O อาวรณ์ .. ที่ซ่อนเร้น ..? O
Giovanni Marradi - Angelitos Negros
O เผยออกมาสักทีจะดีไหม ซ่อนเร้นอยู่ทำไม .. หนอ-ใจนั่น ? เมื่อต่างก็มีใจมอบให้กัน พร้อมใฝ่ฝันเฝ้าอยู่ .. อย่างรู้คอย O คิดถึง .. ละห้อยเห็นเมื่อเร้นหน้า กับแววตาว่างเปล่า-แสนเศร้าสร้อย เพียงภาพเคยจับจอง .. ที่ล่องลอย- สร้างรูปรอยแล่นเลื่อนขึ้นเตือนใจ O ไย-ถึงต้องแฝงเร้นอยู่เช่นนั้น กดข่มความผูกพัน .. ห้าม-สั่นไหว ก็เมื่อแววในตา .. แสนอาลัย นึกหรือว่าความนัย .. ปิดได้พ้น ? O วาบวามความอ่อนหวาน-เมื่อผ่านช่วง ก็รับรู้แหนหวงที่ร่วงหล่น- ลงในการร่ายรำ .. แววจำนน- ที่เอ่อล้นเผยล่วงผ่านดวงตา O กี่ครั้งแล้วแววตา-เกินกว่าซ่อน เผลอ-เผยความอาวรณ์ออดอ้อนหา รับรู้แววอ่อนหวานส่งผ่านมา ย่อมรู้ว่าเกินคิดจะปิดบัง O เพียงแววตาฉายทอจะพอหรือ ว่านั่นคือรูปรอยให้คอยหวัง แล้วหัวใจเต้นแผ่วจะแว่วดัง- ให้รับฟังเสียงสั่น .. เอาวันใด ? O เพียงแววตาฉายทอ .. ไม่พอหรอก จะพูดบอกความถวิล .. จนสิ้นได้ หากต้องมีพจน์พากย์คอยฝากนัย จึงอาจรู้อาลัยที่ในทรวง O ซ่อนเร้นด้วยขัดเขินมาเนิ่นนาน จน-รับรู้อ่อนหวาน .. เมื่อผ่านช่วง โดยพจีงดงาม, ถ้อยความปวง- ย่อมลามล่วงสู่ใจผู้ใฝ่คอย O คล้ายเนิ่นนานหนักหนากับท่าที- แฝงไมตรีปรุงเปรียบ .. อย่างเงียบหงอย จนความหมายสืบสร้าง .. ไม่พรางรอย- แล้ว-จึงค่อยนำวาง .. ลงกลางใจ O เมื่อท่าที, บทบาท-ไม่ขาดช่วง ย่อมยากล่วงเลือนกัน .. จากกันได้ ด้วยต่างคอยรับรู้ .. ว่าผู้ใด- ส่งรับแรงอาลัย .. มีให้กัน O หยุดเถิด-ความอาวรณ์ที่ซ่อนเร้น หยุดบีบเค้นหัวใจ, ความใฝ่ฝัน ด้วยว่าความทรมาน .. จากนานวัน จักค่อยผันผ่านช่วง .. จนล่วงพ้น O หยุดเถิด-รอบดวงใจที่ไหวสั่น ด้วยว่านั่นเป็นช่วงการร่วงหล่น- ของอาวรณ์อาลัยที่ในตน อย่างจำนน, รอพร้อม-อุ่นอ้อมทรวง ! O หรือจะให้คำนึงมีถึงกัน ต้องถูกกั้นกีดชาติจนขาดช่วง หรือจะให้แรงกรรมเคยบำบวง ต้องเลือนล่วงสูญเปล่า .. ไม่เข้าที O ก็แค่เผยความนัย .. ออกให้รู้ เป็นนัยชู้พร้อมสรรพสำหรับที่- จะใช้เป็นสายใยแห่งไมตรี โอบรัดชีวิตสองมาพ้องกัน O คอยเถิด .. วงแขนโลภ .. รอโอบกอด เมื่อร่างทอดลงทับ-การรับขวัญ อกอุ่น, แรงปราโมช คือโทษทัณฑ์- ไว้กักกันอาวรณ์ .. เคย-ซ่อนเร้น ! O หรือจะให้คำนึง .. แม้หนึ่งช่วง- จังหวะดวงใจคอยละห้อยเห็น- ต้องแกว่งไกวรอเฝ้า ทั้งเช้าเย็น เพราะถูกรักซ่อนเร้น .. บีบเค้นเอา ?
Create Date : 14 มิถุนายน 2554 |
|
18 comments |
Last Update : 3 เมษายน 2566 18:27:56 น. |
Counter : 5405 Pageviews. |
|
|
|
สวัสดีค่ะ...
ไพเราะ... ทั้งเพลง ทั้งบทกลอน เพลงนี้ฟังบ่อยๆ ทำไมวันนี้ถึงไพเราะกว่าทุกวันน๊า... เพราะเข้ากับบทกลอนบทนี้ นี่เอง...
แต่งกลอนได้ ตรง กับความรู้สึกของคนหลายๆคนนะคะ เชื่ออย่างนั้น... เหมือนๆกับ เคยอ่านมาแล้วบ้าง จำไม่ได้ค่ะ ว่าบทไหน คุ้นๆ... ^^
คุณเจ้าของบล๊อคเคยพูดว่า "บางคนอ่านแล้วชอบคิดเข้าข้างตัวเอง" ก็กลอนแบบนี้คงไปตรงกับอีกหลายๆคนนี่คะ ให้คิดไปให้ตาย secret ก็คือ secret ค่ะ...
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับบทกลอน และเพลงที่แสนจะเข้ากัน...
มีความสุขมากๆนะคะ