แชร์ประสบการณ์การออมเงิน (ฉบับคนธรรมดา) 4 ตอนจบ

ทำงานเดือนแรก
พอจบมาดิฉันก็ทำงานที่โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่งในภาคอิสาน เป็นโรงพยาบาลชุมชนขนาด 30 เตียง เงินเดือนรวมๆแล้วประมาณ 1x,xxx บาท  ที่โรงพยาบาลมีบ้านพักให้ (ประหยัดค่าใช้จ่ายได้เยอะเลย) งานที่นั่นค่อยข้างหนัก เพราะจำนวนประชากรในอำเภอค่อยข้างเยอะ ประมาณ 9 หมื่นกว่าคน เมื่อเทียบกับโรงพยาบาลแล้ว เจ้าหน้าที่ต้องทำงานเป็น 2 เท่าเลยค่ะ เพราะบุคลากรก็ไม่เพียงพอ แต่คนไข้น่ารักมากค่ะ พอมีผลไม้อะไรออกก็จะหิ้วมาฝากเสมอ ซื้อขนม ทำกับข้าวมาให้บ่อยมาก ยิ่งรู้ว่าเราเป็นคนต่างพื้นที่ ยิ่งเอาใจเราใหญ่เลย อยากให้เราอยู่ที่นี่นานๆ  
บางคนคิดว่าเราท้อง บอกว่าท้องอ่อนๆต้องบำรุงเยอะๆ หาข้าวหาน้ำมาขุนกันใหญ่  (คืออยากจะบอกว่าที่บ้านไม่ได้เรียกว่าท้องค่ะ ที่มีอยู่เค้าเรียกว่า "พุง") แทนที่จะดีใจที่เค้าเอามาฝาก บอกได้คำเดียวว่า โกรธค่ะ (แต่ไม่แสดงออก) แหมแฟนก็ยังไม่มี มาหาว่าเราท้องซะงั้น นอกจากจะไม่ช่วยหาแล้ว ยังมาสะกัดดาวรุ่งอีก
ค่าใช้จ่ายแทบจะไม่มีเลยค่ะ มีแค่ค่าอาหารบางมื้อเท่านั้น  ห้างสรรพสินค้าไม่ต้องพูดถึงค่ะ มีเซเว่นก็หรูแล้ว 2 ทุ่มปิดไฟนอน ออกไปข้างนอกก็เหมือนเข้าป่าค่ะ มืดมากๆ  วงจรชีวิตก็ตื่น -ไปทำงาน -กลับห้อง-  นอน  เป็นแบบนี้ทุกวัน

เมื่อเงินเดือนเดือนแรกออก เราตัดสินใจ เอาเงินทั้งหมดแบ่งให้พ่อกับแม่คนละครึ่ง แล้วเราก็ใช้เงินออมที่เก็บมาเอา  เพราะเชื่อว่าเงินเดือน เดือนแรก ถ้าให้พ่อกับแม่เราจะมีความเจริญรุ่งเรือง  (เราอยากรุ่งเรืองมาก ก็เลยให้หมดเลยค่ะ)
พ่อกับแม่ก็ปลื้มใจเป็นอย่างมาก พอผ่านไปได้ 3 วัน แม่บอกว่า แม่เก็บไว้แล้ว 3 วัน แม่ให้ลูกคืน เอาไว้ใช้ แต่พ่อเงียบไปเลยค่ะ ประมาณว่าไม่เคยมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น  
เนื่องจากที่ทำงานห่างจากบ้านประมาณ  300 กิโลเมตร ถ้าจะกลับบ้านก็ต้องให้พ่อมารับ พ่อให้โควต้าเดือนละครั้ง เราก็กลับเกือบทุกเดือนเลยค่ะ แต่หลังๆมาสงสารพ่อ เพราะต้องไป-กลับ 600 กิโลเมตร หลังจากทำงานเหนื่อยๆก็ต้องขับรถมารับเรากลับบ้านอีก  ก็เลยหาทางกลับบ้านเอง โดยนั่งรถโดยสาร 3 ต่อ เคยบอกคุณพ่อว่า เดือนนี้ไม่ต้องมารับนะคะ เดี๋ยวจะกลับเอง ปรากฏว่า ออกจากที่ทำงาน 7 โมงเช้า ถึงบ้าน เกือบๆ 6 โมงเย็น คือว่ารถจอดบ่อยมากค่ะ ซื้อพวงมาลัย  ซื้อขนมครก จอดเข้าห้องน้ำ เติมน้ำมัน  หลังจากนั้นมาคุณพ่อกับคุณแม่ก็ไม่ให้กลับบ้านเองอีกเลย คุณพ่อมารับค่าน้ำมันก็ไม่ต้องจ่ายเอง (ดีจัง)  หลังจากเดือนแรกมาไม่ได้ให้เป็นเงินแล้วค่ะ เพราะท่านมีรายได้ประจำอยู่แล้ว   ก็กลับไปเลี้ยงข้าวซื้อข้าวของเครื่องใช้เข้าบ้านให้แทน

