O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O

Ernesto Cortazar - Mi Amor Por Ti



O สุดรอคอยค่อยเห็นว่าเป็นเจ้า
กี่ภพกาลผ่านเล่าที่เฝ้าหา
หรือครั้งที่อธิษฐาน .. ก่อนกาลลา-
ชี้ .. บัญชาเหนี่ยวชาติพาพาดกัน
O จึงช่วงยามว่างเว้นไม่เห็นรูป-
ยังจบจูบเสพทราบด้วยภาพฝัน
ทุกแววตาชม้อยชม้ายที่ปลายวัน-
ไม่อาจพันผูกใจเอาไว้ครอง
O รูปเยาว์เอยล้อมตระหลบแล้วภพชาติ
เกิดแต่พาดเงาทับ .. ให้จับจ้อง
เยื่อใยม้วนพันเหนี่ยว .. พาเกี่ยวดอง-
เป็นเจ้าของความคิดทั้งจิตใจ
O หอมลมร่ำกุสุมาลย์ละลานถิ่น-
เมื่อดวงจินต์สุมซ่อนความอ่อนไหว
จะเอี้ยวแลเพ่งพิศ .. สู่ทิศใด-
เหมือนรูปเจ้าสุมใส่ .. ที่นัยน์ตา
O งามรูปเยาว์สุมนัส .. สัมผัสรู้-
เลศนัยชู้ตามเตือน .. ที่เหมือนว่า-
เกิดจากความผูกพันร่วมกันมา-
แต่เพรงกาละสมัย .. อันไกลโพ้น
O เกิดแต่เมื่อภพชาติ .. ต้องปราศลม-
ขันธ์ลับล่ม .. ความรักต้องหักโค่น
ถ้วนปวงความอาวรณ์แสนอ่อนโยน-
จำถ่ายโอนข้ามภพ .. รอพบเจอ
O เกิดแต่เมื่อบริบท .. แห่งพจน์พากย์-
โหมแรงกรากเชี่ยวไหลพาใจเผลอ-
เข้าเสพรสให้คำ .. ล้อมบำเรอ-
พาอ่อนหวานปรนเปรอ .. จนเหม่อลอย
O ดูเอาเถิด .. ล้อมตระหลบเอาภพชาติ-
จนบำราศทุกข์โลกปวงโศกสร้อย
โอนอ่อนหวานแอบออ .. อยู่รอคอย-
จนละห้อยห่วงเห็นไม่เว้นวัน
O งามเจ้าเอย .. ล้อมตระหลบเอาภพชาติ-
จบเพรงวาสน์พาดช่วง .. โลมห้วงฝัน
อิริยารูปสร้างแต่ปางบรรพ์-
คล้ายตรึงรูปลงมั่นในสัญญา
O เมฆหม่นครึ้มทึมทาที่ฟ้าบน
เมื่อใจวนว่ายล้อมละม่อมหน้า
ตรึงรูปความผ่องแผ้วที่แววตา
ปรารถนาในแวว .. ฤๅแล้วเลือน
O วิชชุโชนแสงช่วง, ความห่วงหา-
ก็แทรกฝ่าเส้นสายลงป่ายเปื้อน
เส้นไฟเฟื้อยบนหาวเย้ยดาวเดือน-
เมื่อสุดเกลื่อนกลบรอยรูปรอยนั้น
O ปลาบแปลบเฟื้อยฟาดเต้น .. เรียวเส้นไฟ
พร้อมอีกช่วงดวงใจ .. เต้น .. ไหว .. สั่น
โอ แววตาอ่อนไหวของใครกัน-
ช่วงกว่าไฟบนสวรรค์, ทั้ง-สั่นสะท้าน !
O พร้อมครืนครั่นวิชชุ .. โชนคุ .. แสง-
แววเร้นแฝงสับสนก็พ้นผ่าน
โอบกอดความขัดเขินอยู่เนิ่นนาน
เมื่อรูปคราญในอก .. เกินยกพ้น
