เรื่องตัดผมนี่เป็นอะไรที่วุ่นวายจริงๆค่ะ หาร้านที่ถูกใจยากจริงๆ บอกให้ตัดทรงนึงกลับได้อีกทรงนึงมา ยิ่งของเราผมหยักศกด้วย มักจะโดนช่างกล่อมให้ยืดผมเสมอ เรียกได้ว่าแทบจะทุกร้านเลยแล่ะ

เราไม่ชอบยืดผมค่ะ จริงๆจะบอกว่าไม่ชอบทำผมมากกว่า ชอบแบบสบายๆหัว ไม่ต้องอะไรมากมายแค่ใส่ที่คาดผมหรือติดกิ้บพอแล้ว เมื่อก่อนก็ไว้ผมยาวค่ะ กลางหลังเลย แต่เนื่องจากอยากลองเปลี่ยนลุคดูก็เลยตัดผมสั้น รู้สึกสบายหัวจริงๆ ดูเด็กลงด้วยค่ะ อิอิ

ลูกสาวอายุเท่าไหร่เหรอคะ ถ้ายังอยู่ในช่วงวัยรุ่นไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ เค้ายังอยู่ในช่วงที่ต้องใช้พลังงานอีกเยอะค่ะ

อยู่แค่ม.4 เองค่ะ ยังอยู่ในช่วงทีต้องใช้พลังงานสมองและพลังงานร่างกายอยู่เลยค่ะ ให้เค้ามีความสุขตามวัยไปก่อนดีกว่า เว้นเสียแต่ว่าเค้าจะจิตตกเรื่องน้ำหนักตัวที่มากขึ้น อันนี้ก็คงต้องช่วยกันลดน้ำหนักนิดนึงค่ะ เดี๋ยวพอเข้ามหาวิทยาลัยก็จะผอมลงเองค่ะ ถ้าไม่อยู่หอนะ เห็นหลายรายแล้วที่อยู่หอแล้วน้ำหนักจะเพิ่มมากขึ้น ไม่ค่อยมีใครอยู่หอแล้วน้ำหนักลดลงซักราย เพราะเพื่อนๆจะชวนกันกินค่ะ ดึกดื่นเที่ยงคืนยังเตร็ดเตร่หาของกินกันอยู่เลย

ยินดีต้อนรับเข้าสู่สมาคมคนผมสั้นค่ะ 555

แต่ไม่เห็นหน้าเลยไม่รู้ว่าผมทรงไหนเข้ากับหน้ามากกว่าค่ะ (พยายามหลอกล่อให้เปิดหน้าสุดชีวิต )

อยากเห็นหน้าอ่ะ....พลีส

ชอบอ่ะ "พอไม่ออกสื่อเลยกล้ากินเยอะไม่ต้องเกรงใจใคร" ที่หายไปก็แบบนี้แหละค่ะ 555

เห็นน้ำหนักพี่บีแล้วแบบว่าๆ ไม่น่ากินเยอะเลย ต้องมาเริ่มลดใหม่อีก

ทรงผมดูจะเหมาะดีนะคะพี่ สบายๆ เอามู๊ดใส่ได้เปรี้ยวนิดๆ ฮิฮิ

ว่าจะไปดู prirate of carribien 4 ค่ะ (ตามดูทุกภาค 555) แต่อด ฮือ ๆ ไม่รู้จะได้ไปดูเมื่อไหร่

ติ๊กชอบผมสั้นที่ดูยุ่ง ๆ ฟู ๆ พอประมาณค่ะ มันจะพอง ๆ ไม่ชอบให้หัวลีบอ่ะ แหะ ๆ

เหมือนกันเลยค่ะพี่บี ก่อนกลับไทยเดือนมีนาคม ต่ายหนักห้าสิบสาม กลับไทยประมาณสี่สิบกว่าวันกลับมาหนักเกือยห้าสิบหก ผ่านไปเดือนนึงลดยังไงก็ไม่ลง รู้สึกว่าลดยากมากเลยค่ะ ทั้งๆที่กินน้อยกว่าก่อน ออกกำลังกายเท่าเดิม พร่งนี้ต่ายก็ขึ้นเขียง เซ็ง

่เมื่อวานกินปูกะตอย ตัวเล็ก ๆ ชุบแป้งทอด (แหมจะเสริมแคลเซียมซะหน่อย) ฟันที่อุดหลุดเลย ต้องเข้าไปทำฟันเมื่อเช้า หมอบอกห้ามกินเด็ดขาด กินแค่ปลาเล็กปลาน้อยก็พอแล้ว... เลยมาเม้าท์ช้าเลย

พยายามทำให้ได้ค่ะ กฎเหล็กที่ตั้งมานี่ พอทำได้ค่ะเลยตั้งไว้ ^^ แต่ข้อสุดท้ายเนี่ยยากสุดเลย เพราะถ้าไปซื้อเค้ากินอาหารที่ไม่มีแป้งเลยมันหายากมากค่ะ

ตัวเองจ๋า เราพิมพ์ว่าปูตะนอย บ่ใช่ หมึกจ๊ะ เมื่อกี้ออกไปกินผักบุ้ง 2 จาน แต่ไม่ลอยฟ้าจ๊ะ
เมื่อเช้าย่าเจ้าโอที สั่งให้เอาแกงจืดหัวไชเถ้า (เขียนอย่างงี้หรือเปล่าหว่า...) ลูกกินที่โรงเรียน ตอนเย็นไปรับไม่แตะข้าวสักคำ ถามว่าอยู่ได้อย่างไร ลูกบอกว่า กินน่องเล็กตรงปีก 7 บาทอันเดียว เฮ้อ...กว่างานจะเสร็จแม่น้ำหนักเพิ่ม ลูกชายเหลือแต่กระดูกแน่ ๆ

ดูไม่เห็นอ้วนเลยค่ะ

เออ.. ลืมบอกว่า ที่ทำงานไม่ต้องตัดเน็ตหรอก พวกเราไม่มีเวลาเหลือให้นั่งเล่นคอมฯ เลย

เรื่องมันเศร้าค่ะพี่บี เมื่อวานกะว่าไปเดิน BigC ซื้อของตอนเย็น กะหาอะไรกินง่าย ๆ แต่ดันเดินเข้าชาบูชิ ทั้ง ๆ ที่วันนี้จะชั่งน้ำหนัก ฮือ ๆ จะออกมาเท่าไหร่ล่ะเนี้ย