ว่าจะไม่แล้วเชียว

จะ รักกูไปทำไมอีใจร้าย
ที่มา อักษรศาสตร์พิจารณ์ ฉบับที่ 4 ปีที่ 3 กันยายน 2518

จะรักกูไปทำไมอีใจร้าย
จะวันตาย กูก็ไม่มีใจถึง
ตายโหงเสียดีกว่าถ้ารักมึง
ตายห่าเสียให้อึงถ้ามึงมา

มี อย่างที่ไหนอีใจยักษ์
โคตรเง่ามึงนะหนักโกงนักหนา
ข่มเหงคะเนงร้าย ไม่นำพา
ข้าทาสอนิจจาเหมือนวัวควาย

โป้ปดคดโกงประชาชน
เพื่อน บ้านหมองหม่นไปทั้งหลาย
มึงยังเก่งกล้าหน้าไม่อาย
อ้างโคตรมาขายไม่ ยั้งคิด

อย่างมากก็จริตมึงดีดดิ้น
ร้อยลิ้นกล่าวหาอภิสิทธิ์
นาน ทีปีหนก็พ่นพิษ
ป้ายสีชีวิตประชาชน

เห็นญาติมิตรยากจนข้นแค้น
ก็ ปราโมทย์โลดแล่นทุกแห่งหน
เห็นคนจนก็ส่อเสียดเกลียดคนจน
ขยะแขยงทุก ขุมขนทุกครั้งไป

อนิจจาอีบ้าอีหน้าด้าน
ข้าวปลาอาหารมาจากไหน
ที่ มึงยัดมึงแดกแปลกแปลกไป
นั่นนะใครเป็นคนทำคนสำคัญ

มึงนอนแดก ดอกเบี้ยอยู่เรี่ยราด
ใครกันเป็นทาสเบี้ยจนเสียขวัญ
ที่เมืองใหญ่โต อยู่ทุกวัน
ก็ใครกันเป็นคนพลีทั้งชีวิต

อีชิบหายอีตายโหงอีลงแดง
อย่ามาแกล้งให้กูเห็นเป็นผิดผิด
กูรักมึงมากเท่าใดในชีวิต
ก็ เกลียดมึงเสียสนิทไปเท่านั้น

ชาติหน้าถ้ามีกูอย่ามีมึง
ถึงรักกู ก็เกลียดไม่แปรผัน
อีงิ้วรายขายหน้าเกินสามัญ
เดี๋ยวกูฟันเสียให้ ตาย......อี..........

Create Date : 19 เมษายน 2553		0 comments
Last Update : 19 เมษายน 2553 12:03:09 น.
Counter : 722 Pageviews.
Share Tweet