02.11.14 จั่วหัวบล็อกซะ แต่ความจริงแล้วก็ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันจริงๆแหละ ตื่นสายโด่งสิบโมง กาแฟอิลลี่ที่เป็นแค๊บซูลก็หมด วิ่งขึ้นไปเอาหม้อต้มม๊อคค่าของพ่อพี่เมามาต้มกาแฟกินกันสองคน แกล้มแอ๊บเปิ้ลเค้กที่พี่เมาอบให้แขกที่บีบีลองชิมเช้าวันเสาร์ เหลือกลับบ้านมานิดหน่อย ก็อร่อยดี นุ่มนิ่ม แล้วพี่เมาก็ทำความสะอาดเตาผิง ถูพื้นห้องนั่งเล่นให้ด้วย โฮ่ๆๆๆ สบายจริงไรจริง แม่บ้านอย่างเราๆ เที่ยงๆน้องชายพี่เมากวนโปเลนต้า (ข้าวโพดแห้งบดกวนกับน้ำ) กินคู่เห็ดตุ๋นกับเนื้อ กินไปก็รบรากับหลานชายทั้งสองคนไป วันอาทิตย์นี่บ้านเราเสียงดังมากเป็นวันรวมญาติ เด็กสองคนเล่นกันทะเลาะกัน รวมลุงเมาโรเข้าไปอีกคน ที่ชอบแหย่หลาน ให้หลานโกรธหรือโวยวาย สร้างเสียงหัวเราะให้คุณตายิ่งนัก รวมทั้งสร้างความรำคาญไปในตัว 

อิป้ากินเสร็จก็เก็บโต๊ะอาหาร นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ฟังเสียงหลานๆเล่นกับลุงเมา หลังจากนั้นก็ลงมาอ่านหนังสือ เล่นมือถือ ถ่ายรูปดอกไม้ในสนามหญ้า อากาศวันนี้ตอนบ่ายๆ 15 องศา สบายๆ มีแดดอ่อนๆ หลานคนเล็ก เจ้ามัตเตียก็ลงไปเล่นกับลุงเมาแป๊บนึง แล้วขึ้นไปเล่นกับพี่ชายเค้าต่อ เดี๋ยวสักประมาณห้าโมงเย็นเค้าก็จะลงมากินขนมของว่างกับป้ามัน นี่คือวงเวียนชีวิตของบ้านเราในวันอาทิตย์ ณ ตอนนี้หลานๆยังเล็กอยู่ หลานชายคนโตอยู่ปอห้า เริ่มมีโลกส่วนตัวของเค้าแล้ว เก็บตัว ไม่อยากให้เราเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเค้า แต่ก็ยังชอบแกล้งน้องชาย มัตเตียวัยห้าขวบอยู่เหมือนเดิม ถ้าเค้าสองคนโตขึ้น วันอาทิตย์ของเราคงเปลี่ยนไป รอดูกันต่อไป ว่าชีวิตอิป้าและลุงเมาในวันนั้น ไม่มีหลานๆมากวนตัวกวนใจจะเป็นเช่นไร 

เค้กแอ๊บเปิ้ลฝีมือลุงเมาโร

ดอกมาร์เกอริต้าในสนามหญ้าข้างบ้านยังบานชูช่อกันอยู่ เก็บมาใส่แจกันบ้าง และถ่ายรูป ตอนนี้ติดใจโปรแกรมแต่งรูปของอินสตาแกรม ทำภาพเบลอๆได้ด้วย

HAVE A NICE SUNDAY ^__^