ถ่ายรูปทำเว็บขายเหล็กรัดให้พี่หมี นึกไม่ออกว่าจะเรียงเหล็กรัดพวกนี้เป็นรูปอะไรดี ถ่ายจนหมดมุขแล้วเลยเอามาเรียงเป็นอย่างในรูป (เผื่อว่าลูกค้าในอนาคตจะมีอารมณ์ขัน) ในที่สุดพี่หมีคัดไปใช้ตั้งรูปหนึ่ง ไม่ใช่รูปข้างบนนะคะ เธอบอกว่าเดี๋ยวเหล็กรัดของฉันขายไม่ออก
กาลเวลาผ่านไปเกือบหมดปี ในที่สุดล็อตแรกก็ขายได้ เย้ เย้ เย้
|
11
ทำงานที่เก่าวันสุดท้าย ชอบเพราะรู้สึกว่าอิสระดี ได้อยู่กับตัวเอง ได้งานเยอะเป็นกอบเป็นกำ พักเที่ยงได้ออกไปเดินถ่ายรูป ชมต้นไม้ใบหญ้านกกระสาแถวนั้น ไม่ก็กลับบ้านไปกินข้าว ขับรถ 10 นาทีก็ถึง แต่ทีนี้บริษัทกำลังจะเปลี่ยนจาก .net shop เป็น java shop เลยคิดว่าควรจะย้ายไปก่อนเขาจะขอให้ย้าย
14
เริ่มทำงานที่ใหม่ ได้งานนี้เพราะเพื่อนชวนไปทำ ในทีมมีผู้หญิง 3 รวมเจ้าของบล็อกด้วยเป็น 4 ผู้ชาย 1 เจ้านายผู้ชายอีกสอง ต้องนั่งรถไฟไปทำงานในเมืองใช้เวลา 1 ชั่วโมงต่อเที่ยว (บ่นให้คนกรุงเทพฟังมีหวังโดนค้อน)
ที่ทำงานส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงอัตราส่วน 70 ต่อ 30 ที่เก่าเพื่อนผู้ชายมากกว่า ทุกคนพูดเก่งมากๆๆๆๆๆๆๆ สามเดือนแรกพูดไม่ออก หลังๆพอกล้อมแกล้มไปได้ ตอนประเมินผลเจ้านายบอกว่าพุูดน้อยๆอย่างนี้ก็ดีแล้ว สงสัยเจ้านายจะเหนื่อย เพราะไม่เคยเถึยงทันหญิงทั้งหลายในทีม
ตัวงานเปลี่ยนจากเรื่องเงินๆทองๆของ Healthcare มาเป็นงานที่เน้นไปทาง content เรื่องจิตวิทยา เขียนโปรแกรมบนเว็บโดยใช้ software ชื่อว่า Tridion Content Management เลยได้เขียน front end มากขึ้น ส่วน Backend เขียนน้อยลงไปเยอะทั้ง Database และ Programming ส่วน AS/400 และ Linux รวมทั้งพวก Shell Script ทั้งหลายโดนเก็บเข้ากรุเรียบ พวกเรื่องออกแบบวิเคราะห์ระบบที่เคยทำได้ทำน้อยลงมาก ซึ่งก็เสียดายอยู่เหมือนกัน
ใครสนใจเรื่องจิตวิทยา ขอโฆษณานิดนึงนะคะ ไปเยี่ยมได้ที่ https://www.apa.org ค่ะ
นั่งรถไฟไปทำงานก็สนุกดีนะคะ ตื่นเช้าขึ้น ต้องตรงเวลาเพราะรถไฟมาทุก 20 นาที และวิ่งแค่แปดครึ่งเท่านั้น ตอนเย็นถึงประมาณทุ่มครึ่ง ถ้าพลาดก็ตกรถแน่ๆ บางทีจอดรถได้ยินเสียงรถไฟปู๋นมาแต่ไกล ต้องวิ่งลงจากตึกจอดรถ (ที่โดยมากจอดชั้น 4) ไปถึงสถานีไกลพอใช้ (ถ้าเดินก็ราวๆห้านาที) เป็นหมาหอบแฮ่กอยู่บนรถ ตั้งแต่ทำงานมาเคยวิ่งไม่ทันสองคร้้ง พอต้องมายืนรอรถนานๆแบบนี้ ค่อยรู้จักกับอากาศมากขึ้น หนาวมาก หนาวน้อย ร้อนมาก ร้อนน้อย ฝนตกหนัก แต่ก่อนไม่ค่อยอ่อนไหวกับอากาศเท่าไหร่ จะหนาวเท่าหนาว เดินสองสามนาทีก็ถึงรถแล้วค่ะ
