น้องปุ้งหมดสภาพเลยนะเนี่ยคุณแอน แต่ก็ดีนะยังแข็งแรงและได้ไปเที่ยวญี่ปุ่น..

ป้าวิสกี้เห็นหลานไม่สบายแล้วสงสารที่สุดเลยจ้ะ ไปเที่ยวได้ก็หายป่วยแล้วเน๊อะ


ทริปไปเมืองไทยของพี่ครั้งนี้ไม่ jetlag เลยจ้ะแอน เลยดื่มน้ำมากๆ บนเครื่องและนอนให้หลับ ปรากฎว่าได้ผลจ้ะ ลงจากเครื่องก็ไปทำธุระต่อจนถึงค่ำได้เลย แถมต้องตื่นเช้าไปต่ออีก ไม่มีอาการเลยจริงๆ นี่ก็จะกลับอเมริกาแล้วจ้ะ

ป่วยน่าสงสารเชียว

เวลาเด็ก ๆ ไม่สบายนี่พ่อแม่ก็เครียดตามไปด้วยเหมือนกันเลยค่ะ

ป่วยหนักขนาดนี้ ยังหายทันไปเที่ยว สงสัยได้กำลังใจดีๆจะป่ะป๊าแน่ๆเลย อิอิ เด็กบางทีเดาใจย้ากยาก วันหนึ่งป่วย อีกวันหายแบบเหมือนไม่เคยเป็นอะไร คนเป็นแม่ก็ได้แต่ งง งง

baby sing นี่คงช่วยได้เยอะ เวลาที่เค้าพูด หรือ บอกไม่ได้อ่ะค่ะ สงสัยต้องหัดซะบ้างแล้ว

รูปที่นอนบนเตียงโรงพยาบาลน่าสงสารจังเลยลูก .. ปุ้ง .. อย่าลืมน๊า เวลาป่วย.. sign คุงแม่ด่วนนะค๊า

หายป่วยแล้วใช่ม๊า... ทีนี้ก็ถึงเวลารักษาสุขภาพดื่มน้ำเยอะเยอะนะลูกนะ

น่ารักจังเลย แม่น้ำหวานขอแอด พี่ปุ้งไว้เป็นเพื่อนน้องน้ำหวานนะค๊ะ

เห็นด้วยกับคุณแอนเลยเรื่องอารมณ์ของเราที่ขึ้นๆ ลงๆ ตามอาการไข้ของลูก พอตัวร้อนที ก็กลุ้มอกกลุ้มใจ เดินไปเดินมา จับตัวลูกดูว่าไข้ลดหรือยัง พอดีขึ้น ก็สบายใจ เฮือกกกกก

เห็นรูปพิซซ่าบนเตียงแล้ว ดูท่าคนป่วยจะ"ซ่า"กวาพิซซ่าเป็นไหนๆ

หวัดดีคะคุณแอนขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะค่ะ อืมช่วงนี้คุณแอนคงยุ่งเนาะ เห็นภาพน้องปุ้งข้างบนแล้วสงสารจัง หมดสภาพเลยอ่ะ เวลาลูกป่วยที่ใจแม่แทบขาดเลยเนาะคุณแอน กลัวสารพัดที่จะกลัว น้องปุ้งคงหายป่วยแล้วนะค่ะ สู้ สู้ ค่ะน้องปุ้งคนเก่ง....
ปล.จากบล๊อกสองหนุ่มเปิดเทอมแล้วไปโรงเรียนตามปกติค่ะเจ้าตัวโตชอบไปโรงเรียนแต่ตัวเล็กมีอิดออดบ้างเป็นบางวันค่ะแต่ก็ไปทุกวันค่ะ
คิดถึงนะค่ะคุณแอน รักษาสุขภาพด้วยน๊า...

