Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
Us!
Trips
Shop & Show
Friends n' Tags
Life in Qatar
Hell's Kitchen
Blogs' Grooming
<<
มีนาคม 2552
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
25 มีนาคม 2552
ตอบTag คู่มือการทำความเข้าใจตนเอง: มารู้จักเราเพิ่มอีกนิดกันดีมั้ย
All Blogs
ตอบTag คู่มือการทำความเข้าใจตนเอง: มารู้จักเราเพิ่มอีกนิดกันดีมั้ย
ส่งการบ้านเมย์จ้ะ + + + TAG ที่สุดของที่สุด + + +
Childhood friends: เพื่อนๆ สมัยเรียน
My Colleagues: เพื่อนร่วมงาน
ตอบTag คู่มือการทำความเข้าใจตนเอง: มารู้จักเราเพิ่มอีกนิดกันดีมั้ย
March 25th, 2009
ได้รับ tag ส่งต่อมาจากพี่ยุ้ย LibbyAndPortia พี่สาวคนสวย ณ โดฮา ประเทศกาตาร์ค่ะ ดองอยู่หลายวัน เพิ่งได้โอกาสส่งการบ้าน ไม่ว่ากันนะจ้ะ อิอิ
มาดูกติกามารยาทกันดีกั่ว...
@ เขียนอะไรก็ได้เกี่ยวกับตัวเอง
@ เขียนจำนวนกี่ข้อก็ได้
@ ส่งต่อให้เพื่อนทำแทกต่ออีกกี่คนก็ได้
เอ่อ...ขอนึกแป๊บนึง เหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่ายเลยนะเนี่ย
เริ่มเลยละกันนะคะ
1. เริ่มตั้งแต่เรื่องภูมิใจสมัยเด็กๆ เลยละกัน ไกลไปมั้ยเนี่ย
เราเป็นเด็กเรียนและชอบทำกิจกรรมมาก โตขึ้นมาเลยตัดสินใจเลือกเอ็นท์คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ (ยอดฮิตสมัยเมื่อ 10 ปีที่แล้วนะ แต่ตอนนี้ยังฮิตอยู่มั้ยไม่แน่ใจแฮะ) ผลปรากฎว่าเอ็นท์ติดสมใจ แถมยังทำคะแนนได้เป็นอันดับหนึ่งของประเทศในสายศิลป์เสียด้วย (เชื่อมั้ยคะหน้าตาแบบนี้ 555) ตอนนั้นได้ลงสัมภาษณ์ทั้งหนังสือพิมพ์(ไทยรัฐ)และนิตยสาร(แพรว)ด้วย แต่เก็บไว้ที่บ้านที่กรุงเทพฯ เลยเอารูปมาให้ดูเป็นหลักฐานไม่ได้
(ปล. เข้ามาเพิ่มเติมรูปที่ลงใน นสพ. ไทยรัฐ เพราะสาวเอ๊ะเพื่อนร๊ากกกใจดีสแกนส่งมาให้ โห...ไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนจะเก็บไว้ด้วย 555 ปลื้มใจนะเนี่ย!
ขอบคุณมากกกกกเน้อ)
เห็นแล้วขำเนอะ หน้าเด๋อด๋ามากกกก เด็กเรียนค่าเด็กเรียน
ซูมๆ บทสัมภาษณ์ นางง๊ามนางงามมั้ยเคอะ วะฮะฮ่า
แต่ทั้งนี้เราไม่ได้ภูมิใจเรื่องที่เอ็นท์ติดหรอกนะคะ แต่เราภูมิใจและดีใจที่ทำให้คนที่บ้านเรามีความสุขต่างหาก แถมยังมีเรื่องให้เค้าได้ไปโม้กับเพื่อนบ้านหรือเพื่อนๆ ที่ทำงานเกี่ยวกับเรื่องนี้กันน่ะค่ะ ยิ่งมาเข้าใจก็ตอนมีโอกาสเป็นแม่คนเองนี่ล่ะ อย่าว่าแต่เรื่องใหญ่ๆเลย แค่เรื่องเล็กๆ อย่างลูกเราสามารถฉิ๊งฉ่องกะอึ๊อึในห้องน้ำได้ โห...แค่นี้ก็ตื่นเต้นดีใจมีความสุขแล้ว แถมยังทำให้เรามีเรื่องไปคุยโม้ให้บรรดาแม่ๆ คนอื่นไปอีกหลายวันเลยนะนั่น
(แต่ขอบอก กว่าจะฝึกได้ไม่ง่ายเลยนะเคอะ!)
