I'm not a bitch, I just have a low tolerance for bullshit.
|
|||
ระหว่างวันเวลาที่หายไป ไม่น่าเชื่อเลยว่า 4 เดือนเลยทีเดียวที่เราไม่ได้ update blog (- -') ...ที่ผ่านมาจะว่างานยุ่งก็ไม่เชิง แต่กว่าเราจะกลับถึงบ้านก็ไม่อยากทำอะไรนอกจากอาบน้ำนอนแล้วอ่ะ ประกอบกับไม่ค่อยได้ไปไหนด้วย ชีวิตวนเวียนอยู่แต่ที่ทำงาน บ้าน ที่ทำงาน บ้าน เสาร์-อาทิตย์ก็ไปบ้านยาย ก็เลยไม่รู้จะ update เรื่องอะไร แหะ แหะ ก็อย่างที่บอกว่าไม่ค่อยได้ไปไหน ไม่ใช่ว่าไม่ได้ไป แล้วก็ไม่ได้หมายความว่าไม่มีเรื่องอะไร ดังนั้น blog นี้ก็เลยจะรวมเรื่องราวที่ผ่านมาว่าเราไปไหน ทำอะไรบ้าง เรื่องแรก: ทริปโคราช ...ทริปนี้จัดให้โอ๋โดยเฉพาะ เริ่มจากที่มารดาเราเข้าโรงพยาบาล แล้วเพื่อนโอ๋ที่ไม่ได้เจอกัน 5 ปี เป็นแพทย์อินเทิร์นอยู่ที่นั่น เติ้ล พี่นิ อุ๋ย โอ๋ และเราก็เลยชวนกันว่าวันไหนสักวันไปเยี่ยมมารดาเรา แล้วก็ไปเจอเพื่อนโอ๋กัน และแล้ววันที่ 9 กันยายน ก็เป็นวันที่พวกเราพร้อมกันทุกคน การเดินทางเริ่มจากให้พี่นิ เติ้ล อุ๋ย โอ๋ ที่อยู่หอพักใกล้ ๆ กัน นั่งรถ taxi มารอเราที่ป้ายรถเมลล์ฝั่งตรงข้ามซอยบ้านเรา เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องขับรถย้อนไปรับแล้วก็ย้อนกลับมาให้เสียเวลา ^ ^ เติ้ล โอ๋ อุ๋ย ระหว่างรอเราที่ป้ายรถเมลล์ ตามธรรมเนียมปฏิบัติ ถ้าเราพาเพื่อน ๆ ไปโคราชก็ต้องแวะบ้านยายก่อน จากนั้นก็ไปเยี่ยมมารดาท่าน หลังจากรอเพื่อนโอ๋ตามมาสมทบ เราก็พาทุกคนไปทานขนมจีนประโดกและไปไหว้ย่าโม ...มาถึงโคราชแล้วนี่หน่า... แว่น (เพื่อนโอ๋) กับโอ๋ มาไหว้ย่าโมก็ต้องถ่ายรูปรวมเป็นที่ระทึก เอ๊ย ระลึก ให้แว่นถ่ายให้ ...เลยไม่เห็นย่าโมเลย T_T หลังจากถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันเรียบร้อย ก็กลับไปหามารดาที่โรงพยาบาลต่อ จนได้เวลาอันสมควร เราก็ไปส่งทุกคนขึ้นรถทัวร์กลับกรุงเทพที่ขนส่ง ...เราต้องนอนค้างกับมารดาอ่ะ จริง ๆ ยายก็ชวนให้ทุกคนค้าง แต่ทุกคนเกรงใจ ก็เลยไม่มีใครเตรียมตัวมาค้างสักคน ขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะคะที่ไปเยี่ยมมารดาเราอ่ะ __________________________________________ เรื่องที่ 2: ทริปวัดแขก สืบเนื่องมาจากบ้านพี่ยี่อยู่แถว ๆ นั้น แล้วทุกปีเค้าจะมีการแห่เจ้าแม่อุมาเทวี ปีนี้พี่ยี่ก็เลยชวนน้อง ๆ ไปดู งานนี้หน้าเดิม ๆ เลยอ่ะที่ไป hahaha พอไปถึงสีลม พี่ยี่ก็พาทุกคนเดิน เดิน เดิน และเดิน ตอนนั้นขบวนแห่ยังไม่แห่ แต่พี่ยี่พาพวกเราเดินดูบรรดาโต๊ะบูชาที่ตั้งตามเส้นทางที่จะมีการแห่เจ้าแม่ผ่าน (ไม่ได้ถ่ายรูปอ่ะ เพราะไม่ได้เอากล้องไป) พอทุกคนเริ่มหิว พี่ยี่ก็พาแวะทานข้าว ^ ^ ในร้านอาหาร ...รูปล่างนี่ด้านหลังอาจจะดูน่ากลัวไปนิด เหมือนกดติดวิญญาณ แต่จริง ๆ คือแสงจากหน้าจอคอมฯ สะท้อนหน้าน้องเค้าพอดีอะ (- -') หลังจากเติมพลังเข้าท้องกันแล้วก็ออกมาเดินกันต่อ แต่เดินได้ช้า เพราะขบวนแห่เริ่มแล้ว อุ๋ยถ่ายรูปมาได้แค่ขบวนเดียว หลังจากนั้นคนแน่นมากกกกกกกกก พอทุกคนเริ่มไม่ไหว ก็เลยตัดสินใจกลับกันก่อนที่ขบวนแห่ของเจ้าแม่อุมาเทวีจะแห่ แต่กว่าจะฝ่าคลื่นมหาชนออกมาได้ ก็เล่นเอาสะบักสะบอมกันทั่วหน้า (- -') __________________________________________ เรื่องที่ 3: น้องไอซ์ วันรุ่งขึ้นจากที่พวกเราไปดูขบวนแห่ อุ๋ยก็แจ้งข่าวว่าพี่ต่าย ภรรยาพี่อาร์ตคลอดลูกแล้ว ตอนแรกว่าจะไปเยี่ยมกันวันนั้นเลย แต่พี่อาร์ตโทรมาบอกตอนเย็นว่ายังไม่ได้เห็นหน้าทั้งลูกและภรรยาเลย พวกเราก็เลยตกลงกันไปเยี่ยมอีกวัน ไปถึงกำลังหลับเลย หน้าชัด ๆ ...