Bloggang.com : La_Siesta : เรื่องเลือด . . เลือด (ตอนจบ..ซะที)

เรื่องเลือด . . เลือด (ตอนจบ..ซะที)

. . ก่อนที่เข็มใหญ่เป้งจะจิ้มทะลุผ่านเนื้อไปสู่เส้นเลือดแดงอันบอบบางของเรา . .

คุณพยาบาลบอกกล่าวข้อมูลที่ทำให้เราใจชื้นขึ้นนิดนึง
"ปกติเราจะเก็บเลือดจากผู้บริจาคคนละ 450 ซีซี แต่เนื่องจากคุณตัวเล็กนิดเดียว ฉันว่าบริจาคแค่ 410 ซีซี ก็พอค่ะ"

เราพยักหน้าอือออ..

จะว่าไปแล้ว รูปร่างของเราถ้าเทียบกับมาตรฐานสาวไทยถือว่าไม่เล็กนะ
แต่มาเจอกับสาวๆ ไซส์เฮฟวี่เวทที่นี่..ทำเอาเราตัวเล็กไปถนัดเลยค่ะ

..และแล้วเข็มใหญ่ยาวในมือของคุณพยาบาลก็แทงจึ้กผ่านผิวหนังของเราเข้ามา..

เจ็บจัง..งือๆ

เรานอนบีบลูกบอลยางในมือกระตุ้นให้เลือดสูบฉีดแรงขึ้น
ของเหลวสีแดงเข้มวิ่งปรู๊ดผ่านสายยางเล็กๆ ที่ี่ี่ต่อเชื่อมระหว่างเข็มเจาะเลือดกับถุงเก็บเลือดที่วางอยู่ในลิ้นชักข้างเตียง..
ชวนให้อยากกินเล็กตกชิ้นเปื่อยขึ้นมาซะงั้น แฮ่ๆ

แอบมองเตียงข้างๆ
เป็นสาวใหญ่ (ในที่นี้หมายถึงทั้งอายุและขนาด) ชาวเม็กซิกันที่มาบริจาคเลือดเหมือนกัน
แต่เนื่องจากเธอพูดอังกฤษไม่ได้เลย เลยต้องพาเพื่อนสาวอีกคนเข้ามาในห้อง
เพื่อทำหน้าที่เป็นล่ามแปลสแปนิช-อังกฤษ-สแปนิช
แปลกันไปมาวุ่นวายดี

สาวใหญ่คนนี้เธอเข้ามาหลังเราแป๊บนึง
แต่จนแล้วจนรอด เธอก็ยังไม่ได้บริจาคเลือดซักที
เพราะว่า..พยาบาลหาเส้นเลือดใหญ่ของเธอไม่เจอค่ะ

เจาะแขนขวา..ไม่เจอ ย้ายไปเจาะแขนซ้าย..ก็ไม่เจอ
ต้องกลับมาที่แขนขวาอีกที..ย้ายไปย้ายมาอยู่หลายรอบ
จนเราบริจาคเลือดเสร็จ นอนพักอยู่บนเตียงนั่นแหละ
เค้าถึงเจาะหาเส้นเลือดกันสำเร็จ..เฮ้อ..เห็นเจ็บแทน

่เค้าเม้าท์กันว่านี่เป็น case of the day ที่ท้าทายที่สุดสำหรับวันนั้น

..ในที่สุดเลือด 410 ซีซีของเราก็ย้ายไปนอนในถุงเรียบร้อย..
ถึงเวลาปิดแผลห้ามเลือด คุณพยาบาลให้เราเลือกด้วยนะว่าอยากได้ผ้าพันแผลสีอะไร
มีสีเขียว ส้ม ชมพู ลาย smiley น่ารักเชียวค่ะ
เพิ่งรู้ว่าฝรั่งเค้่าก็แอบคิกขุเหมือนกัน..อิอิ

นี่ค่ะ ผ้าพันแผลที่เราเลือก

ตามด้วยสิ่งที่รอคอย..ฮาเก้นดาสสสสสส

ความน่ารักของที่นี่คือ..อะไรๆ ก็เลือกได้ค่ะ
..อยากดื่มน้ำอะไรก็เลือกได้
..อยากทานไอติมรสไหนก็เลือกได้
..ผ้าพันแผลก็เลือกสีได้
..ของที่ระลึกก็เลือกได้ว่าจะเอาเสื้อยืดหรือผ้าห่ม
(เราเลือกเสื้อยืด..ซึ่งก็เลือกได้อีกว่าจะเอาสีเขียว ม่วง หรือดำ)

