สนทนา ...ตามกาล สวัสดีค่ะ ...พลพรรคทุก ๆ ท่าน > ช่วงนี้ระบบเน็ตมีปัญหาค่อนข้างบ่อย ... เข้าระบบยาก ช้า อืด และแฮ้งค์ คงเป็นการดีสำหรับบางท่านที่ถือโอกาสเข้าเงียบกันบ้างเนอะ ก็ตามโอกาส ตามกาล ตามอัธยาศัยเช่นเคยนะคะ พยายามขึ้นหน้าใหม่บ่อย ๆ จะได้โหลดได้เร็วขึ้น เครื่องที่ off จะช้ากว่าเครื่องที่บ้านมากค่ะ แต่ก็ช้าเหมือนกัน ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ฝนตกเกือบทุกวัน ... ขอทุกท่านดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ ขอให้มีความสุข สนุก และเบิกบานกันทุกท่านนะคะ   Create Date : 28 เมษายน 2551 63 comments Last Update : 28 เมษายน 2551 19:01:07 น. Counter : 2785 Pageviews. Share Tweet

โดย: times IP: 124.120.209.10 28 เมษายน 2551 20:11:59 น.

หุหุ .. เมื่อกี้หลงทาง.. ไปดูหน้า "เรื่องความรัก พักหน้านี้" มาก่อนเจอหน้านี้ เห็นแล้วอดอารมณ์ดีมะด้าย .. หวานซ้า ..   โดย: times IP: 124.120.209.10 28 เมษายน 2551 20:32:45 น.

ขอบคุณรูปสวย ๆ จากคนสวยจ้ะ อิอิ...ดีใจนะ ที่ยังทำให้นู๋ไทมส์อารมณ์ดีได้อ่ะ แต่ทำไมไม่มีใคร ทำให้เจ้าบ้านอย่างเราอารมณ์ดีมั่งเรยยย งั้นไปนอนดีก่า >   โดย: สาวิกา 28 เมษายน 2551 21:19:24 น.

>   โดย: สาวิกา 28 เมษายน 2551 21:27:05 น.

> > >   โดย: โก๊ะ...original IP: 124.120.137.241 29 เมษายน 2551 9:07:19 น.

>> โดย: โก๊ะ...original >>> อิอิ .. งั้นเราก้อ "โก๊ะ...copy" อ่ะดิ สวัสดีทุกท่านค่ะ   โดย: times IP: 58.181.136.90 29 เมษายน 2551 9:13:22 น.

ถ้าหากฉัน มีเวทย์มนต์ เป็นแม่มดมีฤทธิ์เหมือนในนิยาย จะเสกเธอ ให้สนใจ ให้เธอยอมเอาใจทั้งใจให้ฉัน ถ้าหากเธอ ยังดื้อดึง ทำขัดขืนฉันคงต้องใช้กำลัง จะเสกเธอ ให้เชื่อฟัง ให้บอกฉันดังๆว่ารักซักหน่อย หากยอมเป็นคู่ใจ เอาอะไรก็ว่ามา ขี่ไม้กวาดไปหา พาบินไปด้วยกัน ไกวเปลให้ทุกคืน จะเกาคางให้ทุกวัน อย่าห่วงเลยตัวฉัน จะดูแลเธอเอง   โดย: dj อบค่ะ IP: 58.10.80.65 29 เมษายน 2551 13:56:42 น.

โดย: times IP: 58.181.136.90 29 เมษายน 2551 14:37:29 น.

Raincoat by Kelly Sweet Raindrops bang like rocks On my windowpane I thought they'd never stop Never see the sun again And I've been sleeping in For way too long Mmm, wake up, enough's enough Yeah, those days are gone I'm gonna throw out my raincoat Mmm, I hope it's all right Gonna go find me a rainbow And hang it up in the sky Blues pass me by You left me a wreck Just like a rusty trombone But some things, they just sting Enough to move you along, hey I'm gonna throw out my raincoat Mmm, I hope it's all right Gonna go find me a rainbow And hang it up in the sky Blues pass me by Gonna go find me a rainbow And hang it up in the sky Blues, oh I'm not gonna wait around I'm throwin' this old thing out, mmm, oh I'm gonna throw out my raincoat Mmm, I hope it's all right Gonna go find me a rainbow And hang it up in the sky Blues, blues, blues pass me by Mmm, I don't need those blues hanging around   โดย: vj อบค่ะ IP: 58.10.80.65 29 เมษายน 2551 16:21:44 น.

สุขสันต์ ...ยามค่ำคืนวันอังคารค่ะ ขอบคุณ วีเจ.อบ สำหรับเพลงที่นำมาฝากนะจ๊ะ ขอบคุณดอกไม้สวย ๆ จากคนสวยด้วยเช่นกันจ้ะ สำหรับท่านที่เว้นว่าง ห่างหายกันไป ...คงสบายดีกันทุกท่านนะคะ ... >   โดย: สาวิกา 29 เมษายน 2551 20:23:44 น.

เอาทองคำมาฝากคุณย่าอักฯครับ สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้ ไปรับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เหรียญกาชาดสมนาคุณ ชั้น3 ที่สวนอัมพร (ชื่อคล้ายๆสวนย่าอำ) เพราะบริจาคโลหิต มา50ครั้ง (ความจริงปัจจุบัน บริจาคมาแล้ว60กว่าครั้ง) พระองค์โสมฯเสด็จแทนองค์พระบรมราชินีนาถ ครับ คนมารับประมาณ1000ท่าน ผมลองคำนวณดูบริจาคไม่ต่ำกว่า คนละ50ครั้งก็แสดงว่าใน ที่ประชุมนั้น มีบุญกุศลบารมีการช่วยชีวิตคนด้วยการบริจาคโลหิต มากกว่า50000ครั้ง ขอเชิญอนุโมทนาทานอุปบารม กันนะครับ นั่งภาวนาอยู่ในห้องประชุม รู้สึกว่าแข็งแรง อายุยืนขึ้นมากครับ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 29 เมษายน 2551 20:51:03 น.

พระธุตังคเจดีย์ ครบรอบมรณภาพ ปีที่ ๔๗ ท่านพ่อลี ธัมมธโร ณ วัดอโศการาม ตำบลท้ายบ้าน อ.เมือง จ.สมุทรปราการ //www.sakoldham.com/ //www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=1997 //www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=572 //www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=1596 //www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=1063   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 29 เมษายน 2551 21:50:29 น.

ภาพเกาะช้างครับ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 29 เมษายน 2551 21:53:57 น.

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 29 เมษายน 2551 22:03:24 น.

ขอบพระคุณคุณมุ่งฯค่ะ ที่สุดย่ากำพร้าผู้น่าสงสารอย่างย่าอำฯ เก๊าะมีทองใช้ไปตลอดชีวิตแล้ว เพราะอุปการะคุณจากคุณมุ่งฯ อนุโมทนสาธุกับบุญที่คุณมุ่งตั้งใจกระทำค่ะ ที่แท้ตอนที่หมอให้เลือดแม่ของย่าอำฯ ย่าอำฯมองถุงเลือดนั้นด้วยความซาบซึ้งใจ แล้วนึกกราบขอบพระคุณเจ้าของเลือด ที่ช่วยชีวิตแม่ย่าอำฯเอาไว้ แต่ย่าอำไม่รู้จะไปขอบพระคุณกับใครได้ มาวันนี้ได้ผู้รับคำขอบพระคุณนั้นแล้ว เลือดในวันนั้นนั้นส่วนหนึ่งคือเลือดของคุณมุ่งฯ กราบขอบพระคุณคุณมุ่งฯและผู้ที่สละเลือดทุก ๆ ท่านค่ะ ย่าอำฯรำลึกถึงพระคุณไม่เคยลืมเลย   โดย: อำไพพร IP: 125.27.34.177 29 เมษายน 2551 22:52:49 น.

