Artist : Avantasia
Album : The Scarecrow

Genre : Power Metal

"Epic about heartbreak...but I want more Another Devil Down in the Belfry!"

Avantasia เป็นวง Project ส่วนตัวของเจ้าหนุ่ม Tobias Sammet แห่งวง Edguy ซึ่งทั้งสองวงต่างยืนพื้นเดียวกันคือ Power Metal ทั้งคู่ Avantasia อัลบั้มล่าสุดนี้ถูกกล่าวหาว่าทำเพลงเบาลงและป็อบลงไปเยอะ แม้จะมีแขกรับเชิญในวงการเมทัลมาร่วมงานมากมาย (มือกลองจากวง Kiss นี้ไม่รู้นับหรือเปล่า) และบางคนที่มาร่วมเป็นผู้ให้เสียงร้องเป็นคนที่ผมชื่นชมผลงานอยู่ด้วย

โผล่มาเพลงแรก Twisted Mind พอผ่านอินโทรไป ผมฟังแล้วดันรู้สึกว่าทำไมมัน Kamelot จังวะ สักพักก็จำได้ว่านี่มันเสียง Roy Khan นักร้องนำจาก Kamelot นี่เอง ตัวดนตรีก็ดูเหมือนจะปรับให้มันฟังดู Kamelot ไปด้วย

The Toy Master ก็ได้ Alice Cooper มาแจมเสียงร้อง พี่แกทำหน้าที่ได้ดีเลยครับ ดนตรีจังหวะกลาง ๆ ก็เติมแต่งจนได้อารมณ์หม่น ๆ ดี เพลง Epic ยาว 11 นาทีกั่ว ๆ ก็ดูโหวง ๆ ไปหน่อย แต่ก็ทำได้ดีในแง่ประคองอารมณ์ไม่ให้น่าเบื่อเกินไป (ช่วง Atmospheric กลางเพลงอาจทำให้ คนที่ไม่รู้จัก Atmosphere รำคาญไปบ้างฮ่า ๆ)

Shelter from the rain ก็เป็น Power metal มาตรฐานที่ตะบึงไปกับกลองดับเบิ้ลเบส แต่ก็แค่ระดับธรรมดาพอฟังได้ โซโล่ก็ไม่ถึงขั้นเร้าใจ มาปิ๊งเอากับเพลง Another Angel Down กับ Devil in the Belfry ที่เป็นเพาว์เวอร์ดาด ๆ เหมือนกัน แต่! เร้าใจกว่ากันเยอะ เพาเวอร์มันต้องแบบนี้สิพี่น้อง!!!! (ต้องขอบคุณเสียงร้องของ Jorn Lande จากวง Masterplan ที่ช่วยได้มาก โซโล่ก็สะเด็ดถึงจาย...)

ส่วนเพลง Carry me Over บอง โจวี้ เอ้ย! โทเบียส แซมเมท ก็ทำได้ป็อบ...ป็อบจนงงว่ามันมาอยู่ในอัลบั้มนี้ได้ไง ฟัง ๆ มันก็เพราะดีแต่ไม่เข้ากับอัลบั้มเอาซะเลย (ไม่นับว่า MV มันจิ๊กโก๋อกหักโคตร ๆ ฮ่า ๆ) บัลลาดเพราะดีครับยอมรับเลย Amanda Somerville (ใครวะ) ร้อง What Kind of Love ถึงใจดี แต่ดนตรีมันอย่างกับซาวน์แทรกหนังวอลท์ดิสนี่ย์เลยจริง ๆ นะ - -"

บัลลาดอีกเพลงคือ Cry just a little ทำได้ดีกว่านิดหน่อย แต่ที่สำคัญที่สุดคือ อัลบั้มนี้ตกม้าตายตอนจบ!  สองเพลงสุดท้ายไม่ได้ให้ความรู้สึกอะไรเลย ไม่ป็อบติดหู ไม่เร้าใจ ไม่อลังการณ์ ไม่ Atmospheric และสมควรถูกลืมไปซะ (ตูเริ่มโหด) I don't believe in your love ขึ้นต้นมาน่าสนใจดี แต่ฟังไปฟังมารู้สึกมันน่าเบื่อพิกล