ระหว่างที่นอนหม่ำไอติมอย่างเพลิดเพลิน
เจ้าหน้าที่เค้าก็เอากระดาษแผ่นเล็กๆ มาให้ส่งเราค่ะ
ในกระดาษมีช่องให้ติ๊กว่าจะยินยอมให้เอาเลือดที่บริจาคไปใช้หรือไม่
เผื่อว่าเราเกิดเปลี่ยนใจนาทีสุดท้าย ไม่อยากให้เอาเลือดไปใช้
จะด้วยไม่มั่นใจว่าเลือดตัวเองนั้นปลอดโรคร้อยเปอร์เซ็นต์ หรือสาเหตุอื่นใดก็ตาม
เลือดทั้งถุงที่บริจาคไปแล้ว ก็จะถูกนำไปกำจัดทันที
เป็นการให้โอกาสผู้บริจาคได้ตัดสินใจครั้งสุดท้าย

..นอนพักเอกเขนกอยู่ 15 นาที เค้าก็ยอมปล่อยเราไป
พร้อมกระดาษสีเหลืองแผ่นเล็กๆ อีกแผ่นหนึ่ง มีข้อความระบุถึงวิธีปฏิบัติตัวหากเกิดอาการหน้ามืดวิงเวียนภายหลังบริจาคเลือด
รวมถึงเบอร์ติดต่อศูนย์บริจาคโลหิต
กรณีที่มีอาการไม่สบายหรืออาการผิดปกติในช่วงหนึ่งสัปดาห์หลังจากนั้น
และหากกลับบ้านไปแล้วนั่งคิดนอนคิด เกิดเปลี่ยนใจไม่อยากให้เอาเลือดเราไปใช้
ก็ยังสามารถโทรมาแจ้งได้อีกแน่ะ..เอาเข้าไป

..จบเรื่องบริจาคเลือด แต่เรื่องของเรายังไม่จบค่ะ..

หลังบริจาคเลือดเสร็จประมาณบ่ายสามครึ่ง
คุณฝาชีซึ่งทำงานอยู่ชั้นสามลงมารับพาขึ้นไปที่ห้องทำงาน รอเวลาเลิกงานจะได้กลับบ้านพร้อมกัน
ปรากฎว่าต่างคนต่างลืมไปว่าเราเพิ่งบริจาคเลือดมา แทนที่จะขึ้นลิฟท์ดันพากันเดินขึ้นบันไดซะงั้น
ไอ้เราก็เดินไปเม้าท์ไปสนุกสนาน

ปรากฎว่าเดินถึงชั้นสามแต่ยังไม่ทันถึงห้องทำงานดี
..ไหงโลกมันเริ่มหมุนๆ..
ภาพที่เห็นเปลี่ยนจากภาพสีเป็นขาวดำวิ้งๆ วูบๆ วาบๆ
ตามมาด้วยอาการเข่าอ่อน ต้องตะครุบไหล่คนข้างๆ ไว้ก่อนจะร่วงไปกองอยู่กับพื้น

..อิชั้นเป็นลมค่ะคุณ

คุณฝาชีกึ่งลากกึ่งจูงเีรา (รู้สึกจะลากมากกว่าจูงนะ) ไปยังห้องทำงานของเพื่อนอีกคนที่อยู่ใกล้สุด
แต่ยังมิวายถามให้แน่ใจ "Are you serious or just playing?"

..อีตาบ้า...