|
2
วันเกิด ตอนเช้าแม่ให้พรว่าขอให้ได้บ้านถูกใจ ราคาถูกกระเป๋า พอดีมี open house บ้านหลังหนึ่งซึ่งอยู่ตรงข้ามกับบ้านที่เราเคยคิดจะซื้อเลยแวะไปดูพร้อมกับ realtor คนมากมายราวกับมีมหกรรม
ดูบ้านแล้ว realtor ถามว่าไม่ชอบอะไร ตอบเขาไปว่าไม่ชอบที่มีต้นไม้น้อย คือมีต้นโอ้ค 6 หกต้นหลังบ้าน ต้นไม้อื่นๆอีกนิดหน่อย ไม่ชอบที่มีครัวที่สองอยู่ใน basement แล้วก็รู้สึกว่าใกล้ทางด่วน เสียงรถมันดัง realtor บอกว่า white noise แบบนี้อยู่ๆไปก็ชิน
ดูเช้า คิดสาย บ่ายซื้อ แต่ต้องรออีกหลายเดือนกว่าจะรู้ว่าจะได้บ้านหรือเปล่า แถมมีอีกหลายคนที่ใจตรงกับเราอีกต่างหาก
เขาว่าพรของแม่ศักดิ์สิทธิ์ ต้องแถมด้วยว่าเร็วทันใจด้วยอีกต่างหาก
|
ไม่ได้ทำอะไรมากนอกจากถ่ายรูปดอกไม้ ที่พิเศษหน่อยคือปีนี้ได้ไปถ่ายรูปทิวลิปที่ Longwood Gardens ดอกไม้ที่ Longwood สวยมากมาย แล้วก็ได้ไม่รอบสวนอีกตามเคยเพราะมัวแต่ไกล
Dogwood บานในดีซีสวยมาก พอลงจากรถไฟต้องขอไปเดินเล่นในสวนหน้าสถานีสักเล็กน้อยก่อนไปทำงาน ไม่เคยหอบพี่ดีสามร้อยเอสไปทำงานด้วยสักที เลยไม่มีรูปให้ชื่นใจ
ดีซีสวยสมเป็นเมืองหลวง ย่านท่องเที่ยวช่วงฤดูใบไม้ผลิสวยมากๆ อากาศสบาย สวยไปหมดทุกอณูจริงๆ ย่านไม่ท่องเที่ยวก็เหมือนเมืองใหญ่ทั่วไป ตามสถานีรถไฟนอกจากคนสวยๆเก๋ๆ เดินฉึบฉับรวดเร็วแข่งกับเวลาแล้ว ก็มีขอทานนั่งกอดถ้วยน้ำรอเราแบ่งสตางค์ให้ เดินไปทำงานตอนเช้าก็เจอคนยากจนนอนผ่มผ้าผวยสีเทาอยู่บนทางเท้าใกล้ท่อระบายน้ำ เดินเล่นตอนกลางวันก็พบคนไม่มีบ้านเดินรอเวลาเข้าไปในตึกที่เขาจัดไว้ให้นอนอย่างในเรื่อง pursuit of the happyness
หรือโลกก็เป็นแบบนี้ จะให้สมบูรณ์แบบเป็นภาพเขียนหามีไม่
|
กลับไปเมืองไทยแบบรีบร้อน (เลยบินกาต้าร์แอร์ไลน์ไม่ได้บินเกาหลีหรือ ANA เหมือนคราวก่อนๆ)
ใจหายแทนคนที่ทั้งพ่อและแม่ได้จากไป รู้สึกว่าชีวิตนี้อ้างว้างมากมายนักเมื่อขาดหลักสำคัญไป ไม่เคยเห็นพิธีกงเต้กมาก่อน ที่บ้านทำแบบครบถ้วนชุดใหญ่ พอถึงตอนเดินสะพานไปส่งดวงวิญญานที่อีกฟาก ก็ใจหายใจเศร้าอีกเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้
