การเริ่มวันใหม่ เพื่อนที่ช่วยแก้ปัญหาที่ดีที่สุด คือ "กาลเวลา" > เมื่อเวลาล่วงไป ๆ แสงสว่างก็ค่อย ๆ เกิดขึ้นเอง โดยธรรมดา เหมือนสิ้นราตรี แสงสว่างปรากฏขึ้นพร้อมกับ "การเริ่มวันใหม่"   Create Date : 20 สิงหาคม 2551 32 comments Last Update : 21 สิงหาคม 2551 17:30:46 น. Counter : 658 Pageviews. Share Tweet

>>   โดย: สาวิกา 20 สิงหาคม 2551 19:20:00 น.

....กาลเวลา....? ....อนาคต...คือ...ความฝัน... ....ปัจจุบัน...คือ...มายา... ....อดีต...คือ...ปัญหา... ....กาลเวลา...ไหลเรื่อยไป.... ...ผีเสื้อ...   โดย: @ * ! * @ IP: 222.123.15.185 20 สิงหาคม 2551 19:22:52 น.

แสงแดดอ่อน แสนละมุน อบอุ่นผิว ใบไม้ปลิว พริ้วละล่อง มองสดใส ตื่นแต่เช้า เดินเที่ยวเล่น แสนเย็นใจ ร้อนอะไร อย่าร้อนใจ เท่านั้นพอ. โดย ... oio   โดย: สาวิกา 20 สิงหาคม 2551 19:27:38 น.

น่าสนใจดีนะ   โดย: Eustiny 20 สิงหาคม 2551 20:00:06 น.

***** พี่มุ่ง เห็นเอาภรรยา ๗ ประเภมทาให้อ่าน แล้วสามีมีกี่ประเภทคะ มีไหมคะ ***** อจ.เสฐียรพงศ์ (ดูให้ดีๆหน้าคล้ายผมนะครับ อิอิ) ท่านบอกไว้ด้วยนะครับ ลองอ่านดูให้ดีๆ ก็มี7ประเภทในทำนองเดียวกันครับ เข้าใจว่าเป็นความเห็นของอาจารย์ ไม่ทราบว่าระบุเป็นตำราไว้หรือเปล่า ***** คห#24 ส่งที่อยู่มาทางไหนคะ *** นั่นนะสิครับ ผมเดาไว้เหมือนกันว่าส่ง SMS ไปนี่คงไม่ได้รับแน่ ยังส่งไปถามอีกด้วยครับ แต่ไม่มีใครตอบ สงสัยลืมจ่ายค่าโทรศัพท์ เขาเลยไม่ส่งให้ งั้นที่ผมส่งข้อความอื่นๆไปคงไม่ถึงแน่เลย นับเป็นสิบๆข้อความสิบๆเรื่องเลยครับ โทรศัพท์ไปถามก็ติดต่อไม่ได้ ขอโทษด้วยนะครับ งั้นขออนุญาตแจ้งที่อยู่ตรงนี้นะครับ กรุณาส่ง (ชื่อของผม) ส่วนแผนงานกลยุทธ กผว. ชั้น7 โซนบี อาคาร9 บมจ.ทีโอที สนง.ใหญ่ 89/2 หมู่3 ถ.แจ้งวัฒนะ ทุ่งสองห้อง หลักสี่ กทม.10210 ถ้าส่งลงทะเบียนไปที่บ้านผมกลัวไปรษณีย์เอกชนเบี้ยวครับ โดนมาหลายเรื่องแล้วครับ รู้จักรัก ของคุณดังตฤณ ยังไม่ได้รับเลยครับ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 20 สิงหาคม 2551 20:12:32 น.

หุหุ.. เพิ่งทราบ..เดี๋ยวนี้ระบบมีบริการสกรีนข้อความอัตโนมัติด้วย ฉลาดดีนะคะ มิน่า..ข้อความหายหมด คห#5 จะรีบจัดการให้ค่ะ ขอบคุณค่ะ คห#2,3 สวัสดีค่ะคุณป๋าผีเสื้อ เจ้าแม่ :-)   โดย: times IP: 58.181.136.90 21 สิงหาคม 2551 8:55:53 น.

> >   โดย: สาวิกา 21 สิงหาคม 2551 9:39:56 น.

..หุหุ พี่ผีเสื้อ..นี่มี สิเหน่จิงจิ้งนะ เราเอง ไม่อยากจะตามคนอื่นเล้ย.. แต่ฟามจิง คนอื่น..มาตามเราตังหาก ตามกัน ติดอกติดใจ กับ..พี่ผีเสื้อ อิอิ คิด ๆดูแล้ว ก็นึกสงสาร คนที่ไม่มีใคร ไม่มีอะไร..นอกจาก อัตตานะ คืนก่อน.. พี่ชายนู๋กาโดนหมัดน๊อคจากพี่ผี..เสื้อ (สมุทร)จ้า ฮือ ๆ ๆ เราเป็นคนไม่ชอบ เห่อ.. ตามคนอื่นนะ ยิ่งเห็นคนที่มีแต่ คนรัก..และ ศรัทธา ยิ่งสงสาร คนที่ขาดคนรัก และ ขาดคนศรัทธาจ้ะ ฮือ ๆ ๆ อย่า..ประมาท คนที่ น่ารักนะ.. คนแบบนี้ พิษสงร้ายนัก ไม่อยากเจ็บซ้ำเจ็บซ้อน.. ขอเจียมตัว เจียมใจ.. แค่แอบ ๆมอง..ก็พอนะ เพราะ.. ความรัก เหมือนดังผีเสื้อ ที่ยิ่งไล่ ก็ยิ่งหนี ยิ่งหาย.. แต่หาก นิ่งอยู่เฉย ๆ ผีเสื้อ..ก็จะเข้ามาเองน้า.. ทำนองนั้นอะ จำบ่ได้จ้ะ เข็ดแล้วน้า กะคนที่ตายจากฟามรัก.. ขอให้ เป็น..แค่ อนาคต.. คือ ความฝัน ตลอดไปเทอญ สาธุ   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 21 สิงหาคม 2551 9:54:21 น.

..เมื่อคืน พี่สายรุ้งเข้ามาทักว่า จ๋า น้องรัก พี่จำได้จ้ะ ทำให้รู้สึก ตื้นตันใจ.. คิดถึงพี่ อะค่ะ เราเป็นน้อง..ที่แย่จริง ๆ หลังจาก งอน..พี่มาสองเดือน แต่คิดว่า พี่โกด.. พี่จึงให้เพื่อนพี่เรียกไปพบ เพื่อจะถามว่า เราโทรหาพี่บ้างรึป่าว เราก็ตอบว่า ว่าจะโทร ๆ แต่กลัวพี่กำลังยุ่ง ความจริง เราก็สัมผัสกระแสพี่ได้ ถอดไพ่..พี่ก็โปะหน้า.. ก็เลยโทรหาพี่ พี่ไม่รับ..อยู่สามครั้ง สุดท้าย พี่ก็โทรกลับมา แล้วถามว่า หากเพื่อนพี่ไม่บอก.. เราก็คงจะไม่โทรไปใช่ไหม.. เราก็เริ่มร้องไห้ ฮือ ๆ ๆ คุยไปคุยมา.. เราไม่ได้ให้กำลังใจพี่เลย กลับกลายเป็น พี่ให้กำลังใจเรา เรื่อง..เค้าอีกแล้วอะค่ะ ฮือ ๆ ๆ เราเป็น..เด็กฮาร์ทจิงๆเลย ถึงแม้จะแก่แล้ว ฮือ ๆ ๆ   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 21 สิงหาคม 2551 10:13:03 น.

