Bloggang.com : ปลาทองแก้มยุ้ย : Dear my Tororo ...

Dear my Tororo ...

(บล็อกหน้านี้เกิดขึ้นจากหัวข้อ หนังโปรด ... ตัวละครประทับใจ ของบล็อกคุณนางสาวดุ่บดั่บ ซึ่งผ่านมานานแล้ว แต่เราไปขอเขียนย้อนหลัง เพราะตอนเค้ามีโครงการกันนั้น เราเขียนไม่ทันแทบทุกที ...)

Dear my Totoro ...
เราอยากจะกล่าวอย่างนี้ในวินาทีแรกที่เราเดินเข้าไปยังร้านขายของในเมืองโอตารุ

ร้านแห่งนี้มีชื่อว่า Yume No Oto หรือ Character House สภาพร้านก็เหมือนร้านขายของที่ระลึกเกี่ยวกับตัวการ์ตูนทั่วไป แต่ที่ทำให้หัวใจของเราไหวยวบ ทำให้เงินในกระเป๋าแทบจะโบยบินออกไปทุกๆใบ ก็เพราะ ตัวละครที่อัดแน่นกันอยู่ในร้านนี้นี่แหละ

มันเป็นสวรรค์น้อยๆของหญิงสาวผู้รักตัวการ์ตูนทุกคน โดยเฉพาะเมื่อตัวการ์ตูนที่คุณรักนั้น แทบจะหาของที่ระลึกไม่ได้ในเมืองไทย

เราปรี่เข้าไปหา อันปังแมน ที่ตั้งอยู่ในมุมหนึ่ง ตุ๊กตาหลากขนาดวางเรียงราย ในขณะที่ของเล่นแนวใส่ถ่านก็ตั้งให้เลือกจับจอง ยังมีผ้าเช็ดหน้า ผ้าคลุม กระดาษ สมุด ให้เลือกอีกเยอะแยะ

แต่ไม่เอาล่ะ สิ่งที่ทำให้เราตั้งใจเข้าร้านนี้ก็เพราะ โตโตโร่ ตัวใหญ่ที่ตั้งอยู่หน้าร้านต่างหาก

เราเดินขึ้นไปชั้นสอง หยุดแวะพักทักทายกับ โตโตโร่ ขนาดใหญ่ยักษ์ที่ตั้งอยู่ตรงชานพัก (แม้เพื่อนเราจะค่อนขอดว่า นี่เค้าไม่เคยเปลี่ยนการจัดดิสเพลย์เลยใช่มั้ยเนี่ย ปีที่แล้วเป็นยังไง ปีนี้ก็ยังเหมือนเดิม) เราแทบจะกระโดดกอดตุ๊กตาตัวนี้ ด้วยมันเป็น โตโตโร่ ขนาดใหญ่ที่สุดที่เราเคยเห็น

และยิ่งพอก้าวเข้ามาถึงชั้นบน เราก็ยิ่งอยากร้องกรี๊ด เพราะที่เห็นนั้น มันเต็มไปด้วยโตโตโร่

Dear my Totoro

หัวใจของเราพร่ำร้องแต่ประโยคนี้ ขณะที่เดินสำรวจอาณาจักรของโตโตโร่ในร้าน

ช่วยไม่ได้ ที่เราอยากจะซื้อมันทุกอย่างเลย แม้อีกใจหนึ่งจะพร่ำบอกไว้ว่า นี่แค่วันแรกๆเอง ซื้อหมดวันนี้ แล้วจะเอาตังค์ที่ไหนกินล่ะ

แต่ยามที่มองเห็นตุ๊กตาโตโตโร่ เนโกะบัส หรือตัวละครอื่นๆ ทั้งลูซิเฟอร์ในเรื่อง Howl's Moving Castle เราก็รู้สึกว่า ฉันต้องซื้อมันจริงๆนะ ๆๆๆๆ

