สวัสดีปีใหม่ 2553 < > สวัสดีปีใหม่ 2553 ปีขาล ปีเก่าผ่านไป ปีใหม่ก็เวียนเข้ามา เบิกฤกษ์เขียนบล๊อค กันดีกว่า ตอนนี้น้องซีรีส์หลับอยู่ นอนกลางวัน... แม่เลยมีอารมณ์สุนทรีย์ในการเขียนอย่างต่อเนื่อง คุณตาคุณยายไม่อยู่บ้าน คุณพ่อไปข้างนอกตะกี้.... วันเวลาหมุนเวียนผ่านไปเร็วจริงๆ แป๊บๆ ลูกสาวของแม่ก็อายุ 3 ขวบกว่าแล้ว ช่างพูด ช่างคิด ช่างจำ รู้มาก และช่างดื้อด้วย (สุดๆ ไม่น่ารักเลยนะลูก) อากาศร้อนบ้าง ฝนบ้าง ชื้นๆ เย็นๆ แปลกๆ ฤๅจะเป็นเพราะโลกร้อน ทำให้อุณหภูมิในร่างกายเปลี่ยนแปลงตามไม่ทัน น้องซีรีส์และแม่เลยมีแผลร้อนในเป็นของฝาก เย็นวันพฤหัสแม่ไปรับน้องซีรีส์ที่โรงเรียน คุณครูบอกว่า"วันนี้น้องเงียบมาก ไม่เล่น ไม่หัว ไม่เป็นหัวโจก (เดี๋ยวนี้ซีรีส์ไม่ธรรมดาแล้วนะ จากที่ร้องไม่ยอมไปโรงเรียน เดี๋ยวนี้นำเพื่อนวิ่งแล้ว เสียงดังด้วย เด็กผู้ชายวิ่งไล่กันไม่ทัน คิดดูอ่ะ) พอตื่นมาก็อาเจียนด้วยค่ะคุณแม่....." ตัวก็ไม่ร้อน กลับมาถึงบ้านเหมือนกับลูกเพลียมาก หลับไปชั่วโมงกว่าๆ ท้องเสียอีกต่างหาก เหม็นมากๆๆๆ เหมือนยังกะหอยแคลงเน่า !!! ไม่ได้การแล้ว พาไปหาหมอดีกว่า คุณหมออรรถสิทธิ์ตรวจอย่างละเอียด ลงความเห็นว่า น้องเป็นโรคติดเชื้อไวรัส คือ "โรคมือเท้าปาก" ต้องหยุดโรงเรียน1อาทิตย์ งานเข้าล่ะแม่คราวนี้ ซีรีส์ไม่มีไข้เลย แต่กินอะไรไม่ได้เลย มีแต่ท้องเสีย กับอาเจียน เหม็นยังกะหอยแคลงเน่า !!! กินได้แต่นิวทรีไลท์และเกลือแร่เท่านั้น ดีนะที่ไม่มีไข้ ไม่อย่างนั้นถ้าน้องหายป่วย แม่จะป่วยแทนทันทีเลย ผ่านไป 4 วันอาการก็ดีขึ้นมาก อึไม่เหม็นแล้ว แต่น้ำหนักหายไป 3 โล... (4วัน 3 โล แม่อยากลดได้อย่างนั้นบ้างจัง อิอิอิ) ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่โทรมาให้กำลังใจน้องซีรีส์ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ตอนนี้น้องซีรีส์วิ่งเล่นเป็นหัวโจกได้ตามปกติแล้วค่ะ ปีใหม่ก็มีอรรถรสในรายละเอียดต่างจากวันธรรมดาเล็กน้อย ญาติสนิทมิตรสหาย มานั่งรายล้อมกินข้าวกัน คนกันเอง กินอะไรด้วยกันก็อร่อย กินง่ายๆ ให้ความสำคัญกับเสียงหัวเราะเสียมากกว่า น้าจุ๊บของน้องซีรีส์ อุตส่าห์มานั่งเป็นเพื่อน กะจะมานั่งนับดาวกับแม่ ฉลองปีใหม่ คุณตา(พ่อน้าจุ๊บ) ดันโทรตามกลับบ้านตอน5 ทุ่มซะนี่ ใกล้จะถึงนาทีของปีใหม่ แถวบ้านเราก็มีจุดพลุ ยิงปืน เสียงดังสนั่นเป็นระยะ ๆ ดีนะวันนั้นไม่มีเสียงระเบิดด้วย เสียงข้อความ เสียงโทรศัพท์ ก็ยังคงดังมาเป็นระลอกด้วย.... ดีใจจัง นั่นแปลว่า เรายังมีเพื่อน มีคนที่คิดถึง มีคนคอยห่วงใยอยู่อีกมากมาย ยิ่งอายุเยอะ กาลเวลาจะร่อนเพื่อนให้ยิ่งน้อยลง และเพื่อนที่เหลือนี่ล่ะ เค้าเรียกว่าเพื่อนแท้ คบกันไปนานๆนะพวกเรา ......อย่าทิ้งกันไป เดี๋ยวแก่ตัวลงไม่มีเพื่อนนับดาวนะเอ้อ..... (อารมณ์พาไปจริงๆ บล๊อคตอนนี้....หาแก่นเรื่องไม่เจอเลย) เมื่อคืนแม่ได้มีโอกาสได้อ่านหนังสือเล่มนึง "เขาใช้เงินกันอย่างไร มีเงินใช้ตลอดชีวิต" อ่านจบนอนไม่หลับ...รู้สึกตัวว่าการออมเงินของแม่ไม่ดีเลย ถึงเวลาแล้ว ปีใหม่นี้เป็นปีของการเริ่มต้น ถึงเวลาต้องออมเงินกันจริงๆ จังๆ ซักที ไม่ใช่แต่เรื่องออมเงินเท่านั้น..... เรื่องงาน เรื่องการตัดสินใจ เรื่องเป้าหมาย ควรจะต้องลงรายละเอียดกับมันจริงๆ ซักที ให้โอกาสกับตัวเอง คิดจะเริ่มต้น ไม่มีคำว่าสายหรอกเนอะ.... จบดีกว่า ก่อนที่อารมณ์จะพาวกไปวนมาไปมากกว่านี้ แล้วแม่ก็หาทางจบได้อีกเหมือนเดิม สวัสดีปีใหม่ค่ะทุกๆคน แม่อ๊อพ   Create Date : 02 มกราคม 2553 3 comments Last Update : 5 มกราคม 2553 22:05:00 น. Counter : 866 Pageviews. Share Tweet