โชคดีได้ "หนิง" เพื่อนชาวฟิลิปปินส์ของคุณฝาชีมาช่วยดูแลค่ะ
เธอกุลีกุจอหาบิสกิต น้ำผลไม้ มาให้เยอะแยะไปหมด
แถมยังช่วยต่อว่าคุณฝาีชีโทษฐานพาเมียขึ้นบันไดแทนที่จะขึ้นลิฟท์

งานนี้พ่อเจ้าประคุณยอมรับผิดแต่โดยดี..อิอิ

มาคิดๆ ดู ตอนอยู่เมืองไทยเราก็บริจาคเลือดค่อนข้างสม่ำเสมอนะ
กินน้อยกว่านี้ นอนน้อยกว่านี้ (และไม่มีไอติม) แต่ไม่เคยมีปัญหาเรื่องหน้ามืดเป็นลม
คราวนี้อาจเป็นเพราะเราเสียเลือดเยอะกว่าทุกที (ที่เมืองไทยบริจาคครั้งละ 350 ซีซี)
แถมทำซ่าเดินขึ้นบันไดอีก 3 ชั้น ก็เลยซีดอย่างที่เห็น

เฮ้อ..เสียฟอร์มหญิงไทยหัวใจอึดหมดเลย

Create Date : 25 มิถุนายน 2551

Last Update : 25 มิถุนายน 2551 6:38:29 น.

5 comments

Counter : 457 Pageviews.

หนูก็โดนมาหมดแล้ว ทั้งหาเส้นไม่เจอ.. ทั้งเป็นลม... แล้วมีแบบ ไปแล้วเสียเที่ยวด้วยอะ...

ตอนอยู่เมกา ผิวหนูก็ขาวเป็นลิงวอก เส้นเลือดก็เขียวหร่าขนาดนั้น เจ๊พยาบาลยังอุตส่าห์จิ้มผิดได้เลยค่ะ...

จิ้มผิดแล้วมีส่งเสียง "oops" ให้ฟังอีกนะ เพราะจิ้มไปแล้วไม่ตรงเส้น ไม่มีเลือดวิ่งออกมาให้เห้นซักกะหยด.. แล้วก็ปล่อยเข็มแทงอยู่ในแขนหนูค้างๆคาๆอย่างงั้นอะ (ตอนนั้นหน้าเริ่มมืดแหลว...) เค้าเดินไปเรียกพยาบาลอีกคน เจ๊คนใหม่นี่ โหดมาก.. มาปุ๊บไม่พูดไม่จา เจ๊แกก็เสือกเข็มให้ลึกลงไปเจอะเส้นข้างล่าง...โอ้วจอรฺจ... เป็นลมไปเลยค่ะ แฮะๆๆ ไม่ใช่เพราะขาดเลือด แต่เพราะใจเสาะ โดนจิ้มสองจังหวะ... เขิล...

โดย: KoKi-MAAN

วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:9:46:58 น.

ไชโย บริจาคเลือดเสร็จเสียที
แต่คุณฝาชีนี่น่าตีจริงๆ เลยเนอะ ยังจะมาหาว่าอำกันอีก
น่าจะแกล้งเป็นลมล้มทับไปเลย (แต่ตัวบางๆ อย่างหนูเซียสต้า ล้มใส่ไปก็คงไม่สะเทือนเท่าไรแฮะ)

ปล เมื่อไหร่จะเปลี่ยนแบคกราวนด์จ๊ะ กดดันๆๆ หิหิ

โดย: หนูปูน

วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:11:22:33 น.

ผ่านมาเยี่ยมค่ะ เห็นรูปแต่งงานน่ารักทีเดียวค่ะ

โดย: thai_zitrone

วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:23:03:38 น.

** หนู KoKi-MAAN ประสบการณ์โชกโชน พี่อ่านแล้วอยากจะเป็นลมแทนหนูอีกซักรอบสองรอบ เอิ๊กกกส์

** พยายามล้มใส่แล้วพี่หนูปูน แต่ไม่สำเร็จอ่า..
โชคดีตอนเลิกงานไปจ๊ะเอ๋กลุ่มพยาบาลห้องบริจาคเลือดเพิ่งออกเวรพอดี คุณน้องเลยเลยแจ้นไปฟ้องคุณพยาบาล ให้คุณสามีโดนดุซะอีกรอบ โฮะโฮะ..สะจายยย

โดย: La_Siesta

วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:23:31:21 น.

** ขอบคุณค่าคุณ thai_zitrone ว่างๆ แวะมาเยี่ยมกันอีกนะคะ ยินดีที่รู้จักค่ะ

โดย: La_Siesta

วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:5:16:47 น.