2. ส่วนเรื่องต่อมาก็ตอนที่ได้ทำงานเป็นผู้ช่วยอาจารย์ที่โรงเรียนนานาชาติตอนยังอยู่ที่กรุงเทพฯ ที่นี่เองที่ทำให้อ้อมได้พบกับเชลด้อนซึ่งเป็นอาจารย์อยู่ฝั่งเดียวกัน ตอนแรกนี่อ้อมไม่สนใจและไม่อยากจะมีแฟนเป็นฝรั่งเลยนะคะเพราะกลัวคนมองในแง่ไม่ดีอ่ะนะ ยิ่งทำงานที่เดียวกันด้วยแล้วนี่ กลัวมีปัญหาตามมาให้ปวดหัวจริงๆ แต่ทำไปทำมา เอ้ย! ดูใจกันไปมา ด้วยความที่เห็นกันทุกวันสุดท้ายก็ลงเอยด้วยเจ้าลิงลิลลี่นี่ล่ะค่ะ
แล้วก็คิดว่าเลือกคนไม่ผิดจริงๆ ถึงเค้าจะอายุมากกว่าอ้อมเป็นสิบปี แต่ความคิดเราคล้ายกันเป็นส่วนใหญ่ แล้วดีตรงที่เค้าเป็นผู้ใหญ่คอยดูแลและให้คำปรึกษาเราได้ดี แต่ในขณะเดียวกันเราก็ช่วยดูแลเอาใจใส่ให้กำลังใจเค้าตลอดเวลาค่ะ ตอนนี้ก็แต่งงานกันมาเข้าปีที่ 5 แล้ว ส่วนเจ้าลิลลี่ตอนนี้ก็ 3 ขวบค่ะ
กลับเข้าเรื่องก่อน...ตอนที่ดูใจกันอยู่ตอนนั้นอ้อมติดอ่านนิตยสาร Cosmopolitan อยู่เห็นเค้าให้ร่วมเล่นสนุกเขียนเรื่องเกี่ยวกับคู่รักเพื่อชิงทริปโรแมนติกที่ชะอำ โดยที่มีน้ำหอมลังโคมเป็นสปอนเซอร์ ไอ้เราก็ลองเขียนไปร่วมสนุกขำๆ ไม่ได้กะว่าจะได้ทริปนั้นหรอกนะคะ ใจจริงนี่หวังว่าอยากจะได้น้ำหอมลังโคม Miracle So Magic ตัวใหม่ก็แค่น้าน
เพราะเราชอบใช้ตัว Miracle แบบดั้งเดิมของเค้ามากอยู่แล้ว ... แต่ปรากฎว่าคู่อ้อมได้รับเลือกเป็นหนึ่งใน 6 คู่ที่ได้ไปทริปสุดโรแมนติกนั้นค่ะ ก็เป็นเรื่องตลกดี ทริปก็สนุกดีค่ะ ส่วนเชลด้อนก็แอบงงทำไรไม่ค่อยจะถูก เพราะเป็นฝรั่งคนเดียวในทริป
เลยเอาเพื่อนอาจารย์ไปเที่ยวด้วยกันเสียเลย ส่วนอ้อมตอนนั้นนี่แอบอืดเชียว 555 ให้ดูภาพแบบเล็กๆ ละกัน
3. เรื่องต่อมาพูดถึงตอนย้ายตามสามีมาทำงานที่กาตาร์นี่ละกันค่ะ เพิ่งย้ายมาอยู่ได้ประมาณ 7 เดือน ที่ย้ายเพราะเชลด้อนมาทำงานเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนนานาชาติที่นี่ค่ะ ข้อดี(ข้อเดียว?!?)
ของการทำงานที่นี่ก็คือ ไม่เสียภาษี
เพราะตอนอยู่ที่กรุงเทพฯ เสียภาษีเดือนนึงนี่มากกว่าเงินเดือนอ้อมอีกค่ะ
แต่พอย้ายมาอยู่ที่นี่ก็เลยต้องเป็นแม่บ้านเต็มตัวเพื่อดูแลเจ้าลิลลี่นี่ล่ะค่ะ โห...ตอนแรกนี่ยอมรับว่าเบื่อมากกกกก เพราะคนเคยทำงานมา พอมาอยู่บ้านเฉยๆ แล้วจิตตก (จริงๆ มันก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ หรอกค่ะ ไหนจะดูลูก ไหนจะงานบ้าน เราว่าหนักหนาสาหัสกว่าตอนทำงานนอกบ้านอีกง่ะ) แถมยังต้องปรับตัวกับผู้คนวัฒนธรรมของประเทศมุสลิมอีก อืม....
