Poppo & The Pups ตอน คลอดแล้ว..ในที่สุด ในที่สุดหลังจากลุ้นและนั่งนับวันรอคอยการคลอดของลูกๆป๊ปโปะมาหลายวัน ในที่สุด เด็กๆทั้งหลายก็ได้ฤกษ์ออกมาดูโลกซะที ท่ามกลางความลุ้นระทึกของคุณเจ้าของเป็นอย่างยิ่ง ลูกๆของป๊ปโปะออกมาลืมตาดูโลกเมื่อวันอังคาร ซึ่งถ้านับจากวันที่ผสมวันแรกก็จะได้ 62 วันพอดี เมื่อครอกที่แล้ว คุณนายโปะเธอทำสถิติเบ่งคลอดออกมาในคืนวันที่ 57 ดังนั้น ครั้งนี้ เราจึงstand by ร้องเพลรอมาตั้งแต่วันพฤหัสเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว รอๆๆมาเรื่อยๆ กะว่าเสาร์อาทิตย์นี้คลอดแน่ๆ แต่สุดท้าย ตื่นมาตอนเช้าเห็นคุณนายโปะนอนหงายท้องกรนคร่อกฟี้ แถมยังกินข้าวหมดเกลี้ยงทุกวัน เราจึงสามารถที่จะตัวปลิวไปเที่ยวงานประกวดที่บางนาได้ด้วย อิอิ จนกระทั่งวันจันทร์ตอนค่ำๆ ป๊ปโปะจึงเริ่มๆจะมีอาการขุด แต่ยังไม่ถี่มากนัก เราก็ชัวร์ว่าคืนนี้แหละ คลอดแน่! จึงนั่งรออยู่ข้างๆป๊ปโปะ เค้าจะนอนแป๊บๆ แล้วก็ลุกขึ้นมาขุดๆๆๆๆ แล้วก็ไปนอน อีกสักพักก็ลุกมาขุด เป็นอย่างงี้ทั้งคืน คุณเจ้าของเลยพลอยต้องนอนๆสักพัก ก็ลุกมาดูโปะขุดไปด้วยเหมือนกัน เหอๆๆ ป๊ปโปะตอนก่อนคลอด หลังจากผ่านพ้นค่ำคืนอันแสนยาวนานมาได้ ป๊ปโปะก็เริ่มเบ่งตอนประมาณ6.30 น. ตอนเช้าวันอังคาร เราก็โล่งใจว่า เฮ้อ คลอดซะทีนะลูก ต้องขอกลับไปท้าวความนิดหน่อยว่า เมื่อคราวก่อน โปะเธอคลอดเองได้อย่างง่ายดาย โดยที่เราไม่ทันตั้งตัว (ได้ออกมา 5 ตัว)ใช้เวลาตั้งแต่เริ่มขุด จนเบ่งและคลอดตัวแรกในเวลาไม่กี่ชั่วโมง และคลอดลูก3 ตัวแรกในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง แบบว่าชิลสุดๆ คราวนี้ก็กะว่าจะเป็นเช่นนั้น เจ็ดโมงครึ่งหน่อยๆ ถุงน้ำคร่ำก็เริ่มโผล่ โปะต้องเบ่งอยู่ราวๆ เกือบ 2 ชั่วโมงกว่าถุงจะแตก ตอนนั้นประมาณ 9โมงหน่อยๆ หลังจากนั้นแป๊บนึง ถุงของลูกหมาตัวแรกก็เริ่มโผล่ออกมา... โปะใช้เวลาในการเบ่งลูกตัวแรกอยู่ประมาณ เกือบๆชั่วโมง ตอนนั้นขอบอกว่าเครียดมากๆ เพราะไม่เคยเฝ้าดูเวลาหมาคลอดลูกตั้งแต่เริ่ม ในท่ีสุดลูกหมาตัวแรกก็คลอดออกมาได้ กรี๊ดดด เราได้หลานชายสีขาวน้ำตาลล่ะ ดูแข็งแรงดี คุณนายโปะดูเห่อลูกสุดฤทธิ์ หลังคลอดตัวแรกไม่นาน