O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
Giovanni Marradi - Garden of dreams and PoemeO แต่เผยผ่านความถ้อย..มาคอยท่าจนรูปหน้าเผยให้..พลอยใฝ่ฝันก็รู้ว่าแต่นี้..ยากมีวัน-จะกีดกันรูปถวิล..จากถิ่นใจO ลมทะเลเห่โหมอยู่โครมครืนก่อเสียงคลื่นโอดครวญกำสรวลไห้เหมือนเสียดายชอกช้ำ..ความร่ำไรมาร้างไร้สิ้นรอบ..ให้ปลอบประโลมO หลังเผยรูปเผยลักษณ์..จำหลักลึกจากค่ำดึกเคยฟัง..คลื่นถั่งโถมเป็นพิศแสงกลางสรวงของดวงโคมด้วยแรงโสมนัสพร่างวาบหว่างใจO แต่เผยรูปอิริยามารยาทยิ่งโอภาสอันระยับขึ้นขับไขกับงดงามโชนฉายจากภายในย่อมรุมเร้าหวั่นไหวที่ใจคนO คลื่นทะเลเห่โหม..ลูบ-โลม..ฝั่งและบ่อยครั้ง..กว่าคลื่นเป็นหมื่นหนคืออ่อนหวาน..ความนัยคอยไหว-วนลูบดวงมน..โลมฤดีทุกวี่วันO รอคอยละห้อยเห็น..ฤๅเว้นว่างแต่ตรู่สางยันค่ำ..เฝ้าย้ำฝันเมื่อมีใจสองใจ..หวั่นไหวกันย่อมผูกสองใจนั้น..ในพันธนาO ใช่ไหม.. ควรร่วมคิด..รับผิดชอบวางใจมอบกลับสู่..ให้รู้ว่า-ลำดับความอ่อนหวานที่ผ่านมาทรงคุณค่าและขจ่างอยู่กลางใจO ใช่ไหม..ควรร่วมคิด..รับผิดชอบวางใจตอบรับคำ..เพื่อย้ำให้-ว่าที่เผยทีท่า..มากกว่าใครด้วยอ่อนหวาน..อ่อนไหว..กว่าใครแล้วO รูปพักตร์เอย..อย่าส่าย..หยุดบ่ายเบี่ยงยินไหมเสียง..ใจสั่ง..แม้นดั่งแผ่วมองเนตรผ่องนัยอยู่..จักรู้แกวเห็นไหมแววตอบรับ..วาววับนั้น..?O อย่าเหนี่ยวรั้งรีรอ..การก่อเกิดมอบมาเถิด..อกใจที่ไหวสั่นให้อกอุ่นโอบอ้อม..ได้ล้อม-กันพร้อมแบ่งปันหอมหวาน..วาบผ่านใจO สายเกินใจจะสั่ง..เหนี่ยวรั้งอยู่สายเกินกู้กลับคืน..เกินฝืนได้เมื่อคำนึงละห้อยหาด้วยอาลัยนั่นย่อมใช่...ซาบซึ้งที่ตรึงทรวงO โอม..ทวยเทพทิพแถนทั้งแดนฟ้าโปรดจากมาให้สิ้น..ทั้งถิ่นสรวงเพื่อรอยินถ้อยคำ...ลูกบำบวงพาทาบทวงดวงมน..ใครคนนั้นO โอม..ทวยเทพทิพแถนทั้งแดนฟ้าหากแม้นว่าบางใจ..เริ่มไหวหวั่นโปรดมอบผ่านดวงฤดี และชีวัน-โอนสิทธิ์ครอบครองกัน..นิรันดร์เทอญ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [