Group Blog All Blog |
โบกมือและยิ้ม เจ้าต้องยอมรับ.. ไม่มีสิ่งใดอยู่ข้างกายเจ้าได้ตลอด เสียงนั้นย้อนในสมองหลายครั้ง หากแต่มองคนข้างหน้า ที่กำลังออกเดินทางไปยังแดนแสนไกล.. และอาจไม่พบกันอีก ใจก็ร้อนรนไม่อยากให้มันเกิด อยากจะออกไปห้าม ไม่ให้ผู้นั้นจากไป แต่ก็ไม่อาจลิขิตหรือสิทธิในชีวิตใครได้ ไม่อาจเอื้อมมือไปหักปีกนกที่กำลังจะโผบิน จึงทำได้เพียงมองข้างหลังของผู้ที่เดินจากไป ยังจำถึงบทความหนึ่งของนักเขียนที่ชื่นชม "ความรัก ที่แท้ไม่ใช่ความซื่อสัตย์หรือคำมั่นสัญญาที่เคยให้กัน ว่าจะกลับมาหากัน แต่ถ้าเธอสามารถรักใครได้มากกว่าฉัน เธอจงรักและเลือกอยู่กับเขา ฉันก็จะเป็นสุขไปกับความรักของเธอ" เขาหันหน้ากลับมา ทำได้เพียงยิ้มและโบกมือให้ เราไม่รู้ว่าอนาคตเป็นยังไง ได้เพียงแค่ทำวันนี้ให้ดี เมื่อคิดได้แบบนั้นก็ก้มหน้า และทำหน้าที่ต่อไปอีกครั้ง... Note.. เขียนเมื่อ 23 พ.ย. 52 / 19:12 แก้ไข 9 ต.ค. 54 |
Kaze no Mahou
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นอนในรางหญ้ามองฟ้า ขอพรดาราโปรดให้ อวยพรให้ข้าก้าวไป ร่อนเร่ตามฤทัยปรารถนา
Friends Blog Link |