เหมือนพี่อาร์ตมากกกก ถอดมาเลยอ่ะ >_< ถ่ายกับคุณพ่อ คุณแม่ (พี่อาร์ตกับพี่ต่าย) บรรดาน้า ๆ ที่ไปเยี่ยม ถ้าไงขอเลี้ยงต้อยได้ไหมเนี่ย hahaha พอออกจากโรงพยาบาล ก็ไปทานก๋วยเตี๋ยวเรือฉลองวันเกิดอุ๋ยกัน (จริง ๆ เลยมาแล้ว แต่เพิ่งได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาอะ) แล้วก็ shopping กันอีกเล็กน้อยก่อนแยกย้ายกันกลับ __________________________________________ จะเห็นได้ว่า 4 เดือนที่ผ่านมาก็สมควรแล้วที่เราจะไม่ได้ update blog เลย hahaha ...และต่อไปก็คงอีกนานกว่าจะมีเรื่องมา update อีก (- -') แต่ก่อนจะจบ blog นี้ เอารูปที่ถ่ายในที่ทำงานมาอวดพร้อมกันเลย ถ่ายกับเต้ ...คือพี่นุจะย้ายไปทำงานที่อื่น อุ๋ยก็เลยเสนอให้ถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก พี่นุคนนี้แหละ โอ๋กะต้อม ...ลองใช้โหมดสีขาวดำอ่ะ เต้ อุ๋ย พี่อาร์ต ...คณะเดียวกัน อ้อม ^ ^ อุ๋ย เติ้ล เรามอบของขวัญวันเกิดให้โอ๋ ...และเพราะช่วงวันเกิดโอ๋ เป็นช่วงที่กลุ่มงานเราทำข้อบังคับการประชุมอยู่ โอ๋ก็ต้องเลี้ยงวันเกิดทีหลัง จะเห็นได้ว่าชีวิตเราตอนนี้อยู่แต่กับเพื่อน ๆ ที่ทำงาน ส่วนโก้ หลังจากที่เริ่มสนิทกันมากขึ้น เราก็รู้สึกว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่า ประมาณว่ารู้จักกันมากขึ้นแล้วมันไม่ใช่อย่างที่เราคิดอ่ะ hahaha นั่นละนะ โก้น่ะ ยกให้เป็นแฟนป้าเก๋สวยแทนซะดีกว่า
โดย: ป้าเก๋สวย IP: 84.102.201.74 วันที่: 6 ธันวาคม 2549 เวลา:18:01:33 น.
ฮั่นแน่ ได้ฤกษ์มาอัพบล็อกแล้ว ... เหลือเชื่อเลยน๊าตั้ง 4 เดือนแล้วแน่ะคะที่ไม่ได้คุยกัน นี่ถ้าไม่บอกว่านานแค่ไหนเราก็ไม่รู้นะ เพราะคาดไม่ถึงเลยว่าจะนานขนาดนี้ ...
แต่ว่าเราไม่ลืมกันค่ะ เรื่องอะไรจะลืมอ๊า เรื่องราวเยอะแยะเคยอ่าน เคยคุยกันไม่ลืมง่ายๆ หรอกค่ะ โดย: JewNid วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:16:18:47 น.
ขำรูปวิญญาณอะ ถ้าบอกว่าเป็นผีจริงเชื่อนะนั่น...
โดย: สมัชชี่ (diet mode) IP: 203.113.34.13 วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:21:15:24 น.
|
ชาบุ
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] เป็นสาวแกร่งแรงเกินร้อย ประเภทพึ่งพาตัวเองได้ ดื้อเงียบ (แต่มีเหตุผลพอสมควรนะ) อ่อนไหว ช่างฝัน แต่ก็อยู่ในโลกของความเป็นจริง ชอบมองอะไรกว้าง ๆ และทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น (ปลงแล้ว! hahaha) ชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ ชีวิตนี้ยอมไม่มีแฟนดีกว่าไม่มีหนังสืออ่านอะ >_< สิ่งที่จำขึ้นใจคือ คำคมภาษาอังกฤษที่ว่า "I will take my life into my hands and I will use it" และ คำคมจากหนัง My Best Friend's Wedding "When you love someone,you say it right then, out loud or the moment just passed you by" Group Blog All Blog
|
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |