O ลมทะเล .. O
Giovanni Marradi - Free
O เอื่อยอ่อยลมทะเล .. คล้ายเห่กล่อม ผ่านหวานหอมลงชาติ .. ตั้งปรารถนา จนแผ่นผืนน้ำกระเพื่อม .. ริ้วเหลื่อมมา ก็รู้ว่าคือปฐม .. แห่ง-ลมวก O ชั่วแววตาตอบรับ .. อยู่วับไหว ก็รู้ค่า .. อาลัย .. ที่ในอก- นั้นรุมเร้าพรรณา .. ความสาธก ยอจิตวิญญาณยก .. ขึ้นโบกบิน O ลมอุสุม, เนตรพริ้มกลางคิมหันต์ และสองขวัญมั่นคอย .. รูปรอยถวิล แดดใส, หาดโค้งคด, ฟ้าจดดิน แตะตื่นจินตนาการ .. กลางน่านนที O เมฆขาว, ฟ้าคราม .. แผ่นน้ำระริก ลำคลื่นพลิกยอดพลิ้วอวดริ้วสี เรือลำน้อยเอียงโยกคลื่นโบกตี รื่นเย็นแห่งวารีก็รับรู้ O เริ่มแล้ว .. บทปฐมแห่งลมร่ำ เมื่ออกคร่ำครวญคอย .. นั้นคอยอยู่ นฤมิต รูปยุพินทร์ .. กลางสินธู ฝากนัยชู้รำพัน .. กล่อมขวัญน้อย O รู้เถิดว่า .. รูปเอย, เมื่อเผยลักษณ์- คือเมื่อกักกุม-ล้อม .. ไม่ยอมปล่อย- จิตวิญญาณอาลัยผู้ไขว่คอย- ถูกละห้อยห่วงเห็น .. บีบเค้นไว้ O รอ .. นิมิตรูปเอย-เมื่อเผยเห็น หวานจักเร้นลอบรุมลงสุมใส่ ปลอบประโลมห้วงฤดี, ผู้มีใจ- ด้วยเยื่อใยไมตรี .. อย่ามีเลือน O รอ-แววตาพริ้มพรับ ตอบรับรู้- เลศนัยชู้แห่งชายลงป่ายเปื้อน- หัวใจดวงน้อยน้อย-เพื่อคอยเตือน ให้ทุกการขยับเขยื้อน .. ต้องเหมือนคอย ! O จนแววตาพริ้มพรับ .. ตื่น-รับรู้- เมื่องามจู่โจมแล้วอย่างแผ่วค่อย ทะเลตื่น, เมฆฟ่อง, เรือล่องลอย แดดพร่างพร้อย, ตื่นตอบ .. ก็รอบตัว O เพื่อแววตาพรับพริ้ม .. ปากยิ้มตอบ จักเส-ลอบหลบพริ้มก่อนยิ้มยั่ว จนฟองคลื่นบังฟ้าจนพร่ามัว เงียบเพียงชั่วคลื่นโถมก็โหมเรือ ! . . O ดึกเอยดึกแล้ว .. ลมยังแผ่วยังพลิ้วผ่านริ้ว .. เผื่อ- แผ่ .. เย็นรื่นอ่อนละมุนเข้าจุนเจือ- งามที่เหนือทุกดาว-สองดาวนั้น O ดึกเอยดึกแล้ว .. ดูเถิดตาผ่องแผ้ว .. ยังแผ่ว .. สั่น ลมก็ยังผ่านริ้วโลมผิวพรรณ เพื่อเพรียกอุ่นโอบขวัญ .. คอยกั้นลม O ดึกเอยดึกแล้ว .. หากวามแววพริ้มพรับสุดขับข่ม รื่นเย็นลมรำเพยเพรียกเชยชม- ลงห้อมห่มดาวช่วง .. ด้วยดวงใจ !
Create Date : 06 เมษายน 2557 |
|
0 comments |
Last Update : 23 เมษายน 2566 20:41:43 น. |
Counter : 2919 Pageviews. |
|
|
|