รู้แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็ต้องจาก คนเรานั้นเกิดมาก็รอวันจากจริงๆ ถึงเวลาเราก็ต้องไปเหมือนกัน
18
แบงค์ต่อราคาบ้านกลับมาแล้ว แต่ว่าสูงเกิน เลย Counter Offer กลับไปอีกครั้ง ว่าแล้วก็ลุ้นกันต่ออีกรอบ
|
โหลด instagram มาเล่นตามคำชวนของเอม lazymetal คราวนี้เลยถ่ายรูปสนุกไปเลย ตอนแรกที่ใช้ iphone ถ่ายรูปรู้สึกว่าไม่ได้อย่างใจเอาเสียจริงๆ ขอบคุณเอมมากๆค่ะ
ไปวัดบ่อยเพราะต้องไปทำสังฆทานทุกอาทิตย์ พอเช้าวันอาทิตย์ก็ไปใส่บาตรทุกเช้า จนตอนหลังเป็นนิสัย ไปทุกวันอาทิตย์ไปแล้ว ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ทำอาหารเอง ซื้อจากแม่ครัวที่วัด ถ้าทำมักจะเป็นผัดหมี๋ซั่วเพราะว่าง่ายดีค่ะ
|
1
แบงค์ตกลงตามราคาที่เราต่อไป แต่ยังเหลืออีกหลายขั้นตอนกว่าเรื่องจะเรียบร้อย
ไม่กี่วันถัดจากนั้นเจ้าของบ้านที่เราเช่าอยู่ก็ประกาศขายบ้าน มีคนมาดูมากมายเหมือนกัน มี lockbox มาแขวนอยู่หน้าบ้านก็เป็นเครื่องหมายเราจะอยู่บ้านนี้ต่อไปอีกไม่นานเท่าไหร่แล้ว เจ้าของบล็อกชอบบ้านหลังนี้มาก อยู่กันมาตั้งเจ็ดปีเศษก็คิดถึง ดูแลสุดความสามารถเท่ากับเป็นบ้านของตัวเอง แต่บางเรื่องก็สุดวิสัยทำไม่ได้จริงๆ บ้านก็โทรมลงทุกขณะเหมือนกัน
17
Inspection ไปตรวจบ้านกับ Inspector ได้ความรู้เยอะดี เดินรอบบ้านจนเหนื่อย ไม่มีปัญหาใหญ่ๆ มีแต่ปัญหาเล็กๆที่คาดเอาไว้แล้ว
29
Closing Date ตอนเช้าไปเดินตรวจบ้านอีกรอบก่อนจ่ายสตางค์ (ก้อนใหญ่ที่สุดในชีวิต) เจ้าของบ้านเดิมย้ายตู้เย็นออกจากบ้านไปวินาทีสุดท้าย แล้วเอาตู้เย็นที่ทั้งโทรมทั้งไม่สมประกอบมาวางแทน พอเห็นเข้าก็ให้ปวดตับ แต่ตกลงกันว่าไม่อยากเสียความรู้สึก เลยปล่อยให้ผ่านไป เดี๋ยวเรา(กัดฟัน)ซื้อเองก็ได้ คือสภาพมันรับไม่ได้จริงๆ
อย่างน้อยๆเขาก็ทำความสะอาดบ้านไว้ดีพอใช้ บ้านนี้เป็นบ้านเช่า ผู้เช่าอยู่จนวินาทีสุดท้ายเหมือนกัน ยังเหลือของในบ้านอีกเยอะที่เจ้าของเก่าเขาจะมาขนวันอาทิตย์ต้นเดือนซึ่งเป็นวันที่เทศบาลจะมาขนขยะใหญ่ๆพอดี
ตอนเซ็นเอกสาร ขีดบนกระดาษนับไปด้วยว่าเซ็นไปกี่ครั้ง นับได้ 39 ผู้คนเห็นเขาขำกันใหญ่
วันนั้นเป็นวันหนึ่งในฤดูร้อนที่ร้อนจัดมากๆ พอโอนบ้านเสร็จก็เหนื่อยหอบ และกินข้าวไม่ลงกันเป็นแถว วันนั้นไปกินก๋วยเตี๋ยวร้าน Noodle & Company พอถึงบ้าน(เก่า)สลบเหมือดกันทุกคน
|
