อีกหนึ่งวันหนาวในดินแดนอิตาลีแลนด์ ที่ๆอิชั้นเอาตัวเองมาอยู่สิบปีแล้ว แฮปปี้มีความสุขดีค่ะ ถึงแม้จะเจอทุกสภาพอากาศ ครั้งนี้หิมะตกทั้งวันทั้งคืนในวันศุกร์ เช้าวันเสาร์ เราสองคนสามีภรรยา เลยต้องร่วมมือร่วมแรงโกยหิมะกันตอนสายๆ คุณพี่เมาฮีใช้เครื่องโกย เดินเข็นเครื่องโกยหิมะเครื่องเล็กไปเรื่อยๆ ส่วนอิชั้นมีหน้าที่ ตามเก็บกวาดด้วยพลั่วพลาสติกเศษๆหิมะที่หลงเหลือตามหลัง เริ่มจากลานจอดรถหน้าบ้านก่อน แล้วตามด้วยสนามหญ้าข้างบ้านหน้าโรงรถ ตรงนี้เอาแค่พอให้รถอิชั้นออกจากโรงรถได้ก็พอ เพราะสนามหญ้าค่อนข้างกว้าง ไม่ต้องโกยให้หมดเพราะจะเปลืองแรงและเปลืองน้ำมันของเครื่องโกย หิมะตกไม่หนามากประมาณสัก 10 เซ็นติเมตร และยังเป็นหิมะนุ่มๆ ไม่แข็งหรือหนักอย่างหิมะเปียก เลยช่วยกันโกยจนเหงื่อแตก ค่ะ เหงื่อแตกทั้งๆที่อุณหภูมิไม่เกิน 2-3 องศา แดดอุ่นๆ เลยทำให้ไม่หนาว เราเลยโกยไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน พอใกล้เสร็จเงยหน้าขึ้นมองฟ้า อย่างที่เห็นในรูป ฟ้างามยามมีแดด ถ่ายรูปลงอินสตาแกรมไปตามประสา 

ส่วนข้อความในรูป ไม่มีอะไรมาก แค่ใกล้วันวาเลนไทน์ เลยหาข้อความแสดงถึงความรักดีๆมาใส่ไว้ ข้างบนเป็นภาษาละติน รากของภาษาอิตาเลียนหรืออังกฤษหรือหลายๆภาษาในย่านนี้ ภาษาที่ไม่มีใครเค้าใช้กันแล้ว แต่โรงเรียนในอิตาลียังมีภาษาละตินให้เป็นวิชาเลือกอยู่ค่ะ ส่วนใหญ่แล้วเด็กที่เรียนวิชานี้คือเด็กกลุ่มศิลป์ภาษานั่นเอง

ก๊อปข้อความและรูปจากเพจของตัวเองมาลงด้วยดีฟ่า