แต่ตอนนี้ก็เริ่มชินแล้วนะคะ ต้องทำใจให้เป็นสุขอ่ะเนาะ คิดซะว่าอยู่ที่ไหนก็ได้ที่มีคนที่เรารักและรักเราละกัน คิดได้งี้ก็ทำให้อยู่ที่นี่ได้อย่างเป็นสุขค่ะ
แต่การมาอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้แย่ซะทุกเรื่องอย่างที่บอก พอช่วงที่ว่างจัดๆ นี่แหล่ะ เราก็เลยได้มีโอกาสเขียนบล๊อกทำให้ได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ ได้รับมิตรภาพดีๆ จากเพื่อนๆ พี่ๆ ในนี้
ได้เรียนรู้วิธีทำอาหารมากขึ้นจากครัวไกลบ้าน ทำเค้ก คุ้กกี้เป็นทั้งๆที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะทำได้ (ก็อยู่บ้านเราซื้อกินก็ง่ายและไม่แพง จะเสียเวลาทำกินเองทำไมล่ะเนาะ)
ได้ใช้เวลากับลูกมากขึ้น ที่สำคัญ ได้รู้ว่าอยู่ที่ไหนก็ไม่สุขสบายเท่าบ้านเราอีกแล้ว
(ใครว่าของถูกและดีไม่มีในโลก เมืองไทยนี่แหล่ะ ถูกและดี! แถมหลากหลายสุดแล้วว่ามั้ยคะ?)
4. ตอนนี้ก็มีเรื่องตั้งตารออยู่ค่ะ เพราะเพิ่งไปสัมภาษณ์งานที่โรงเรียนมา (โรงเรียนเดียวกับที่เชลด้อนทำงานนี่แหล่ะค่ะ) คาดว่าปีการศึกษาใหม่นี้ คือช่วงเดือนกันยายนปีนี้คงจะได้เข้าทำงาน แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะเป็นส่วนของ Admin หรือ Learning Assistant นะคะ ตอนนี้ทางผู้ใหญ่เค้ากำลังอยู่ในช่วงคุยกันอยู่เรื่องตำแหน่งที่จะเปิดรับเพิ่ม เพราะเป็นช่วงที่โรงเรียนกำลังขยายพอดี ถือเป็นจังหวะดีเลยค่ะ เพราะลิลลี่ก็คงจะได้เข้าเนอร์สเซอรี่ที่นี่ช่วงเดียวกัน
แต่ที่นี่เค้าก็ดีนะคะ เพราะเค้าสนับสนุนพวกภรรยาอาจารย์ให้ได้งานในนี้ เพราะเล็งเห็นถึงความสำคัญที่ว่า ถ้าสามีภรรยาทำงานทั้งคู่ ก็จะได้แฮ้ปปี้กันทั้งคู่ แล้วจะได้อยู่อย่างมีความสุขที่นี่ค่ะ
อืมๆๆ ไม่รู้จะเล่าเรื่องอะไรแล้วจิ เอาเป็นว่าขอจบแบบดื้อๆ แบบนี้ไปเลยละกัน
ถ้ามีเรื่องเพิ่มเติม เดี๋ยวค่อยมาอัพเดตกันใหม่เนาะ ถ้าเพื่อนๆ พี่ๆ คนไหนอยากรู้จักอ้อมและครอบครัวมากขึ้น ก็ลองจิ้มไปอ่านบล๊อกอื่นๆ ทางซ้ายมือตามอัธยาศัยได้เลยจ้า
Create Date : 25 มีนาคม 2552
Last Update : 1 กันยายน 2552 3:32:16 น.
10 comments
Counter : 1084 Pageviews.