สรูปคือความดีความชอบทั้งหลายในอัลบั้มนี้เป็นของแขกรับเชิญแทบทุกคน (และตัดโทเบียสทิ้งไปซะ) ไม่ว่าจะเป็น กีต้าร์จาก Sascha Paeth (Heavens Gate) และ Henjo Richter (Gamma Ray) คีย์บอร์ดจาก Miro วง Kamelot มีส่วนบ้างเล็กน้อยและนักร้องเสริมทัพที่ทุกคนทำได้ดีกว่าเจ้าของคอนเซปท์ทั้งนั้น ฮ่า ๆๆๆ

[Rating : 7/10]

My Favourite Choice
- The Twisted Mind
- Another Angel Down
- Devil in the Belfry

Artist : The Black Mages
Album : Darkness and Starlight

Genre : Symphonic Rock/Metal

"This is why Fantasy will never be Final"

The Black Mages เป็นวงซิมโฟนิคร็อค/เมทัล ที่เน้นเล่นคัฟเวอร์เพลงจากเกมส์ไฟนอล แฟนตาซีเท่านั้น ออกมาอัลบั้มนี้เป้นอัลบั้มที่สามแล้วครับ และสิ่งที่น่าสนใจที่สุดในอัลบั้มนี้ก็คือ การเอาเพลงโอเปร่าจากฉากสำคัญในโรงละครโอเปร่าในภาค 6 (ผมเพิ่งเล่นภาคนี้จาก Emulator ชอบตัวร้ายมันกวนตีนดี) มาทำในแบบฉบับ The Black mages เป็นเพลงยาว 15 นาทีชื่อเดียวกับอัลบั้มคือ Darkness and Starlight

แต่กลายเป็นว่าพอลองฟังแล้วกลับไม่โปรดซะงั้น ไปชอบเพลงอื่นเสียมากกว่า เพราะข้อแรกคือ...โอเปร่าที่ร้องด้วยภาษาญี่ปุ่นมันไม่เวิร์กเอาซะเลย ข้อต่อมาคือเสียงร้องยังไม่ถึงขั้นแฮะ น่าจะดีกว่านี้ ดนตรีและบรรยากาศโอเค (ปรับจากเสียงอิ๊ด ๆ อ๊อด ๆ แบบเกมส์ยุคนั้นได้ดี)

บางเพลงผมจำไม่ได้ครับว่ามันอยู่ในฉากไหน (เคยเล่นไม่กี่ภาค นานมาแล้วด้วย :P ไม่นับภาคหกที่เพิ่งได้เล่นจาก Emu) อ้อ ! ลืมบอกไปว่าวงนี้ฟอร์มขึ้นโดย Nobuo Uematsu คนทำดนตรีฉบับดั้งเดิมให้กับไฟนอล แฟนตาซีเองนั้นแหละ นอกจากนี้ตัวเขายังเล่นออร์แกนในวงด้วย

แม้ The Black Mages จะเป็นร็อค/เมทัล แต่ดูเหมือนว่าคีย์บอร์ดจะเป็นพระเอกแทบทุกเพลง คอยเดินเมโลดี้ทั้งไพเราะและบางเพลงก็ซับซ้อนจนมีคนเทียบเป็น Progressive ได้ (เคยได้ยินว่า บางเพลงในไฟนอล Nobuo แกได้แรงบันดาลใจมาจากวง ELP ด้วย)

แน่นอนว่าใครอยากฟังอะไรดุ ๆ หนัก ๆ ละก็ถอยปาย The Black Mages มีแต่ร็อคเมโลดี้เจ๋ง ๆ ที่คีย์บอร์ด/ออร์แกน เป็นผู้กล้า กีต้าร์เป็นจอมเวทย์ Support เท่านั้น จะมีก็เพลง Kurayaminokumo (Cloud of Darkness) ที่กีต้าร์มีบทบาทออกลุยบ้าง