ต้องขอกราบขอบพระคุณพี่สายรุ้งและพี่ผีเสื้อ ด้วยนะคะ _/|\\_ ..ที่คอยห่วงใย และ เป็นกำลังใจให้ยายลิงเสมอมา.. ขอบคุณนู๋กา ที่มีบ้านอบอุ่น..ให้เป็นที่พักพิงใจทุก ๆ วัน มีข้อความดี ๆ ให้ฉุกคิดอยู่เสมอ ๆค่ะ ..มีเรื่องตาหลก ๆ ให้ได้หัวเราะทั้งน้ำตา มุข..ของคุณย่าสายรุ้ง.. คืนก่อน แอบเป็น popeye ไปจุ๊บ โอลีฟ..ไม่ทันไร แปลงร่างเป็น รุกฆาต น่ากัวจิง ๆค่า   โดย: ลิง IP: 58.137.0.83 21 สิงหาคม 2551 11:42:35 น.

เมื่อเขาคนนั้นไม่มาใส่ใจ เธอจึงต้องใช้ฉันเพื่อต่อรอง เมื่อใดที่เธอเรียกหา ก็มาตามคำเรียกร้อง รู้หรือเปล่าว่ามันรักเธอเพียงใด * นึกจะมาเธอก็มา ถึงเวลาเธอก็ไป แต่ไม่เคยแคร์จิตใจห่วงใยมันเลย ** ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีไว้ให้เธอทิ้ง ใจดวงนี้มันรักเธอจริงเธอรู้ไหม อยากจะถามเธอซักคำ ว่าเธอเคยรักมันบ้างไหม ดีแต่คอยรังแกจิตใจให้มันช้ำ กี่ครั้งที่เธอต้องไปกับเขา กี่ครั้งที่ปวดร้าวต้องคืนกลับมา ก็มีแต่คนอย่างฉัน ที่คอยเฝ้าเช็ดน้ำตา รู้หรือเปล่าว่ามันช้ำใจเพียงใด   โดย: -j IP: 58.137.0.83 21 สิงหาคม 2551 11:54:46 น.

มีเธอ ธงไชย แมคอินไตย์ จากกันไปไกล ไม่ได้เห็น กัน จากกันไปนาน ผ่านเวลา นับปี แต่ในใจ ฉันรู้ ดี ฉันมี เธอ หากบางเวลา ที่ต้องท้อ ใจ เหนื่อยใจเพียงใด แต่ไม่เคย ร้าวราน หากส่งใจ ได้ถึง กัน ฉันมี เธอ รับรู้ว่าเราห่าง ห่างกันเพื่อความหวัง ชีวิตยังเดินทาง ต่างคนต้องก้าวไกล รับรู้ว่าวัน หนึ่ง ไม่นาน เกินไป จะถึงยังจุดหมาย ที่เราฝัน กัน อยู่เพียงลำพัง แต่ไม่เหงา ใจ อาจดูเดียวดาย แต่ไม่เคย เงียบงัน สิ่งที่ใจ นั้นรู้กัน ฉันมี เธอ จากกันไปไกล ไม่ได้เห็น กัน จากกันไปนาน ผ่านเวลา นับปี แต่ในใจ ฉันรู้ ดี ฉันมี เธอ จากกันไปไกล ไม่ได้เห็น กัน จากกันไปนาน ผ่านเวลา นับปี แต่ในใจ ฉันรู้ ดี ฉันมี เธอ...   โดย: -j IP: 58.137.0.83 21 สิงหาคม 2551 14:45:05 น.

สวัสดีวันพฤหัสบดีสีส้มค่ะ ตอบคุณพี่ยายลิง นู๋อบทานน้ำตะไคร้ได้หนึ่งวันวันรุ่งขึ้นอาการก็ดีขึ้นเลยค่ะ วันนี้ไม่มีอาการแล้วค่ะ ขอบพระคุณที่เป็นห่วงค่ะ (^/\\^) เมื่อวานไปโรงพยาบาลเลิศสินมาค่ะ โอ้โห . . เป็นการไปตรวจรักษาโดยใช้สิทธิ์ประกันสังคมครั้งแรกค่ะ เมื่อก่อนที่ทำงานเก่าๆ ไปโรงพยาบาลเอกชนตลอด เพราะเบิกได้ เราก็ไปบำรุงราษฎร์ ซึ่งแสนสะดวกสะบาย พอตอนหลังต้องจ่ายเองก็มานนทเวชแทน พอตอนหลังป่วยบ่อยจ่ายไม่ไหวเลยต้องลองไปใช้สิทธิ์ประกันสังคมซึ่งเราขอไว้ได้ที่เลิศสิน เหนื่อยมากค่ะ แต่ไม่เลวร้ายอย่างที่คิด หรืออาจเป็นเพราะเราคาดหวังสิ่งที่เลวร้ายกว่านี้ พอเจอที่ไม่เลวร้ายเท่านั้น เลยรู้สึกไม่แย่เท่าไหร่ คนเราก็เช่นนี้นะ ทุกข์เพราะความคิด เพียวถ้าเราคาดหวังสิ่งที่ดีกว่าสิ่งที่เป็นจริง พอเจอของจริงเราก็จะผิดหวัง แต่ถ้าเราทำใจเป็นกลางได้ ไม่คาดหวังอะไรไว้ล่วงหน้าได้ คงดีที่สุด ^_^   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.83 21 สิงหาคม 2551 14:45:35 น.

สวัสดีครับสมาชิกทุกๆท่าน เพื่อนที่ช่วยแก้ปัญหาที่ดีที่สุด คือ "กาลเวลา"...เวลาเป็นเพื่อนที่ดีเสมอไม่ว่าในยามใหน...ในยามสุขหรือยามทุกข์ใครบางคนอาจหายไป...แต่เวลายังคงอยู่ไกล้ๆเราเสมอ...ทุกคราไป ความเห็นที่ 7 น่ากลัวมากๆเลยอ่ะ...ถ้าได้เจอเราขอกลั้นใจตายดีกว่านะ...อิอิ ข้อคิดสะกิดใจ สูงสุดนั้นให้หยุดแค่ความผิด...แต่อย่าให้ผิดพลาดด้วยการกระทำ   โดย: นางเดินทัก IP: 117.47.200.16 21 สิงหาคม 2551 15:12:05 น.

Storm Surge //board.palungjit.com/showthread.php?t=145375 //board.palungjit.com/showthread.php?t=51726 //board.palungjit.com/forumdisplay.php?f=178   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.83 21 สิงหาคม 2551 16:01:44 น.

ถวายทานแก่พระอรหันต์ 100 ครั้ง ผลบุญยังได้น้อยกว่าถวายทานแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า แม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า 100 ครั้ง ผลบุญยังได้น้อยกว่าถวายทานแด่พระสมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้เพียงครั้งเดียว ถวายทานแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า 100 ครั้ง ยังได้บุญน้อยกว่าการถวายสังฆทานที่มีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน แม้จะถวายเพียงครั้งเดียว ถวายสังฆทานที่มีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน 100 ครั้ง ยังได้บุญน้อยกว่าถวายวิหารทานครั้งเดียว ถวายวิหารทาน 100 หลัง ยังได้บุญน้อยกว่าให้ธรรมทานครั้งเดียว ให้ธรรมทาน 100 ครั้ง ยังได้บุญน้อยกว่าการให้อภัยทานครั้งเดียว อภัยทาน 100 ครั้ง บุญยังน้อยกว่าการถือศีล 5 แม้เพียงครั้งเดียว ถือศีล 5 มากถึง 100 ครั้ง บุญยังน้อยกว่าถือศีล 8 แม้เพียงครั้งเดียว ถือศีล 8 มากถึง 100 ครั้ง บุญยังน้อยกว่าการถือศีล 10 ครั้งเดียว ( ถือศีล 10 คือบวชเป็นสามเณร) บวชเป็นสามเณร รักษาศีลไม่ด่างพร้อย 100 ปี บุญยังน้อยกว่าผู้อุปสมบทเป็นพระ แม้บวชเพียงวันเดียว พระพุทธเจ้าตรัสในเบื้องปลายว่า “แม้จะได้อุปสมบทเป็นภิกษุ รักษาศีลครบ 227 ข้อ ไม่เคยขาด ไม่ด่างพร้อย 100 ปี บุญกุศลยังน้อยกว่าผู้ที่ทำสมาธิให้จิตสงบ (ฌาน) แม้นานเพียงไก่กระพือปีก” “ผู้ใดเข้าฌาน นาน 100 ปีและไม่เสื่อม บุญยังน้อยกว่าผู้ที่มองเห็นความเป็นจริงว่า สรรพสิ่งทั้งหลายไม่เที่ยง มาจากการปรุงแต่ง เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แม้จะเห็นเพียงชั่วขณะจิตก็ตาม” จากหนังสือสเบียงบุญ   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.83 21 สิงหาคม 2551 17:11:58 น.

