ฤ หนี้กรรม... วันนี้กลับมาเขียนไดอารี่อีกครั้ง... ในทุกครั้งที่สับสน หาทางออกไม่ได้ ฉันมักมาเขียนระบายที่นี่ ฉันรู้ว่าการใช้ชีวิตเป็นของยาก เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมา กว่าจะข้ามผ่านแต่ละช่วงเวลามาได้มันทรมานเหลือเกิน ถูกความทุกข์รุมเร้า จิตใจเศร้าหมอง โศกเศร้าและอ่อนแอเหลือเกิน.... เมื่อปีที่แล้วในเดือน พ.ค. ฉันเลิกกับผู้ชายคนหนึ่ง ด้วยสาเหตุเพราะเขามีครอบครัวแล้ว ฉันมารู้ภายหลังที่คบกับเขามา ๒ ปี เกือบ 3 ปี ฉันยอมรับไม่ได้ และเขาไม่ได้มีแค่ฉันยังมีผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่ตกที่นั่งเดียวกับฉัน เมื่อรู้เรื่องทุกอย่างฉันขอยุติความสัมพันธ์ไม่ว่าเขาจะอ้อนวอนอย่างไร ฉันไม่ยอม ฝ่ายชายไม่ยอมเลิก ที่ไม่เลิกกับฉันไม่ใช่เพราะความสวย เขาแค่ต้องการเก็บฉันเป็นน้อย เพียงเพราะต้องการเซ็กเท่านั้น ผู้ชายทำไมถึงได้เห็นแก่ตัวกันขนาดนี้ ใช้เล่ห์หลอกทำให้ผู้หญิงหลงรักเพียงเพื่อสนองความต้องการทางเพศเท่านั้นเอง ทำไม? พวกคุณไม่นึกสงสารบ้างหรอว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน? คงไม่สินะ ไม่อย่างนั้นพวกคุณคงไม่ทำมันตั้งแต่แรก... ฉันได้แต่คิดอย่างปลงว่ามันเป็นเวรกรรม ที่เคยทำไว้ ทุกคนที่เข้ามาจีบฉัน เป็นคนที่มีครอบครัวแล้วทั้งนั้น ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วไปทำผิดอะไรไว้มาภพชาตินี้จึงต้องเป็นอย่างนี้ แต่หากเป็นกรรมที่ต้องชดใช้ฉันก็ขอชดใช้ในชาตินี้ให้หมดสิ้นไปเถอะ ที่ผ่านมา... แม้ว่าจะพยายามรักษาศีล บวชชีพราหมณ์แต่ก็ยังช่วยไม่ได้ มันคงหนักหนาสาหัสเจ้ากรรมนายเวรจึงไม่ให้อภัยฉันเลยยังคงมีเข้ามาทดสอบอยู่อีก มันไม่แปลกหรอกในโลกจริงในชีวิตจริงที่เราจะเจอคนเห็นแก่ตัว แต่ไม่ใช่ทุกคนเหมือนที่ฉันเจอ เมื่อไม่นานมานี้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยอีก ฉันเจอผู้ชายที่มีครอบครัวแล้วมาจีบ แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำเพราะฉันให้เกียรติ ให้เคารพเพราะเห็นว่าเป็นผู้ใหญ่ และไว้ใจเขาจนเกินไปว่าจะเขาจะไม่ทำอะไร ฉันมารู้เหมือนสายไปว่าเป็นการคิดที่ผิดของผู้หญิงเรา ไม่ว่าคนนั้นจะดีแค่ไหน? หน้าตาเหมือนพระพุทธก็ตามไม่ควรไว้ใจ และเหตุการณ์ที่ไม่ควรเกิดมันก็ได้เกิดขึ้น ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ สถานะเมียน้อยก็มาเยือนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ฉันรู้ก่อนและพยายามตีตัวออกห่าง แต่เหตุการณ์ก็ยังเกิดขึ้นอีกครั้ง เขาให้ข้อเสนอโดยจะรับผิดชอบเลี้ยงดู ฉันไม่ต้องการหรอกฉันต้องการศักดิ์ศรีของฉันคืนมาฉันอยากมีคุณค่า และเชิดหน้าในสังคมได้อย่างสง่างาม และไม่ต้องการมีบาปอยู่ในใจ... วันนี้ที่มาเขียนระบายเพราะฉันต้องการความเข้มแข็งเพื่อหลุดจากบ่วงนี้ ฉันต้องการกำลังใจมหาศาลเพื่อหลุดพ้นบ่วงกรรมนี้ หากผลบุญที่ได้เคยกระทำมาในชาติภพที่ผ่านมา และในภพปัจจุบัน โปรดดลบันดาลให้ลูกหลุดจากบ่วงกรรมนี้ด้วยเถิดสาธุ...   Create Date : 05 พฤษภาคม 2556 3 comments Last Update : 5 พฤษภาคม 2556 19:51:15 น. Counter : 4587 Pageviews. Share Tweet

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ และขออนุโมทนาบุญที่คุณได้ทำด้วย.. คุณทำดี..คุณก็ต้องได้ดีค่ะ..เพียงแต่ต้องรอเวลา   โดย: หมึกไม่ออก 5 พฤษภาคม 2556 23:14:36 น.

มารออ่านบันทึกของปี ๕๗   โดย: ดาริกามณี 31 มีนาคม 2557 21:10:39 น.

มารอบันทึกของปี ๖๐   โดย: ดาริกามณี 18 มกราคม 2560 11:01:41 น.