Share
Tweet
ดีใจ ดีใจ ได้เข้ามาเจิมก่อน อืม!!ทีแรกนะก่อนอ่านประวัติ ต่อคิดว่าอ้อมกับต่อน่ะคล้าย ๆ กันนะ แต่พออ่านประวัติเรื่องเรียนของอ้อมแล้ว ทำไมมันต่างกันคนละขั้วอย่างนี้เนี่ย 555 เพราะว่าเรามันเป็นเด็กหลังห้อง และก็ทำให้ผู้ปกครองภูมิใจมาก...ก เพราะว่าโดนเชิญอยู่บ่อย ๆ ประมาณว่าลูกชอบหนีเรียน และไม่ค่อยสนใจเรียน โชคดีที่พ่อแม่ไม่ค่อยเคี่ยวเข็ญ เลยเอาตัวรอดมาได้จนถึงทุกวันนี้
(ภูมิใจดีมั้ยเนี่ย)
แต่อ่านแล้วก็รู้สึกดีนะ น่ารักดี เหมือนได้รู้จักอ้อมเพิ่มมากขึ้นมาอีกนี้ดส์นุง แอบอิจฉาเล็ก ๆ ด้วยนะ อย่างงี้แหละคนเราจะเกิดมาเป็นคู่กัน พรหมลิขิตก็ทำให้เกิดขึ้นได้จริง ๆ ด้วย
take care จ้า
โดย: Mrs.Gould (
Mrs.Gould
) วันที่: 25 มีนาคม 2552 เวลา:21:37:42 น.
ขอบอกว่าเคยอ่านด้วยหล่ะ คอสโมเล่มเนี้ย แต่ว่านานมากๆ แล้วหล่ะ น่ารักดีอะ แอบเขิล ถ้าให้แฟนมาใ่สีชมพูคงไม่เอาแน่ๆ เลย
หนูลิลลี่นี่ ยิ่งโตยิ่งสวยแฮะ
โดย:
currywurst
วันที่: 25 มีนาคม 2552 เวลา:22:07:19 น.
แวะมาอ่านการบ้านค่ะ อยากอ่าน Cosmo เล่มนั้นจังเลยค่ะ
ยินดีด้วยกับเรื่องงานนะคะ
โดย:
วิสกี้โซดา
วันที่: 25 มีนาคม 2552 เวลา:22:27:22 น.
ไปบอกเค้าทำไมอ้อมว่านิเทศฮิตเมือสิบกว่าปีที่เเล้ว เดี่ยวคนเค้ารู้หมดว่าพวกเรา....... อ่านะ(รุ่นเดียวกันเลยอ่ะ)
เราเข้าใจที่อ้อมเขียนเลยนะว่ามันไม่ใช่เเค่การเอ็นต์ติด เเต่มันคือความภูมิใจของคนที่บ้านนะ พูดไปเเล้วเราก็นึกถึงเมื่อตอนสมัยเรียนก่อนเอ็นต์นะ ช่วงนั้นเหนื่อยมากเเล้วก็เป็นช่วงที่ไอคิวพุ่งกระฉูดเลยหล่ะ ตอนนี้เเก่เเล้วรู้ึสึกว่าสมองไม่เเล่นเท่าตอนนั้นเเล้วอ่ะ
อ้อมได้ลงหนังสือด้วยเหรอ เสียดายเราไม่ค่อยอ่าน Cosmo หล่ะ เราอ่าน Cleo มากกว่า สงสัยจะสวนทางกัน พวกส่งชิงโชคพวกนี้เราก็ชอบนะ ของฟรีอ่ะนะ
ยินดีเรื่องงานด้วยนะ การได้ทำงานที่อ้อมชอบนี่คงเป็นโชคเลยหละ่ เเถมดีตรงที่ว่าจะได้มีวันหยุดปิดเทอมตรงกันทั้งครอบครัวเลย
เทคเเคร์จ้ะ
โดย: may (
mayistheone
) วันที่: 25 มีนาคม 2552 เวลา:23:39:40 น.
หวัดดีค่า
เหตุบังเอิญค่ะ พอดีเราก็เพิ่งส่งแท็กนี้เหมือนกัน
ยินดีที่รู้จักค่ะ
โดย: พีชค่ะ (
somjaidean100
) วันที่: 26 มีนาคม 2552 เวลา:0:14:52 น.
ชีวิตน่าสนใจจังเลยจ้า นั่งอ่านอย่างละเอียดเลยนะเนี่ย อิอิ
วันก่อนพี่ไป Al Khor ผ่าน รร อินเตอร์อันนึง ใกล้ๆกับสนามฟุตบอลอ่ะจ้า บ้านอ้อมอยุ่แถวนั้นป่าว
โดย:
LibbyAndPortia
วันที่: 26 มีนาคม 2552 เวลา:14:02:59 น.