ภูมิโสดาบันโดยหลวงตามหาบัว -------------------------------------------------------------------------------- ท่านเปรียบ-เคียบเคียงแล้วเข้าใจได้ดีเลยครับ คัดย่อ จากเทศน์เรื่อง พระอริยะของท่านมา พระโสดาบันบุคคลคิดว่าท่านรู้และละได้โดยข้ออุปมาว่า มีบุรุษผู้หนึ่งเดินทางเข้าไปในป่าลึก ไปพบบึงแห่งหนึ่งมีน้ำใสสะอาดและมีรสจืดสนิทดี แต่น้ำนั้นถูกจอกแหนปกคลุมไว้ ไม่สามารถจะมองเห็นน้ำโดยชัดเจน เขาคนนั้นจึงแหวกจอกแหนที่ปกคลุมน้ำนั้นออก แล้วก็มองเห็นน้ำภายในบึงนั้นใสสะอาดและเป็นที่น่าดื่ม จึงตักขึ้นมาดื่มทดลองดู ก็รู้ว่าน้ำในบึงนั้นมีรสจืดสนิทดี เขาก็ตั้งหน้าดื่มจนเพียงพอกับความต้องการที่เขากระหายมาเป็นเวลานาน เมื่อดื่มพอกับความต้องการแล้วก็จากไป ส่วนจอกแหนที่ถูกเขาแหวกออกจากน้ำก็ไหลเข้ามาปกคลุมน้ำตามเดิม เขาคนนั้นแม้จากไปแล้วก็ยังมีความติดใจ และคิดถึงน้ำในบึงนั้นอยู่เสมอ และทุกครั้งที่เขาเข้าไปในป่านั้น ต้องตรงไปที่บึงและแหวกจอกแหนออก แล้วตักขึ้นมาอาบดื่มและชำระล้างตามสบายทุก ๆ ครั้งที่เขาต้องการ เวลาเขาจากไปแล้วแม้น้ำในบึงนั้นจะถูกจอกแหนปกคลุมไว้อย่างมิดชิดก็ตาม แต่ความเชื่อที่เคยฝังอยู่ในใจเขาว่า น้ำในบึงนั้นมีอยู่อย่างสมบูรณ์หนึ่ง น้ำในบึงนั้นใสสะอาดหนึ่ง น้ำในบึงนั้นมีรสจืดสนิทหนึ่ง ความเชื่อทั้งนี้ของเขาจะไม่มีวันถอนตลอดกาล ข้อนี้ เทียบกันได้กับโยคาวจร ภาวนาพิจารณาส่วนต่าง ๆ ของร่างกายชัดเจนด้วยปัญญาในขณะนั้นแล้ว จิตปล่อยวางจากรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ หยั่งเข้าสู่ความสงบหมดจดโดยเฉพาะ ไม่มีความสัมพันธ์กับขันธ์ทั้งหลายเลย และขณะนั้น ขันธ์ทั้งห้าไม่ทำงานประสานกับจิต คือต่างอันต่างอยู่ เพราะถูกความเพียรแยกจากกันโดยเด็ดขาดแล้ว ขณะนั้นแลเป็นขณะที่เกิดความแปลกประหลาดและอัศจรรย์ขึ้นมาอย่างไม่มีสมัยใด ๆ เสมอเหมือนได้ นับแต่วันเกิดและวันปฏิบัติมา แต่ก็ได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ปรากฏขึ้นในเวลานั้น จิตก็ได้ทรงตัวอยู่ในความสงบสุขชั่วระยะกาล แล้วจึงถอนขึ้นมา พอจิตถอนขึ้นมาจากที่นั้นแล้ว ขันธ์กับจิตก็เข้าประสานกันตามเดิม แต่หลักความเชื่อมั่นว่าจิตได้หยั่งลงถึงแดนแห่งความสงบอย่างเต็มที่หนึ่ง ขันธ์ทั้งห้าคือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ได้แยกจากจิตโดยเด็ดขาดในเวลานั้นหนึ่ง ขณะจิตที่ทรงตัวอยู่ในความสงบเป็นจิตที่อัศจรรย์ยิ่งหนึ่ง ความเชื่อทั้งนี้ไม่มีวันถอนตลอดกาล เพราะความเชื่อประเภทอจลศรัทธา ความเชื่อมั่นไม่หวั่นไหวโยกคลอนไปตามคำเล่าลือ โดยหาหลักฐานและเหตุผลมิได้ และเป็นความเชื่อมั่นประจำนิสัยของโยคาวจรผู้นั้น จากประสบการณ์นั้นแล้ว ก็ตั้งหน้าบำเพ็ญต่อไปเช่นที่เคยทำมาด้วยความดูดดื่มและเข้มแข็ง เพราะมีธรรมประเภทแม่เหล็กซึ่งเป็นพลังของศรัทธาประจำภายในใจ จิตก็หยั่งลงสู่ความสงบสุขและพักอยู่ตามกาลอันควร ทำนองที่เคยเป็นมา แต่ยังไม่สามารถทำใจให้ขาดจากความซึมซาบของขันธ์ได้โดยสิ้นเชิงเท่านั้น แม้เช่นนั้น ก็ไม่มีความท้อถอยในทางความเพียรเพื่อธรรมขั้นสูงขึ้นไปเป็นลำดับ ผู้ละสักกายทิฏฐิ ๒๐ ได้โดย เด็ดขาด เป็นเรื่องของ พระอนาคามีบุคคล เพราะเป็นผู้หมดความเยื่อใยในทางกามารมณ์ดังกล่าวแล้ว เพราะครอบครัว (ผัว-เมีย) เป็นเรื่องของขันธ์ห้า ซึ่งเป็นรวงรังของสักกายทิฏฐิที่ยังละไม่ขาดอยู่โดยดี ส่วนผู้ละสักกายทิฏฐิได้โดย เด็ดขาด แล้ว รูปกายก็หมดความหมายในทางกามารมณ์ เวทนาไม่เสวยกามารมณ์ สัญญาไม่จำหมายเพื่อกามารมณ์ สังขารไม่คิดปรุงแต่งเพื่อกามารมณ์ วิญญาณไม่รับทราบเพื่อกามารมณ์ ขันธ์ทั้งห้าของผู้นั้นไม่เป็นไปเพื่อกามารมณ์ คือประเพณีของโลกโดยประการทั้งปวง ขันธ์ห้าจำต้องเปลี่ยนหน้าที่ไปงานแผนกอื่นที่ตนเห็นว่ายังทำไม่สำเร็จ โดยเลื่อนไปแผนกรูปราคะ อรูปราคะ มานะ อุทธัจจะ อวิชชา //board.palungjit.com/showthread.php?p=1435374   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.83 21 สิงหาคม 2551 17:12:42 น.