อ้อ ! ไม่ได้มีเพลงแนวบุกป่าล่ามังกรอย่างเดียวนะครับ เพลง Distant Worlds ก็เป็น Instrumental Ballad ที่ เพราะโคตร!! (และติด Nostalgia หน่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่ผมไม่เคยเล่นภาคของเพลงนี้เลยนะ)

เพลง Life ~in Memory of Keiten~ นี้ Nobuo บอกว่าแกเขียนให้กับเด็กชายคนหนึ่งที่เป็นโรคหนังเกาหลี (ลูคิเมีย) ตั้งแต่เด็กแกเป็นแฟนตัวยงของไฟนอล แฟนตาซี และเคยมาดูคอนเสิร์ทของ The Black Mages ซึ่งจากเดิมที่เด็กคนนี้เคยดูอ่อนแอกลับดูมีพลัง มีชีวิตชีวาขึ้น ใครจะคิดล่ะว่าแกกลับมาเสียชีวิตในเดือนมกราปีนี้เอง ลุง Nobuo แกเลยแต่งเพลงสั้น ๆ ปิดท้ายอัลบั้มเพลงนี้ให้

[Rating : 8/10]

My Favourite Choice
- Assault of the Silver Dragons
- Kurayaminokumo (Cloud of Darkness)
- Distant Worlds
- Premonition

Artist : Ayreon
Album : 01011001

Genre : Progressive Rock/Metal

"Four Zero , Four One ...Well arranged repetitiveness"

ไม่รู้ว่าตา Arjen เจ้าของโปรเจกท์ Ayreon ไปทำโปรเจกท์อีกอย่างนึงที่ชื่อใกล้กันอย่าง Ambeon มากเกินไปหรือเปล่า จึงรู้สึกว่าอัลบั้มนี้แกพยายามเหลือเกินที่จะแอมเบี้ยนในบางช่วง (ไม่นับ Rhythm Section แบบจักรกลที่ชวนให้นึกถึงบางเพลงของ Ambeon เลยทีเดียว)

ดีหน่อยก็ เร้าใจกว่า Ambeon ไม่เลยเถิดในด้านสร้างบรรยากาศจนพลิกเปลี่ยนไปมากเกินไป

นอกจากชื่ออัลบั้มที่จำยากแล้ว (มันศูนย์หนึ่งแล้วอะไรต่อนะ จำตัวเลขไม่เก่ง ทำแบบทดสอบไอคิวได้คะแนนน้อยเพราะไอ่จำตัวเลขนี่แหละ - -") เพลงในอัลบั้มนี้ยังโคตร Repetitive ขณะที่ Human Equation อัลบั้มก่อนหน้านี้ จะมีการขับเคลื่อนไปข้างหน้ามากกว่า คุณจะได้ยินเมโลดี้หรือจังหวะ แบบซ้ำ ๆ ให้เบื่อตายกันไปเลยทีเดียว

ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะครับ บางเพลงแม้จะฟังดูแห้งเหือดแต่ก็ดูมีพลังในตัวมัน และถ้าได้อ่านเนื้อ (เรื่อง) ตามไปด้วยละก็ จะพบว่า Arjen แกใช้ดนตรีช่วยเดินเรื่องได้เก่งทีเดียว ที่สำคัญคือ ผมเป็นคนให้ความสำคัญกับการเรียบเรียงดนตรี แล้ว Arjen ก็ตอบสนองความสำคัญของผมได้ดีมาก การคุมโทน , Dynamic , คีย์บอร์ดและเครื่องสาย รวมไปถึงเสียงร้องของตัวละครหลากหลายตัว ลงตัวเช่นเคย