แข็งแรงดีแล้วเนอะหนุ่มน้อย พาเจ้าแวววาวมาเยี่ยมจ้า

แล้วก็ขอบคุณที่อวยพรวันเกิดคุณพ่อของเจ้าแวววาวนะคะ

สวัสดีค่ะ นึกว่า น้องปุ้ง ป่วยอยู่ อ่านๆไป หายแล้วเนาะ แข้งแรงนะคะ น้องปุ้งน่ารักค่ะ

แก้ข้างบนค่ะ ...ขอให้แข็งแรงนะคะ แข้งแรง เดี๋ยวเพื่อนไม่เล่นด้วย

ใกล้วันแม่แย้วคร่า

มาอมยิ้ม อ่านเรื่องน้องปุ้ง
พอน้องยิ้ม โลกก็สดใส นิ้งๆๆ เลยค่ะ

อ่าๆๆ คุณแม่รออ่านแท๊กหนูเหยอ
แง้วววววววววว กดดันๆๆ 55555
เด๋วไปเฟ้นหารูปก่อนนะคะ คิกๆๆ ซุกไว้ลึกมากกกก

ป่วยแต่ยังยิ้มได้ สู้ๆ เค้าค่า

ภาพน้องปุ้งเซ็ตนี้ ดูตัวสูงขึ้นเยอะเลย แล้วก็ดูโตขึ้นเยอะด้วย ไม่ใช่เด็กแล้วอะ ภาพที่อยู่รพ. น่าสงสารจัง แม่แอนเหนื่อยเลยสิคะ แดเนียลตอนกลับจากฟาร์มโชคชัยก็บอกว่าตัวเองไม่สบายเหมือนกัน วันรุ่งขึ้นต้องกลับเคแอลแล้วด้วย ดีว่าแค่เป็นไข้เท่านั้น

ยาแก้ไข้สูตรนี้ได้ผลชงัดดีนะแม่แอน แต่แพงเนาะ นี่ถ้าอยู่บ้านต่อไม่รู้จะหายเร็วแบบนี้หรือป่าว

น้องปุ้งหมดสภาพเลยอ่ะค่ะ เพราะว่าป่วยหนักเลย
ขนาดว่าตัวร้อนจัด เห็นท่าไม่ไหวต้องส่ง รพ. แบบนี้
แต่ยังดีนะค่ะว่าหายทันก่อนไปเที่ยว .. เป็นเราเอง
ก็คงคิดเหมือนกันว่าจะไปเที่ยวได้ไม๊ แต่สุดท้าย
ก็หายทันเวลา สงสัยเพราะคิดว่าจะไป ญป.แล้วได้
ของมาตั้งหลายกล่องน่ะคะ น้องปุ้งเลยมีกำลังใจ
อาการไม่สบาย หายในพริบตาเลย ^^

น้องปุ้ง เปลี่ยนให้ป้านิดป่วยแทนได้หรือเปล่าค่ะ

แบบว่า อยากกินพิซซ่าอ่ะ 5555


ในที่สุด เจ้าปุ้งก็ได้ไปเป็น สไปเดอร์แมนที่ญี่ปุ่น อิอิ

เห็นน้องป่วย สงสารจัง เพราะมีหลานวัยใกล้ๆกัน เด็กๆ ป่วยทีน่าเศร้านะค่ะแต่ความรักแม่ก็เป็นยาชั้นดีเลยค่ะ เห็นด้วยมั้ยค่ะ เป็นกำลังใจให้คนมีลูกค่ะ

ป่วยก่อนลุย

คนอื่นเค้าลุยก่อนป่วยนะ

ปุ้งเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า5555

เจ้าตัวน้อย หายไวไวน้าจ้า

และก็สำหรับคืนนี้ฝันดีน้าจ๊ะ

อ้าวเจ้าปุ้งจอมเก่งของป้าปัด เปื่อยก่อนไปเที่ยวญี่ปุ่นเหรอลูก
เฮ้อ เห็นรูปแล้วน่าสงสารจริงๆ ไม่อยากเห็นเด็กๆ ป่วยเลยอ่ะ

ตอนนี้หายดีแล้ว พยายามอย่าป่วยอีกนะลูกนะ สงสารป้าเถอะ ป้าไม่ชอบเห็นเด็กป่วย

คุณ rainfull คอมเม้นท์ น่ารักจริงๆ อ่านแล้วอดยิ้มตามไม่ได้

แอนจ๋า...
พี่ปัดก้อเริ่มแพ็คแล้วค่ะ ได้แล้วหนึ่งเป๋า (ของฝาก) ทั้งน้าน
ตอนนี้มาอยู่ที่ซีแอทเทิลกะคุณสามี แอบทิ้งลูกมาจู๋จี๋ กะสามีก่อนไปเมืองไทย
พี่ก้อมาบ้าชอปปิ้งที่ บีเอ็กซ์ (ฐานทัพทหาร) อีก ก้อมานไม่เสียแทกซ์อ่ะค่ะ
ที่เพ็นซิลวาเนียไม่มีบีเอ็กซ์ที่ใหญ่ๆ เหมือนเวกัสค่ะ
มานี่ พอเจอปุ๊บ ชอปมานทุกวัน คริคริ
ไม่รู้ว่าจะขนกลับไปเมืองไทยหมดมั๊ยเนี่ย

