แม่พลอยหุง........ว.วินิจฉัยกุล

โปรยปกหลัง

เพชรพลอยแร่ธาตุต่าง ๆ
เกิดมาอย่างไหน ย่อมดำรงสภาพนั้น ไม่เปลี่ยนเป็นแร่ธาตุอื่น

แต่คนไม่เหมือนแร่ธาตุ
เกิดมาเป็นพลอย แต่อาจเปลี่ยนเป็นเพชรได้
ถ้าหากว่า สามารถช่วยตัวเองให้เปลี่ยนไปตามนั้น


หลังอ่าน

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของแหวน เด็กสาวยากจน  ที่ถูกพ่อแม่ขายมาให้เป็นคนใช้ในบ้าน ...ไม่รู้หนังสือ กร้าวกระด้าง หากแต่เนื้อแท้นั้นเธอเป็นคนจริงใจ  และรักเด็กมาก  เพราะเธอเป็นพี่คนโตที่ต้องเลี้ยงน้อยแต่เล็ก แต่น้อย

แต่แล้วโอกาสของแหวนก็เปิดออก เมื่อนายจ้างพาเธอไปอยู่เมืองนอกด้วย แม้จะในฐานะพี่เลี้ยงเด็ก ที่นั่นเธอก็ได้มีโอกาสเล่าเรียน ปรับตัวเป็นเช่นเด็กสาววัยรุ่นอเมริกัน   และก็ทำให้เธอได้พบกับหมอปวเรศ พ่อม่ายลูกติด...ชีวิตรักของทั้งคู่ไม่ง่ายเลย  เมื่อพื้นเพนั้นแตกต่างกันมากมาย...

อ่านเรื่องนี้ไปพร้อม ๆ กับมีภาพและเรื่องราวของบุญรอด (จาก นิยายเรื่อง ผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอด ) ทับซ้อนตลอดเวลาที่อ่าน...มันก็เลยทำให้เรารู้สึกว่า เรื่องราวของแหวน มันจืด...แหวน โชคดีเพราะโอกาสมันมีเข้ามา  ขณะที่บุญรอดไขว่คว้าด้วยมันสมองและสองมือ  

ตลอดทั้งเรื่อง ไม่ค่อยเห็นความพยายามของแหวนเท่าไร...แต่ถ้ามองตามความสมเหตุแล้ว มันก็คงเป็นแบบนั้น สำหรับเด็กที่ยากจนแทบไม่มีอะไรจะกิน  เมื่อมาถึงจุดนี้เธอจึงยึดหมอปวเรศเป็นของตัวอย่างที่สุด ....ในช่วงท้ายตอนที่หมอปวเรศและแหวน ย้ายมาอยู่เมืองไทย  ก็ยังไม่ค่อยเห็นพัฒนาการเปลี่ยนแปลงของแหวนในแบบที่ชัดเจน  แล้วก็จบบทสุดท้ายไปแบบไม่รู้ตัวเอร๊ยยย

เรื่องนี้ก็เลยอ่านแบบเป็นมวยรองไปเสียจนจบเล่ม (คือ บุญรอดนี่เป็นหนึ่งในเรื่องโปรด  ที่ จขบ.อ่านแล้วอ่านอีก จนแทบจะจำได้แม่นทุกตอนเลย )

Create Date : 13 ธันวาคม 2556 Last Update : 13 ธันวาคม 2556 23:37:56 น. Counter : 6164 Pageviews.		12 comments
Share Tweet