อาทิตย์สุดท้ายของเดือน หนังสือวิตามินแห่งความสุขออกวางจำหน่าย มีหลายคนส่งอักษรมาบอกว่าเล่มนี้รูปสวย(มาก) ในฐานะคนถ่ายรูปก็ดีใจ(มาก) ขอบคุณแฟนหนังสือ (ซึ่งเจ้าตัวย่อมรู้ดีว่าเป็นใคร)ที่ส่งหนังสือมาให้ดูถึงบ้านด้วยค่่ะ ขอบคุณคุณเอ๊ด aston27 ที่ให้โอกาสอีกครั้งนะคะ |
เดือนนี้เป็นเดือนเก็บของและย้ายบ้าน เก็บของใส่กล่องใส่ลังใส่ถุงเท่าที่จะหาได้ ขนขึ้นรถแล้วไปหมกไว้ที่บ้านใหม่ บ้านเก่าบ้านใหม่อยู่ห่างกันห้านาทีขับรถ เลยทยอยขนของได้ ระหว่างนี้ก็เริ่มทำความสะอาดไปด้วย ด้วยความที่ซื้อบ้านเก่า ต้องซ่อมทุกที่ที่มองไปเห็น เลยต้องมาประชุมกันว่าจะซ่อมอะไรก่อน สรุปออกมาได้ว่าโรงรถ (คือเจ้าของบ้านก็มึนๆอ่ะนะว่าทำไม) ถึงทุกวันนี้แล้วโรงรถยังเป็นอย่างเดียวที่ซ่อมเสร็จร้อยเปอร์เซ็นต์ในบ้าน
12
วันแม่ เอาฤกษ์ย้ายบ้านโดยขอให้แม่เชิญพระไปไว้ที่บ้านใหม่ให้
26
ย้ายจริงๆเสียที เช่ารถ uhaul เอาไว้ ตอนเช้าเอารถไปขนชุดสนามให้เพื่อนก่อน เสร็จแล้วค่อยกลับมาลุยบ้านตัวเองต่อ ทั้งที่ขนไปเยอะแล้ว ก็ยังเหลืออีกมหาศาล กว่าจะเสร็จปาเข้าไปตีสองของวันใหม่ วันรุ่งขึ้นแทบไม่มีใครตื่นไหว ของเต็มบ้านราวกับพายุสลาตันลง ที่เห็นเยอะมากๆนี่มีแต่หนังสือ ไม่รู้กี่ลังต่อกี่ลัง เจ้าของบล็อกถูกรุมจากทั้งบ้าน โทษฐานมีหนังสือเยอะเกินไป จากนั้นที่เหลือจนถึงสิ้นเดือนก็ไปทำความสะอาดบ้านเก่า
ไม่มีใครแปลกที่นอนไม่หลับเลยสักคนเดียวค่ะ ก็เหนื่อยกันเสียขนาดนั้นอ่ะนะ
ขอบคุณบ้านหลังเก่าที่่ทำให้เรามีที่พักพิงอาศัยมีความสุขตลอดเจ็ดปีเศษที่ผ่านมา
ซ้าย รูปสุดท้ายที่บ้านเก่า ขวา รูปแรกๆที่บ้านใหม่หลังจากย้ายเข้าไปอยู่แล้ว
Everything that has a beginning has an end.
|
23
แผ่นดินไหว เจ้าของบล็อกอยู่ชั้น 4 ตอนแรกก็เอ๊ะ อะไรวูบๆ ระลอกที่สองได้ยินเสียงโคมไฟกระทบกันดังกริ๊งกร๊าง ชักไม่ค่อยดีเลยลงบันไดหนีไฟออกจากตึก เกือบจะเป็นคนท้ายๆ ที่ลำบากกว่านั้นคือตอนจะกลับบ้าน เพราะสถานีรถไฟปิด โชคดีว่าสถานีรถไฟใต้ดินไม่ปิดด้วย เลยไม่ลำบากเท่าไหร่ แต่คนที่ขับรถกลับบ้านใช้เวลากว่า 2 ชั่วโมงกว่าจะหลุดจากในเมืองไปได้ ทุกอย่างก็ปิดหมดอีกต่างหาก เป็นข้อเตือนใจว่าทำงานไกลบ้าน แถมอยู่ในเมืองที่เสี่ยงพอใช้จากภัยผู้ก่อการร้าย ต้องลองคิดหาแผนสำรองเอาไว้ว่าถ้าสถานีรถไฟปิด แล้วจะกลับบ้านได้ยังไง มีสิทธิ์ต้องเดินออกไปนอกเมืองก่อน
|
