ขอขอบคุณภาพจาก อ.อดุล ค่ะ

นู๋ฟ้าเขียนได้ดีมั่ก ๆ ค่ะ โดยเฉพาะ...


V

V


อาก๋ง ของ นู๋ฟ้า นั้นเป็นผู้อายุหรือเรียกอีกแบบว่าชราภาพมากแล้ว

(แอบได้ข่าวมาว่า ลุงแก เป็นมาเฟียจริงเปล่าไม่รู้)

นู๋ฟ้า..ขอเรียกลุงแก่ๆ ท่านนี้ว่า อาก๋ง ล่ะกันน๊ะค่ะ

ไม่รู้หรอกนะค่ะว่า..ลุงแก่ๆ ผู้นี้เค้าเป็นใครมาจากไหนไม่มีใครทราบ


****************


โด๊นนนนนนนนนนนนน โดนนนนน


เดี๋ยวดึก ๆ ค่อยเปลี่ยนโหมดมาน่ะเจ้า

จ๊ากกกกกกก

พี่อิ๋มขรา....

Copy ไว้เลยหรือค๊า

วันหนึ่งคนเราเดินทางด้วยเท้าได้ไกลๆร่วมหลายสิบโล....

วันต่อๆไปเราไม่รู้ว่า เท้าของเราจะพาเราไปได้ไกลแค่ไหน

แต่วันนี้ฉ้นเดินทางด้วยเท้าที่กล้าแกร่งแข็งแรง ได้ไกลกว่าใจที่คิดไว้มาก

เท้าที่มั่นคง ออกก้าวเดินพาฉันสู่จุดหมายที่คิดและหวังได้ไกลแสน

ฉันคงยังไม่หยุดที่จะเดินต่อไป แม้นเท้าอาจก้าวไม่ไหวกว่าใจก็ตาม

ฉันดีใจที่ได้ก้าวเดินมาบนเส้นทางของคนที่ค้นหาธรรมชาติบนโลกนี้

ฉันบอกกล่าวได้ว่าไม่เคยคิดจะกระทำผิดใดๆ ที่เกิดผลร้ายแก่ใครๆในโลกใบนี้

เท้าทั้งสองพาฉันออกเดินคบหาผู้คนมากมายมากว่า48ปี ไม่มีท้อ

เฉกเช่นวันนี้เท้าของฉันนำพามาสู่ชุมชนเล็กๆอีกสังคม ที่มีผู้คนทั้งดีและเลวปะปน

แล้วเราก็ได้พบกับเพื่อนทั้งน้องหรือลูกและหลานมากมายที่นี่วันนี้

ดีใจสุขใจ...ฉันพร้อมจะก้าวเดินต่อไปด้วยใจที่มั่นคง......

รักนู๋ฟ้าและพ้องเพื่อนที่นี่ทุกคนด้วยใจศรัทธา....ขอเป็นอาก๋งคนแก่ของนู๋ตลอดไป

เปลี่ยนโหมด........เป็นมาดแมนแฮนด์ซั่ม

ฟ้า.....ใครอ่ะ"แม่ลาละนะ" ..แน่จริงบอกมาคอนยกจิ จะโดนนนนนนไม่น้อยเลยเชียวแหละ

หูยยยยยยย พี่ทักษอรคนผอมน้อยยยยยซะเมื่อไหร่เน๊อะ ( กลั้นใจเถียงวุ้ย คนอย่างเรากลัวใครซะที่ไหนล่ะ )

แอบมาซุ่มอ่าน คริคริ...

แอบมาดู พ่อ แม่ ลูก ... เค้าหยอกล้อกัน ... คริคริ ...

อาก๋งขรา....

แม่ลาะนะ เค้าไปแน่ๆอาก๋งนั้นล่ะกล้าเปล่า
เด่วไปวันนี้เลยดีไหม ว่างด้วยฟ้าง่ะ คริคริ

เด่วโทรหาพี่อิ๋มก่อน




---------

พี่เอ๋ขรา...
กลับจากเชี่ยงใหม่แร้วหรือ

เข้ามาขอบคุณ "สหายสาริกา" หรือกาก๋ง ของนู๋ๆ ค่ะ

อยากบอกว่าโอ๋ก็รู้สึกเช่นเดียวกะนู๋ฟ้า...