ทำงานที่โรงพยาบาลได้เกือบๆ ปี เราก็เปลี่ยนงานค่ะ มาทำเอกชนแทน 
ลักษณะงานก็เปลี่ยนไป ต้องปรับตัวนิดหน่อย  ค่าตอบแทนสูงกว่ารัฐ ประมาณ 3 เท่า งานไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ แต่เน้นการบริการมากกว่า  การแบ่งหน้าที่ การจัดการดีกว่าที่เดิมค่ะ
ช่วงที่เพิ่งเปลี่ยนงาน เราต้องวางแผนการจัดงานเงินใหม่ เพราะรายได้เพิ่มขึ้น เราก็ต้องเก็บมากขึ้น ตอนที่ทำงานอยู่โรงพยาบาล เก็บเดือนละ 5000-7000 บาท (จากรายได้ หมื่นกว่าบาท) ตอนนี้รายรับประมาณ 4x,xxx บาท  เราเก็บโหดมากค่ะ หักไว้ 3หมื่นบาท/เดือน ไว้เป็นเงินเก็บ ที่เหลือก็ใช้จ่าย เป็นค่าอาหาร ค่าห้องพัก ค่าน้ำมัน รวมๆแล้วก็ใช้ประมาณ หมื่นกว่าบาท
ตอนนี้เข้ามาอยู่ในเมืองใหญ่ (ในภาคอิสาน) สิ่งยั่วยุ มันก็เยอะ ออกจากห้องเป็นต้องเสียเงิน
เราก็เลยจัดการการใช้เงินโดยถอนแค่เดือนละ 1 ครั้ง (เท่าที่จะใช้)
ต้องบอกก่อนว่าเราทำบัญชีรายรับรายจ่ายเป็นประจำอยู่แล้ว เพื่อให้รู้ว่าเราใช้อะไรไปบ้าง เกินความจำเปนรึเปล่า  แต่ตอนนี้มันอยู่ตัวแล้ว เราไม่ได้ทำบัญชีแล้วค่ะ เพราะคุมเงินอยู่แล้ว
เงินที่ถอนมาเราเน้นแบงค์ 100 กับ แบงค์ 20 ค่ะ

เนื่องจากเราต้องใช้เงินที่มีอยู่ในจำนวนที่จำกัด จึงต้องคุมเข้มหน่อย อยากสบายในอนาคตก็ต้องอดทน

นี่คือปฏิทินเงิน ค่ะ วิธีใช้ง่ายมากค่ะ  ถ้าวันนี้วันที่ 1 ก็หยิบซองเลข 1 ไปใช้ ใช้ตามวันเลยค่ะ
วันละ 120 บาทที่คำนวณไว้ ใช้กินได้อิ่มหนำสำราญค่ะ ข้าวพิเศษ 3 มื้อยังได้เลย วันนึงก็ใช้ประมาณ 120 บาท  แต่เรา ซื้อข้าวถุงละ 8 บาท กับข้าว 25 บาท (ได้เยอะมาก) เราก็แบ่งทาน 2 มื้อ ประมาณ 10โมงเช้า กับ บ่าย 3 มื้อเย็นกินนมบ้าง ไม่กินบ้าง  ลดหุ่นไปในตัว  เราจะได้สวยและรวยมาก  พอกลับห้องก็เอาเงินที่เหลือเก็บแยกไว้

นี่คือกล่องเก็บแบงค์ 20

และนี่กล่องเก็บแบงค์ 100 ค่ะ
เหรียญก็ใส่คอนโดเหรียญอีกเช่นเคย
ไม่น่าเชื่อว่าเราเหลือเงินกลับห้องทุกวันค่ะ บางวันใช้แค่ 30 บาทเองนะ

บางคนก็คงคิดว่า เอาออกไปแค่วันละ 120 บาท ถ้ามีเหตุฉุกเฉิน รถยางแตก หรือมีคนมาขายบ้านหลังละร้อย จะทำไงไม่เสียดายแย่หรอ  ดิฉันพกกระเป๋าสตางค์กับบัตรATM ไว้ตลอดค่ะ เพียงแต่มันเป็นทางเลือกสุดท้ายที่จะใช้เท่านั้นเอง ถ้าไม่มีเหตุจำเป็น ก็ลืมไปซะว่ามีอยู่บนโลกนี้ ฮ่าๆๆๆ

เงินติดกระเป๋าเล็กๆน้อยๆ ไว้ใช้ยามฉุกเฉินค่ะ
ประหยัดอย่างเดียวไม่พอนะคะ ต้องรอบคอบด้วย
ตอนนี้วิถีชีวิตก็เป็นแบบเดิมค่ะ ช่วงนี้กำลังจะหารายได้เสริม
เราเคยศึกษาการเล่นหุ้น และการลงทุนอื่นๆ มาตั้งแต่สมัยมัธยม ตอนนี้เพิ่งจะเริ่มลงมือ แบบค่อยเป็นค่อยไป ยังไงเดี๋ยวค่อยมาเล่าสู่กันฟังนะคะ  ถ้าใครมีวิธีเด็ดๆ ก็อย่าลืมมาแลกเปลี่ยนกันนะคะ
แล้วเราจะรวยไปด้วยกัน   เย่ๆๆๆๆ

Create Date : 27 มิถุนายน 2557		0 comments
Last Update : 27 มิถุนายน 2557 19:26:01 น.
Counter : 3202 Pageviews.
Share Tweet