สุขสันต์...วันพุธทุก ๆ ท่านค่ะ ดีใจกับเจ้าย่าฯ ด้วยนะคะ... มีทองคำเป็นผู้อุปถัมภ์แล้ว ขอบคุณและอนุโมทนากับทุก ๆ บุญกุศลของคุณมุ่งฯ ด้วยค่ะ   โดย: สาวิกา 30 เมษายน 2551 8:47:26 น.

LOST IN PARADISE I know that it might sound strange But you made my seasons start to change It happened so suddenly Like heaven has waited up for me I've just been looking so long Kept meeting my Mr.wrong In every model and every size Now my fantasy is staring at your eyes Sometimes you think I'm beautiful But I don't know I'll keep it to myself You say it. It feels wonderful My smile can show I'm lost in paradise The letters you wrote to me Showed me the signs I've never seen I thought every man I'd want Falls out of a dating magazine But now I know that with you That was so far from the truth On every page and every line Now you're my everything I guess you know how to read my mind Sometimes you think I'm beautiful But I don't know I'll keep it to myself You say it. It feels wonderful My smile can show I'm lost in paradise I know I guess that it shows The message that flows to me Make it more worth than make believe Sometimes you think I'm beautiful But I don't know I'll keep it to myself You say it. It feels wonderful My smile can show I'm lost in paradise Sometimes you think I'm beautiful But I don't know I'll keep it to myself You say it. It feels wonderful My smile can show I'm lost in paradise   โดย: vj อบค่ะ IP: 58.10.80.92 30 เมษายน 2551 9:00:13 น.

ซาหวัดดีค่ะ ทุกๆท่าน ยายลิงกลับมาแล้วค่ะ มาทำงานวันแรก..กับน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น พยายามไม่เดินชายหาด..ตอนที่มีแดดแรงๆ เพราะ..อ้วนแต่ขาว พอจะทนได้น๊าค๊า แต่..อ้วนแถมดำ กระดำกระด่าง คงจะไม่หวายค่า ขออนุโมทนากับคุณมุ่งเต็มใจด้วยนะคะ ..กลับมาอยู่กับชีวิตจริง ความเป็นจริงค่ะ พี่ชายสาวิกาก้อไปด้วยจ้ะ เด๋ว..วันศุกร์น้องชาย+หลานชายก็จะกลับอเมกาแล้ว หลานชายสูง 180 ตลกและใสซื่อมาก หลานบอกว่า เค้า Tall dark and fat อิอิ   โดย: ยายลิง IP: 58.137.0.83 30 เมษายน 2551 9:18:05 น.

..เห็นรูป คุณแม่ชีกุ้ง..แล้วอดใจหายไม่ได้ค่ะ เห็นสายตา..มีทั้งแววมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว แต่ก็แฝงไว้ด้วยความเศร้า ..มีคู่(บุญ) เพื่อจะออกบวช คุณนิวัฒน์และภรรยา ITV...ก็บวชพระ บวชชีทั้งคู่ค่ะ.. อาจจะเพราะเบื่อ หรือผิดหวังทางโลก คุณดังตฤณ..ก็เคยนั่งดู..และเห็นว่า อดีตนายกฯทักษิณ..ปรารถนาพุทธภูมิค่ะ คุณตุลย์เอง ก็ลาจากพุทธภูมิ เพราะเห็นว่า วัฎสังสารนั้นยาวนานนนนมากกกกค่ะ ชีวิตทุกชีวิต..ดูๆแล้ว น่าสงสารนะคะ แล้วแต่ว่า ใครจะมองด้านไหน?   โดย: ยายลิง IP: 58.137.0.83 30 เมษายน 2551 11:56:11 น.

สวัสดีค่ะ ...พี่ลิง ...เจ้าย่าฯ นู๋อบ และทุก ๆ ท่าน > เย้...พี่ลิงมาแย้วววว ... ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ พี่ลิงจ๋า ...ป๋าโต้ง กะ แม่ชีท่านตั้งใจ ตั้งความปรารถนาไว้อย่างนั้นนานแล้ว ถึงเวลาอันสมควรต่างคน ต่างก็มีหนทางกันอะเนอะ เหลือแต่เรา ๆ ท่าน ๆ นี่แหละ ใครมีหนทางไหน ตั้งใจไว้อย่างไร เดินหน้ากันต่อไปนะคะ นู๋กาเป็นกำลังใจให้ทุก ๆ ท่านเดินหน้าสู่ฝันของแต่ละท่านค่ะ เคยมีคนคอยเป็นกำลังใจให้นู๋กา แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะยังมีกำลังใจให้นู๋กาอยู่เหมือนเดิมหรือป่าวอะจิ ...อิอิ คงไม่หมดกำลังใจไปซะแล้วน้า >   โดย: สาวิกา 30 เมษายน 2551 12:25:55 น.

เมื่อเลือกที่จะเชื่อมั่น.. มั่นใจในทางที่เดินแล้ว .. ต้องหมั่นเติมกำลังใจให้ตัวเองบ่อยๆ ด้วยค่ะ.. จะได้ไม่ท้อ.. ไม่หยุดเพียร.. ทำในสิ่งที่ "รัก" .. จึงจะรักและเพียรที่จะทำค่ะ   โดย: times IP: 58.181.136.90 30 เมษายน 2551 13:50:41 น.

คุณย่าอำฯ ขา .. ลืมทานย่อ๊ะป่าวคะ วันนี้?   โดย: นู๋เวลา IP: 58.181.136.90 30 เมษายน 2551 14:03:54 น.