ถุงลูกตัวสองเริ่มโผล่ออกมาเป็นถุงสีเขียวใสๆ เราก็ก้อว่าถ้าตัวแรกคลอดได้แล้ว ตัวที่สองก็น่าจะไม่มีปัญหา แต่ว่าเบ่งอยู่เป็นชั่วโมงก็ไม่มีแววว่าจะออกได้ สงสารโปะมาก เธอเบ่งจนหน้าดำหน้าแดงไปหมด ในที่สุดตอนเที่ยง จึงตัดสินใจหอบไปหาหมอ บ้านเราอยู่แถวจรัญสนิทวงศ์ ใกล้ๆท่าพระ แต่ร้านหมอที่จะไปนั้นอยู่แถบลาดพร้าว 101 เราเป็นคนขับรถไปเอง โดยให้คนที่บ้านนั่งมาด้วยอีกคน เนื่องจากเผื่อว่าเกิดเบ่งออกมาระหว่างทาง พอเข้าเส้นลาดพร้าวมาได้ (มาจากเลียบทางด่วน) รถก็ติดมากๆๆๆ เรียกว่าค่อยๆ ขยับเลยทีเดียว โปะเบ่งถี่ขึ้นเรื่อยๆ และหอบเยอะมาก เรียกว่าเครียดหนักกันทั้งคนและหมาเลยทีเดียว ได้แต่ปลอบโปะไปเรื่อยๆ ว่าเดี๋ยวถึงมือคุณหมอ หนูก็ไม่เจ็บแล้วนะ ทนอีกนิดนะลูก ในที่สุด..การเดินทางก็สิ้นสุดลง ประมาณบ่ายโมง เมื่อไปถึงที่ร้าน หมอตรวจดูและซักถามแล้วจึงแนะนำให้ผ่าคลอดออก เนื่องจากถุงห้อยออกมามากกว่า 3 ชั่วโมงแล้ว และยังมีลูกอีกหลายตัวในท้อง จึงตัดสินใจผ่าไปเลย เนื่องจากไม่อยากให้ป๊ปโปะต้องทรมานแล้ว เราก็นั่งรออยู่กะเพื่อนที่ตามมาสมทบ ร่วมลุ้น เชียร์ ให้กำลังป๊ปโปะ และแล้ว... คุณหมอก็เดินออกมาแจ้งข่าวว่า ลูกเสียไป1 ตัว เนื่องจากคลอดออกมาไม่ได้ ติดไหล่ และหัวโดนเชิงกรานบีบจนแบนเลย พร้อมกับเอาซากหลานน้อยผู้โชคร้ายออกมาให้ดูด้วย โถวว หลานน้อย ไปสู่สุขคตินะครับ(ตัวผู้) รออีกอึดใจ หมอจึงหอบหลานๆที่เหลือมาให้ดู ว้าววว เราได้หลานทั้งหมดรวม 4 ตัว เป็นหลานสาว 2 ตัว และหลานชายอีก 2ตัว สีสันฉูดฉาดถูกใจดีแท้ ทุกตัวแข็งแรงดี รวมทั้งคุณแม่โปะ ซึ่งถูกยึดสายสะพายไปแล้ว ออกมาแข็งแรงมากๆ พอเห็นลูก เธอก็เลี้ยงในทันที แอบเม้านิดนึงว่า ปกติแล้วป๊ปโปะเป็นหมาที่ขึ้นชื่อมากเรียกขี้โวยวาย ไม่ว่าจะตัดเล็บหรือฉีดยาหรือกระทำการใดๆก็ตามกับตัวเธอ เธอจะกรีดร้องและดิ้นสุดชีวิต(ตัวก็ไม่ได้เล็กนะนั่น) เรียกว่ายังไม่ทันทำอะไร เธอก็จะแหกปากโวยไว้ก่อน หลังผ่าเสร็จ คุณหมอก็มาเลียบๆเคียงๆถามว่า ปกติเค้าจะค่อนข้างขี้โวยวายรึป่าวครับ แบบว่าตอนจะบล็อคหลังนี่ต้องปล้ำกันอยู่นานมากๆเลยทีเดียว เนื่องจากเธอกรี๊ดกร๊าดและดีดดิ้นมากๆ แหะๆๆๆ อายหมอง่า โปะอ่ะ หลังจากนั้น