|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เหนื่อย
เอาๆๆ ปรับอารมณ์ก่อนคะมิตรรักแฟนบล็อค หลังจากไปเที่ยวลันล่ามาในบล็อคที่แล้ว วันนี้ขอคะขอ
ขอระบาย.... อ่ะๆๆ ไม่ใช้ระบายแบบที่ต้องไปทำกันณ. โกส้วมนะคะ ระบายพุง เอ๊ยระบายความอึดอัดคะ
เคยไหมคะที่รู้สึกเหนื่อยทั้งที่ไม่ได้ออกแรง เคยไหมคะที่รู้สึกหดหู่ทั้งที่อยู่เฉยๆ เคยไหมคะที่รู้สึกหมดแรงทั้งที่ไม่ได้ใช้กำลัง เคยไหมคะที่รู้สึกอัดอัดทั้งที่ไม่มีอะไรมาทับซักหน่อย เคยไหมคะที่ถอนหายใจทั้งที่นั่งเหม่ออยู่เฉยๆ เคยไหมคะที่อยากหลับตาทั้งที่ไม่ได้ง่วงนอน เคยไหมคะที่มองไปทางไหนก็รู้สึกมันสีเทา เคยไหมคะที่รู้สึกเหนื่อย เหนื่อย เหนื่อย ไม่รู้ทำไม
เหนื่อยทั้งที่ยังยิ้ม เหนื่อยทั้งที่ยังหัวเราะ เหนื่อยทั้งที่ยังทำนู้นทำนี่
เหนื่อยกับสิ่งที่รับรู้ เหนื่อยกับคนที่จ้องแต่เอาเปรียบ เหนื่อยกับความอยุติธรรมที่พบเห็นอยู่เรื่อยๆ เหนื่อยกับการที่ทำอะไรไม่ได้ เหนื่อยกับการที่ไม่มีทางเลือก เหนื่อยกับการวิ่งตามอะไรสักอย่าง เหนื่อยกับสิ่งนั้นที่มันห่างออกไปทุกที่
แต่อย่างน้อยยังดีใจที่เป็นคนเหนื่อยเป็น แต่... ท้อไม่เป็น
อะไรที่รัก อะไรที่ฝัน จะต้องไปให้ถึง ไม่ว่าจะใช้เวลาสักแค่ไหน พยายามเท่าไหร่
แต่ถ้าคนเราไม่ฝัน ไม่มีจุดมุ่งหมาย ไม่มีความพยายาม ชีวิตก็ขาดรสชาด ขาดสีสันสิ จริงไหมคะ....
Create Date : 26 ตุลาคม 2549 |
|
18 comments |
Last Update : 26 ตุลาคม 2549 16:12:12 น. |
Counter : 617 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อุรัสยา (อุรัสยา ) 26 ตุลาคม 2549 16:36:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุรัสยา 26 ตุลาคม 2549 16:38:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุรัสยา 26 ตุลาคม 2549 21:01:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนไม่มีปีก IP: 125.25.138.99 26 ตุลาคม 2549 21:27:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: ม่อม IP: 125.25.179.28 26 ตุลาคม 2549 22:31:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: ScoOb 26 ตุลาคม 2549 23:01:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุรัสยา 27 ตุลาคม 2549 15:13:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: Zorakun 29 ตุลาคม 2549 16:51:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าพริก IP: 61.47.113.8 31 ตุลาคม 2549 9:36:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: Chopin's Family (nutuang ) 1 พฤศจิกายน 2549 20:07:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ชอบที่บอกว่า 'เหนื่อยเป็น แต่ท้อไม่เป็น'
ดีจังค่ะ พี่เองเคยเหนื่อยแล้วก็เคยท้ออยู่บ่อยๆ นะ (อ่อนแอเกินไปหรือเปล่าหนอ) แต่ท้อได้พักๆ ก็หายท้อ ช่วงหลังๆ ท้อบ่อยไปหน่อย เพราะเจอเรื่อยแย่ๆ ไม่จบไม่สิ้นมาตั้งแต่ต้นปี จนตอนนี้ก็จะสิบเดือนแล้ว มันก็ยังไม่จบไม่สิ้นสักที เรียกได้ว่าปีนี้เป็นปีที่แย่ที่สุดในชีวิตพี่เลยล่ะ
แต่เมื่อวานได้คุยกับคนที่เคยใกล้หัวใจ (ซึ่งเป็นที่มาของบล็อคหน้าปจบ.นี้ เหอๆ) เค้าบอกว่า...ในโลกใบนี้ ยังมีอะไรมาทดสอบเราอยู่เรื่อยๆ แหละ วันนี้ว่าแย่แล้ว วันหนึ่งข้างหน้า พี่ก็ยังต้องเจอสิ่งที่รุนแรงกว่านี้อีก แล้วเราก็จะค่อยๆ ชิน ค่อยๆ ผ่านมันไปได้ ประมาณนั้นมั้ง (จำแบบ exactly ไม่ได้อะ)
เค้าก็ยังดีกับพี่เหมือนเดิม ยังเป็นห่วงเป็นใยเหมือนเดิม แต่ทำไมไม่รู้...ในความ nice นั้น พี่ก็สัมผัสได้เช่นกันว่า...ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม
เอาเถอะ มันก็คงไม่ต่างอะไรกับเรื่องอื่นๆ ที่เมื่อวันหนึ่งข้างหน้าเราหันหลังกลับมามอง มันก็คงเป็นเรื่องแค่เล็กน้อย
วันนี้พี่คงอ่อนแอเกินไป (ไข้ทำพิษอีกแล้ว งือ)
ยังไงก็ขอบคุณน้องแป้งสำหรับกำลังใจและข้อคิดดีๆ นะคะ