อยากขอบคุณอาก๋งที่ให้โอกาส

ขอบคุณที่ให้ใจ ให้ความรู้สึกดีๆ

อาก๋งเป็นใครก็ไม่รู้ แต่มาให้สิ่งดีๆ กะโอ๋เหมือนพ่อ

ให้สิ่งดีๆ มากมายเหลือเกินค่ะ

"มิตรภาพไม่มีวันจาง" นะคะอาก๋ง

อาก๋งทำให้โอ๋มีเพื่อนจากโลกไซเบอร์ ที่โอ๋คุยได้สนิทใจ

มีเพื่อน มีป้า มีน้อง เต็มไปหมดเลย

ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ไม่เคยคิดอยากจะรู้จักใคร

ขอบคุณอาก๋งที่ทำให้โอ๋คิดนอกกรอบค่ะ...

ขอบคุณนู๋ฟ้า ที่ให้พื้นที่ตรงนี้ขอบคุณอาก๋งนะจ๊ะ

ตั้งแต่รู้จักพี่หมูมา พี่หมูทำให้แป๋วรู้สึกว่าเหมือนเป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งที่เคารพรัก


พี่หมูทำให้แป๋วรู้สึกทึ่งมากว่า โห เค้าไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยบ้างรึไงนะ เค้าทำเพื่อป่า เพื่อธรรมชาติ เพื่อสัตว์ป่ามากขนาดนี้เชียวหรือ


แล้ว...................เค้าเอาเงินไปเก็บไว้ที่ไหนฟระ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


หาลูกสะไภ้ได้แล้วพี่ จะได้มาช่วยทำงาน และช่วยใช้เงิน




ด้วยความจริงใจค่ะ

รักอาก๋งเหมือนกันค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ยังต้องสู้รบปรบมือกะพวกเราอีกนาน อิอิ

ขอบคุณทุกๆคนครับ ขอบคุณหลายๆอย่างหลสยๆสิ่งที่มีให้กัน

และเราจะก้าวเดินบนเส้นทางสายนี้พร้อมๆกันตลอดไป

หู๊ยยยยย

อาก๋งขรา...ขอบคุณเป็นนักร้องลูกทุ่งเลย

ลูกทุ่งทั้งตัวและหัวใจวุ้ยยยยยยยยยยยอีน๋อง.........

อ๊ะหู๊ยยยยย.....ทั้งหัวใจด้วยเปงงายเหล้า...

ฟ้าๆ เราเชียร์กันออกหน้าออกตาเกินไปมั้ยวุ้ยยยยยยย

เดี๋ยวเจอข้อหาหมั่นใส้โดยประมาท แบบกรี๊ดดดดดปรี๊ดดดดดดดทะลุจออ่ะ

นั้นจิ่ค๊า...

เราต้องอุ๊บส์อุ๊บส์กันไว้ซ๊ะหน่อยแล้วน้า...

จุ๊ จุ๊ จุ๊ เบาๆเดี๋ยวชาวบ้านเค้ารู้ไต๋เราหมด อิอิอิ

คิดถึงอาก๋ง..จังค๊า

คิดถึงลูกสาววุ้ยยยยยยย

ไหน ๆ เจ้าของบล็อกก็ไม่อยู่หลายวัน
คนที่ จขบ.เขียนถึงก็ไม่อยู่ ไม่รู้ว่าใครไปเดินตามตรูดเข้าน้ำตก เห็นบอกว่า....จะเดินถอยหลังเข้า จะได้ไม่ต้องมีคนเดินตาม