วันเกิดพี่หมี แต่เนื่องจากพี่หมีได้ของขวัญวันเกิดชิ้นใหญ่มากไปแล้วเมื่อเดือนที่แล้ว เลยเลี้ยงวันเกิดพี่หมีด้วย hamburger Five Guys แทน แต่เจ้าตัวก็ชอบอกชอบใจเป็นอันดี เพราะเข้าทำนอง เร็ว ง่าย อร่อย (และสบายกระเป๋า)
ผมยาวรุงรังมาก อยากไปตัดผมหาโอกาสไม่ได้สักที พอใส่บาตรเสร็จ คนในวัดบอกว่าพี่คนนี้เขาเพิ่งย้ายมาจากฟลอริด้า ตัดผมดี คุยกันยังไงไม่รู้เลยตัดผมกันตรงลานจอดรถในวัดนั่นเลย ขอยืมเก้าอี้จากพี่เบญร้านขายผัก กระจกก็ไม่มี แต่พี่เขาตัดเก่งมาก มีแต่กรรไกรกับหวีจริงๆ กลับบ้านแล้วไปสระผมเป่าแห้ง ออกมาเนี้ยบเลยค่ะ
สนุกกันทั้งช่างและลูกค้านะคะ งานนี้
เรื่องบ้านๆ ประจำเดือนนี้ เปลี่ยนหน้าต่างใหม่ ทั้งหมด 19 บาน เจาะหน้าต่างในห้องนอนเพิ่มอีกหนึ่งบานรวมเป็น 20 เล่าให้เพื่อนฝรั่งฟังว่าเจาะหน้าต่างในหน้องนอนเพิ่ม เพื่อนตอบกลับมาว่า It's dark at night. งงอยู่เป็นนานกว่าจะรู้ว่าเพื่อนไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเจาะเพิ่มในเมื่อเวลานอนก็มืดแล้ว ไม่รู้จะมองออกไปข้างนอกทำไม
จริงของเขา แต่ถ้าให้ตัดสินใจใหม่ว่าจะเจาะเพิ่มไหม คำตอบคือเจาะ ^^
ไปซื้อลามิเนตเตรียมปูพื้น basement ลองทาสีตัวอย่าง เพราะเรากะจะทำ basement ก่อนแต่ท้ายที่สุดยังไม่ได้ทำจนได้
|
ไป Great Smokey Mountain, Biltmore and Blue Ridge ดูใบไม้เปลี่ยนสี อยู่สี่ห้าวัน สนุกดี เสียดายแต่ว่ามีเพื่อนมาเที่ยวพอดี จังหวะไม่ดีเลยไม่ได้พบกัน เรื่องไปเที่ยวทริปนี้เดี๋ยวเล่าให้ฟังต่างหากนะคะ เขียนเอาไว้สองบล็อกจากสาม แปลว่าจวนเสร็จ
เรื่องบ้านๆ ประจำเดือนนี้ หน้าต่างเปลี่ยนเสร็จแล้ว ใช้เวลาเดือนเศษเพราะช่างไม่ได้มาทำทุกวัน อยู่ในโหมดลังเลว่ารายการถัดไปจะเป็นอะไรดี ไปซื้อต้นไม้มาหลายต้น ทยอยปลูกไปตามแต่เวลาจะหาได้ พบว่าดินแข็งมาก ปลูกไฮเดรนเยียต้นกลางๆสี่ต้น หมดเวลาขุดดินไปหนึ่งวันเต็มๆ
ตกลงเราจะต่อบ้านทำห้องซักผ้า เพื่อจะได้ย้ายห้องซักผ้าจาก basement มาชั้นหนึ่งแทน นี่เป็นสาเหตุให้เราต้องพับโครงการ basement ไว้ก่อน เริ่มหาช่างมาตีราคา เขียนแบบ และขอใบอนุญาต
หิมะตกเดือนตุลาตอนใบไม้กำลังสีสวย พี่หมีบอกให้เดินออกไปถ่ายรูป จำได้ว่าวันนั้นป่วยเลยไม่ได้ไปไหน นอนมองจากในบ้าน
|
ไปงานแต่งงานญาติที่ Atlanta ไม่เคยไป Atlanta มาก่อน ก็สนุกดีเหมือนกัน ไม่ค่อยได้ทำอะไรมาก และกินไก่ Chick A Fillet ไปหลายมื้อ ได้ถ่ายรูปงานแต่งงานด้วย ไม่เคยถ่ายมาก่อน ยากนะคะ (ถ่ายดอกไม้หรืออะไรที่นิ่งๆนี่ง่ายกว่าเป็นกอง)
