พระอาทิตย์เที่ยงคืน......Higashino Keigo

 ผู้แปล  สุริยงวรวุฒิ สิริวัฒน์สกุล




โปรดปก

ในปี ค.ศ. 1973 เจ้าของโรงรับจำนำถูกสังหารภายในตึกร้างแถวจังหวัดโอซาก้า รายชื่อผู้ต้องสงสัยผุดขึ้นมาคนแล้วคนเล่า หากท้ายทีสุด เหมือนคดีความวิ่งวนอยู่ภายใจเขาวงกต

คิริฮาระ เรียวจิ บุตรชายผู้เสียชีวิต และนิชิโมโตะ ยูกิโฮะ บุตรสาวผู้ต้องสงสัย....
เด็กชายผู้มีนัยน์ตาหมองหม่นกับเด็กหญิงหน้าตาสวยสดงดงาม  ต่างดุ่มเดินไปในเส้นทางที่แผกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง สภาพแวดล้อมคนทั้งสองบ้างแจ้งชัด บ้างผลุบหาย อาชญากรรมน่าพรั่นพรึงเกิดขึ้นคดีแล้วคดีเล่า หากไร้ซึ่ง "หลักฐาน" ใด ๆ ปรากฏ

แล้ว 19 ปีให้หลัง องค์ประกอบอันประณีตละเอียดอ่อนและรายละเอียดมหาศาลดั่งมหากาพย์ได้ขมวดปมจนลมหายใจแทบขาดห้วง

นวนิยายสืบสวนสอบสวนขนาดยาวชิ้นมาสเตอร์พีช ที่เขียนถึงมนุษย์ผู้สูญเสียดวงใจของตนไป !


หลังอ่าน

เป็นนิยายเล่มหนามากที่สร้างความลำบากในการพกพาเป็นอย่างยิ่ง ! ปกติเล่มหนาขนาดนี้ไม่คิดจะพกติดไปอ่านเลยนะคะ  แต่ว่า ความสนุก น่าติดตามของเรื่องนี่สิจึงจำต้องยอมทนแบกมันไปมาเ้ผื่อมีเวลาสัก 10-15 นาทีที่จะได้อ่าน

เป็นนิยายสืบสวนสอบสวนที่เต็มไปด้วยอารมณ์ดราม่าเกือบตลอดเรื่องเลยนะคะ  เริ่มต้นจากคดีฆาตกรรมตามโปรยปกแหละค่ะ  แล้วผู้เขียนก็ค่อย ๆ เพิ่มจิ๊กซอร์ที่ละตัวให้ผู้อ่านได้เห็นภาพเพิ่มขึ้น โดยเป็นการเล่าเรื่องราวการดำิเนินชีวิตของเรียวจิ สลับกับความเป็นไปของยูกิโฮะ ....เหตุการณ์แต่ละเรื่องที่เกิดขึ้น ผู้เขียนไม่ได้ซ่้อนปมไว้เลย ( ยกเว้นปมคดีฆ่้าเจ้าของโรงรับจำนำพ่อของเรียวจิ ) แต่กลับบอกผ่านการกระทำของตัวละครทั้งสองฝั่งให้ผู้อ่านได้รู้ว่าใครเป็นผู้กระทำ และเพื่อหวังผลอย่างไร  ซึ่งถือว่าฉีกแนวจากนิยายฆาตกรรมทั้งหลายที่จะซ่อนไว้ให้เดาไม่ออกและเฉลยในตอนจบ  แต่กระนั้นการเดินเรื่องแบบนี้ กลับน่าติดตาม และน่าพรั่นพรึงว่าทั้งสองคนนี้ จะสร้างอาชญากรรมอะไรต่อไปอีกนะ...

ในเรื่องไม่มีสักฉากเลยที่ เรียวจิ กับยูกิโฮะ จะอยู่ด้วยกันหรือสนทนากัน แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างทั้งสองคนกับแสดงให้เห็นได้ชัดถึงความผูกพันของทั้งคู่ การอยู่อาศัยแบบพึงพากันและกันโดยไร้เงื่อนไข....และจนถึงฉากสุดท้าย ต้องเรียกว่าเป็นการจบโดยเล่นกับความรู้สึกของคนอ่าน ตามแนวถนัดของผู้เขียนเลยทีเดียว.....อ่านจบแล้วก็ยังอึ้งอยู่


ขอพูดถึงสำนวนแปลสักนิด ในส่วนของจากแปลจากต้นฉบับญี่ปุ่นนั้น คงบอกไม่้ได้นะคะว่าถูกต้อง ชัดเจนหรือไม่  แต่้สำหรับในส่วนของภาษาไทยอ่านแล้วติดขัด รู้สึกแปลก ๆ หลาย ๆ ครั้งกับรูปประโยคของผู้แปล ( อ่านแล้วมีงง...) การเลือกใช้คำที่แปร่งๆ ก็ดี จนบางครั้งอดคิดไม่ได้ว่าความชำนาญในส่วนของภาษาไทยของผู้แปลยังไม่แตกฉาน พรั่งพรู ....

การใส่เชิงอรรถก็ด้วย บางจุดถึงกับทำให้ขำทีเดียว เช่น มีเชิงอรรถ ของคำว่า 1 ยาร์ดด้วย (บ้านเราเรียกหลา ) หรือ ตอนที่พูดถึงหน้ากากละครโนกับความรู้สึกชัตเอาท์ พอพลิกไปดูตามตัวเลขเชิงอรรถ นึกว่าจะอธิบายเรื่องหน้ากากละครโน  กับอธิบายถึง Shut out.....ส่วนคำว่า ครัวซองส์ ก็มีเชิงอรรถด้วยนะคะ  ว่าเป็นขนมปังชนิดหนึ่งจากฝรั่งเศสที่เนื้อหนานุ่ม

เพราะนิยายเรื่องนี้มีความหนามากหรือเปล่าการตรวจคำผิดจึงพลาดค่อนข้างเยอะ  แต่ไม่ใช่้จากการสะกดผิดนะคะ  เป็นคำผิดที่มาจากชื่อและความหมาย ( จากปิด เป็นเปิด, จากหลานสาว เป็นแฟน ฯลฯ )....หนังสือราคาไม่น้อย น่าจะตั้งใจเพิ่มอีกสักนิดนะคะ

แต่แม้จะสำนวนภาษาไทยไม่ราบรื่นนัก  คำผิดก็ไม่น้อย แต่ต้องบอกว่าเนื้อเรื่องนั้นแรง และมีพลังมากพอ ที่จะดึงให้เราจดจ่อกับเรื่องได้ตั้งแต่ตนจนจบ และผ่านเลยความผิดพลาดเหล่านี้ไปได้

อยากแนะนำให้อ่านค่ะ....สำหรับคอดราม่าทั้งหลาย

Create Date : 11 ตุลาคม 2556 Last Update : 11 ตุลาคม 2556 1:24:34 น. Counter : 5578 Pageviews.		18 comments
Share Tweet