"ห่อด้วยมิตรภาพ....เอื้ออารี ความรู้สึกดีๆ...ที่มีให้ ทั้งหมดนี้เป็นของขวัญ...รางวัลใจ มอบให้เธอวันปีใหม่....จากใจจริง" เพื่อน..อย่า..ทิ้ง..กัน สวัสดีปีขาล จร้า !! ถึงว่า...ทำเป็นถามเราว่า.. "เก็บเงินยังไง" ที่แท้มันมีที่มานี่เอง.. เก็บๆๆๆ ประหยัดๆๆๆ..ร่ำรวยๆๆๆๆ ---> เสดถึ กิ๊วๆๆๆ   โดย: Uyma 6 มกราคม 2553 22:12:12 น.

อ่านไป..อารมณ์ก็พาไปด้วยอีกคน จริงด้วย...ยิ่งอายุเยอะ เพื่อนก็เหลือน้อยลง คงด้วยภาระและหน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบ แต่เราเชื่อว่า เพื่อนอีกหลายๆๆคนที่หายไป คงไม่มีใครลืมเพื่อนเก่าๆ อย่างเราๆ แน่นอน นะ ส่วนเพื่อนที่ยังเหลืออยู่ ... เราก็ควรรักษามิตรภาพนี้ไว้ ให้คงอยู่และเป็นเพื่อนแท้...ตลอดไป ใช่ไม๊ จ๊า... มีความสุขในปีใหม่....ร่ำรวยเงินทอง นะจ๊า เพื่อนเราคนนี้...ทิ้งไม่ลงจริงๆๆ เหอๆๆๆๆ   โดย: **อุมมี** (ติดถนนใหญ่ ) 7 มกราคม 2553 12:29:25 น.

ยิ่งอายุเยอะ กาลเวลาจะร่อนเพื่อนให้ยิ่งน้อยลง และเพื่อนที่เหลือนี่ล่ะ เค้าเรียกว่าเพื่อนแท้ คบกันไปนานๆนะพวกเรา ......อย่าทิ้งกันไป เดี๋ยวแก่ตัวลงไม่มีเพื่อนนับดาวนะเอ้อ..... .... นับยังไงก็ ได้แค่... 1 ..... เพราะ...เพื่อน ๆ ก็ต้องชี้มือ...มาที่ช้าน... ......ใช่มะ..แกร.. ไอ้อ๊อพ... .....   โดย: ไข่ดาว IP: 118.173.224.64 11 มกราคม 2553 15:18:02 น.