O หยาดน้ำล้อริ้วลม .. ห้อมห่มหาว
เมื่อแสงดาวสองดวง .. คล้ายร่วงหล่น
รื่นเย็นสายลมร่ำ, หยาดน้ำบน-
ความอึงอลอกใจ .. อีกใจนั้น
O ผ่านช่วงน้ำร่วงหยาด .. บำราศฟ้า
เมื่อแววตาเสพทราบ .. รอยวาบสั่น-
งามเจ้าเอย .. ผุดผ่องเกินป้องกัน
วิ่งแววหวั่นวาบไหวที่ในดวง
O รูปเยาว์เอย .. ครันครบแล้วภพชาติ
แต่เจ้ารายล้อมสวาทลงพาดช่วง
จดวงรอบความคำเคยบำบวง-
ข้ามภพล่วงล้ำใจ .. เชื่อมไมตรี
O ทั้งอาวรณ์อาลัยที่ในอก-
ก็สุดยกสุดย้ายสุดถ่ายหนี
ดื่มด่ำด้วยน้ำใจเยื่อใยมี-
ก็สุดลี้หลบแล้ว .. ถ้วนแววตา
O โอ งามที่จะตามมาล่ามรัด
คงเกินปัดป่ายใจ .. พ้นใฝ่หา
มีใจ .. ทั้งดวงขวัญ .. คอยบัญชา-
เสน่หาในรูปก็ลูบโลม
O สุดรอคอยค่อยเห็นว่าเป็นเจ้า
สบ, รุมเร้าจบจูบแต่รูปโฉม
อ่อนหวานรูปรอยชู้ .. ก็จู่โจม-
รอบหวานโหมเหิมระลอก .. ยั่วหยอกใจ
O เผยผ่านรูปความคำ .. อยู่ค่ำเช้า
หวังรูปเยาว์อาวรณ์ทั้งอ่อนไหว
รอแววหวานร่ายรำ .. อยู่-ร่ำไร-
จนวาบไหวแววหวาน .. ส่งผ่านมา
O เผยผ่านรูปคำ-ความ .. แห่งยามนี้
ช่วยกิจพรหมขีดชี้ .. บอกทีท่า
จำเผยรูปผ่องแผ้วสู่แววตา-
คืน-รูปรอยคุณค่า .. ล้อตาชาย !
O ภาพนั้น-สู่แววตาอันล้าโรย-
คือ .. เสียงโหยแหบเค้น, และเส้นสาย-
หยาดน้ำตาพราวพร่าง .. ก่อนวางวาย-
ทอดรูปกายจากกันนิรันดร
O ภาพนั้น-รูปละม่อมอยู่ล้อมร่าง
ในท่ามกลางแรงชู้เกินรู้ซ่อน
คล้ายเสียงคำอธิษฐาน .. เจ้าผ่าน-วอน-
กี่มอดมรณ์ชาติภพ .. รอ-พบกัน
O ภาพนี้ .. แววในเนตร .. กอปรเลศนัย
เต้นแววไหววาบพร้อมเข้าล้อมกั้น
อิริยารูปสร้างแต่ปางบรรพ์-
ก็ข้ามพ้นฝั่งฝัน .. เข้าพันธนา
O ดูเถิด .. เผยแย้มยั่วอยู่ทั่วแวว-
ตาผ่องแผ้วอ่อนละมุน .. พร้อมหนุนค่า-
แรงอาวรณ์แทรกขวัญ .. ก่อน-บัญชา-
เสน่หาทั้งนั้น .. ให้สั่นระรัว !
O เจ้าเอย .. รู้ไหมว่าแววตานั้น-
เมื่อไหวสั่นวาบแกมรอยแย้มยั่ว
สองแขนพร้อมอ้อมอก .. รอวกตัว-
โอบกอดร่างสั่นรัว .. ทุกชั่วยาม !

Create Date : 30 มิถุนายน 2556		5 comments
Last Update : 21 มิถุนายน 2566 5:22:18 น.
Counter : 4116 Pageviews.
Share Tweet