สวัสดีค่ะ คุณ(น้อง)ยายลิง <<<เห็นรูป คุณแม่ชีกุ้ง..แล้วอดใจหายไม่ได้ค่ะ เห็นสายตา..มีทั้งแววมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว แต่ก็แฝงไว้ด้วยความเศร้า>>> จากคนที่รักและผูกพันกันเนี่ยมันยาก จริง ๆเลยเน๊อะ แม้จะเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว ก็อดใจหาย อาลัยอาวรณ์ ไม่ได้ <<< อ้างอิง ..มีคู่(บุญ) เพื่อจะออกบวช คุณนิวัฒน์และภรรยา ITV...ก็บวชพระ บวชชีทั้งคู่ค่ะ.. อาจจะเพราะเบื่อ หรือผิดหวังทางโลก >>> ภรรยาคุณนิวัฒน์ธำรง สนใจในพระพุทธศาสนามาระยะเวลาหนึ่งแล้วค่ะ ทั้งสองเป็นศิษย์ หลวงพ่อพระอารยะวังโสค่ะ ได้มาคอยรับใช้หลวงพ่อ ก่อนจะเกิดเรื่อง ITV การได้ศึกษาธรรมะคงทำให้ท่านทั้งสองทำใจละวางปัญหาทางโลกได้ง่ายขึ้น แต่ไม่ทราบว่าพระท่านจะบวชตลอดชีวิต รึปล่าว เพราะเมื่อวันที่ 19 เมษายน ที่วัดพระแก้วได้ เห็นว่า ภรรยาคุณนิวัฒน์ฯได้ลาจาก แม่ชี เป็น ฆราวาสแล้ว ที่เห็นมาบวชทั้งคู่ คือ หลวงลุงผาสุข (อดีต ดร.ผาสุข กุลละวณิชย์ อดีตอธิการบดี มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์)และ คุณแม่ชีสุมณฑา (อดีต อ.สุมณฑา มหาวิทยาลัยบูรพา) แต่ท่านทั้งสองมาบวชเมื่อเข้าสู่ปัจฉิมวัยแล้ว และคงจะบวชตลอดชีวิต เริ่มจากคุณแม่ชีสุมณฑามีศรัทธาในหลวงพ่อพระอารยะวังโส ได้มาฟังธรรม ต่อมาหลวงลุงผาสุขได้ติดตามมาฟังธรรม แต่ยังไม่มีศรัทธานั่งเก้าอี้แถวหลังสุดเลย ฟังไป ฟังมา ได้ปุจฉา-วิสัชนาธรรม กับหลวงพ่อ เกิดอยากพิสูจน์ว่าที่หลวงพ่อสอน จริง/ไม่จริง ถูก/ผิด ท่านกลับไปศึกษาพระไตรปิฎก จนในที่สุดเกิดศรัทธาบวชเป็นพระภิกษุ ส่วน อ. สุมณฑา มาถือศีล 8 ที่วัด ได้ติดตาม หลวงพ่อไปจำพรรษาที่อินเดียในปี 2549 และ ได้บวชชีจำพรรษาที่อินเดียในปีนั้นเอง เรา...เรา.. ท่าน..ท่าน ก็คงต้องเดินหน้าต่อไปตามวิถีทางที่ตนเองเลือก ว่าแต่ นู๋กา.... หมู่นี้ออกอาการเว้าวอน เหมือนรอคอยใครบางคน ????? บางครั้งก็เหมือนประชดประชัน ใครบางคน??? บางทีเราก็ดีเกินไป สำหรับใครบางคน น๊ะจ๊ะ   โดย: oratch IP: 203.157.48.252 30 เมษายน 2551 14:05:49 น.

อ้าว .. รีบไปติ๊ดสสส .. เขียนผิดเรยย อย่าลืมทานยานะคะ คุณย่าอำฯ ..... เจ้าแม่จ๋า .. รักษาสุขภาพด้วย ยังไปแมะ และ ฝังเข็มอยู่รึป่าวอ่ะคะ น้องวิวนี่หน้าตาน่ารักนะคะ.. แต่ตัวติ๊ดสสสนึงเองง่ะ .. สงสัยจะกรรมพันธุ์นะคะ หุหุ .. คราวหน้าเจอกันนี่ท่าจะตัวเท่าแม่ไก่ซะหละม้างงง   โดย: นู๋เวลา IP: 58.181.136.90 30 เมษายน 2551 14:08:31 น.

นี่แหละมันเป็นอยู่อย่างนี้ เรื่องธาตุทั้งหลาย แล้วจิตผู้รู้เห็น ผู้อยู่ภายในนี้ ต้องตั้งจิตตั้งใจให้ดี อย่าไปอ่อนแอท้อแท้ไปตามกิเลสมาร กิเลสนั้นมันสำคัญ มันรู้เพราะมันอยู่ในใจ สังขารมารอันนี้มันอยู่ในดวงจิตผู้รู้นั้นเอง มันเป็นผู้ปรุงผู้แต่ง ผู้คิดผู้นึก ให้จิตใจผู้รู้อยู่นั้นหลงใหลไป นักภาวนาทั้งหลาย ท่านจึงไม่ยอมให้จิตใจนี้หลงไปตามสังขารมารกิเลสต่างๆ ที่ว่าให้เลิกให้ละ ให้ดับเรื่องราวอดีตอนาคต ก็คือว่าจิตสังขารมารกิเลสนี้แหละมันเอาเรื่องเหล่านั้นมาหลอก มาโกหกพกลมวันยังค่ำ คืนยังรุ่ง เพราะจิตไม่ตั้งมั่นเป็นสมาธิ ไม่มีปัญญาญาณเกิดขึ้น มันหลงใหลไปเสีย หลงไปกับกิเลสราคะ โทสะ โมหะ เมื่อมันหลงใหลไปแล้ว สิ่งที่ไม่ดีนั้นมันเลยเห็นเป็นดีขึ้นมา สิ่งที่ไม่เที่ยงนั้นมันเห็นเป็นของเที่ยง มั่นคง ถาวร ยั่งยืน เหมือนกับว่ามันจะไม่แก้ไม่ไข ไม่ตาย อย่างนั้นแหละ ทำไมมันแก่ได้ มันเจ็บได้ มันตายได้ เพราะไม่มีความเพียรเพ่งดูให้รู้ภายในจิต เพราะจิตมันสั่นสะเทือนไปตามอารมณ์นั้นเสีย ไปตามเรื่องตามราวนั้นเสีย อย่างสมมติว่า รูปที่ผ่านสายตา ถ้ารูปใดสวยสดงดงามตามสมมติ จิตหลงอันนี้ก็เข้าไปยึดไปถือว่ารูปนั้นเป็นรูปสวย ไม่ว่าเป็นรูปคนรูปสัตว์ รูปวัตถุข้าวของ พอเห็นว่าสวยแล้ว มันก็ไม่ได้คิดว่าสวยนะมันมาจากไหน แรกมันสวยอย่างนั้นไหม เอาอะไรมาปรุงแต่งจึงสวยได้ สวยจริงอยู่อย่างนั้นตลอดไปไหม ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย ไม่แตก ไม่ทำลาย ไหม ปัญญาความรู้เท่าทันตรงนี้ไม่เกิดมีขึ้นแล้ว ก็หลงวันยังค่ำคืนยังรุ่งอยู่นั่นเอง นี่แหละ ท่านจึงให้มีวิธีการนั่งสมาธิภาวนา สู้จนไม่ให้จิตนี้หลงใหลไป ให้จิตผู้รู้นี่แหละมาตั้งมั่นอยู่ในจิต เรื่องใดที่จิตเห็นว่ามันเป็นของดิบของดี ของเที่ยงแท้แน่นอน รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ มันเที่ยงแท้แน่นอนจริงไหม จิตผู้รู้นี้แหละ ตั้งให้มั่น ดูความจริงให้ปรากฏ จนปรากฏในจิตในใจ จนปรากฏในรูปในนาม ตามที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า รูป นาม ไม่เที่ยง มันไม่เที่ยงจริงไหม ต้องกำหนดรู้ ให้จิตใจรู้ด้วยญาณ ด้วยปัญญา ด้วยวิชชา อันแท้จริง ไม่ใช่รู้แบบคำพูด คำเขียน ความคิด เรียกว่า ต้องรู้ด้วยแบบปัญญาญาณเพียร เพ่งดู ว่ามันเที่ยงอยู่อย่างนั้นไหม รูปมันเที่ยงหรือไม่เที่ยง ... หลวงปู่สิม ++++++++++++++++ กำลังว่าจะโพสต์ฝากพี่อรอยู่เลยค่ะ นำมาฝากพี่อร และทุกท่านค่ะ   โดย: times IP: 58.181.136.90 30 เมษายน 2551 14:13:23 น.