โดย: สาวิกา 21 สิงหาคม 2551 17:58:05 น.

นู๋อบ.... จ๋า หายดีแล้วรึจ๊ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลข่าวสารที่เป็นประโยชน์ที่ส่งมาให้พี่อ่านเนืองๆ ค่ะ พี่ยังเอ็นจอย น้ำผักปั่น ค่ะ ดื่ม เช้า-เย็น ครั้งละ 1 แก้ว รู้สึกสดชื่นดีจัง นู๋กา......จ๋า กาลเวลา มาพร้อมเพื่อนรัก .... ตีนกา & รอยย่น ...หุ หุ หุ ไม่ต้องเรียก ...ต้องหา...มาเองจ้ะ แต่ก็...ดีนะ.... ทำให้เราวาง...ได้เยอะ ตะก่อน...คิ๊ดมาก โน่นก็ไม่ดี นี่ก็ไม่ได้ เด๋วนี้...เออ..เออ...ยังมีลมหายใจ ...อะไร ๆ ก็.... ช่างมันเต๊อะ   โดย: โอรัช IP: 125.24.177.69 21 สิงหาคม 2551 20:50:10 น.

สวัสดีครับทุกท่าน ขอบคุณสำหรับพรพุทธภูมิอันประเสริฐจากทุกท่านครับ กาลเวลาแสดง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แสดงการเกิดดับ และแสดงความรำลึกถึงครบรอบปีที่4วันมรณภาพ ครับ (3ไหว้) ขอเชิญร่วมงานวันมรณภาพ ปีที่4 พระครูสุทธิธรรมรังษี (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท) ร่วมทอดผ้าป่า เพื่อสร้างสถานีวิทยุเสียงธรรมเพื่อประชาชน (ในเครือข่ายหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน) ถวายกุศลแด่พระเดชพระคุณ หลวงปู่เจี๊ยะ เพื่อพระธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้อยู่คู่โลกและกว้างไกลไร้พรมแดน ยังความสงบร่มเย็นให้แก่ประเทศชาติ ต่อไป ณวัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม ถนนรพช. คลองสระหมู่ที่ 2-คลองสระหมู่ที่ 3 บ้านคลองสระ ต.คลองควาย อ.สามโคก จ.ปทุมธานี 12160 โทร. 02-593-2433-4, 081-642-2565 ประธานฝ่ายสงฆ์ พระญาณวิศิษฐ์ (หลวงพ่อทอง จันทศิริ) ประธานอุปถัมภ์ ดร.มารวย ผดุงสิทธิ์ ประธานดำเนินการ ม.ร.ว. ทองศิริ ทองแถม คณะศิษยานุศิษย์ กรรมการร่วมกัน ในวันเสาร์ที่ 23สิงหาคม 2551 19.00น. พระสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์ 20.00น. แสดงพระธรรมเทศนาโดยครูบาอาจารย์ และปฏิบัติธรรมตลอดคืน - อาทิตย์ที่24 สิงหาคม 2551 07.30น. พระสงฆ์ออกรับบิณฑบาตร 08.30น. ถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุสงฆ์ 10.00น.ถวายผ้าป่า ผู้มีจิตศรัทธา สามารถบริจาคหรือโอนผ่านทาง [B]บัญชี ธ.กรุงไทย สาขา สามโคก ปทุมธานี วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม เลขที่บัญชี 134-0-03213-9[/B] ติดต่อสอบถาม วัดป่าภูริทัตตปฏิปทารามโทร. 02-593-2433-4 คุณชม้อย ติกฤษณเลิศ 087-0152500 คุณเกษม ตั้งตรงจิตร 081-8085354 คุณกัลยารัตน์ แก้วนาค 081-6196739 www.luangta.com "ส่งเสริมเขาไป เดินทางก้าวไม่หยุด ก็ถึงจุดหมายได้" ล.ป.เลี่ยม ฐิตธัมโม วัดหนองป่าพง อุบลราชธานี มอบให้ ณ ชมรมพุทธ ทีโอที ในมหามงคลวโรกาส ครบรอบ79-80พรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ธันวาคม2549 "พุทโธ โพเธยยัง มุตโต โมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง" "เมื่อรู้แล้ว จักช่วยผู้อื่นรู้ด้วย เมื่อพ้นทุกข์แล้ว จักช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย เมื่อข้ามโอฆะแล้ว จักช่วยผู้อื่นข้ามโอฆะด้วย" "เมื่อได้พุทธภูมิ อภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว จักช่วยให้ผู้อื่นได้พุทธภูมิ อภิเษกพระสัมมาสัมโพธิญาณด้วย" มุ่งเต็มใจ ธรรมะสวัสดีครับทุกท่าน สรรพทานัง ธรรมทานัง ชินาติ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 21 สิงหาคม 2551 21:48:08 น.

รอยแผลเก่า ทูล ทองใจ รอยแผลเก่ายังเร้าเตือนให้ น้อยใจเจ้าทำ สร้าง รอยช้ำให้จำใส่ใจ ผิดไปแล้ว ไม่แคล้วมาอ้อนวอนไหว้ ควรหรือให้อภัย คิดไปไม่อยาก มอง รอยแผลเก่าปวดร้าวใจยิ่ง เพราะทิ้งนอกใจ สร้าง บาปไว้ฉันไม่คู่ครอง หากสิ้นหวัง ไม่มีคนรักร่วมห้อง จึงหันหน้ามาปอง เหมือนรองใจแนบแอบอิง ความรักแรก แตกเป็น รอยร้าวระราน ยากจะเอาประสาน รักจึงพาลเกรงกริ่ง เธอ นั้นทำกับฉันทุกสิ่ง ใครหรือยอมทนนิ่ง เอนอิงรักให้ดังหมาย รอยแผลเก่า เป่าฤทัยกลุ้ม ร้อนรุ่มดังไฟ ไหม้ อกเผาเศร้าตรมไม่หาย สุดจะเหลือ เชื่อใครฤทัยแหนงหน่าย มี รักร่วมเคียงกาย แล้วยังไม่วายนอกใจ ความรักแรก แตกเป็น รอยร้าวระราน ยากจะเอาประสาน รักจึงพาลเกรงกริ่ง เธอ นั้นทำกับฉันทุกสิ่ง ใครหรือยอมทนนิ่ง เอนอิงรักให้ดังหมาย รอยแผลเก่า เป่าฤทัยกลุ้ม ร้อนรุ่มดังไฟ ไหม้ อกเผาเศร้าตรมไม่หาย สุดจะเหลือ เชื่อใครฤทัยแหนงหน่าย มี รักร่วมเคียงกาย แล้วยัง ไม่วาย นอกใจ...   โดย: -j IP: 58.137.0.83 22 สิงหาคม 2551 9:11:15 น.

คห# 17 สาธุค่ะ พี่อบ รักษาสุขภาพนะคะ คห# 13 ** หรืออาจเป็นเพราะเราคาดหวังสิ่งที่เลวร้ายกว่านี้ พอเจอที่ไม่เลวร้ายเท่านั้น เลยรู้สึกไม่แย่เท่าไหร่ .. เพียวถ้าเราคาดหวังสิ่งที่ดีกว่าสิ่งที่เป็นจริง พอเจอของจริงเราก็จะผิดหวัง แต่ถ้าเราทำใจเป็นกลางได้ ไม่คาดหวังอะไรไว้ล่วงหน้าได้ คงดีที่สุด ** :-) คห# 14 ** ความเห็นที่ 7 น่ากลัวมากๆเลยอ่ะ...ถ้าได้เจอเราขอกลั้นใจตายดีกว่านะ...อิอิ ** อย่า..เลยนะคะ.. .. อย่า..ช้า..อิอิ 555+ (_/|\\_ ขอโทษด้วยนะคะ..แซวเล่นนะคะ) สวัสดีคุณยายลิง..พี่อร..เจ้าแม่..คุณป๋าผีเสื้อค่ะ _/|\\_ :-)   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 22 สิงหาคม 2551 10:14:21 น.