สวัสดีจ้า ออม นานเลยไม่ได้เขียนบล็อกหา แต่ว่าก็แอบอ่านอยุ่ตลอดนะ อ่านไปก็ยิ้มไป เขียนบล็อคได้สนุก มีสีสัน อ่านทีไรก็ทำให้เราอารมณ์ดีทุกที อิอิ หมายถึงออมเขียนบล็อกได้ถึงรสชาติจริง ๆ เรื่องงานน่ะ ร้อยเปอร์เซ็นได้อยุ่แล้ัว ก็ภาษาคุณเก่งซะขนาดนั้นไม่รับก็ให้มันรู้ไป
อิจฉาคนเก่งภาษากันจังเลย ยุ้ย กิ๊ก คนเก่งทำงานกันทั้งนั้น เราน่ะได้แต่อยู่บ้านเลี้ยงลูกนะ ถ้าทำงานคงไม่ได้เจอหน้าสามีแน่ ๆ ขออยู่เกาะไปก่อนนะ อิอิ ไว้จะแวะมาใหม่นะจ๊ะ
โดย: หนูดี IP: 78.101.249.46 วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:3:58:52 น.
ฮ่าๆๆๆ เพื่อนเราโด่งดัง ไม่เก็บไว้ได้งายยย อิอิ
ปล.แต่นิตยสารแพรวเนี่ยเราไม่ได้อ่านเลยไม่มีอ่ะ
โดย: เอ๊ะ IP: 124.122.152.99 วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:13:33:29 น.
สวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่านค่ะ
ต่อ (แม่เจ้าแซม) - คือที่อ้อมตั้งใจเรียนเหตุผลหลักเลยคือเพื่อคุณป้า(พี่สาวพ่ออ้อมจ้ะ)ที่เค้าอุปการะเรามาไง เพราะถ้าไม่ได้ท่านเลี้ยงดูเรามา เราก็คงไม่มีวันนี้หรอกจ้ะ อ้อมก็เลยตอบแทนโดยการตั้งใจเรียนให้คุณป้าชื่นใจอ่ะนะ ตอนนี้ท่านเสียไปแล้ว เสียใจนะที่ยังไม่ได้ตอบแทนพระคุณท่านอะไรเลย แต่ยังดีใจที่ท่านยังมีโอกาสได้เห็นเหลน คือเจ้าลิลลี่น่ะ ยังไงก็รออ่านเรื่องราวของชีวิตต่อเช่นกันจ้า เราจะได้รู้จักกันมากขึ้นเนาะ
คุณ currywurst - อิอิ เคยอ่านเล่มนั้นด้วยเหรอตัว แอบเขิลล์เหมือนกั๊น แต่ไม่คิดว่าจะได้ไปจริงๆนะ หวังแค่น้ำหอมอย่างเดียว แต่ทริปน่ารักดีจ้า สรุปก็ได้น้ำหอมด้วย ขวดนั้นที่ได้มา ทุกวันนี้ยังใช้ไม่หมดนะเนี่ย คุ้มๆ ชอบๆ
พี่วิสกี้ - ขอบคุณสำหรับคำอวยพรเรื่องงานนะคะ ส่วนในคอสโมก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับว่าเราเจอกันยังไง เค้ามีวิธีชนะใจเรายังไงประมาณนั้นค่ะ คือที่อ้อมเขียนไปแบบขำๆมากกว่าค่ะ ประมาณว่าวิธีที่เค้าใช้จีบเราตอนแรกมันเชยและเฉิ่มมากในความคิดเราน่ะค่ะ คือเค้าทำกระดาษตกใกล้ๆอ้อม แล้วบอกว่าเป็นของอ้อมทำหล่น พอหยิบขึ้นมาในกระดาษเขียนว่า "Do you like pizza?" เอิ่ม...แล้วเค้าเป็นคนแต่งตัวเชยๆด้วยค่ะ 555 แต่ประทับใจที่เค้าเป็นคนมีอารมณ์ขัน จริงใจและเปิดเผยกับเราทุกเรื่องค่ะ ซึ่งอ้อมว่าคนเราสำคัญที่ข้างใน เพราะข้างนอกมันปรับแต่งเปลี่ยนแปลงได้ค่ะ ทุกวันนี้เค้าก็เลยไม่ค่อยเชยเท่าไหร่แล้วค่ะ