งานแต่งสวยดี โบสถ์สวยมาก เป็นพิธีแบบคริสต์ เจ้าสาวและบรรดาสาวๆฝรั่งทั้งหลาย ร้องไห้ด้วยความซาบซึ้งตอนเดินคล้องแขนคุณพ่อตามทางเดินในโบสถ์ ส่วนงานเป็นตกแต่งแนวทะเล ใช้ดอกไฮเดรนเยียสีฟ้า ขาว ทางฝั่งเจ้าบ่าวเป็นดอกซิมบิเดียมสีชมพูอ่อน ชุดเพื่อนเจ้าสาวเป็นริ้วคลื่นสีฟ้า ที่พลาดไม่ได้คือชุดเจ้าสาวสวยมากค่ะ
|
ช่วง Thanksgiving ไปฉลองที่บ้านเจ้านาย(เก่า) อาหารเพียบ ถึงแม้ไม่ค่อยรู้จักใครแต่ก็สนุกดี เจ้านายและภรรยาใจดีมาก เพื่อนๆเจ้านายทุกคนชมให้ฟังตลอด เสียดายไม่ได้จดเอาไว้ว่าคุยเรื่องอะไรกันบ้างในงาน กลับบ้านมาก็ลืมหมด
เรื่องบ้านๆ ประจำเดือนนี้ รอใบอนุญาตต่อเติมบ้านเลยไม่ได้ทำอะไรเพิ่มมากนัก เริ่มรื้อห้องน้ำบางส่วน ห้องน้ำนี้พี่หมีตัดสินใจจะทำเอง (เธอกล้าหาญจริงๆ แล้วคอยดูกันต่อไปด้วยใจระทึก) ใบไม้ร่วงมากมายกวาดใบไม้กันทั้งเดือน จากที่เคยพูดว่าหลังบ้านมีต้นโอ้คแค่หกต้น เลยต้องเปลี่ยนเป็นว่าตั้งหกต้นต่างหาก
|
คนที่ทำงานต่างพากันใช้วันหยุดให้หมด เลยไม่ค่อยมีคนไปทำงานเท่าไหร่ รถไฟว่าง ที่ทำงานก็ว่าง รู้สึกสบายดี
เพื่อนที่นั่งทำงานห้องเดียวกันหมดสัญญาวันสิ้นปีพอปี เลยต้องนั่งทำงานคนเดียวอีกหน (จะว่าไปก็ชอบใจอยู่นะคะ) ห้องนี้ใช้ roommate เปลือง สิบเดือนเปลี่ยนไปแล้วสอง
ไม่รู้พลาดท่าไหน เจ็บหลังเดินไม่ได้ไปสี่วัน ร่างกายใช้มาหลายสิบปี เริ่มส่อแววเกเรเฉไฉ วันไหนนึกไม่อยากทำงาน ก็หยุดขึ้นมาเสียเฉยๆ กินยาไปสิบวัน พอหายไปได้ ไปฝังเข็มแล้วดีขึ้นเยอะ ข้ามปีมาแล้วยังเป็นอยู่บ้าง
ทำฮาร์ดิสก์ตก รูปที่ถ่ายไว้ของปีนี้หายไปเกือบหมด แต่ทำอย่างไรได้ บล็อกนี้เลยเป็นรูปจาก iphone เป็นส่วนมากค่ะ
|
เรื่องบ้านๆ ประจำเดือนนี้ ได้ใบอนุญาตต่อห้องซักผ้าแล้ว เห็นคนมาขุดดินเทปูน ไม่นานเท่าไหร่ก็เริ่มเป็นรูปเป็น่ร่าง ส่วนในบ้าน รือกล่องออกจากห้องกินข้าว จัดเป็นห้องทำงานชั่วคราวไปก่อน เดี๋ยวจะต้องย้ายอีก
|
บล็อก
ปีที่แล้วเหมือนอัพบล็อกไม่ถี่เท่าไหร่ แต่ลองไปนับๆดูก็พอสมควรนะคะ อยากทำอะไรใหม่ๆบ้าง แต่เหมือนเคยคือทำเสร็จก็ไม่หนีจากเดิมไปเท่าไหร่ งั้นเก็บไว้เป็นปณิธานปีใหม่ปีนี้แล้วกันนะคะ
หนัง-ละคร
ได้ดูน้อยเป็นปกติ จำได้ว่าบนเครื่องมีหนังสนุกหลายเรื่อง แต่เพราะไม่ได้จดไว้ ตอนนี้นึกไม่ออกจริงๆว่าดูเรื่องอะไรบ้าง