สวัสดีวันศุกร์สีฟ้าค่ะ (เย . . เย . . ) ขอบคุณพี่อรที่เป็นห่วงค่ะ อบก็ทานสลัดเป็นประจำค่ะ ร่างกายสดชื่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลยค่ะ ไม่ต้องซื้อวิตะมินแพงๆกินนะคะ อยู่แบบพอเพียงค่ะ (^/\\^)   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.141 22 สิงหาคม 2551 10:19:28 น.

สวัสดีจ้ะหนูเวลา พี่มุ่งไม่เห็นเอาสามี ๗ ประเภทมาให้อ่านเลยค่ะ ^_^   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.141 22 สิงหาคม 2551 10:21:45 น.

โดย: สาวิกา 22 สิงหาคม 2551 10:52:59 น.

เรียก"หนูเวลา" เหมือนคุณย่าอักฯ เลยอ่ะ .. อิอิ..สวัสดีค่ะ..คุณย่าอบ :-P   โดย: ..เวลา.. IP: 58.181.136.90 22 สิงหาคม 2551 10:55:31 น.

โถ หนูเวลา พี่รึจะกล้าเทียบรุ่นกะคุณย่าอักฯ : )   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.141 22 สิงหาคม 2551 11:21:42 น.

สวัสดีค่ะ ๕๕๕... (ขออนุญาตหัวเราะเป็นเลขไทย) : ) คือว่า เมื่อสักครู่ เพิ่งเปิดดูงานโฆษณาทีวีเก่าชิ้นหนึ่งมา แล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้น่ะค่ะ : ) เป็นโฆษณาผลิตภัณฑ์ลูกอมชุ่มคอยี่ห้อหนึ่ง นัยว่าขายความ "ลื่นคอ" คอนเซปท์ของเรื่องก็เลยออกมาแนว "รื่นหู" ใครอาจจะเคยดูผ่านตากันมาแล้วมั้งคะ ฉากเป็นบรรยากาศภายในร้านก๋วยเตี๋ยวห้องแถวเก่า ๆ ที่ลูกค้ากำลังนั่งกินกันอยู่เต็มร้าน ข้างหนึ่งก็เป็นแม่ครัวร่างอ้วนใหญ่ยืนอยู่หน้าปังตอ กับเขียง และหม้อน้ำแกงใบโต กำลังชี้หน้าด่าทอกันกับชายคนเสิร์ฟร่างผอมที่ยืนอยู่กลางร้าน เถียงกันฟังไม่ได้ศัพท์ ลูกค้าคนหนึ่งนั่งฟังอยู่ตรงกลาง ทำหน้าเซ็งอารมณ์สุดขีด แล้วก็โยนลูกอมเข้าปากทั้งคู่ ฟึ่บ... ทันใดนั้น ขณะที่ภาพยังเคลื่อนไหวเป็นท่าทางของคู่กรณีชี้หน้าด่าทอกัน เสียงป้าแม่ครัวก็กลับกลายเป็นเสียงพากย์แบบหวาน ๆ ของนางเอกละครไทยยุคเก่า สลับกับเสียงชายเด็กเสิร์ฟที่กลายเป็นเสียงทุ้มหล่อเหลาราวสรพงศ์ขึ้นมาในทันใด (ถามเสียงสวย) "เถียงเหรอ..." (ตอบเสียงหล่อทอดหางเสียงนุ่ม) "เปล่าอ่ะ..." (เสียงหวานแบบนางเอก) "ไม่ต้องมาเสิร์ฟ กลับไปเลี้ยงกวางเลยไป..." (เสียงหล่อทุ้มเข้ม) "ก็อยากกลับอยู่เหมือนกันน่ะ" (เสียงสวย) "หยุดเลย..." (เสียงหล่อ) "อะไรนะ" (เสียงหวานกึ่งอ้อน) "หูตึงรึเปล่าอ่ะ..." ฯลฯ จบท้ายขายคอนเซปท์ว่า กินลูกอมนี้จนชุ่มคอแล้ว ก็ทำให้อะไร ๆ "รื่นหู" ขึ้นอีกเยอะ ใครยังไม่เคยดูฉบับเต็ม ๆ ก็ลองไปเปิดดูกันได้ที่ link นี้นะคะ ขำดีเหมือนกันค่ะ : ) //www.adintrend.com/show_ad.php?id=2167 ถึงแม้จะดูกันขำ ๆ แต่ที่เขาว่า ดูหนัง ดูละคร แล้วย้อนดูตัวนั้น ก็ไม่ผิดหรอกค่ะ งานโฆษณาชิ้นนี้ทำให้นึกถึงชีวิตจริงที่เห็น ๆ และเป็น ๆ กันอยู่ทุกวันนี้จริง ๆ แม้เราจะไม่ได้ออกปากด่าทอถึงขั้นชี้หน้าว่ากัน แต่หลายคน ก็เผลอใช้วาจาที่หลุดออกมาจากฐานของความรู้สึกนานาชนิด สร้างแผลใจ ความบาดหมาง และความระคายโสต แก่คนรอบข้าง กระทั่งสร้างความเป็นอกุศลแก่ตนเองกันอยู่บ่อยครั้ง และโดยไม่รู้ตัว ลองสำรวจตัวเองง่าย ๆ กันดูก็ได้ค่ะว่า ที่ขยับปากพูดกันอยู่ทุกวี่ทุกวันนี้ เรากล่าววาจาที่เข้าข่ายเหล่านี้อยู่บ้างหรือไม่ ถี่บ่อย มากน้อยในชีวิตประจำวันเพียงใด? ๑. พูดเท็จ - ๒. พูดส่อเสียด - ๓. พูดหยาบคาย - ๔. พูดเพ้อเจ้อ นั่นเอง เป็นองค์ประกอบทั้งสี่ของ วจีทุจริต ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่าไม่พึงควรกระทำ ส่วนใหญ่เราจะนึกถึงแต่ศีลข้อ ๔ ที่ว่าด้วยการงดวาจามุสา หรือการพูดโกหก ที่หลายคนบ่นว่า แค่นั้นก็ยากแล้ว... แต่เอาเข้าจริง คิดดูแล้ว ว่าไหมคะ เราอาจมีโอกาสก่อวจีทุจริตประการอื่น ๆ ได้บ่อยยิ่งกว่าการพูดโกหกเสียอีก ดูง่าย ๆ สังเกตไหมคะว่า วจีทุจริตนั้นจะก่อร่างสร้างตัวได้รวดเร็วและเมามันเป็นพิเศษด้วย เมื่อคนประเภทที่ธาตุนิสัยคล้าย ๆ กันมารวมตัวกันอยู่ เป็นหมู่คณะ บ้างก็หยอกล้อส่อเสียดกันแรง ๆ บ้างก็นินทาคนโน้นคนนี้ บางทีก็ล้อเลียนใครเขาไปทั่ว บ้างก็เม้าท์ บ้างก็เพ้อเจ้อกันเป็นเรื่องเป็นราว ต่อขานต่อคำกันไปเรื่อย ฯลฯ การคลุกคลีด้วยหมู่คณะโดยปราศจากความสำรวมระวังถึงความพอเหมาะพอดีของวาจา จึงง่ายต่อการชวนกันฟุ้งซ่าน และจูงจิตใจให้เป็นไปในทางอกุศลได้โดยง่าย และเพราะหลายคนไม่รู้... ว่าการกล่าววจีทุจริต อาจชักนำผลเช่นไรมาสู่ตนบ้าง บางคนที่เก่งกาจในการใช้มีดโกนอาบน้ำผึ้ง จึงอาจกลับกลายเป็นฮีโร่ที่น่าชื่นชม ยิ่งพูดได้บาดใจ ยิ่งใช้คำถึงใจ ยิ่งตลกร้าย หรือล้อเลียนอีกฝ่ายจนพากันเห็นตลกไปทั้งวง ก็ยิ่งเป็นที่ยกย่องกันว่า "เจ๋ง" โดยที่อาจลืมความรู้สึกของคนที่ถูกล้อเลียนด้วยซ้ำไป เมื่อไม่เห็นเป็นความผิด เจ้าตัวก็มักภูมิใจในความสามารถพิเศษด้านมืดของตน และเมื่อคนรอบข้างชื่นชม ก็อาจยิ่งฉลาดในการปั้นคำเหล่านั้นให้กรีดได้คมยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ หรือกับบางสถานการณ์ เมื่อคนอื่นทำในสิ่งที่ขัดใจ ไม่ได้อย่างใจเราขึ้นมา เราก็อาจเผลอสติ ยอมให้ตัวเองยิงถ้อยคำว่ากล่าวออกมา เพียงด้วยความสะใจ และมองข้ามไป ว่ามันอาจสร้างบาดแผลอย่างไรให้กับใจของคนฟัง คำส่อเสียด กระแนะกระแหน ประชดประชัน จึงหลุดมากับสถานการณ์เหล่านี้ไม่ยากนัก เคยย้อนมองไหมคะว่า จิตใจเราเป็นอย่างไรบ้างในขณะพรั่งพรูคำเหล่านั้น? ผลของการกล่าววจีทุจริต ไม่ได้มีเพียงก่อความบาดหมางกับคนรอบข้างนะคะ แต่เจ้าตัวเองนั่นแหละค่ะ ที่จะต้องรับวิบากจากผลแห่งสิ่งที่กระทำผ่านลมปาก และที่สำคัญ คุณภาพจิตของเจ้าตัวก็จะพลอยด้อยลงไปอย่างน่าเสียดายด้วย เคยอ่านจากหนังสือของ คุณดังตฤณ ที่แจกแจงคำสอนของพระพุทธเจ้า เกี่ยวกับวิบากแห่งวาจานี้ไว้หลายเรื่อง ขอหยิบมาเล่าสู่กันฟังบ้างเล็กน้อยก็แล้วกันนะคะ • การพูดเท็จ นั้น แม้หลอกชาวบ้านได้แนบเนียนอย่างไร ใจก็ต้องคอยระแวดระวัง ต้องคอยจดจำเรื่องราว และคิดหามุขเฉไฉเอาตัวรอดไปเรื่อย หาความสุขไม่ได้เลย ยิ่งกระทำมาก ก็ยิ่งเป็นเหตุให้จิตบิดเบี้ยว เห็นผิดเพี้ยน ไม่ตรงตามจริง วิบากอย่างเบาก็คือ เจ้าตัวก็จะโดนใส่ไคล้เข้าบ้าง พูดจาขาดน้ำหนัก ไม่มีใครเลื่อมใส ถ้าทำหนักเข้า บางทีพูดดี ๆ คนก็ไปตีความเห็นว่าเป็นร้ายได้ ยิ่งถ้าทำหนักแน่นเป็นอาจิณ ชาติต่อไป ก็เตรียมเกิดใหม่ด้วยหน้าตาแบบเห็นปุ๊บก็ต้องว่า เป็นดาราตัวโกงแน่นอน • การพูดส่อเสียด คนที่พูดจาว่าร้ายคนอื่นได้อยู่เป็นนิตย์นั้น จิตจะเหมือนพ่นไฟ แลบออกมาพร้อมคำพูด หรือบางทีก็แลบออกมาจากศีรษะขณะตั้งใจจะพูดตลอดเวลา จิตที่ให้ความร้อนย่อมไม่อาจนิ่งเย็นได้นาน แม้จะเป็นผู้ปฏิบัติภาวนาดีเพียงใด ใจก็จะเร่าร้อนเหมือนถูกเสียดสีด้วยอกุศลธรรมอยู่ไม่ขาด วิบากอย่างเบาของผู้มักพูดจาส่อเสียดก็คือ มักแตกคอกันกับเพื่อนได้โดยง่าย ยิ่งเห็นการนินทาลับหลังเป็นของสนุก น้ำเสียงก็จะยิ่งฟังดูขาดเมตตาลงเรื่อย ๆ ไม่น่าชื่นใจ แม้เคยมีเสียงที่สดใส ก็สามารถกลายเป็นเสียงที่ขาดความขลังไปได้ หรือใครชอบสนุกกับการทิ่มแทงคนอื่นขณะกำลังโกรธ นอกจากเสียงจะฟังดุร้าย เหมือนหาเรื่องแล้ว ต่อไปถึงแม้พูดดี ๆ คนก็จะรู้สึกเหมือนตั้งท่าเป็นศัตรูได้เช่นกัน นิดหนึ่งค่ะว่า วจีทุริตที่ว่าด้วยคำส่อเสียดนั้น ไม่ใช่เพียงคำว่าร้ายให้กันเท่านั้นนะคะ แม้คำนั้นจะเป็นคำจริงก็ตาม แต่หากเป็น คำพูดที่ก่อให้เกิดความแตกร้าว เช่น เอาเรื่องของข้างนั้นไปบอกข้างนี้ เอาเรื่องที่ได้ยินมาของข้างนี้ไปเม้าท์กับข้างนั้น ยุยงให้สองฝ่ายบาดหมางแตกแยกกัน ก็จัดเข้าในพวกส่อเสียดด้วยเหมือนกัน • การพูดคำหยาบ หากพูดออกมาจากจิตที่มีโทสะเป็นฐาน ย่อมเป็นวจีที่เป็นโทษ แต่ในบางกรณีนั้น อาจเป็นไปได้ที่บางคนอาจโพล่งเพียง "ภาษาหยาบ" ออกมา โดยที่จิตใจไม่ได้มุ่งร้ายหรือมีความร้อนแรงแฝงอยู่ด้วยโทสะเลยก็เป็นได้ เช่น ด้วยวรรณะที่เติบโตมาเขาพูดกันอย่างนั้น ก็อาจหยิบมาใช้แต่เพียง "ภาษา" ที่คุ้นชิน แต่กระนั้นก็ตาม โดยทั่วไปก็ไม่มีใครรู้ได้ว่าวาระจิตของผู้พูดเป็นอย่างไรแน่ รู้แต่ว่า เมื่อได้ยินคำหยาบ เราย่อมคิดว่าคนผู้นั้นมีจิตหยาบ และปรุงแต่งให้จิตคนฟังหยาบตาม เมื่อเรามีโอกาสเกิดในตระกูลที่ไม่จำเป็นต้องสั่งสมนิสัยพรั่งพรูคำหยาบ ก็สมควรฝึกตนให้พูดเฉพาะคำเยี่ยงสุภาพชน เพราะจิตที่พูดคำหยาบ มักเหมือนเอาหอกทิ่มแทงใจคนฟัง สร้างแนวโน้มก่อเวร ก่อความเบียดเบียนขึ้นในตน เป็นกรรมดำที่ทำให้จิตนิ่งเย็นได้ยาก • การพูดเพ้อเจ้อ พูดไร้สาระ วิบากอย่างเบา คือ ทำให้เป็นคนพูดจาไม่น่าเชื่อถือ ซึ่งก็เห็นกันได้ชัด ๆ ใครพูดจาไร้สติ เลื่อนเปื้อนเพ้อเจ้อมาก ๆ คนก็เบือนหน้าหนีทั้งนั้น ยิ่งถ้าพูดไหลไปเรื่อยเปื่อยชนิดฟุ้งซ่านจัด สุ้มเสียงก็จะเริ่มเหมือนคนสับสน พูดจาวกวน คนฟังได้ยินแล้วพลอยฟุ้งซ่านตาม ไม่มีใครอยากทนฟังให้จบ ยิ่งกระทำมาก ก็ยิ่งเป็นเหตุให้จิตพร่ามัว หลายคนเริ่มทำหน้ากลุ้มใจ เพราะข้อนี้เหมือนจะเป็นอะไรที่เป็นกับกลุ่มเพื่อนบ่อยที่สุด : ) จริง ๆ แล้ว คุณดังตฤณก็บอกไว้ค่ะว่า การพูดเล่นที่ประกอบไปด้วยสติ รู้จักกาลเทศะ ไม่หยาบโลนดึงใจลงต่ำ ก็เป็นสิ่งที่ทำได้โดยไม่เป็นพิษเป็นภัย รู้อย่างนี้แล้ว แม้ใครรักษาศีล ๕ ได้ แต่จริง ๆ แล้วยังมีวจีทุจริตอยู่เป็นนิตย์ เรื่องที่จะหาความก้าวหน้าทางจิต ก็เห็นทีจะเป็นไปได้ยากอยู่นะคะ หากพูดเท็จเป็นประจำ ก็จะพลอยทำให้จิตบิดเบี้ยว พูดส่อเสียดก็ทำให้จิตเร่าร้อน พูดหยาบคายก็ทำให้จิตสกปรก นิ่งเย็นได้ยาก พูดเพ้อเจ้อก็ทำให้จิตฟุ้งซ่าน พร่ามัว เมื่อจิตใจส่ายไปส่ายมาเพียงนี้ จะนั่งสมาธิแม้สักเพียงนาทีสองนาทียังยากเลยค่ะ "สัมมาวาจา" จึงเป็นหนึ่งในองค์มรรค ๘ ประการ ที่หากใครมุ่งปฏิบัติดำเนินไป เพื่อความเป็นอิสระหลุดพ้นทางใจ พึงควรประพฤติสั่งสมไว้ให้บริบูรณ์ ส่วนการพูดที่เป็นสัมมาจริง ๆ แล้วเป็นอย่างไร ถ้าเป็นความจริง แต่เป็นความจริงที่โหดร้าย อย่างไรก็ควรต้องพูดมิใช่หรือ พระพุทธเจ้าท่านมีเคล็ดวิชาว่าด้วยการใช้วาจาอย่างไร ฯลฯ ที่จริงมีคำสอนที่น่าสนใจอีกไม่น้อยเลยค่ะ แต่เกรงว่าคุณผู้อ่านจะตาลายเสียก่อน ^^ เราเก็บไว้คุยกันคราวหน้าก็แล้วกันนะคะ : ) แต่เพียงการงดวจีทุจริต และเลือกกล่าวแต่วจีอันเป็นสุจริต คือเลือกพูดแต่คำจริง เลือกกล่าวแต่คำที่ทำให้ผู้ฟังสบายใจ เกิดความปรองดองกัน เลือกกล่าวแต่คำสุภาพ ด้วยเจตนาให้ผู้ฟังรื่นหู และเลือกกล่าวแต่คำที่ก่อให้เกิดสติ แค่นี้ก็ช่วยให้ทั้งผู้พูดและผู้ฟัง มีบรรยากาศที่ดีต่อกัน โดยไม่ต้องอาศัยลูกอมชุ่มคอแล้ว ว่าไหมคะ ; ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . เรื่องน่าสนใจประจำฉบับ "เรื่องสั้นอิงธรรมะ" ฉบับนี้ คุณธีระวัฒน์ อนันตวรสกุล ผู้เขียน พาพระเอกของเรื่อง มาพร้อมกับพระเครื่องรอบคอพวงใหญ่ กับเรื่อง พระเครื่องของชายในความฝัน น่าจะถูกใจใครที่คลั่งไคล้ไหลหลงกับการตระเวนหาเช่าพระเครื่อง ไม่ว่าจะเพราะความขลังศักดิ์สิทธิ์ หรือเพราะความมีราคาค่างวดของวัตถุมงคล "แล้วตัวลื้อล่ะ ดีอย่างไร?" ประโยคนี้เกี่ยวอะไรกับชายในความฝัน เกี่ยวอะไรกันกับพระเครื่อง และมันเปลี่ยนแปลงชีวิตเขาอย่างไร ไปติดตามกันค่ะ ส่วน "สัพเพเหระธรรม" คราวนี้ มากับเรื่องจริงชวนอนุโมทนาผ่านจอ กับเรื่อง "จิตอาสา" เรียลลิตี้ เมื่อ คุณวีระวงศ์ ได้ไปร่วมกิจกรรมหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ ของมูลนิธิดวงแก้ว โดยการนำของคุณหมอปิโยรส ปรียานนท์ ที่ จ.ปราจีนบุรี ความมหัศจรรย์ของจิตอาสาในครั้งนี้ ประทับใจ คุณวีระวงศ์ จนอดนำมาแบ่งปันไม่ได้ ทั้งเรื่องราว และทั้งภาพประทับใจ เก็บมาฝากคุณผู้อ่านอยู่ในคอลัมน์ฉบับนี้แล้วค่ะ ปิดท้ายด้วยการพาไปดูหนังอีกสักเรื่อง กับตอน The Incredible Hulk – ยังไงก็โกรธ! หลายคนคงพอจำภาพเจ้ายักษ์เขียว ที่มีใบหน้าขึ้งเคียด พร้อมพละกำลังมหาศาลตนนี้ได้ คุณชลนิล จะชวนเราไปเห็นแง่มุมอะไรจากเจ้ายักษ์ตนนี้ ตีตั๋วตาม คุณชลนิล ไปพร้อม ๆ กันในคอลัมน์ "แง่คิดจากหนัง" เลยค่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ข่าวสารและกิจกรรมที่น่าสนใจ เข้าพรรษานี้ สถาบันวิมุตตยาลัย โดยพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี (ว.วชิรเมธี) ผู้อำนวยการสถาบัน ได้จัดคอร์สอบรมเรื่อง "การบริหารจัดการกิเลส" (Kilesa Management) เพื่อช่วยเผยแผ่พุทธศาสนา ให้คนไทยได้เรียนรู้ที่จะบริหารจัดการกิเลสหรือความทุกข์ให้เป็น ก่อนที่ความทุกข์นั้นจะแผ่ขยาย และกร่อนกินสภาพจิตใจให้มืดมนจนชีวิตปราศจากความสุข รูปแบบเป็นการเสวนาสบาย ๆ ทุกบ่ายวันอาทิตย์ เวลา ๑๓.๐๐ – ๑๕.๐๐ น. โดยวิทยากรผู้เชี่ยวชาญในแต่ละหัวข้อ ๖ หมวด ๖ วัน ดังนี้ ๑. การบริหารจัดการ "ความโลภ" - ๑๗ ส.ค. ๕๑ - โดย พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี ๒. การบริหารจัดการ "ความโกรธ" - ๓๑ ส.ค. ๕๑ - โดย คุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย ๓. การบริหารจัดการ "ความหลง" - ๗ ก.ย. ๕๑ - โดย พระปราโมทย์ ปาโมชฺโช ๔. การบริหารจัดการ "ความริษยา" - ๒๑ ก.ย. ๕๑ - โดย ทันตแพทย์สม สุจีรา ๕. การบริหารจัดการ "ความทุกข์" - ๕ ต.๕. ๕๑ - โดย อาจารย์กำพล ทองบุญนุ่ม ๖. การบริหารจัดการ "ความตาย" - ๑๙ ต.๕. ๕๑ - โดย พระไพศาล วิสาโล สถานที่ สถาบันวิมุตตยาลัย ถ.อรุณอัมรินทร์ กรุณาสำรองที่นั่งล่วงหน้า ติดต่อสอบถามรายละเอียดได้ที่ โทร. ๐๒-๔๒๒-๙๑๒๓ หรือ ๐๘๑-๘๘๙-๐๐๑๐ แผนที่: //www.vimuttayalaya.net/Contact.aspx แล้วพบกันใหม่ฉบับหน้านะคะ สวัสดีค่ะ : ) อ่านทุกฉบับผ่าน website //dungtrin.com/mag อ่านด้วยโปรแกรม Word //dungtrin.com/mag/word/49.doc เสียงอ่านหนังสือธรรมะใกล้ตัว wma mp3 //dungtrin.com/mag/sound.php?49 รูปแบบ PDF คุณภาพสูง และ PDF Booklet พร้อมพิมพ์ เป็นหนังสือ //dungtrin.com/mag/?49.pdf สมัครสมาชิกนิตยสาร รับอีเมล์ทุกวันพฤหัสบดี สัปดาห์เว้นสัปดาห์ //dungtrin.com/mail   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.141 22 สิงหาคม 2551 11:24:39 น.

