มีนาคม 2553

 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
^-^ ครบรอบหนึ่งปีในการทำงาน กับชีวิตที่กำลังจะเปลี่ยนไป ^-^
วันนี้เป็นอีกวันที่ผมเองรู้สึกอยากจะเขียนบล๊อก หลังจากที่เขียนไปล่าสุดเมื่อตอนรับปริญญา หลายเดือนเหมือนกันครับ ทักทายทุกคนที่แวะเข้ามาอ่านนะครับ หวังว่าทุกคนคงสบายทั้งกายและใจ 555

ผมจำได้ว่าตัวเองเริ่มทำงานวันแรกหลังเรียนจบในเดือนนี้ เดือนมีนาคม นั่นก็แปลว่าผมทำงานใกล้จะครบ 1 ปีแล้วสินะ เป็นหนึ่งปีที่ให้อะไรกับผมไม่น้อยเหมือนกัน
1 ปี ที่ผมต้องหาเลี้ยงตัวเอง โดยไม่แบมือขอเงินพ่อแม่แม้สักบาทเดียว
1 ปี ที่ความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว จากนักศึกษา มาเป็นวัยทำงาน
1 ปี ที่ผมต้องเสียบางอย่างในชีวิตไป แต่ก็ได้บางอย่างมาชดเชย แม้ว่าผมจะคิดว่ามันไม่คุ้มกันกตาม
1 ปี ที่ผมได้สัมผัสอย่างแท้จริงกับงานของผม งานที่มีทั้งความสุข เสียงหัวเราะ ความเบื่อหน่ายและน้ำตาในบางเวลา
1 ปี ที่ผมได้รู้จักตัวเองมากขึ้น ว่าแท้จริงแล้วผมต้องการอะไร
1 ปี ที่ทำให้ผมได้รู้ค่าของเงินมากขึ้น หลังจากที่ได้ชีวิตฟุ่มเฟือยไปวันๆ ถ้าผมรู้ค่าของเงินได้เร็วกว่านี้ ตอนนี้ผมอาจจะมีเงินเก็บหลายแสน 5555 แต่ตอนนี้มีตังค์ในบัญชีไม่กี่พัน
1 ปี ที่มีใครหลายๆคนผ่านเข้ามา ในหลายๆความสัมพันธ์
1 ปี ที่ผมเคยคิดว่าตัวเองได้พบรับแท้แล้ว แต่ตอนนี้ผมเองก็ไม่แน่ใจ ว่าตัวเองเจอรักแท้แล้วหรือยัง หรือว่าผมรักใครไม่เป็น
1 ปี ที่ผมใช้เวลาตัดสินใจในทางเดินชีวิตผมว่าจะเอายังไงต่อไป
และก็เป็น 1 ปี ที่ผมเตรียมพร้อมแล้วกับการก้าวต่อไป (จริงๆเป็น 1 ปีที่แก่ขึ้นด้วยนะ 555)

มีหลายครั้งเหมือนกันที่ผมหาเวลามานั่งมองตัวเองว่า ผมกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ ชีวิตของผมจะต้องอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆรึป่าว มันก็สบายดีนะ งานไม่หนัก เงินเดือนก็โอเค แต่สิ่งเดียวที่ผมอยากได้แล้วชีวิตแบบนี้ไม่มีให้ผมก็คือ ความสุข มั้ง แต่จะบอกว่าไม่มีความสุขเลยมันก็ไม่ใช่อ่ะครับ มีบ้างเหมือนกัน แต่พอยิ่งอยู่กับมันทุกวันๆ ผมก็ยิ่งมั่นใจตัวเองมากขึ้นว่า ผมไม่ได้ต้องการชีวิตแบบนี้ คงถึงเวลาแล้วครับที่ต้องเปลี่ยนแปลงสักที และโอกาสการเปลี่ยนแปลงมันก็มาถึง เป็นโอกาสที่ผมพยายามมากๆเพื่อจะให้ได้มันมา แล้วตอนนี้ผมก็สมหวังครับ

ผมกำลังจะเปลี่ยนตัวเองจากวัยทำงานไปเป็นวัยเรียนอีกครั้ง เรียนต่อในสาขาที่ผมคิดว่าผมชอบ แต่ก็ไม่รู้ว่าจริงๆจะเป็นยังไง ชีวิตการเรียนที่ไม่เหมือนกับตอน ปอตรี ผมต้องเรียนด้วยและกต้องแบ่งเวลามาหาเงินเลี้ยงตัวเองด้วย ผมรู้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มแล้วว่าผมคงต้องเหนื่อยมากๆแน่ แต่ไม่ท้อครับ เหนื่อยแค่ไหนผมก็ต้องทนให้ได้ ต่อให้ทนไม่ได้ก็ต้องทน เพราะมันคือทางที่ผมเลือกเอง
ไม่แน่นะครับ อีกหน่อยผมอาจจะมีเรื่องมาเขียนบล๊อกทุกวันก็ได้นะ ะอยู่ในภาวะที่ต้องการกำลังใจมากๆ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับกำลังใจนะครับผม









Create Date : 07 มีนาคม 2553
Last Update : 7 มีนาคม 2553 15:43:11 น.
Counter : 3207 Pageviews.

3 comments
  
ดีใจด้วยค่ะสำหรับความสำเร็จ สู้ๆค่ะ
โดย: โบค่ะ (Supaluk14705 ) วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:16:53:06 น.
  
..เด็กรุ่น Y Generation..สู้ ว่อยยยยยยยยยยยย .....

Photobucket
โดย: อ๋อซ่าส์ วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:17:32:02 น.
  
เรียนไปทำงานไป เหนื่อยเฮือกแน่ๆค่ะ...แต่ก็สนุกดีนะ
โดย: popang วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:13:36:49 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

PicNic_Boy
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ความฝันมีไว้ให้ตามหา
แรงบันดาลใจคือสิ่งที่ทำให้ยังอยากมีชีวิตอยู่