กร๊ากกกกกกก

พูดถึง “สหายสาริกา” แล้ว บรรดาชาวพันติ๊บต้องนึกถึงอะไรที่เกี่ยวกับ “นครนายก” “เขาใหญ่” ”ป่าไม้” “สัตว์ป่า” ฯลฯ
บางคนเดาว่า...เป็น จนท.ป่าไม้ บางคนก็คิดว่า....เป็นนักอนุรักษ์
สุดท้าย.....เจ้าตัวก็ยอมเปิดเผยตัวเป็น ๆ ว่า......เป็นชาย (แก่) หน้าดำแห่งบ้านสาริกา

นับแต่นั้น ชีวิตก็ไม่เคยได้สงบดังที่เคยเป็น โดนกลั่นแกล้งทุกวัน 3 เวลาหลังอาหาร แถมก่อนนอน
โดยเฉพาะจากบรรดาสาว ๆ ที่หมายมั่นจะไปเป็นตะใภ้แถว ๆ นั้น ...... คิ ก คิ ก


เอ๊ะ!! แล้วพากันเข้ามาเฮฮากันได้อย่างไร ถ้าย้อนหลังกลับไปเท่าที่คนความจำสั้นจะนึกออก
กระทู้......สงกรานต์ที่เซ็นทรัลเวิลด์
สหายสาริกามาชวนพี่น้องไปเที่ยวกัน ...จำได้ว่างานนั้นนู๋ฟ้าก็ไปกะนู๋จ๋า จะไปซื้อเป้สนาม....ชิมิ

ทู้สงกรานต์......มีผู้คนเข้าไปคุยเล่นขณะนั้นกันอันได้แก่ แมวน้อยห้อยขา รอชม (อ้วนพวงดำ) สหายสาริกา นังนู๋ฟ้า และตัวอิฉัน
หลังจากต่อปากต่อคำกันไปสักระยะ....ไม่รู้ว่าสหายสาริกาพลาดพลั้งพูดอะไร
จำได้แต่ว่า.............นังนู๋ฟ้าปล่อยหมัดเด็ดใส่สหายสาริกา....โครมมมม
“ถ้าเป็นรอชมพูด นู๋ฟ้าจะตบปากแล้วนะคะ” กร๊ากกกกกกกกกกก
ว่าแล้ว สหายสาริกาก็ถอนคำพูดเป็นพัลวัน




เอิ๊กกกกกส์ ได้แต่เอิ๊กได้แต่เอื๊อกกกกก ......ลุงแกจะโกรธมั๊ยว๊า
จะถามแก...แกก็บล็อกหลังไมค์ไม่ต้อนรับเรา แต่เราไม่ถือหรอก...เพราะเราเคยฉลาดแบบนี้มาก่อน
จะลบข้อความก็ดันไปกด ignore ด้วยเข้าใจว่า “ข้อความ” นี้.....ไม่เอาแล้วววว
แต่จริง ๆ คือ “คนนี้” ไม่เอาแล้วววววว แกก็คงฉลาดเหมือนเรา...ปล่อยแกไป


ว่าแล้วเราเลยแอบถาม “เด้าลมหลังเทา” ที่มักจะมาเก็บร่างโชกเลือดของ “จารย์” กลับบ้านเป็นประจำ
ได้คำตอบมาประมาณว่า...................
ส่วนเรื่องนี้ผมว่าแกมีความสุขนะ .................
ผมดีใจด้วยซ้ำที่เห็นแกมีความสุขและเห็นพี่ๆหยอกล้อแก


นับแต่นั้นมา "สหายสาริกา" ก็ตกอยู่ในวังวนของสาว ๆ นิสัยดีมาจนทุกวันนี้

"สหายสาริกา" ชื่อนี้ถ้าย้อนไปซักต้นปี เค้าเป็นใครแป๋วไม่รู้จักหรอกค่ะ


จำได้แต่ว่ามีกระทู้ที่เกี่ยวกับนครนายกทีไร "สหายสาริกา" เข้ามาตอบทู้กทีเลย


จนกระทั่งวันนึง ป้อม พี่สาวฝาแฝดแป๋วบอกว่าให้เข้าไปดูกระทู้ที่ป้อมไปโรยตัวที่น้ำตกขุนพะวอ จ.ตากมา รีวิวโดยพี่หมู "สหายสาริกา" หลังจากวันนั้นเลยรู้สึกว่ารู้จักพี่หมู มากขึ้นมาหน่อยนึง