> สวัสดีหนูเวลา คุณย่าอบ พี่อร พี่ลิง คุณมุ่งฯ และทุกท่านค่ะ คิคิ ... คุณย่าอบ คงสบายดีขึ้นเยอะแล้วนะ มีเวลาแวะมาเม้นท์ได้ มีสิ่งดี ๆ มาฝากเหมือนเช่นที่เคยมี ขอบคุณทุก ๆ ท่านนะคะที่แวะเวียนมาสม่ำเสมอ > พี่อรดื่มน้ำผักได้วันละ 2 แก้ว ดีจัง...ตอนนี้เจ้าบ้านเหลือแค่แก้เดียวรอบเช้า (ที่ทำงาน) เท่านั้นอ่ะ เจอแม่หมอ (คนที่แมะและเคยฝังเข็มให้) จับแมะล่าสุด แม่หมอบอกต้องดื่มน้ำผักให้ได้วันละ 5 แก้ว จะได้ล้างเมือกที่เกาะอยู่ในลำไส้ได้ดีกว่านี้ เหอ ๆๆๆ ... วันละ 5 แก้ว แทบจะไม่ต้องกินข้าวเลยนะนั่น เพราะแต่ละแก้วก็มีคุณค่าสารอาหารเยอะ และดื่มแต่ละครั้งก็แทบจะอิ่มได้เหมือนกันแล้วนะนั่น พี่อรว่าป่ะ เพราะนู๋กาใส่ส่วนผสมทุกอย่างเยอะอ่ะ น้ำจะเข้มข้นมาก ไม่ใสจางอย่างที่เขาทำกัน บางครั้งใส่แอปเปิ้ลเป็นลูกเลย (ถ้าลูกเล็ก) ขอทุกท่านดูแลสุขภาพกันไว้นะคะ ดูแลไว้ให้ดี จะได้ไม่ต้องตามแก้ ตามรักษากันในภายหลัง ง่ายกว่ากันเยอะเลยเนอะ   โดย: สาวิกา 22 สิงหาคม 2551 11:28:20 น.