49 Days เป็นละครที่ประทับใจที่สุดของปี ชวนเพื่อนชาวจีนที่ทำงานดู ไม่มีใครชอบเลย น่าคิดเหมือนกัน
รอยไหม ดูกับแม่สนุกมากทุกตอนยกเว้นตอนจบ เสียดายมาก โดยรวมต้องบอกว่าสร้างดี
Harry Porter ภาคสุดท้าย ทำออกมาสนุกและดีกว่าที่คิด แต่ยังชอบภาคห้ามากที่สุด
คุณเงี๊ยบส่ง Departure มาให้ดูชอบมาก ขอบคุณมากๆนะคะ
หนังสือ
ปีนี้มีแว่นเป็นเพื่อนแท้ ทำให้อ่านหนังสือได้ไม่ทนเท่าไหร่ แถมครึ่งปีหลัง หนังสืออยู่ในกล่องแทบทั้งนั้น
เล่มที่ชอบมากที่สุดของปีคือ เด็กชายเลขที่ 34 เป็นหนังสือภาพ อยากจะเล่าให้ฟังแต่ไม่อยากเฉลย เป็นอันว่าชอบตอนจบมาก เราทุกคนคงมีเด็กชายเลขที่ 34 อยู่ในตัวบ้างคนละนิดละหน่อย
ภาพวาดสวยมาก
รื้อเอาลอร์ดน้อยฟอนเติลรอยมาอ่านอีกที หลังจากไม่ได้อ่านมาสักยี่สิบปีได้ อ่านจบแล้วมีความสุขมาก รู้สึกว่าปลื้มใจ ที่หงุดหงิดอยู่หายหมด
เพลง
กำลังชอบ beautlful morning ของ Yukie Nishimura เป็นพิเศษ อีกอัลบั้มที่ชอบคือ Winter Poem ของ Secret Gardens
ใครมีเพลงอะไรแนะนำให้ฟังบ้างไหมคะ
ภาพถ่าย
ปีนี้ชอบภาพของบล็อกนี้ที่สุด https://candissabean.blogspot.com เสียดายช่วงท้ายๆเจ้าของบล็อกไม่ค่อยอัพเท่าไหร่
งาน
พอไปได้ ประเมินผลออกมาเจ้านายบอกว่าถือว่าดีสำหรับพนักงานใหม่
ปีนี้เขาว่าจะให้ทำเกี่ยวกับ mobile web และ html5 รอดูกันต่อไป
...
รู้สึกว่าปีที่แล้วยุ่งมาก ปีนี้เลยไม่ได้มีโครงการอะไรเป็นพิเศษเพราะจะยุ่งมากอีกปีทั้งงานและบ้าน
ขอบคุณ
ทุกบล็อกทีได้เขียน ทุกไบท์ในฮาร์ดไดรฟ์ของบล็อกแก้งค์
ทุกครั้งที่คุณเข้ามาเยี่ยมบ้านเล็กๆหลังนี้
ทุกคอมเม้นท์ที่ฝากไว้ให้
ทุกโปสการ์ด ทุกของขวัญ และทุกหนังสือที่ได้รับ
รู้สึกดีว่าสิ่งที่เรารักจะทำ ก็มีคนรักที่จะดู ทำให้มีกำลังใจและมีความตั้งใจทำสิ่งที่รักต่อไป
ทุกเวลาที่มีความทุกข์เพราะแปลว่าเดี๋ยวจะมีความสุขและไม่ให้เราประมาท
ทุกเวลาที่มีความสุขเพราะตอนมีความทุกข์นั้นยังจำได้ว่าความสุขเป็นยังไงให้อดทนกันต่อไป
ทุกความรักจากทุกคนรอบตัว
ไม่ว่าจะเป็นเวลาของเสียงหัวเราะหรือร้องไห้
เพราะนั่นหมายความว่าเรายังมีกันและกันอยู่
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
เพราะกว่าจะเขียนเสร็จก็หลายอาทิตย์อยู่นะคะ
ยาวไปสักนิด
ใครอ่านจนจบ
ปรบมือให้ด้วยความขอบคุณค่ะ