นู๋..เวลา ดูมุ่งมั่นมากเลย มิน่า "ม๊ามา" ถึงต้องเป็นห่วง ท่านคงอยากเป็น "อาม่า" มีหลานให้อุ้ม มากกว่า ที่จะให้ลูกสาวไปบวชชี ค่ะ...   โดย: oratch IP: 203.157.48.252 30 เมษายน 2551 14:18:25 น.

หุหุ .. บวชชีนี่บ้านคงแตกก่อนอ่ะค่ะ .. ที่มุ่งมั่น .. อืมมม .. คงเพราะ .. โดนเพ่งเล็งจากทางบ้านบ่อย โดยเฉพาะตอนนี้ .. ยิ่งโดนจับตาเป็นพิเศษ เลยทำให้ยิ่งต้องหาโอกาสเพียรให้มากขึ้นมังคะ จิงๆ ที่บ้านไม่น่าห่วงเลยอ่ะค่ะ.. ว่านู๋เวลาจะเจอเหมือนประกิตเผ่า .. น่าจะกลัวว่าลูกสาวเป็นเปรมิกา2 มากกว่า   โดย: นู๋เวลา IP: 58.181.136.90 30 เมษายน 2551 14:37:27 น.

อ้างอิง>>>ว่าแต่ นู๋กา.... หมู่นี้ออกอาการเว้าวอน เหมือนรอคอยใครบางคน ????? บางครั้งก็เหมือนประชดประชัน ใครบางคน??? บางทีเราก็ดีเกินไป สำหรับใครบางคน น๊ะจ๊ะ<<< หึหึ ...ขออนุญาตขำพี่อรนะค้า อะไรน้อ ทำให้พี่อรตีความไปได้ฉะนี้ ตัวอักษรมักจะสื่อความหมายไปได้หลายทางอ่ะค่ะ ... นู๋กามะได้รอใคร เพราะไม่มีใครให้รอค่ะ (มีแต่รออยากให้ไปไกล ๆ ต่างหากอ่ะ) เอกายนมรรค ... เป็นหนทางที่ต้องเดินคนเดียว ห่วงใครไม่ได้ รอใครไม่ได้เช่นกัน ... ยึดคำที่ลพ.สอนอยู่เสมอ ๆ เป็นคำสอนที่ถูกใจ และเห็นจริงตามนั้น ... ท่านเน้นย้ำให้เอาตัวเองให้รอด อย่าเป็นห่วงใคร อย่ารอใครค่ะ ภพนี้ ชาตินี้เป็นภพ- ชาติที่สำคัญ (แอบบอกทุกท่านให้รู้) ใครตั้งใจอะไรไว้ ขอให้ตั้งใจ ใจตั้งมั่นไว้ อย่าท้อถอย อย่าหยุด แต่อย่าใจร้อน โอกาสดีไม่ได้มีบ่อย ๆ ค่ะ >   โดย: สาวิกา 30 เมษายน 2551 14:53:34 น.

อ้างอิง>>>โดยเฉพาะตอนนี้ .. ยิ่งโดนจับตาเป็นพิเศษ เลยทำให้ยิ่งต้องหาโอกาสเพียรให้มากขึ้นมังคะ<<< เร่งความเพียรมากไปอะจิ ..ถึงทำให้ถูกจับตาเป็นพิเศษ ... ลองปรับการปฏิบัติใหม่ดูจิ ... ภาวนาเหมือนไม่ภาวนา เพียรเหมือนไม่เพียร ใครจะเห็นความผิดปกติอะจ๊า ? อิอิ ...เอาอย่างเจ้าบ้านจิ ...มีแต่คนจับตามอง (แปลก ๆ ) นี่หรือนักภาวนา?555555   โดย: สาวิกา 30 เมษายน 2551 14:58:46 น.

อุอุ.. ในเรื่องไม่ได้ตามรูปแบบ.. ก็พยายามทำในชีวิตประจำวันค่ะ แต่ปัญหาที่เปรมิกา เอ๊ยยย นู๋เวลาโดนจับตา (หลสยตาเสียด้วย!!) คือเรื่องภาวนาตามรูปแบบค่ะ.. อิอิ.. คงไม่ต้องถึงกับต้องเล่นของอ่ะมั้งเนอะ   โดย: times IP: 58.181.136.90 30 เมษายน 2551 15:14:53 น.

รูปแบบนั้นสำคัญไฉน? รูปแบบเป็นเพียงภายนอก (ที่คนทั่วไปจะพึงมองเห็นเท่านั้นเองจ้ะ...) บรรจุภัณฑ์ภายในต่างหาก ที่สำคัญ ถึงอย่างไร ...เอาใจช่วยจ้า ขอให้เจริญในธรรมสมควรแก่ความพากเพียรที่มีนะจ๊ะ   โดย: สาวิกา 30 เมษายน 2551 15:55:21 น.

<<< อ้างอิง คห.ที่ 25 จาก นู๋เวลา และ คห.ที่ 28 จากนู๋กา ภพนี้ ชาตินี้เป็นภพ- ชาติที่สำคัญ (แอบบอกทุกท่านให้รู้) ใครตั้งใจอะไรไว้ ขอให้ตั้งใจ ใจตั้งมั่นไว้ อย่าท้อถอย อย่าหยุด แต่อย่าใจร้อน โอกาสดีไม่ได้มีบ่อย ๆ ค่ะ >>> สาธุ สาธุ สาธุ จ๊า ขอบคุณ น้อง ทั้ง สอง ค่ะ สว. ลากลับ บ้านก่อนล่ะ   โดย: โอรัช IP: 203.157.48.252 30 เมษายน 2551 16:46:29 น.

.....ดอกรักซ้อนซ่อนใบโศกโบกโบยรัก กิ่งโศกหักรักซ้อนรอนสลาย คูณกำสรวญคำคูณมิคูณคลาย คูณรักโศกคล้ายโศกรัก...ทวีคูณ.   โดย: อำไพพร IP: 125.26.31.234 30 เมษายน 2551 18:28:24 น.

ชีวิตนี้ได้เกิดมามีค่านัก จงตระหนักฝักใฝ่ในกุศล ดีแค่ไหนได้เกิดมาเป็นคน จงทำตนให้ประเสริฐเถิดก่อนตาย ประพันธ์โดย พระวุฒินันท์ จกฺกวโร ตายแล้วเกิดเกิดแล้วตายมลายสูญ จงเพิ่มพูลเอาความดีนี้ไว้หนา เพื่อหนุนส่งดวงจิตยามสิ้นชีวา ไปภพหน้าจะได้มีแต่ดีงาม ประพันธ์โดย พระวุฒินันท์ จกฺกวโร พ่อก็แก่ แม่ก็เฒ่า เจ้าลูกรัก ไม่รู้จัก ว่าจะอยู่ ดูเจ้าไหม หากว่าพ่อ และแม่ เป็นอะไรไป จะมีใคร ดูแล เจ้าลูกยา คิดขึ้นมา น้ำตา พ่อแม่หลั่ง ได้แต่หวัง ว่าลูกรัก จะรักษา ซึ่งคุณงาม ความดี ที่ทำมา หวังลูกยา จะไม่เปลี่ยน แปรผันไป หวังจะเห็น อนาคต ลูกสดใส หวังจะได้ ยามป่วยไข้ เจ้ารักษา ยามเมื่อถึงคราวตาย วายชีวา ช่วยปิดตา พ่อแม่ คราสิ้นใจ ประพันธ์โดย พระวุฒินันท์ จกฺกวโร กัลยาณมิตรเป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 18:42:06 น.