สวัสดีครับทุกท่าน รีบเข้ามาครับ ไว้ว่างแล้วจะหาโอกาสมาตอบกระทู้ตามความต้องการของท่านที่ถามผมครับ ***สวัสดีจ้ะหนูเวลา พี่มุ่งไม่เห็นเอาสามี ๗ ประเภทมาให้อ่านเลยค่ะ ^_^ *** เอ คุณหนูอบ จะถามเรื่องสามีกี่ประเภทกับผม ทำไมต้องไปฟ้องคนอื่น(หมายถึงคุณเปิ้ลน่ะครับ)ด้วยละคร้าบบบ อิอิ งงนิ (จริงๆตอบไปแล้วคร้าบบบ แต่ไม่ละเอียด) วัดสังฆทาน นนทบุรี แจกพระธาตุให้บูชาครับ เพิ่งไปรับมาครับ เห็นบอกว่านานแล้ว แต่ก็เพิ่งทราบ เลยมาบอกเพื่อนสมาชิก ได้รับไปสักการะบูชาครับ นำบัตรประชาชนไปด้วยนะครับ กันเวียนรับ กราบอนุโมทนากับทุกท่านด้วยนะครับ จากคุณ : Eq072 //larndham.net/index.php?showtopic=32788 ผิดพลั้งไปขออภัยขมาด้วยครับ ธรรมะสวัสดีครับทุกท่าน   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 22 สิงหาคม 2551 17:24:09 น.

สวัสดีค่ะสมาชิกทุกท่าน... ขออนุโมทนาสาธุในทุกบุญของทุกท่านค่ะ... หุ..หุ.... **คห.ที่ 2 ของคนมีความสุข โดย: @ * ! * @ IP: 222.123.15.185 20 สิงหาคม 2551 19:22:52 น.** ครายเนี๊ยะ... เด็กใหม่หรือ ?... ม่ายรู้จักง่ะ... **คห.ที่ 13 ของคนมีความสุข** มีธรรมะดี ๆ คม ๆ ซาเหมอเลยน้า... ขอบคุณค่า... และ... **คห.ที่ 27 ของคนมีความสุข โถ หนูเวลา พี่รึจะกล้าเทียบรุ่นกะคุณย่าอักฯ : ) โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.141 22 สิงหาคม 2551 11:21:42 น. ** คริ คริ หนูอบกัวจาแก่เท่าย่าอักฯหรือคะ ?... 5555+ ขอให้หนูอบมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ **คห.ที่ 14 ของคนมีความสุข ข้อคิดสะกิดใจ สูงสุดนั้นให้หยุดแค่ความผิด...แต่อย่าให้ผิดพลาดด้วยการกระทำ โดย: นางเดินทัก IP: 117.47.200.16 21 สิงหาคม 2551 15:12:05 น.** สาธุค่ะ... **คห.ที่ 19 ของคนมีความสุข กาลเวลา มาพร้อมเพื่อนรัก .... ตีนกา & รอยย่น ...หุ หุ หุ ไม่ต้องเรียก ...ต้องหา...มาเองจ้ะ โดย: โอรัช IP: 125.24.177.69 21 สิงหาคม 2551 20:50:10 น. ** สงสัย สงสัย ... หมู่นี้คุณอรมุขเยอะนะ... อารมณ์ดีมีสุขจริง ๆ... ชักอิจฉาง่ะ... สาธุธรรมะของคุณมุ่งฯ... และขอบคุณเพลงเพราะ ๆ ของคุณยายลิงค่ะ... ส่วนหนูเวลา... ติดกลอนไว้ก่อนนะคะ... ยังเขียนไม่ออกเลยค่า... เจ้าบ้านคงจะสุขสบายดีกว่าเดิมมากนะคะ... คิดถึงเสมอค่ะ... รักและคิดถึงทุกท่านเสมอ... จากย่าอักฯเองค่ะ.   โดย: อักษราภรณ์ IP: 125.26.54.247 22 สิงหาคม 2551 21:13:46 น.

ไม่เป็นไรค่ะ หุหุ..ไปแต่งบ้านหวานใจได้นะคะ :-)   โดย: ..เวลา.. IP: 124.122.190.66 22 สิงหาคม 2551 21:33:32 น.