|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
|
|
|
|
+++++ในวันที่ฉันป่วย+++++
วันนี้ ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมอาการคลื่นไส้อย่างรุนแรง หลังจากอาเจียนไปครั้งแล้วครั้งเล่าฉันหมดแรงที่จะทำอะไรไม่สามารถแม้จะลุกไปเรียนได้ หวิวๆในอกแปลกๆ ทั้งเป็นประจำเดือนอาหารเป็นพิษ หลังจากรู้ตัวว่าไม่สามารถจะโก่งคออาเจียนได้อีกฉันกลับต้องทรมาณกับการท้องเสียรุนแรง ถึงจะเคยชินจากการอาหารเป็นพิษบ่อยๆแต่ไม่มีครั้งไหนรุนแรงเท่าครั้งนี้ ทุกคนพยายามจะลากฉันไปหาหมอแต่ฉันก็ไม่อยากที่จะไปอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆนั่นอีก ตกบ่าย ฉันรู้ตัวดีที่ตัดสินใจงดน้ำงดอาหาร ทำให้ฉันป่วย ไข้ขึ้น เกือบสามสิบแปดองศา แต่ฉันก็ยังดื้อรั้น ไม่ยอมไปโรงพยาบาล ก็มันกลัวนี่นา แล้วไอ้อาการ อาหารเป็นพิษนี่ฉันก็เป็นบ่อยซะจนชาชินซะล่ะ เลยรู้สึกเฉยกับมันแค่ครั้งนี้มันมาเป็นพร้อมๆกันหลายๆอย่าง ทำให้ฉันหมดแรงลงง่ายๆ หวังว่าฉันจะต่อสู้กับอาการเหล่านี้และพรุ่งนี้ก็สามารถไปเรียนได้ปกติที เถอะ หมอเคยบอกฉันว่าอาการเจ็บป่วย ของฉันบางครั้งมันก็ไม่ต้องพึ่งยารักษาใดๆ เพียงแค่ฉันมีกำลังใจที่จะสู้กับมัน ไม่อ่อนแอซะจน ให้มันมาครอบคลุมจิตใจ ทำให้ฉันอ่อนไหวไปด้วย ยาที่พยายามฝืนกินฉันอาเจียนมันออกมาเกือบหมด ฉันไม่รู้จะทำอะไร อ่านหนังสือก็แล้วคุยโทรศัพท์ก็แล้วเล่นเน็ตก็แล้ว นอนก็แล้ว มันก็ทำให้ลืมๆอาการไปได้ แต่ก็ยังคงปวดท้องอยู่ดี เมื่อไหร่จะหายซะทีฟระไอ้อาการ ปวดๆ มวนๆท้องเนี่ย ยากลำบากมากเลยนะ แม้แต่น้ำก็กินไม่ได้ เมื่อไหร่จะหายนะ เบื่อๆๆๆๆๆ
Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2551 |
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2551 18:53:17 น. |
|
1 comments
|
Counter : 261 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เพื่อนในอินเตอร์เน็ต IP: 124.121.83.137 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:24:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ผู้หญิงบ้าๆ คนนึง ติ๊งต๊องหน่อยๆ เอาแต่ใจที่สุด ๆ มีเหตุผลบ้าง(แต่เป็นของตัวเองซะส่วนใหญ่) วันนี้ขอเปิดตัวเองเปิดหัวใจรับสิ่งดีๆจากสังคมเล็กๆที่นี่ นะคะ
|
|
|
|
|
|
|