ยามที่เดิมสำรวจ ความทรงจำเกี่ยวกับ My Neighbor Totoro ก็ยิ่งฉายชัด

Photobucket

เราดูหนังเรื่องนี้เพราะว่าติดอกติดใจกับรูปที่เป็นรูปสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ ยืนถือร่มอยู่กลางสายฝน หน้าตาของมันเซ่อๆซื่อๆดี แต่ขณะเดียวกัน ส่วนสัดที่อวบอั๋น ก็ทำให้เราอยากกระโดดกอดซะเต็มแรง

แต่พอดูแล้ว น้ำตากลับไหลรินเงียบๆ

หนังมันซึ้งง่ะ ทั้งซึ้ง ทั้งน่ารักเลยด้วย

หลังจากนั้นเราก็ยังเปิดดูอีกนะ เปิดให้แม่ดู บ่นให้แม่ฟัง และตั้งอกตั้งใจสะสมโตโตโร่อย่างจริงจัง ในขณะที่ดูหนังของ Ghibli เรื่องอื่นๆ ก็ยังไม่กรี๊ดตัวละครตัวไหนเท่าโตโตโร่อีกเลย (แม้จะกรี๊ด ฮาวล์เป็นระยะก็ตาม 555)

พูดได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า จากวันนั้น โตโตโร่ก็เบียดอันปังแมนและโดเรมอน เข้ามาเป็นตัวการ์ตูนอันดับหนึ่งในใจเราทันที

หลายครั้งที่ไปสวนจตุจักร ก็จะได้ตุ๊กตาโตโตโร่และเนโกะบัสกลับมานอนกอดที่บ้าน คุณหมอที่ทำงานแม่ยังรู้ว่าเราชอบ ก็ซื้อฝากมาให้บ่อยๆ ไปออฟฟิศ ที่มีของที่ระลึกพวกนี้ พี่เค้าก็ให้กลับมาเสมอ ตอนนี้ คนหาโตโตโร่ให้เรากลายเป็นแม่ไปแล้ว เพราะแม่รู้ว่าเราชอบ แม่ซื้อหมดทุกอย่าง ไม่ว่าของชิ้นนั้น อาจจะไม่เหมาะกับลูกสาวแม่ก็ตาม เช่น กระเป๋า แต่แม่รู้ว่าชอบ แม่ก็ซื้อให้

จนทุกวันนี้ โตโตโร่ กองเต็มเตียงเลย ยังไม่นับในตู้หนังสืออีก >_<

ถึงว่าเงินในกระเป๋ามันอยากจะโบยบินออกไปแค่ไหน เราก็ทำได้แค่ซื้อ ที่ติดตู้เย็นกับผ้าเช็ดมือมาแทน

(ผ้าเช็ดมือจากญี่ปุ่น กับตุ๊กตาจากเมืองไทย)

แต่ไม่ต้องห่วงหรอก มันจะไม่ใช่การไปญี่ปุ่นครั้งเดียวของเราแน่ ไม่ว่ายังไง เราก็ต้องกลับไปเยือนญี่ปุ่นอีกจนได้ เพราะจุดมุ่งหมายอันดับหนึ่งของเราในการไปญี่ปุ่นก็คือ การไปพิพิธภัณฑ์ Ghibli ซึ่งพอถึงทีได้ไปจริงๆ เราคงมีเงินเก็บมากพอจะสอยโตโตโร่และผองเพื่อนกลับมาเมืองไทยได้เยอะแน่นอน

หวังไว้ว่า พอถึงวันนั้น เราก็จะตั้งคอลเลกชั่น My Totoro ได้สมบูรณ์สักที

Dear my Totoro

แล้วเราจะได้พบกันอีก(หลายๆ)ครั้ง แน่นอน !!!

Create Date : 13 มิถุนายน 2554

Last Update : 13 มิถุนายน 2554 16:41:31 น.

2 comments

Counter : 2166 Pageviews.

เอ้า ฮุย เล ฮุย

โดย: Nanatakara

วันที่: 14 มิถุนายน 2554 เวลา:9:55:18 น.

อยากมีร้าน Totoro .ในบ้านเร้าเน้ออออออ

โดย: love Totoro IP: 61.91.253.17 วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:8:57:35 น.