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 18:52:50 น.

เห็นภาพข้าวงามของเปิ้ล ในช่วงวิกฤติโลก ขาดแคลนข้าวแล้ว ทำให้นึกถึง ตอนที่ผมสร้างพระพุทธรูปจำนวนมากไว้ใน พระศาสนา โดยความศรัทธาและเชื่อมั่นว่า จะเป็นสิ่งที่ดีต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์์ และส่วนรวม เมื่อหลายปีก่อน ในงานสมโภชน์ เหล่าเทวรูป ประจำหัวเตียง ขององค์ในหลวง ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐ ผมก็ได้ความรู้ขึ้น มาว่า ผลการสร้างพระพุทธรูปถวาย สม่ำเสมอเช่นนี้ จะทำให้ ข้าวปลาอาหาร อุดมสมบูรณ์ เลยทำต่อเนื่องมานานแล้ว และน่าประหลาดและปลื้มใจที่ครูบาอาจารย์ สายปฏิบัติหลายท่านที่ไม่เคยสนับสนุนเรื่องนี้ กลับมีส่วนช่วยเหลือ และเมตตาภาวนาอธิษฐานจิตให้ เมื่อช่วงสรงกรานต์ผมไปงานบุญสร้างเจดีย์ พระบรมสารีริกธาตุ ที่บุรีรัมย์ ตามกราบเรียนถวายลป.จันทร์แรม (พระเกศาท่านเป็นพระธาตุแล้ว ) ณ วัดเกาะแก้วธุดงค์สถาน ถวายพระพุทธรูปบรรจุเจดีย์ประมณ85000องค์ ปีนี้มีทำนายนางสงกรานต์ว่าข้าวจะยาก หมากจะแพง ซึ่งเป็นจริงอย่างมากตามข่าว ผมเป็นห่วงภาวะฝนแล้ง อากาศร้อน ก็ไปนั่งภาวนานานพอควร ได้สมาธิดี ที่หน้าพระบรมสารีริกธาตุในเจดีย์เกิด ได้ยินเสียงขึ้นว่า นี่ยอมให้หรอกนะ ? งง? ฝนเกิดตกขึ้นมาหนัก มีลูกเห็บด้วย ซึ่งไม่เคยมีมานานมากแล้ว ผมก็ปลื้มใจ ลุกออกไปดู พื้นที่รอบเจดีย์งดงามมาก อากาศก็สดชื่นหายร้อน ก่อนผมไปนั่งช้างอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ สามประเทศ ในวันรุ่งขึ้น โดยปิติใจ ต่อมาทราบข่าวว่าทั่วโลกปีนี้งดส่งออกข้าว ยกเว้นเพียงที่ไทยเพราะปลูกข้าวได้ผลดี และที่กลัวว่าจะแล้ง ก็มีวี่แววว่าจะรอด เริ่มวางแผนทำนาปรังกันแล้ว แม้ข้าวจะยากหมากจะแพงก็ดีใจ ที่เรายังมีบริโภค และชาวนาเริ่มได้รับความสำคัญ และมีผู้คนจะหันกลับไปช่วยที่บ้านทำนามาก ขึ้นครับ ภาพข้าวสวยมากครับ "พุทโธ โพเธยยัง มุตโต โมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง" "เมื่อรู้แล้ว จักช่วยผู้อื่นรู้ด้วย เมื่อพ้นทุกข์แล้ว จักช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย เมื่อข้ามโอฆะแล้ว จักช่วยผู้อื่นข้ามโอฆะด้วย" "เมื่อได้พุทธภูมิแล้ว จักช่วยให้ผู้อื่นได้พุทธภูมิด้วย" <<(มีแต่รออยากให้ไปไกล ๆ ต่างหากอ่ะ) >> ถ้าคุณสาวิกาไม่รอใคร แต่เปิ้ลอย่าลืมแผ่บุญภาวนา ให้กำลังใจคุณพ่อแม่ด้วยนะครับ และกำลังใจให้กลับคนที่ต้องการอีกด้วยครับ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 19:42:23 น.

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 20:07:20 น.

.....ดอกรักซ้อนซ่อนใบโศกโบกโบยรัก กิ่งโศกหักรักซ้อนรอนสลาย คูณกำสรวญคำคูณมิคูณคลาย คูณรักโศกคล้ายโศกรัก...ทวีคูณ. มาปลอบ...ครับคุณย่า   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 20:21:41 น.

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 20:28:57 น.

ทักทายเพื่อนเย้าเยือนตามธรรมชาติ โดย ดอกบัว //www.thaipoem.com/forever/ipage/poem114534.html ยินเสียงนกทักทายสหายเอ่ย เธอสบายไหมเอยเจ้าเพื่อนจ๋า เพื่อนร้องบอกหยอกเย้าเจ้าเพื่อนยา สบายดีจ้าเธอล่ะคงสบายดี ทุกสำเนียงเสียงสื่อที่เอื้อนเผย ความคุ้นเคยพงไพรที่ไร้สี มาแต่งแต้มตลบให้พาที ชวนบอกชี้ธรรมชาติน่าเชยชม หมู่นกการ่าร้องกู่ก้องเสียง บ้างบินเคียงเป็นคู่ดูสุขสม บ้างกระโดดโลดเต้นลู่ตามลม บางตัวคร้านเกาะกลมอยู่บนคอน ใบไม้พลิ้วริ้วลมกล่อมบรรเลง ช่างครึ้นเครงสดใสให้คิดย้อน ธรรมชาติชวนชี้ทั้งเว้าวอน เรามิอ่อนชื่นชมบ่มล้างใจ อันชีวิตคิดข่มแสนโศกศัลย์ ต่างยื้อแย่งแข่งกันจนหมองไหม้ ชีวิตสั้นนิดเดียวเดี๋ยวก็ไป ต่างคนไกลต่างแดนที่นำพา พระไตรรัตน์บ่งชี้ขจัดทุกข์ จรุงสุขผ่อนคลายหายเหว่ว้า นรกสวรรค์เบื้องนั้นท่านมีตา จะได้มาหมั่นสร้างพร่างชีวา ทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนแปรไม่แท้เที่ยง ที่จะเลี่ยงพ้นได้อย่าได้หา เพราะทุกสิ่งสารพัดอนัตตา เหมือนธรรมาพุทธองค์ทรงแสดง ยิ่งอารมณ์อ่อนไหวราวไผ่ลู่ ตัญหาสู่ลึกสุดซ่อนแอบแฝง ย่อมหมุนตามเสียงลมเข้าจำแลง ยากเปลี่ยนแปลงกลับใจให้เหมือนเดิม หมั่นสร้างสมคุณธรรมนำชีวิต หมั่นฝึกจิตให้รับกุศลเพิ่ม หมั่นคิดทำสิ่งดีมาต่อเติม สะสมเพิ่มธรรมาพานำชัย ชีวิตเราทุกวันสั้นหนักหนา ทุกข์สุขนำพาเข้าอาศัย จงตั้งจิตฝึกหัดทัดทานไป ก้าวดั้นด้นผจญภัยราวี ทำความดีให้ตัวอย่ากลัวเกรง ความฉ่ำชื่นบรรเลงให้สุขี ปล่อยวางสิ่งบั่นทอนในชีวี ธรรมชาติส่องทางมีให้เดิน   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 20:35:25 น.

