|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฮิโรชิม่าที่รัก
ฮิโรชิม่า หลายคนคงรู้จักเมืองนี้ จากหนังสือเรียน จากสารคดี หรือจากภาพยนตร์
6 สิงหาคม ค.ศ.1945 เป็นวันกำหนดชะตาของเมือง ๆ นี้ เมื่อเครื่องบินรบอเมริกาได้ทิ้งระเบิดปรมาณูลงในตอนเช้าตรู่ ทำให้คนตายทันที 2 แสนคนโดยประมาณ และทรมานกับพิษบาดแผล และรังสีจากระเบิดปรมาณูอีกเป็นล้าน
ตั้งแต่นั้นมา ฮิโรชิม่าได้กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งสันติภาพ การต่อต้านการใช้อาวุธปรมาณู และ...นกพิราบ (เกี่ยวกันรึป่าวไม่รู้ แต่เห็นออกมาเยอะจังในพวกสารคดีเกี่ยวกับเรื่องนี้..)
นี่คือ รายละเอียดคร่าว ๆ ของเมืองนี้ ฮิโรชิม่า เมืองที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะฮอนชู ประเทศญี่ปุ่น
แต่เรื่องที่เราเจอไม่ใช่เรื่องมีสาระอย่างนี้หรอก เหอะ ๆ เพราะ...เราตกเครื่องบินที่ฮิโรชิม่า (เกี่ยวกับสาระมั้ยเนี่ย)
ไปเช็คอินช้าไปห้านาที ทำให้เราตกเครื่องบินลำที่จะออกจากฮิโรชิม่า ไปโตเกียวในคืนนั้น ก็ถามกราวนด์คนสวยถึงรอบต่อไป ซึ่งเป็นรอบสุดท้ายของวันนี้ ที่จะไปโตเกียว
"รอบต่อไปก็เต็มค่ะ จะจองของวันพรุ่งนี้ไว้เลยมั้ยคะ"
พรุ่งนี้!!!!!!!!!!!!?????????? แล้วคืนนี้ ตูจะทำงัยฟะ เอาเหอะ ไม่มีทางเลือก ก็เลยจองรอบของเช้าวันพรุ่งนี้ไป
เอาล่ะสิ...ต่อจากนี้ทำงัยดี ผู้หญิงตัวคนเดียว หอบข้าวของพะรุงพะรัง ข้างนอกมืดก็มืด หนาวก็หนาว หรือจะนอนค้างสนามบินที่นี่...อืม ไม่เลว แต่หลังจากเดินสำรวจสนามบินทีท้องถิ่นสุด ๆ ก็ได้ความว่ามันท้องถิ่นมาก ๆ ร้านรวงปิดกันตั้งแต่สามทุ่ม เครื่องจากต่างประเทศลำสุดท้ายที่มาลงคือห้าทุ่ม อ้าว...แล้วหลังจากนั้นชั้นจาทำยังงัยล่ะ
โอย...อยากร้องไห้เป็นภาษาวูดู
ระหว่างที่คิดไม่ตก ก็เลยไปนั่งกินข้าวพลาง ๆ ก่อน แล้วก็...ได้ยิน "ภาษาไทย" หันไปดู คนไทยจริง ๆ ผู้ชายหนึ่งคน กับผู้หญิงสวย ๆ อีกสองคนนั่งกินข้าวกันอยู่
ไอ้เราก็วิ่งเข้าไปหาเค้าเลย ถาม(อย่างหน้าด้าน ๆ มาก)ว่าอยากจะแลกตั๋วไปโตเกียวของคืนนี้ (อุปมาไปเองว่าเค้าอาจมีตั๋วของลำสุดท้ายที่จะไปโตเกียวของอีกสายการบินนึง)
"อ๋อ ไม่ได้จะบินค่ะ มานั่งกินข้าวที่นี่เฉย ๆ"
แป่ววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แต่เค้าก็เรียกมานั่งด้วยกัน คุยไปคุยมาก็ได้ความว่า พี่ ๆ เค้าเป็นนักบินกับแอร์ฯที่เพิ่งมาลงที่นี่เมื่อวานนี้ และตอนนี้ก็พักอยู่โรงแรมใกล้ ๆ สนามบิน
"น้องก็ไปพักด้วยกันสิ อยู่ตรงนี้เอง เดี๋ยวเดินไปด้วยกัน"
โรงแรมสนามบิน อืมมม...แพงแหง ๆ (ในสมองอันน้อยนิดก็กำลังนึกภาพ โรงแรมสนามบินที่มันอยู่ติดกับดอนเมือง ที่ดูหรู ๆ อยู่) แต่เอาวะ ช่วยไม่ได้ ไปก็ไป ก็เลยตัดสินใจเดินไปกับพวกพี่ ๆ เค้า ไปที่ Hiroshima Airport Hotel
"ตอนนี้ห้องเต็มหมดครับ" ฟร้อนท์(ที่แอบหน้าตาดี)บอก
คนเรามันจะซวยนี่ มันก็ซวยได้ทุกเรื่องเลยเนาะ
โอย...อยากร้องไห้เป็นภาษาวูดู (อีกที)
ก็มานั่งคุยกับพวกพี่ ๆ ว่าจะเอางัยดี มีพี่คนนึงนึกขึ้นมาได้ว่า นักบินน่ะจะมีสิทธิ์พาคนมานอนค้างได้คนนึง (แต่ต้องบอกที่ฟร้อนท์ก่อนนะ) ก็เลยไปบอกที่ฟร้อนท์
"ถ้าไม่เอาเซ็ทอาหารเช้า ก็ขึ้นไปพักได้เลยค่ะ"
พี่แอร์ฯสองคนเลยมานอนห้องเดียวกัน แล้วพี่นักบินก็ไปนอนห้องพี่แอร์ฯอีกคน แล้วเราก็มานอนห้องพี่นักบิน (งงมะ งงโคตรอ่ะ...)