ต่อมาไม่นานแป๋วไปเที่ยวเกาะกูดตอนสงกรานต์ แล้วเอามารีวิวให้เพื่อนๆดู พี่หมูก้เข้ามาทักในกระทู้แป๋วด้วยล่ะ แถมมีการป่วนกระทู้นิดๆด้วยแฮะ


และแล้ววันที่แป๋วได้รู้จักตัวจริงเสียงจริงของพี่หมูก็มาถึง วันนั้นแป๋วพาลูกไปเที่ยวเขาใหญ่ วันที่จะกลับกรุงเทพฯ ตั้งใจว่าจะลงทางด้านปราจีน แล้วเลยไปเที่ยวเขื่อนขุนด่าน โทรไปถามทางพี่อิ๋ม พี่อิ๋มก็แสนจะใจดี รีบหลังไมค์ไปตามพี่หมู ให้โทรมาบอกทางแป๋ว


พี่หมูก็รีบโทรมาในทันใด บอกทางอย่างละเอียดทุกเม็ด แถมโทรมาถามตลอดว่าถึงหรือยัง พอถึงเขื่อนแล้วก็บอกว่าให้รอที่นั่นก่อน เดี๋ยวพี่หมูจะฝากของไปให้น้องมีน รอแป๊ปปปปปปปปปปปปปปปนึง


แต่พี่หมูจ๋า แป๊ปปปปปปปปปปปปปปนึงของพี่อ่ะ เล่นเอาน้องฟิล์มที่เล่นน้ำรอพี่ตัวเปื่อยเลยอ่ะ


แต่ในที่สุดพี่ก็มา หลังจากปล่อยให้แป๋วรอพี่อยู่เกือบสองชั่วโมง T_T


แต่แป๋วก็ให้อภัยพี่นะ เพราะพี่มาพร้อมลองกองถุงเบ้อเริ่ม ลองกองของพี่หวานมั่กๆ แถมเม็ดยังเล็กซะจนแทบจะเคี้ยวได้ทั้งลูก น้องฟิล์มชอบมากอ่ะ เมื่อไหร่จะได้กินอีกคะ อิอิ


ยินดีที่ได้รู้จักพี่ค่ะ

แต่คาดว่า พี่หมูคงจะคิดว่า ไม่น่ารู้จักกันเล๊ยยยยยยยยย เพราะไอ้แป๋วมันชอบวางระเบิดพี่ อิอิ

ลองกองที่ว่า.......อร่อยจริง ๆ จ้า น้อง ๆ

ปีหน้าพวกเราคงได้กินกันทั่วหน้า....ชิมิ สหายสาริกา

จำได้แต่ว่า.............นังนู๋ฟ้าปล่อยหมัดเด็ดใส่สหายสาริกา....โครมมมม
--------
พี่อิ๋มขรา...
ฟ้าปล่อยรัยไปหว่าลืมแย้ว



ส่วนถ้าเป็นมู๋อ้วน...
จะตบด้วยตะมูกเลยยย

ขอบคุณพี่อิ๋มและน้องแป๋ว ที่ยังคิดถึงกันเสมอๆ

ไม่มีสิ่งใดจะบอกกล่าวผ่านทางนี้ นอกจากจะยึดมั่นในการกระทำสิ่งดีๆต่อพ้องเพื่อนตลอดไปจริงๆ

ขอบคุณทุกๆคนอีกครั้ง ที่มีน้ำใจให้กันตลอดไป.....ขอบคุณทุกๆคนคร๊าบบบบบบ

คิดถึงอาก๋งจังค่า

backgroun อาก๋งตาลายวุ๊ย...

หารูปหล่อๆ มาให้ใหม่หน่อยจิค๊า..
เอ๊ะ..หรือว่าไว้ให้พี่ต้อมไปแอบถ่ายที่ สมอปูนดีกว่า


คริคริ