BEST FOR YOU   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 21:01:30 น.

สวัสดีครับสมาชิกทุกท่าน ด้วยความปรารถนาดี จริงใจสม่ำเสมอครับ มุ่งเต็มใจ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 30 เมษายน 2551 21:05:15 น.

คุณอบนำไปลงไว้ที่ติดตามพระกรรมฐานครับ เห็นว่าน่าสนใจ เลยนำมาแถมครับ คนญี่ปุ่น เปิดเสียงสวดมนต์เมตตาใหญ่ แอปเปิลขายเกลี้ยงไร่!!! เล่าเรื่อง : คุณวัฒนี ขอนวงค์ เรียบเรียง : เมตตาเจโตวิมุติ วันที่ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๐ คุณทากาโตชิ ยานากิซาว่า คุณพ่อของนายยูจิ ยานากิซาว่า มาที่จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อร่วมงานแต่งงานของลูกชาย และคุณอัญชลี หาญลำยวง ได้มาพบอาจารย์ ซึ่งเดิมก่อนมาที่ประเทศไทย เขาก็บ่นว่า ทำงานแอปเปิลที่ไร่ค่อนข้างลำบากมาก เพราะแอปเปิลต้องขนไปส่งที่ส่วนกลาง เพื่อขายทอดตลาดอีกครังหนึ่ง ผลไม้ก็มีความเสียหายค่อนข้างมาก คุณวัฒนีได้ยินก็นึกถึงแผ่นซีดี เสียงสวดมนต์ บทเมตตาใหญ่ ของอาจารย์ เลยให้ คุณยานากิซาว่า ไป ๑ แผ่น "อะไรกันนี่" คุณยานากิซาว่าถาม คุณวัฒนีก็บอกใปลองเปิดดู เมื่อกลับไปประเทศญี่ปุ่น คุณยานากิซาว่า ลองเปิดให้ไร่แอปเปิลฟัง ก็ต้องแปลกใจที่แอปเปิลลูกใหญ่ขึ้น และหอมหวานมาก ปกติต้องขนส่งลงตลาดส่วนกลาง และส่งต่อไปที่อื่น แต่หลังจากที่แอปเปิลฟังเสียงสวดมนต์ ขายหมดตั้งแต่ยกไปลังแรก ส่วนตอนนี้ ก็มาซื้อถึงไร่ เรื่องเกิดขึ้นไม่นาน แต่ตอนนี้ไร่ที่ค่อนขางลำบาก ค่าใช้จ่ายมาก ก็ค่อย ๆ ดีขึ้นแล้วค่ะ อาจารย์บอกว่า อันนี้เป้นอานิสงส์การเปิดซีดีเสียงสวดมนต์ ยังไม่ได้สวด เพราะอ่านไม่ออก ถ้าสวดได้เองจะดีกว่านี้ อยากให้ช่วยกระจายบทนี้ไปให้ทุกอาชีพ เพราะบทนี้เทวดาชอบฟังมากค่ะ การค้าจะได้เจริญ เศรษฐกิจในพื้นที่จะดี ขึ้นค่ะ (อย่าเพิ่งมองระดับไกลตัว เอาแค่ใกล้ ๆ ก่อนนะคะ) //mettajetovimuti.bloggang.com //board.palungjit.com/showthread.php?t=126241 ธรรมะสวัสดีอีกครั้งครับ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.205 30 เมษายน 2551 21:30:21 น.

มามอบวันแห่งชนะให้ค่ะ ขอให้มีความสุขตลอดทั้งวันนะคะ   โดย: นายกุหลาบ 1 พฤษภาคม 2551 10:44:50 น.

โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.49 2 พฤษภาคม 2551 9:07:28 น.

โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.49 2 พฤษภาคม 2551 9:09:23 น.

Eternity (Robbie Williams) Close your eyes so you don't feel them They don't need to see you cry I can't promise I will heal you But if you want to I will try Sing this summer serenade The past is done, we've been betrayed It's true Some might say the truth will out But I believe without a doubt In you You were there for summer dreaming And you gave me what I need And I hope you find your freedom For eternity For eternity Yesterday when we were walking You talked about your mom and dad What they did that made you happy What they did that made you sad We sat and watched the sun go down Then picked a star before we lost The moon Youth is wasted on the young Before you know it's come and gone Too soon You were there for summer dreaming And you gave me what I need And I hope you find your freedom For eternity For eternity For eternity Sing this summer serenade The past is done, we've been betrayed It's true Youth is wasted on the young Before you know it's come and gone Too soon You were there for summer dreaming And you are a friend indeed And I hope you find your freedom For eternity You were there for summer dreaming And you are a friend indeed And I know you find your freedom Eventually For eternity For eternity   โดย: dj อบค่ะ IP: 58.10.80.49 2 พฤษภาคม 2551 9:57:38 น.

> > >   โดย: สาวิกา 2 พฤษภาคม 2551 10:10:37 น.

สวัสดีครับทุกๆท่่าน พระพุทธบาทริมแม่น้ำนัมทานที พระอาจารย์พอแล้ว //larndham.net/index.php?showtopic=27232&st=0 นำรอยพระพุทธบาทอีกแห่งมาฝาก ทุกท่านครับ   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 2 พฤษภาคม 2551 17:41:06 น.

โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 2 พฤษภาคม 2551 18:00:53 น.

การจากลา...อย่างไม่มีวันกลับ ของผู้ชายที่ฉันรักมาก... ผู้ชายที่อบอุ่น... เป็นที่พักพิงใจ...ให้ฉันทุกเมื่อ ล่วงเลย...มาสิบสี่ปีได้แล้ว ฟังดูนาน...เหลือเกิน แต่ฉันกลับรู้สึกเหมือนว่า... ทุกอย่าง...เพิ่งจะเกิดขึ้น อีกครั้ง...ที่ฉันกลับมาเยี่ยมท่าน พ่อ...ที่ฉันเคารพรัก ทุกอย่างในสถานที่แห่งนี้ ไม่เปลี่ยนแปลงไปมากนัก วัดยังคงสภาพของความเก่าอย่างเดิม บรรยากาศรอบข้างดูจะเหงา...เหงา มีเพียงฉัน...และแม่กับพี่ชาย ฉันยืนมองดูรูปผู้ชายข้างหน้า นึกถึง...เรื่องราวของวันวาน คิดถึง...มือของท่าน ยามที่...สัมผัสบนหัวฉัน คิดถึง...รอยยิ้มและแววตาคู่นั้น ที่มองฉัน...อย่างอ่อนโยน ในสายตาใครอื่น... อาจมองว่าท่าน... ยังทำหน้าที่ครอบครัวไม่ดีพอ แต่สำหรับฉันแล้ว... ท่านเป็นที่หนึ่งในใจเสมอ... ดอกไม้ในมือที่ฉันนำมาไหว้ ถูกจัดใส่แจกันอย่างบรรจง ฉันไม่รู้หรอกว่าท่านจะรับรู้ได้ไหม ทุกอย่างทำไปเพื่อความสบายใจ ฝากถึง...ใครหลายคน ที่ยังมีโอกาสมากกว่า...ฉัน อย่าละเลย...ที่จะใส่ใจ หญิงชายคู่หนึ่ง...ที่รักเรามาก มากกว่า...ใครในโลกนี้ ก่อนที่ทุกอย่างจะเหลือ... เป็นเพียง...แค่รูปใบหนึ่ง ให้เราแค่มองผ่าน...เท่านั้น โดย ที่หนึ่งในใจ.... //blog.slb2.sanook.com/DesktopModules/MIH/Blog/BlogView.aspx?tabID=0&alias=thinthara&ItemID=174977&mid=152395   โดย: มุ่งเต็มใจ IP: 203.113.0.222 2 พฤษภาคม 2551 18:26:29 น.