เมย์ - เออๆๆ ใช่ๆๆ แต่เพิ่งมานั่งนับปีก็ตอนนั่งเขียนบล๊อกนี่แหล่ะ โห...เราว่าเพิ่งเรียนมาแป็บๆเอง ทำไมนับปีแล้วมันเป็นสิบปีเลยเหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อ เริ่มแก่แบบไม่รู้ตัวแล้วนะเนี่ย น่ากลัวจริงๆๆ ...แล้วเห็นด้วยสุดๆ เรื่องสมองแล่นฉิวตอนเอ็นท์นี่เป็นช่วงพีคสุดๆแล้ว หลังจากนั้นมาก็ค่อยๆ ฝ่อลงเรื่อยๆ ยิ่งมาตอนนี้นี่แล้วใหญ่เลย เลอะเลือนสุดๆ ว่าแต่เมย์ย้ายแล้วใช่มั้ยจ้ะ ค่อยเป็นค่อยไปเนอะ เดี๋ยวก็เข้าที่เข้าทางจ้ะ ส่วนงานของเมย์เดี๋ยวก็ต้องเข้ารูปเข้ารอยในที่สุดเหมือนกันจ้า สู้ๆ น้า
คุณพีช - ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ เดี๋ยวจะแอบไปอ่าน tag ที่บล๊อกบ้างแล้ว จะได้รู้จักกันมากขึ้นนะคะ
พี่ยุ้ย - มาตรวจการบ้านเหรอจ้ะ สนามฟุตบอลอันไหนอ่ะคะ โรงเรียนกับที่พักของอ้อมต้องเข้ามาในส่วนของ Al Khor Community ค่ะ คือต้องแลกบัตรผ่านประตูมาถึงจะเข้า compound มาได้ค่ะ แต่ถ้าพี่ยุ้ยมาถึง Al Khor แล้วก็ไม่ไกลจากที่อ้อมอยู่นะคะ เพราะจริงๆ แล้ว Al Khor มันค่อนข้างเล็กน่ะค่ะ ที่นี่มี croniche เหมือนในโดฮาด้วยน้า (แต่ไม่สวยเท่าจ้า)
โดย:
มนลิลลี่
วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:3:30:20 น.
น่ารักมากเลยค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกมีความสุขแทนเลยค่ะ
โดย: ดาวนี่ IP: 202.176.81.233 วันที่: 29 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:06:05 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
มนลิลลี่
Location :
Al Khor Qatar
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมครอบครัว Smith นะคะ
Friends' blogs
princess gig
CoolDubaiChic
นางมารนอกสังกัด
pooqatar
คุณหนูขา
ป้ามะลิกับลุงมะระ
วิสกี้โซดา
Flowerfun
pp_parich
mayistheone
bagarbu
Bambie
รำเพย
ป้ามด
ดวงตากระต่าย
Jeban
smithfamily
Ab Psy ReinDEAR++
pithi
Freedom of Life
ปูขาเก เซมารู
LibbyAndPortia
งาขาว
แม่สลิ่ม
มาดามอุ้ย
duen norway
Candlelight Blues
ลูกสน
yadegari
Mrs.Gould
PuPe_so_Sweet
may^o^
Thai Wahine
Scooterella
ดอกหญ้าเมืองเลย
currywurst
Webmaster - BlogGang
[Add มนลิลลี่'s blog to your web]
Links
คู่สร้างคู่สม
ครัวไกลบ้าน
ลูกบัว
Varithorn สูตรอาหาร
Icon น่ารักๆ
ป้ามด - Color code
ก้อย & น้องอีฟ
Jeban
Sweet Nuch Music
imeem
img ดุ๊กดิ๊ก
BG/Code KungGuenter
BG/Code เนยสีฟ้า
Cursor น่ารักๆ UnderSunShine
Icon น่ารักจากญี่ปุ่น BOUS
Code ง่ายสำหรับ Blog
พี่โอ๋ & พี่ม่อน
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
แต่อ่านแล้วก็รู้สึกดีนะ น่ารักดี เหมือนได้รู้จักอ้อมเพิ่มมากขึ้นมาอีกนี้ดส์นุง แอบอิจฉาเล็ก ๆ ด้วยนะ อย่างงี้แหละคนเราจะเกิดมาเป็นคู่กัน พรหมลิขิตก็ทำให้เกิดขึ้นได้จริง ๆ ด้วย
take care จ้า