พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. เรื่องที่ทรงพยากรณ์

.



มาลุงกยบุตร !
ก็อะไรเล่าที่เราพยากรณ์ ?

สิ่งที่เราพยากรณ์ คือ ..
- นี้ทุกข์,
- นี้เหตุให้เกิดทุกข์,
- นี้ความดับไม่เหลือของทุกข์,
- และนี้หนทางให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์.

ก็สิ่งนี้ เหตุไรเล่า เราจึงพยากรณ์,

เพราะนั่น ..
- ประกอบด้วยประโยชน์
- เป็นเงื่อนต้นของพรหมจรรย์
- นั่นเป็นไปพร้อมเพื่อ ..
- - ความหน่าย
- - ความคลายกำหนัด
- - ความดับสนิท
- - ความรำงับ
- - ความรู้ยิ่ง
- - ความรู้พร้อม
- - และนิพพาน,

เหตุนั้น เราจึงพยากรณ์แล้ว.

มาลุงกยบุตร !
เพราะฉะนั้นในเรื่องนี้ เธอจงจำสิ่งที่เราไม่พยากรณ์ โดยความเป็นสิ่งที่ เราไม่พยากรณ์, และจำสิ่งที่เราพยากรณ์ โดยความเป็นสิ่งที่เราพยากรณ์แล้วเถิด.


(หมายเหตุ .. จขบ

นิพพาน คือ ภาวะหลุดพ้นจากอำนาจอุปาทานในจิตของคนคนหนึ่ง หรือภาวะที่อวิชชาถูกถอดถอน ทำลายได้โดยสิ้นเชิง เป็นเพียงสภาวะธรรม .. ไม่ต้องเรียก "พระนิพพาน" เหมือนอลัชชีธรรมกายประดิษฐ์ประดอยโวหารไว้หลอกจูงจมูกคนเขลา .. เพราะไม่ใช่บุคคลผู้ถือศีลถึงต้องไปเรียก พระนำหน้า 55

คำของพระพุทธองค์ จึงเป็นสิ่งที่ควรใคร่ครวญ พิจารณารับเอาไว้ใช้ .. มิใช่ศัพท์ประดิษฐ์ของเจ้าลัทธิไหนทั้งสิ้น)

.
.
.
บาลี จูฬมาลุงกโวาทสูตร ม.ม. ๑๓/๑๕๒/๑๕๒.
ตรัสแก่พระภิกษุมาลุงกยะ ที่เชตวัน.

Create Date : 17 กันยายน 2555		0 comments
Last Update : 17 กันยายน 2555 6:45:28 น.
Counter : 1331 Pageviews.
Share Tweet