ทักทายแบบช้า ๆ ตามสไตล์หมาตัวใหญ่เคลื่อนไหวอุ้ยอ้าย ผมชื่อตินติน TinTin เป็นหนุ่มหล่ออายุสามขวบครึ่ง เป็นหมาสายพันธุ์โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ (Golden Retriever) สีเหลืองอ่อน แบบที่เรียกกันว่า Light Gold ผมตัวโตแต่ใจดีนะครับ อารมณ์ดีตลอดเวลา ยิ้มได้ทั้งวัน ยิ่งถ้ามีเพื่อนเล่นด้วยแล้วจะชอบมาก ๆ
ผมอาศัยอยู่ที่บ้านในหมู่บ้านแถว ๆ ซอยอ่อนนุช ที่บ้านมีนายผู้ชาย นายผู้หญิง และ"แม่" ของผม ซึ่งเป็นลูกสาวคนเล็กของนายผู้หญิง ส่วนมาก ทุก ๆ คนจะออกไปทำงานข้างนอก นายผู้หญิงมีลูกสมุนตัวโปรดอีกสองตัว ที่ได้ติดตามออกไปทำงาน ส่วนผม ในฐานะของผู้พิทักษ์บ้าน จะต้องอยู่ดูแลบ้าน และเพื่อน ๆ อีกสองสามตัว
นายคนนี้ชื่อ วาวา Wawa เป็นชิวาวาขนยาว ขี้อ้อนสุด ๆ ไม่แมนเลยสำหรับผม แต่ก็เป็นเพื่อนเล่นที่ดีสำหรับผม
ส่วนสาวคนนี้ เป็นพันธุ์เดียวกับหนุ่มข้างบน แต่ดูไม่เหมือนกันเลย เธอเป็นคนโปรดของนายผู้หญิง ไม่ค่อยชอบให้ผมเล่นด้วย ..ผู้หญิงก็อย่างนี้แหละ
อีกหนึ่งหนุ่มที่บ้าน ไม่ได้ไปทำงานด้วย แต่ด้วยความที่ชอบสำรวจ เลยโดนจำกัดบริเวณ
ด้วยสายจูง ..เป็นเวลา
อีกสาว ที่เป็นตัว invisible ประจำบ้าน เพราะนัยว่าเธอเย็นชา ไม่ชอบสุงสิงกับใคร เธอชื่อปิงปิง ที่แปลว่าน้ำแข็งนั่นแหละครับ สมชื่อจริง ๆ
ไม่ค่อยมีใครได้พบเห็นเธอเท่าไหร่ ไม่ชอบรับแขก
ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ซะเลย
บ้านเรา ไม่มีเส้นคั่นมิตรภาพระหว่างความแตกต่างเรื่องสายพันธุ์
ถึงแม้บางคน จะไม่ค่อยยินดี แต่ก็ยอมรับได้
ผมชอบสังสรรค์กับคนเยอะ ๆ แม้ว่าปรกติจะต้องเล่นกับวาวาเป็นหลัก แต่หมอนั่นพอเล่นนิดเล่นหน่อยก็จะบ่น บางทีก็น่ารำคาญ แค่โดนอมหัวเล่น ๆ บางทีก็งอแงแล้ว
เมื่อสักสองสามเดือนที่ผ่านมา คุณป้าโส่ยของผม พาเพื่อนมาเล่นด้วยที่บ้านหลายคน ล้วนแล้วแต่น่ารัก ทำให้ผมได้มีโอกาสรู้จักคนเพิ่มขึ้น ทุกคนใจดี แถมยังมีสาวน้อยน่ารักเป็นเพื่อนใหม่ เล่นกันแล้วกลัวผมจะร้อน คอยพัดวีให้ด้วย
ครั้งล่าสุดที่ผมมีโอกาสได้ต้อนรับผู้มาเยือนกลุ่มเดิมที่บ้าน เป็นเมื่อวันอาทิตย์ที่ 5 พฤษภาคมที่ผ่านมา ยัยว่าป้า ๆ นัดกันเพื่อพบปะสังสรรค์ก่อนเปิดเทอม ผมดู ๆ แล้วว่าแต่ละคนก็น่าจะผ่านพ้นวัยต้องเปิดเทอมมาแล้วทั้งนั้น
แต่อะไรก็ช่างเหอะ มีคนมาเล่นด้วยที่บ้าน ก็ดีใจทั้งนั้นแหละ นายผู้หญิงก็ไม่อยู่ พาโคโค่กับวาวาไปด้วย ผมเหงา
ในวันนั้น คุณพี่ เอ๊ย คุณน้าสาวสวยตัวเล็กจิ๋วก็มาถึงเป็นคนแรก มาเกาพุงทักทาย ตินชอบคร้าบ แฮ่ๆๆ นัยว่าจะมาเป็นโค้ชสอนทำขนมอะไรสักอย่าง