เราทั้งหมดก็เดินทางกลับบ้าน ลูกๆแข็งแรงดีและกินนมกันมาตั้งแต่อยู่บนรถเลยทีเดียว กลับมาถึงบ้านหลังจากดูๆแล้วว่าทุกอย่างโอเค ไม่มีอะไรน่าห่วง คุณเจ้าของก็แบตหมดนอนสลบเหมือดไปเลยโลด อิอิ เด็กๆทั้งหลาย นอนหลับอุตุกันอย่างสบายอารมณ์ เอารูปเด็กๆมาแนะนำตัวให้ทุกคนรู้จักนะคะ เริ่มจากหนุ่มน้อยตัวแรก หนึ่งผู้รอดชีวิตมาได้จากการคลอดเอง เป็นหนุ่มน้อยสีขาวน้ำตาล มาร์คกิ้งเร้าใจ ตอนนี้เค้ามีฉายาที่เราใช้เรียกเค้ากันว่า "น้องตัวแรกที่คลอดเอง" อิอิ ลำดับต่อจากนั้น ไม่มีการเรียงก่อนหลัง(เนื่องจากไม่รู้ อิอิ) ต่อไปเป็นหนุ่มน้อยสีขาว-ช็อคโกแลค มาร์คกิ้วกิ๊บเก๋มาก ตอนนี้เราเรียกเค้ากันว่า "น้องตัวผู้อีกตัว" แหะๆ มาถึงสาวน้อยของเรา ตอนจับมาดูครั้งแรก ว๊ายยยย นี่มันป๊ปโปะชัดๆ เป็นลูกสาวที่โคลนนิ่งคุณแม่มาทั้งรูปลักษณ์และนิสัยจอมโวยวายเลยทีเดียว ตอนหานมไม่เจอเจอก็กรี๊ด คลานๆไปอยู่ตรงหางแม่แล้วหาทางออกไม่ได้ก็กรี๊ด ถูกเบียบแย่งที่กินนมก็กรี๊ดด เราเลยเรีกเธอว่า "น้องป๊ปโปะน้อย" สาวน้อยตัวสุดท้าย รู้สึกจะบทพูดน้อยอยู่เพราะค่อนข้างเป็นเด็กดี ไม่งอแง จึงถูกยายป๊ปโปะน้อย ขโมยซีนไปหมด(ราวกับวงการนางแบบ) ตอนนี้เธอถูกเรียกว่า "น้องตัวเมียอีกตัว" เพื่อนแอบบอกว่าสงสารน้องตัวผู้อีกตัว กะน้องตัวเมียอีกตัวจัง ทำไมเจ้าของมันช่าง..เอียงกะเท่เล่ได้ขนาดนี้ จริงๆแล้วขอชี้แจ้งว่า ป่าวน้า เค้าไม่ได้ลำเอียง แต่ไม่รู้จะเรียกว่าไรนี่นา รอไปอีกแป๊บนึง จะหาชื่อเรียกที่ีดีกว่านี้ให้หนูๆ นะจ๊ะ อิอิ ภาพหมู่ครอบครัว ป๊ปโปะกับบทบาทคุณแม่ เหนื่อยแล้ว นอนกันหมดเลยยย แล้วจะพยายามมาอัพเดทภาพการเจริญเติบโตของเด็กๆ นะคะ   Create Date : 01 ตุลาคม 2551 3 comments Last Update : 2 ตุลาคม 2551 12:20:44 น. Counter : 356 Pageviews. Share Tweet

ยินดีด้วยค่ะ เด็กๆ น่ารักมากๆ เลย ป๊ปโปะ ดูเป็นคุณแม่ที่ดีมากเลย อยากให้มินมินเป็นแม่มั่ง แต่ใจไม่กล้าค่ะ   โดย: แม่มินมิน (nardlada ) 2 ตุลาคม 2551 13:29:54 น.

ยินดีด้วยนะคะกับหลานตัวน้อยๆ   โดย: นอนตัวกลม 3 ตุลาคม 2551 2:23:47 น.

หลานๆ น่ารักที่สุดเลยค่ะ   โดย: จะถูกจะแพงขอแดงไว้ก่อน 7 ตุลาคม 2551 11:42:42 น.