เนื้อเรื่องมัน Epic มาก ผมขี้เกียจเล่า บอกให้ว่าเกี่ยวกับ อวกาศ , ความเชื่อ , ความตาย ไปจนถึง Existential Theme เลยทีเดียว (แต่อย่าหวังมาก มันไม่ลึกขนาดนั้น ไม่นับว่ามีเพลงชื่อน่าเตะอย่าง E=MC กำลังสอง คุณเจ๊มะลัยแครี่ ก็เหมือนจะมีเพลงชื่อเดียวกัน)

เรื่องแขกรับเชิญ...มีเยอะมาก ขี้คร้านแจง ไปหาข้อมูลจากที่อื่นเอาได้ ฮ่า ๆๆๆ

[Rating : 8.5/10]

My Favourite Choice
- Age of Shadows
- Ride The Comet
- The Fifth Extinction
- Unnatural Selection
- The Sixth Extinction

Non-2008

Artist : Solitude Aeturnus
Album : Alone (2006)

Genre : Doom Metal

"Aesthetic Aeturnus ...Alone ...Awesome!!!"

ขอหลุด Theme มาสักเล็กน้อย เพื่อแนะนำอัลบั้มแนวดูมจากเมื่อสองปีที่แล้ว โดยส่วนตัวไม่ค่อยได้ฟังแนวนี้เท่าไหร่ เคยลอง Saint Vitus แล้วก็ยังอยู่ในระดับแค่พอรับได้ แต่พอมาเจอวงนี้ที โอ้วกริมรีปเปอร์!!! (ใช้คำว่าโอ้วบร๊ะเจ้าคงไม่เหมาะกับดูม ฮ่า ๆๆๆ)

สำหรับคนที่นึกไม่ออกว่า Doom Metal เป็นยังไง อธิบายแบบมักง่ายสุด ๆ คือ "ช...ช้า!!" อืด ๆ บางครั้งก็เนือย ๆ ซาวด์กริม ๆ เอาแบบเห็นโลกอัสดงหมอง ๆ ซากกระดูกกลางกองหินปรักหักพัง...ประมาณนี้ (นอกนั้นต้องไปถามขาดูมของแท้เอาละครับ)

ฟัง ๆ ไปก็รู้สึกว่าวงนี้มีภาพหลอนของ Fates Warning (วง Prog. Metal) แฝงอยู่โดยเฉพาะในเพลงที่เร่งจังหวะขึ้นมาหน่อย Sightless แต่ก็ไม่ได้มาครอบงำเสียทีเดียว เพลงอย่าง Upon Within ก็เล่นกับจังหวะเสียเล็ก ๆ โดยรวมทั้งอัลบั้มแล้ว ริฟฟ์กีต้าร์ของ John Perez สอดประสานเข้าขากับการร้องของ Robert Lowe ได้ในทุกเพลง

ที่บรรเจิดมาก ๆ คือเพลงเปิด Scent of Death ที่ใส่มาเต็มความรู้สึก ถ้าชอบอะไรติดหูหน่อยก็เพลง Tomorrows Dead (มันคอรัสซ้ำ ๆ จะไม่ให้ติดหูได้ไงเล่า) สำหรับเสียงร้องผมโปรดแบบเพลง Burning มีอยู่เพลงเดียวเท่านั้นที่ดูธรรมดา ๆ คือ Blessed Be the Dead

สายลมโชยกลิ่นไหม้ ๆ ของความหม่นเศร้า บรรเลงร่วมกับผีบนซากอิฐโบราณ การล่มสลายจากภายในจิตวิญญาณ ...ขอจินตนาการ (แบบกริม ๆ จงสถิตย์อยู่กับท่าน)

[Rating : 9.5/10]

(จริง ๆ ดีทุกเพลงครับ แต่นี่คัดแบบเด็ดดวง)
- Scent of Death
- Sightless
- Tomorrows Dead

Create Date : 24 มิถุนายน 2551
Last Update : 24 มิถุนายน 2551 2:28:14 น.		11 comments
Counter : 1401 Pageviews.
Share Tweet