ลูกศิษย์ที่จะเข้าคลาสทำขนม ตินว่าเป็นแม่ลูกกันแน่ ๆ หน้าตาเหมือนกันเป๊ะ
คุณป้าคนนี้ มาถึงก็เข้าครัว หอบหิ้วอะไรมาเยอะแยะ แล้วก็จัดการหั่น ๆ ทำโน่นทำนี่อยู่พัลวัน
คุณคนสวยอีกคน ที่มาถึงตรงเข้าครัวแล้วทำนู่นนี่วุ่นวาย ตินตินไม่รู้ว่าทำอาราย แต่คิดว่าคงอร่อย เพราะคนทำยิ้มหวาน
มือคนทำก็ยังน่ากินเลย ขาว ๆ อวบ ๆ น่ากัด
คุณป้าจอมซน ไม่เคยอยู่นิ่ง ๆ เล้ย เคลื่อนไหวไปมาตลอด หั่นโน่น ลวกนี่ ปรุงนั่น
ผมรอว่าเมื่อไหร่จะได้อยู่เฉย ๆ แล้วมาเล่นกับผมซักที
มาดูคนทำขนมดีกว่า
คนสอนดูใจดี ไม่ดุเหมือนครูที่โรงเรียนที่ผมไปเรียนเล้ย
สองคนนี้ปรุงอะไรกันกุ๊ก ๆ กิ๊ก ๆ ได้กลิ่นหอมยั่วน้ำลายตินตินมาก ๆ ไม่มีโอกาสได้ชิมแน่ ๆ เลยเพราะท่าทางจะแซ่บ
คุณป้าคนนี้ หอบข้าวของพะรุงพะรัง มาถึงก็ง่วนหั่น ๆ สับ ๆ อะไรอยู่มือไม่ว่าง
ขนมหอมฟุ้ง อบจากเตาใหม่ ๆ พาให้ทุกคนมารุมล้อมนำเสนอกันใหญ่ ตินตินได้แต่ดูตามเคย
ทำหลายชิ้นน่าจะแบ่งให้ชิมมั่ง
แต่ ได้ยินคุณป้าโส่ยบอกทุกคนว่า กรุณาอย่าให้อาหารอื่นกับผม ..ฮือๆ อดชิมเลย
แล้วดูดิ อาหารเพียบบบ ที่เห็นนี่ยังไม่ใช่ทั้งหมดนะครับ เพราะยังมีก๋วยจั๊บญวน ส่งตรงจากอุบล จากคุณน้าอุ้ม มีข้าวเหนียวหน้าต่าง ๆ มีผลไม้จากคุณน้าดา
และอะไรอื่นอีกเยอะแยะจาระไนไม่หมด
ทรมาณจิตใจตินเหลือเกิน
แล้วยังมาถ่ายรูปกันแถว ๆ โต๊ะอาหารอีก
คุณลุงสุดหล่อคนนี้ก็เก็บภาพต่าง ๆ นานาอยู่นั่น
เท่านั้นยังไม่พอ มีมารวมกลุ่มจับผมเป็นพร็อพถ่ายรูปกันอีก
ร่าเริงมีความสุขกันมาก ๆ
ที่จริงผมเริ่มง่วงนอนแล้ว หิวก็หิว
แต่มาตาสว่างตอนที่เพิ่งได้ยินสาว ๆ กรี๊ดกร๊าด ว่ามีคนหล่อมาร่วมงานเลี้ยงด้วย
ทำเอาผมเซ็งเลย พาคนหล่อกว่ามาได้ยังไงกัน !!!
แล้วในที่สุด งานเลี้ยงก็เลิกรา
ทุกคนกลับบ้านไป ทิ้งให้ผมเฝ้าบ้านอยู่อย่างเดิม
เหลือไว้แต่ตวามทรงจำดี ๆ และบรรยากาศอันอบอุ่น ที่ถึงแม้ว่าผมจะมีส่วนร่วมได้ไม่ทุกอย่าง แต่ก้อสนุกสนานมาก ๆ
เป็นอีกวันดี ๆ สำหรับตินจริง ๆ ครับ
รอว่า เมื่อไหร่จะมีงานแบบนี้อีกหนอ..
แล้วสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ผมขอขอบคุณทุก ๆ คนที่มาทำให้วันธรรมดา ๆ วันหนึ่งในชีวิตของตินติน กลายเป็นวันที่มีความหมายและน่าเก็บไว้ในความทรงจำไปอีกนานแสนนาน
ขอบคุณนะคร้าบที่มาอ่านบันทึกของตินในวันนี้
อ่านแล้วต้องอมยิ้มตามเลยคะ เขียนได้น่ารักมากๆคะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 120 คน [