ใส่เสื้อตัวหนาๆ
ถ่ายรูปเล่นเพลินใจ
ทิ้งความทุกข์ทั้งมวลหายไป
ราวกับใบไม้พรูร่วงตามลม

---

นั่นแหละ .. I am just fine ของแท้..

ตอนนี้พี่สุดแสนจะ fine หลังจากบ้าบอคอแตกมาหลายวัน..

.. พลังในการสู้ชีิวิต.. พลุ่งพล่าน..

เวลาเราสดใส โลกสดใสไปหมดค่ะ..

ไม่เคยกำหนดว่าชอบรูปแนวตั้ง หรือรูปแนวนอน ขึ้นกับเนื้อหาในภาพ.. ว่านาจะอยู่ในกรอบไหน..

รูปไหน ๆ .. ของน้องแป๋ว ก็สวยเสมอ สำหรับพี่..

นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเดิม หน้าจอคอมพิวเตอร์ตัวเดิม
มองภาพเก้าอี้อันลางลาง ณ สวนสาธารณที่ฉันไม่รู้จัก
มีใบไม้สวยสวย อากาศในภาพดูอุ่นกำลังดี
ที่ที่ฉันนั่งหนาวเย็นด้วยแอร์คอนดิชั้นเนอร์
แต่ใจกลับอุ่นดี เหมือนอากาศในภาพที่มอง
แต่น้ำมูกยังคงไหล
...
ภาพสวยจัง
คำเดิม เดิมที่ฉันบอกเจ้าของภาพ
อยากบอกคำอื่น แต่คิดไม่ออก
ก็ภาพมันสวยจริงๆนี่นา
...

พี่แป๋วว
เมืองไทยจะมีมุมสวยๆ ให้ได้นั่งคุยกันแบบนี้ไหมอ่ะคะ
มานั่งคุยกันๆๆ

คิดถึงค่ะ
^^

เห็นเก้าอี้แล้ว อยากชวน.. ใคร.. ไปนั่งคุยกัน.. ที่นั่นจังเลย..