มาเริ่มต้นกัน  สาวน้อยคนโง่...  คนนี้  ด้วยคำขอบคุณ  ก่อนก็แล้วกันนะค่ะ...  (เป็นมารยาท) 

ก่อนจะเริ่มเรื่อง  ตามหัวข้อ  ในวันนี้  ขอเอ่ย...  ตัวละครที่เป็นเรื่องจริง  แต่สมมุติ  ชื่อ  สั้นๆ  ก็แล้วกันนะ...

เอาเป็นว่า  จาก  สาวน้อยคนโง่  -->  เป็น  " น้องสาว "

และ       จาก  หนุ่มหน้ามนคนหลอกลวง  -->  เป็น  " พี่หนุ่ม "  ก็แล้วกัน  ถ้า  ชื่อเสียง ไปตรงกับใครก็ขอ  อภัย  ไว้ ณ. ที่นี้ก็แล้วกันนะค่ะ

ความเดิม  จากเมื่อวาน... 

    พี่หนุ่ม  ได้ปฎิบัติการ  ด้วยวาจา  ให้  น้องสาว  ได้หวั่นไหว  ไปเป็นผลสำเร็จแล้ว  และหลังจากที่ได้พูดคุยกันอยู่  ซักระยะเวลาหนึ่งแล้วนั้น  ทำให้น้องสาว  ไว้ใจ  พี่หนุ่มซะเต็มดวงใจ  ถึงแม้ว่า  คำพูดที่พี่หนุ่ม  ได้พูดนั้น  จะเป็นคำพูดโกหกก็ตาม  (ณ.ตอนนั้นไม่รู้ว่า  น้องสาวเอาสมองไปเก็บไว้ที่ไหน  คิดอะไรไม่ออก  ได้แต่เชื่อคำพูดเค้าไปซะทุกอย่าง)  และด้วยความที่เริ่มปันใจให้แล้วนั้น  ทำให้ความรู้สึกต่างๆ นานา  รวมถึงความคิด  ของน้องสาวได้เข้าข้าง  พี่หนุ่มไปซะเต็มประดา  และพี่หนุ่มก็ทำตัวดีแสนดี  เป็นห่วงเป็นใย  น้องสาวเสียเหลือเกิน  โทรหาทุกวันไม่เว้นวันหยุดนักขัตฤกษ์  และคอยเทียวรับ เทียวส่ง  ซึ่งเป็นการแสดงความเป็นห่วง  กลัวว่าน้องสาวทำงานหนัก  กลับบ้านดึกดื่น  แล้วจะเป็นอันตราย  จึงต้องเป็นคนที่คอยดูแล  และเทคแคร์อยู่เสมอ  เป็นเช่นอยู่เกือบครึ่งปี  แต่ในระหว่างเวลา  ครึ่งปีนั้น  ทั้งคู่  ยังไม่เคยไปบ้านของกันและกัน  ด้วยเหตุผลที่ว่า  เราสองคนยังต้องเรียนรู้กันอยู่  อย่าเพิ่งให้ผู้ใหญ่  รับรู้เลย...

     และแล้ว  ช่วงเวลาที่ใกล้ชิดกันนั้นผ่านจากครึ่งปีไปแล้ว  ด้วยความที่น้องสาว  ต้องการความมั่นใจในตัวพี่หนุ่ม  อยู่ๆ  ก็อยากไปบ้านพี่หนุ่มขึ้นมาซะงั้น...  อ้อ...  พี่หนุ่มเป็นคนต่างจังหวัดนะค่ะ...  ท่านผู้อ่าน  (บังเอิญลืมบอก)  พี่หนุ่มเป็นคน อ.สรรคบุรี จ.ชัยนาท  (ว้าว...  บ้านเดียวกันกับ  พี่กุ้ง สุทธิราช)  แต่เข้ามาเช่าห้องอยู่กรุงเทพฯ  แถวๆ  สะพานใหม่  ส่วนน้องสาวนั้น  เป็นสาวส้มโอหวาน...  อิอิ  เดาเอานะ...  ว่าเป็นที่ไหน เช่นกันก็เช่าห้องอยู่กรุงเทพเช่นกัน  ย่านเกษตร