♪(*'-^)-☆ คุณสาวิกาคะ ขอe-mail หลังไมล์นะคะ เดี๋ยวส่ง code icon มาให้ค่ะ   โดย: ป้ากิโล (Geerorogunso ) 2 พฤษภาคม 2551 21:31:58 น.

ซาหวัดดีค่ะทุกๆท่าน.. แอบแว๊บมาอวยพรวันเกิด นู๋กา.. Happy Birthday จ้า.. เดาว่า ไม่วันนี้ก็วันที่ 5 จ้ะ ไม่มีภาพสวยๆให้น๊า เพราะแอบมาจ้า ขอให้เจริญทางโลกและทางธรรมนะจ๊ะสาวิกา..   โดย: ยายลิง IP: 125.24.219.16 3 พฤษภาคม 2551 9:42:15 น.

สุขสันต์วันเกิดจ้ะ.......นู๋กา ขอให้มีความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ จากใจจริง พี่อร   โดย: โอรัช IP: 125.24.85.198 3 พฤษภาคม 2551 18:46:50 น.

..หายเงียบไปกันหมดเลยยย..ดีใจที่พี่อรมาแล้วว พี่อรขา.. ยายลิงคิดว่า นู๋กาคงจะเกิดวันที่ 5 มังคะ จำได้คลับคล้ายคลับคลาค่ะ ว่าคนมีบุญเกิดแถวๆเนี้ย รู้สึกว่า จะวันเดียวกับเมรินหรือเปล่า ถ้าผิดต้องขออำภัยด้วยนะจ๊ะ ที่จำได้คือ พรุ่งนี้วันเกิดนายโจโจ้น่ะค่ะ วันนี้ ยายลิงเศร้า เศร้าแทนคุณพ่อ-คุณแม่..เพราะน้อง+หลานชายกลับไปเมื่อเย็นวานค่ะ พ่อแม่แก่แล้ว คงไม่รู้ว่าจะอยู่..จะได้เจอลูกหลานอีกเมื่อไหร่? ยายลิงต้องร้องไห้จากการพลัดพราก..จากเป็นอยู่บ่อยครั้งค่ะ ยิ่งผูกพันมากเท่าใด ก็ใจหายมากเท่านั้น ค่ำนี้..พี่ช.นู๋กา ไปงานศพคุณแม่ของพี่ที่ทำงาน.. ยายลิงไปงานศพทีไร กลับมาป่วยหนักทุกทีค่ะ เลยไม่ได้ไป.. ไม่รู้พี่จะโกรธรึเปล่า.. ก็เลยไม่ต้องรีบเขียนค่ะ   โดย: ยายลิง IP: 125.24.240.138 3 พฤษภาคม 2551 19:22:08 น.

ขอบคุณพี่ลิง และพี่อรสำหรับคำอวยพรก่อนใคร (สำหรับปีนี้) ค่ะ อ้างอิง>>>ยายลิงคิดว่า นู๋กาคงจะเกิดวันที่ 5 มังคะ จำได้คลับคล้ายคลับคลาค่ะ ว่าคนมีบุญเกิดแถวๆเนี้ย <<< พี่ลิงจำแม่นจัง ถึงไม่ใช่ก็ใกล้เคียงที่ซู้ด นู๋กายกนิ้ว ให้สิบนิ้วเลยค่ะ คนอื่นอาจจะมีบุญ แต่นู๋กาน่ะ มีบุญ แต่กรรม (ยัง) บังอยู่ค่า นู๋กาไปทำอีท่าไหนก็ม่ายรู้ ไอคอนหายเกลี้ยงเลย ...และตอนนี้น้องคอมพ์ฯ ก็แฮ้งค์ และตัดบ่อยอีกต่างหาก เข้าคลังภาพก็ไม่ค่อยได้ เลยกลายเป็นปิดวาจาไปโดยปริยายค่ะ หวังว่าทุกท่านมีความสุขกาย สุขใจ ร่าเริง เบิกบานทั้งทางโลก และทางธรรมกันอยู่นะคะ ... คิดถึงทุกท่านมาก ๆ ค่า ...   โดย: สาวิกา 3 พฤษภาคม 2551 21:46:09 น.

ขอให้หนูกา... สมหวังในสิ่งที่ตั้งความปรารถนาไว้ จงทุกประการค่ะ ด้วยความรักม๊ากกกกกกกมาก ม่ายรู้จบบบบบบบบบบบบบบบบบบ จากนางฟ้าย่าอำฯ   โดย: อำไพพร IP: 125.26.29.165 3 พฤษภาคม 2551 22:49:11 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพร จาก สว.ทุก ๆ ท่านค่ะ   โดย: สาวิกา IP: 124.120.98.147 4 พฤษภาคม 2551 13:04:51 น.

