1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.221.154.172 31 มกราคม 2555 23:24:45 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.221.154.137 2 กุมภาพันธ์ 2555 9:49:22 น.
โดย: สดายุ... 2 กุมภาพันธ์ 2555 11:09:26 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.221.154.137 2 กุมภาพันธ์ 2555 13:20:10 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.221.154.137 2 กุมภาพันธ์ 2555 13:35:04 น.
โดย: สดายุ... 2 กุมภาพันธ์ 2555 21:34:17 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.221.157.220 3 กุมภาพันธ์ 2555 11:27:21 น.
โดย: สดายุ... 4 กุมภาพันธ์ 2555 9:34:19 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.221.156.144 4 กุมภาพันธ์ 2555 10:44:20 น.
โดย: สดายุ... 4 กุมภาพันธ์ 2555 18:07:17 น.
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [? ]
O ใช่แน่หรือ ? .. O O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ? ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว- แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์ เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์ ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
สดายุ..
" โอ้..กำสรดอาลัยห้วงใจนี้
จนสุดที่อัดอั้นรำพันเผย
กระซิบหนึ่งผ่านย้ำ..ลมรำเพย
แต่ลับเลยอาลัย..มิได้ลา..."
"...แม้นกุศลเราสองเคยร่วมสร้าง
ขอร่วมห้องอย่าได้ห่างเสน่หา
เสี่ยงผลที่ได้เพิ่มบำเพ็ญมา
ขอร่วมชีวาร่วมชีวาวาย"
ชอบทั้ง"กลอนที่มีจุด"และ "กลอนที่ไม่มีจุด"นะ
ฝีปากพอพอกันทีเดียว..
หากกวีทั้งสองท่านเกิดร่วมสมัยกัน คงต้องราชทัณฑ์เสมอกัน..
เป็นแน่แท้..555