     น้องสาวเป็นผู้หญิงประเภทไหน  มะยู้...  อยู่ดีๆ  ก็ชวนพี่หนุ่มไปบ้านซะงั้น  แต่เป็นบ้านของพี่หนุ่มนะ...  ยังไม่ให้เข้าบ้านน้องสาวอยู่ดี  พี่หนุ่มก็ตกลงปลงใจ  บอกว่าจะพาไปช่วงปีใหม่  ไปอยู่เที่ยว  ซัก 2 วัน  โอโห้...  ความคิดน้องสาว  ณ.เวลานั้น  โห... เค้าตอบตกลงอย่างไม่ลังเล  สบายใจไปนิดนึง  กลัวเค้าไม่จริงจัง  แต่ถึงขนาดกล้าพาน้องสาวเข้าบ้าน  ก็คงจะไม่หลอกเราแน่ๆ...  น้องสาวคิดเช่นนั้น  และได้แต่นั่งรอเวลา  แต่ก็เหลือเวลาไม่นาน  ก็สิ้นปีแล้ว  เดี๋ยวเราก็รู้

     และแล้วเวลาก็ผ่านไป จนใกล้ถึงวันที่จะเดินทางแล้ว   แต่...  แม่เจ้า...  เหตุการณ์ไม่คาดฝัน  ก็เกิดขึ้นอีก  ก่อนถึงวันเดินทาง  ซัก 3 วันได้  น้องสาวอยู่ดีๆ  ก็อยากไปห้อง(ที่สะพานไหม่นะ)  พี่หนุ่มซะงั้น...  น้องสาวคิดหน้า  คิดหลัง  แล้วเธอก็ไปเลย  ไม่เคยมาก่อนเลย  แต่รู้ว่า  อยู่สะพานใหม่  พอไปใกล้ถึง  ก็โทรหาพี่หนุ่มบอกว่า  น้องสาวมาซื้อของกับเพื่อนแถวๆ  นี้  พอดีนึกขึ้นได้ห้องพี่ก็อยู่แถวๆนี้เหมือนกัน  ก็เลยจะแวะไปหา  ณ.เวลานั้น  พี่หนุ่มก็บอกทางให้ไป  แต่ในใจ  น้องสาว  กลับคิดว่า  ทามมายมะมารับเราอ่ะ...  ทามมายกรูต้องเดินไปหาเองว้าาาาา  แต่ก็ไม่ได้อาราย  อย่างที่บอก  เมื่อแรกรัก  น้ำต้มผักขมๆ  ยังว่าหวานได้เล้ย...  น้องสาวก้อไป...  ไปตามที่พี่หนุ่มบอก  ขึ้นไปถึงบนห้องเลย  ก๊อกๆๆ  (เสียงเคาะประตู)  พอประตูเปิดออก  ก็เห็นหน้าพี่หนุ่มที่น้องหลง  ยืนยิ้มให้  " เก่งจัง  มาถูกด้วย "  คำพูดแรกที่เห็นหน้า  น้องสาว  ก็คิด  " โห...  เห็น กรูโง่ มาก แค่นี้มาไม่ถูก หรือไง"  แล้วพี่หนุ่มก็ชวนเข้าห้องไปนั่งคุยกัน  ระหว่างที่นั่งคุยกันอยู่  สายตาก็มองกวาดไปทั่วห้อง  พี่หนุ่มจะปิดประตูห้อง  แต่น้องสาวบอกว่า  เปิดไว้นะพี่  เพื่อความบริสุทธิ์ใจของพี่  พี่หนุ่มก็เลยเปิดประตูทิ้งไว้  สายตาน้องสาวที่มองไปทั่วห้อง  ก็รู้สึกแปลกๆ  เพราะในห้อง มีช่อดอกไม้อยู่บนตู้เสื้อผ้า  มีครีมกันแดด  มีแป้งเด็ก  มีเซรุ่มใส่ผม  อยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง...  และสุดท้าย  มีรองเท้าส้นสูง 1 คู่  และรองเท้าแตะผู้หญิงอีก 1 คู่  อยู่ที่ชั้นวางรองเท้า...  เห็นแล้วก็ไม่เก็บความรู้สึกเลย...

     น้องสาวถามตรงๆ  กับพี่หนุ่มเลย  แต่ถามแค่  รองเท้าผู้หญิง  2 คู่  นี้  เป็นของใคร  (ตอนนั้น  ในใจยังคิดเรื่อง  หวานใจคนนั้น  ของพี่เค้าอยู่อ่ะ...)  แต่พี่หนุ่มบอกว่า  เป็นของแม่กับพี่สาวเค้า  มากรุงเทพ  แล้วทิ้งไว้...  (โอ้...โห...  ยิ้มออก  ทันที  สาวน้อยคนโง่...เอ้ย....)

     เห็นมะ...  พี่หนุ่มจะพูดอะไร  ก็เชื่อเค้าไปหม้ด...เลย

     ความโง่  ไม่หยุดแค่นี้  แต่เอาไว้  จะเอามาเล่าให้ฟังอีกก็แล้วกันนะ....

Create Date : 06 กันยายน 2551
Last Update : 6 กันยายน 2551 15:48:14 น.		2 comments
Counter : 375 Pageviews.
Share Tweet