สรุป พักฟรี แถมโรงแรมอย่างหรู ขนาดพักห้องเดี่ยวนะ ยังรู้สึกว่าใหญ่กว่าห้องคู่ในพวกบิซิเนสโฮเต็ลที่เคยพักมาทั้งหมดอีกอ่ะ
ต้องขอขอบพระคุณพวกพี่ ๆ มาก ๆ ค่ะ ขอบคุณจริง ๆ ไม่งั้นข้าพเจ้าก็ไม่รู้จะไปหาที่ซุกหัวนอนที่ไหน มีอีกทางเลือกนึงคือ นั่งแอร์พอร์ตบัสกลับเข้าไปที่สถานีฮิโรชิม่า แล้วหาโรงแรมแถวนั้นนอน ตอนเช้าก็นั่งแอร์พอร์ตบัสกลับเข้ามาใหม่
โห...ท่าทางจะใช้หลายกะตังค์อยู่ ไอ้ตั๋วเครื่องบินที่อุตส่าห์(แย่ง)ซื้อมาได้ด้วยราคาถูกแสนถูก มันจะกลายเป็นราคาเต็มไปเลยนะนั่น
แล้ว...เราก็กลับโตเกียวได้อย่างปลอดภัย
ฮิโรชิม่าที่สวยงาม แหล่งท่องเที่ยวมากมาย อาหารอร่อย ผู้คนใจดี และ...อีกหนึ่งประสบการณ์ที่ทำให้เรารู้ว่าทุก ๆ นาทีในชีวิตมีความหมาย
มาขึ้นแอร์พอร์ตบัสช้าไป 2 นาที ทำให้มาถึงสนามบินช้าไป 3 นาที ทำให้มาเช็คอินสายไป 5 นาที ทำให้ตกเครื่องบินลำนั้น ลำที่จะไปโตเกียว ทำให้ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์ประหลาด ๆ อย่างนี้ แต่...ก็ทำให้ได้มาเจอพวกพี่ ๆ คนไทยแสนดีที่ช่วยเราไว้
ในความโชคร้าย มักจะมีความโชคดีอยู่เสมอ
ก็ลองคิดดูสิ...ถ้าเป็นนาริตะหรือฮาเนดะจะไม่สงสัยเลย ก็สนามบินออกจะอินเตอร์ขนาดนั้น เครื่องขึ้นลงทั้งวันทั้งคืน แต่ที่นี่...ที่ฮิโรชิม่า คุณจะได้เจอคนไทยที่สนามบินฮิโรชิม่าซักกี่ครั้งในชีวิต แถมเป็นคนที่ทำงานในบริษัทสายการบิน ทำให้ปัญหาที่เราเจอเรื่องที่นอนหายไปได้อย่างง่ายดาย
แต่ก็ลองคิดดูอีกที...ว่าถ้าเราไม่เจอพวกพี่คนไทยที่แสนดีเหล่านี้ 2 นาทีนี้ที่ฮิโรชิม่า คงจะเป็น 2 นาทีที่ยาวนานที่สุดในชีวิตของเรา ก็เป็นได้
บางที โชคชะตาก็เล่นตลกกับเราจริง ๆ
เราจะไม่ลืมเธอเลย
ฮิโรชิม่าที่รัก
Create Date : 09 ธันวาคม 2549 |
|
9 comments |
Last Update : 16 ธันวาคม 2549 17:12:41 น. |
Counter : 789 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แอร์ IP: 124.120.217.206 9 ธันวาคม 2549 16:13:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยุ้ยยยยยยย IP: 58.8.151.189 10 ธันวาคม 2549 3:10:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอ้เอง IP: 161.246.1.33 11 ธันวาคม 2549 17:57:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอ้เอง IP: 161.246.1.34 11 ธันวาคม 2549 17:58:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝากเธอ (ฝากเธอ ) 13 มกราคม 2550 23:25:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: Joe IP: 202.183.225.12 12 ตุลาคม 2550 14:14:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|