<<< อ้างอิง วันนี้ ยายลิงเศร้า เศร้าแทนคุณพ่อ-คุณแม่..เพราะน้อง+หลานชายกลับไปเมื่อเย็นวานค่ะ พ่อแม่แก่แล้ว คงไม่รู้ว่าจะอยู่..จะได้เจอลูกหลานอีกเมื่อไหร่? ยายลิงต้องร้องไห้จากการพลัดพราก..จากเป็นอยู่บ่อยครั้งค่ะ ยิ่งผูกพันมากเท่าใด ก็ใจหายมากเท่านั้น >>> น้องลิง....เจ้าขา พี่อร เข้าใจความรู้สึกนี้ดี ทุกครอบครัวต้องพบกับการพลัดพราก ไม่มีข้อยกเว้นค่ะ ตอนพี่อร อายุ 29 ปี เริ่มประสบการณ์ความพลัดพราก เพราะพี่ชายคนโตซึ่งสนิทสนมกันมาก เสียชีวิตจากอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจ (ถ้าเป็นสมัยนี้คงต้องมีการฟ้องร้องเอาผิดแพทย์แน่นอน) ปีต่อมา น้าชายที่รักมากเช่นกัน ก็มาเสียชีวิตเพราะหัวใจวาย ด้วยวัยเพียง 36 ปี หลังจากนั้นก็ตามมาด้วย ยาย และ พ่อ พี่อร..ยังจำได้ ถึงวันที่ไหว้ลาพ่อเพื่อไปทำวิจัยที่ญี่ปุ่น 3 เดือน พ่อไม่ได้พูดอะไร เพราะเป็นปกติของพ่อซึ่งเป็นคนเงียบ ๆ ไม่แสดงความรู้สึก ตอนนั้นพ่อป่วยมากด้วยโรคมะเร็งลุกลาม จากลำไส้ใหญ่ พี่ไม่คิดว่าพ่อจะไปเร็ว แต่พี่รู้สึกสังหรณ์ใจว่าจะได้เห็นหน้าพ่อเป็นครั้งสุดท้าย แล้วสังหรณ์ก็เป็นความจริง หลังจากพี่ไปอยู่ญี่ปุ่นได้ประมาณ 2 สัปดาห์ ได้ทราบข่าวจากทางบ้านว่าพ่อเสียชีวิต เสียใจมาก ร้องไห้ตลอดทางจาก เมืองซุคุบะ ที่อยู่ ไปสนามบิน นาริตะ แต่ที่ไม่เสียใจเลยคือ ได้ดูแลท่านอย่างดีมาตลอด 7 ปีที่ท่านป่วย แม้วันที่ท่านจากไปพี่จะไม่ได้อยู่ด้วยก็ตาม แม่เล่าว่า ตอนบ่าย พ่อนอนดูข่าวทีวี บนเก้าอี้นอนตัวโปรด แล้วบอกให้แม่ชงโอวัลติน ให้ดื่ม 1 แก้ว ท่านดื่มเสร็จก็กดรีโมทปิดทีวี แล้วปรับเก้าอี้นอน จนเย็นแม่มาเรียกพ่อ พ่อไม่รู้สึกตัวแล้ว แต่ยังมีลมหายใจรวยริน น้องชายจึงอุ้มท่านไปนอนบนเตียง แล้วเฝ้าดูจนท่านจากไป พ่อป่วยด้วยมะเร็งลำไส้ใหญ่ รักษาด้วยเคมีบำบัด ปีครึ่ง ช่วงให้เคมีบำบัดเป็นช่วงเวลาที่ทุกข์ทรมาณของพ่อและลูก ๆ เพราะ พ่อมีอาการอ่อนเพลียมาก หลังฉีดเคมีบางครั้งพ่อจะนอนเหมือนสลบ ไม่รู้สึกตัว ถ่ายเรี่ยราด บางครั้งมีเลือดออกจากแผลที่ลำไส้จากเกร็ดเลือดต่ำ และ อาการท้องเดิน จากเม็ดเลือดขาวต่ำ ช่วงปีครึ่งที่ให้เคมีบำบัด พ่อต้องวิ่งเข้า-ออกโรงพยาบาลสัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง ถ้าเป็นวันธรรมดา น้องชายจะพาไป ส่วนวันเสาร์พี่จะเป็นคนพาไปเอง บางครั้งก็ต้องนอนโรงพยาบาล เงินทองของครอบครัวทั้งหมดใช้รักษาพ่อ พ่อรักษาตัวในโรงพยาบาลเอกชน เพราะเราอยากให้พ่อสบายที่สุด ไปโรงพยาบาลหลวงต้องรอหมอนานมาก ห้องพักก็ต้องรอนาน แต่อาการของโรคบางครั้งรอนานไม่ได้ หลังจากให้เคมีบำบัด อาการโรคสงบ พ่อมีชีวิตตามปกติดี แต่ต้องไปพบแพทย์ตามนัดไม่เคยขาด อยู่ได้ 5 ปี มะเร็งกำเริบ พี่ได้ปรึกษาเจ้านายเรื่องอาการของพ่อ เพราะไม่อยากเห็นบั้นปลายชีวิตของพ่อต้องทนทุกข์ทรมาณจากอาการปวด เจ้านายบอกว่า การลุกลามของมะเร็งไม่แน่นอน ถ้ามะเร็งลามไปกระดูกผู้ป่วยจะมีอาการปวดมาก เรียกว่าต้องร้องโอดโอย และต้องพึ่งพามอฟีนฉีดระงับปวด แต่ตายช้า แต่ถ้ามะเร็งลามไปปอดหรือสมอง จะไม่ค่อยปวด แต่ตายเร็ว พี่มาพิจารณาดู คิดว่าเป็นบุญของพ่อที่จากไปอย่างสงบ ไม่ต้องร้องไห้คร่ำครวญกับความเจ็บปวด ทุกวันนี้ก็ต้องทำใจค่ะ น้องลิง เจริญมรณานุสติ ไว้ ถึงเวลาพลัดพรากเราจะได้ไม่เสียใจมาก ส่วนตัวก็ต้องเตรียมการสำหรับการเดินทางเช่นกัน จะได้ไม่กลัวความตาย ทั้งอวัยวะ ดวงตา ร่างกาย บริจาคกาชาดไปหมดแล้ว สมบัติส่วนตัวก็สะสาง อะไรที่มันรุงรังก็บริจาควัดสวนแก้ว ******************************* น้อง ๆ หายเงียบไปกันหมด คงไปภาวนา เอาบุญมาให้พี่อนุโมทนากันบ้างเด้อ....   โดย: โอรัช IP: 125.24.80.126 4 พฤษภาคม 2551 22:11:56 น.

สวัสดีค่ะ ...ทั่นสว.ทุกท่าน ตอนนี้ก็เหลือแต่สว.คุยกันเองแล้วละเนอะ ... คงไปภาวนากันหมด ใครไปภาวนาก็ขออนุโมทนาด้วยค่ะ ท่านใดได้หยุดพักผ่อน ขอให้มีความสุขกับการพักผ่อนเช่นกันค่ะ ขอบคุณพี่อรนะคะ ... สำหรับเรื่องราวที่นำมาเล่าแบ่งปันกันอยู่เสมอ ๆ เลย ช่วงเวลาที่ผ่านมาของพี่อร ได้รับประสบการณ์คุ้มค่าจริง ๆ นู๋กาไม่ค่อยมีเรื่องราวแบบนี้มาเล่าสู่กันฟังเท่าไหร่หรอกค่ะ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะไม่ค่อยอยู่กับความทุกข์นาน ๆ ... อีกส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะไม่ค่อยจดจำเรื่องราวหนหลังนัก ...โดยเฉพาะเรื่องเศร้า เรื่องทุกข์ใจ มักไม่ค่อยให้อยู่นาน มันเฉา(ใจ) ค่ะ มาถึงตอนนี้รู้จัก และเข้าใจกับคำว่า "ปัจจุบัน" มากขึ้น ทั้งที่มีคนเคยบอกนู๋กาว่า นู๋กาไม่ค่อยอยู่กับปัจจุบันเท่าใดนัก ทุกสิ่ง ทุกอย่างในชีวิตเป็นสิ่งที่ค่อย ๆ เรียนรู้ และค่อย ๆ เพิ่มพูนเข้ามาสู่ใจเรามากขึ้นทุกที ๆ ละเนอะ รู้ช้า คงดีกว่าผู้ที่ยังไม่รู้นี่นา ... ว่าป่ะ? นู๋กาเปลี่ยนบรรยากาศขึ้นหน้าใหม่แล้วค่ะ ... ตามกันมาเหมือนเคยนะคะ >   โดย: สาวิกา 5 พฤษภาคม 2551 19:25:03 น.

สุขสันต์วันเกิด . . แด่พี่ไก่ค่ะ   โดย: นู๋อบค่ะ IP: 58.10.80.56 6 พฤษภาคม 2551 12:04:52 น.

โดย: dj อบค่ะ IP: 58.10.80.56 6 พฤษภาคม 2551 12:29:55 น.

ขอแวะทักทายทุกท่านในที่นี้ครับ ผมบังเอิญผ่านเข้ามาเจอ กลุ่มผู้แนวแน่ในภาวนา ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ หวังว่ามีโอกาสจะได้เป็นกัลยาณมิตร เืกื้อกูลกันครับ   โดย: ภามารา IP: 61.90.164.27 5 กันยายน 2551 13:08:58 น.