีความรู้ ความสนใจสักเท่าไหร่ ในงานด้านนี้ จะคลุกคลีกับงานวิจัยมากกว่า ด้วยการที่เป็นเด็กวิทย์-คณิตย์ เสียส่วนใหญ่




แต่ตอนนี้ ตอนที่ได้ร่วมงานด้านศิลปวัฒนธรรมมา ร่วม 4 ปีได้ เริ่มรู้สึกถอนตัวไม่ขึ้น ศิลปะมีสเน่ห์ด้วยตัวมันเอง มันดึงดูดเราเข้าหา ทั้งๆที่ไม่มีพื้นฐานในด้านนี้เลย แต่ไหงรู้สึกชอบ และสนุกที่ได้ทำงานด้านนี้ งานศิลปะมิได้แคบแค่งานทัศนศิลป์เท่านั้น มันมีกิ่งก้านสาขาแตกออกไปมากกว่านั้น เราขอเล่าเรื่องโครงการดีดีสักโครงการหนึ่ง ที่เราได้มีโอกาสได้ทำ เมื่อช่วงหน้าฝนปี 53 เราและเจ้าหน้าที่กรมส่งเสริมวัฒนธรรม (ในขณะนั้นยังเป็นสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ) ได้ดำเนินโครงการ ศิลปินแห่งชาติสัญจร ครั้งที่ 5 “ ศิลปินแห่งชาติสัญจร วิถีวัฒนธรรมชายแดนใต้” ภายใต้แนวคิดที่จะรวมเอาศาสตร์และศิลป์โดยศิลปินแห่งชาติ ศิลปินกิตติมศักดิ์ และศิลปินพื้นบ้านภาคใต้ หลอมรวมเป็นเมล็ดพันธ์ศิลป์ อันจะก่อให้เกิดศิลปินรุ่นใหม่ที่จะเติบโตขึ้นมาในอนาคต ซึ่งจะจัดขึ้น ณ จังหวัดปัตตานี จังหวัดสงขลา และจังหวัดตรัง



อ.ถวัลย์ ดัชนี สาธิตให้นักศึกษาและผู้สนใจ ณ หอศิลป์ มอ.ปัตตานี

ในงานต้องเดินทางไปภาคใต้หลายวัน และมีโครงการต่อเนื่องไปยังประเทศมาเลเซีย และประเทศสิงคโปร ไม่อยากจะบอกว่าตอนนั้น ท้อง 7 เดือนแล้วค่ะ แอร์ฯเกือบไม่ให้ขึ้นเครื่อง แต่ก็ผ่านไปด้วยดี สนุกมาก เหนื่อยมาก ร้อนมาก แต่ก็ปลื้มใจ ที่โครงการดังกล่าวเกิดประโยชน์และบรรลุวัตถุประสงค์ของโครงการอย่างดี เราเองหวังเป็นอย่างยิ่งว่า โครงการดีดีอย่างนี้จะมีมากกว่าครั้งที่ 5 ครั้งที่ 6 7 8.... ให้มีไปตลอดเลยค่ะ







ภาพบรรยากาศในงานค่ะ