ความรู้สึก (วิญญาณ) เป็นรูปเป็นร่าง(นามรูป) เป็นตัวเป็นตน(อัตตา)
ความรู้สึก ( วิญญาณ ) ไม่ใด้เป็นรูปเป็นร่าง (นามรูป ) เป็นตัวเป๊นตน (อัตตา ) ของเราหรือของใครๆ ความรู้สึก เกิดขึ้นแล้ว ตั้งอยู่แล้ว ก็ดับไป ความรู้สึกที่ดับไปแล้วบอกเราว่า รูปที่เราร่างขึ้นมาเพื่อยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตัวเป็นตนของเรา (อัตตานุปาทาน อัตตาทิฏฐิ ) ก็ดับไปพร้อมกับความรู้สึกนั้นแล้ว และความรู้สึกที่จะเกิดในคราวต่อไปก็จะไม่เป็นรูปเป็นร่าง และไม่เป็นตัวเป็นตน ให้เราทุกข์ใจอะไรๆอีกต่อไปได้อีก เพราะไม่มี (ตัวตนไรๆ ) จึงไม่เป๊น (ตัวตนใครๆ ) เพราะไม่เป็น (ตัวตน ใดๆ) จึงไม่ใช่ตัวตน สัตว์ บุคคล ที่ไหนเลย มีแต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้น (ทุกข์ ) ความรู้สึกที่ตั้งอยู่ ( ทุกข์ ) และความรู้สึก (ทุกข์ ) เท่านั้นที่ดับไป อนึ่งบทความนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากข้อเขียนของคุณ ขึ้น 15 ค่ำ ถ้าไม่มีบทความนั้นผมคงจะไม่สามารถเรียบเรียงบทความนี้ได้ ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ ขอนอบน้อมแด่องค์พระสมเด๊จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ( และท่านพุทธทาสที่ผมฝันเห็น ) อนุโมทนาสาธุครับ
Create Date : 18 กรกฎาคม 2554 |
|
13 comments |
Last Update : 18 กรกฎาคม 2554 21:04:03 น. |
Counter : 830 Pageviews. |
|
|
|
ว้าววววว...ได้เจิมมมมม...อีกแว้วววว
ขอบคุณที่แวะไปขยายความนะคะ
ผู้แจ้งในธรรมย่อมจำแนกธรรมมะได้ลึกซึ้ง
..พึ่งเข้าใจความหมายของประโยคนี้ก็วันนี้เอง..
เพิ่งรู้ว่าศัทธาท่านพุทธทาสเหมือนกัน
ข้าน้อยมีทั้งหนังสือ และ ซีดี
โดยเฉพาะหนังสือคู่มือมนุษย์
มีทั้งเล่มเล็กแบบพกพา เล่มกลางในครอบครอง
เล่มใหญ่ก็อ่านเเปรียบเทียบวรรคต่อวรรคมาแล้ว
.....สงสัยจะคุยกันจบยากนะวันนี้
เอาไว้คุยกันหลังบ้านก็แล้วกันเน๊าะ
เม้นท์ยาวเกิ๊น..เกรงใจญาติ ๆท่านอื่น