ดีใจน่ะค่ะที่ในที่สุดก็ Happy Ending

เห็นน้องปุ้งตอนนอนโรงพยาบาล แล้วเข้าใจความรู้สึกคุณพ่อและคุณแม่เลยค่ะ

คุณสามีน่ารักน่ะค่ะ เฝ้าดูลูกชายตลอด

มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

น้องแอน..น้องปุ้งโตเป็นหนุ่มน้อยแล้วนะคะ..
ตอนน้องปุ้งไม่สบายดูเพลียๆ
เข้าใจความรู้สึกตอนลูกๆไม่สบายเลยค่ะ
แต่น้องปุ้งไม่ร้องงอแงตอนอยู่รพ.เลย
และก็หายได้ทันไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยนะีีคะ..

สองหน่อที่บ้านพี่ทานอาหารไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะน้องแอน
ทานไปด้วย เล่นกันไปด้วย แถมอยากดูทีวีช่วงหม่ำด้วยค่ะ..

ดีจังค่ะหายป่วยตอนไปเที่ยวพอดี ไม่งั้นคงไม่หนุกอะเนอะ แต่คุณแอนก็คงลุ้นๆ อยู่อะเนอะ ว่าจะไข้ขึ้นหรือเปล่า แต่สุดท้ายก็แฮปปี้ เอนดิ้ง

เวลาเห็นเด็ก ๆไม่สบาย เป็นไข้ ตัวร้อนเนี่ย น่าสงสารมาก ๆเลยนะคะ

แล้วยิ่งต้องให้น้ำเกลือด้วยแล้ว น่าสงสาร

ตอนเห็นน้องปุ้งชู 2นิ้วท่าประจำ คุณแม่คงยิ้มออกแน่ ๆเลยที่ลูกอาการดีขึ้น

เห็นรูปบนแล้วสงสารจัง..

บ่งบอกเลยว่าเหนื่อย..เพลีย..




เวลาลูกไม่สบายที

แม่อยากจะป่วยแทนเลยเนอะน้องแอน

น่าสงสารหนุ่มน้อยปุ้งจัง ตอนลูกไม่สบายนี่ แม่ขอเป็นแทนดีกว่าเนอะ

อาจจะเพราะว่าได้รู้ว่าจะได้ไปเที่ยวญี่ปุ่น
กำลังใจเลยมาให้หายไวหรือเปล่าคะ ฮ่าๆ

พระคุ้มครองนะหนูนะ

ตอนนอนที่โรงพยาบาลน่าสงสารน้องปุ้งจังเลยค่ะ เห็นแล้วก็คิดถึงคนเป็นแม่ คุณแม่ก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โชคดีนะพี่ ที่หายป่วยทันควัน ไม่งั้นเที่ยวญี่ปุ่นไม่สนุกแน่ๆ ท่าป่วยนี่สมัยธาร่าพูดไม่ได้จะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากเอา ช่วยได้เยอะเลยพี่ แต่หลังๆไม่ยอมบอก แม้ป่วยก็บอกว่าเปล่า เพราะกลัวกินยามากๆ นี่ก็ไม่สบายอยู่นะเนี่ยตอนนี้ แถมเอามาติดแม่อีก

โรงพยาบาลไทยนี่ดีจังเลยเนอะพี่ บริการดี๊ดี ยังนึกถึงตอนเราผ่าคลอดได้อยู่ เราเจ็บเราปวดอะไร เค้าบอกแบบสุภาพว่าถ้าไม่ซีเรียสต้องรอนะ เค้าวุ่นอยู่ ไอ้เราก็ต้องทนปวดต่อไป

น้องปุ้งภูมิดีนะพี่แอน หายป่วยอะไรง่ายดีจัง

หูยยย ดีนะครับน้องปุ้งที่หายทันเวลา

หน้าตาน้องก่อนออก่รพ.ก็โอแบบพร้อมลุยมากๆๆเลยอะ ^^