ไปโรงเรียนวันแรก

ห่างหายไปนานมากเลยนะกับการเขียนบล๊อกเรื่องราวของคาลีล
นี่แม่มัวไปทำอะไรอยู่นะ เวลาผ่านไปจนมาถึงวันนี้ก็วันที่ลูกไปโรงเรียนวันแรกแล้ว

กว่าจะตัดสินใจเลือกโรงเรียนให้ลีลได้มามี่ไปดูมาหลายที่ เดี๋ยววันหลังจะมาเล่าให้ฟังนะว่าไปดูที่ไหนมาบ้างและประทับใจที่ไหนบ้าง

ตัดมาที่วีนนี้ วันที่เด็กชายของแม่ต้องไปเผชิญโลกแห่งการเรียนรู้และโลกใบใหม่ที่ไม่ได้มีแค่แม่และที่บ้าน

แม่พาลีลไปดูโรงเรียนมาตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว แล้วก็สมัครเรียนแม้โรงเรียนจะเปิดไปแล้วสองเดือน
ลีลไปลองทดสอบดู ก็สามารถพูดคุยโต้ตอบกับคุณครูและครูใหญ่ที่มาทดสอบได้

สิ่งที่ครูบอกคือ ลีลมีความรู้ด้านวิชาการเยอะ (ก็แม่สอนไปบ้างแล้วค่ะ)
แต่เค้ายังขาดทักษะการอยู่โรงเรียนกับผู้อื่น ....(อันนี้ไม่ค่อยเห็นด้วยเพราะ ลีลไปเรียน Tumble Tots
ซึ่งมีทักษะมาแล้วสักพัก) สรุปครูบอกว่ามาเร็วที่สุดเลยนะคะ

ตกลงมาเลยวันจันทร์ แม่ก็เตรียมจ่ายเงินค่าเทอม ซื้อชุดให้ตั้งแต่วันศุกร์ที่แล้ว เอามาให้ลองที่บ้าน

แต่ทำยังไงก็ไม่มีวี่แววว่าลีลจะยอมใส่ อืม นี่คงเป็นการต่อต้านรูปแบบหนึ่งเดี๋ยวลองอีกทีวันจันทร์
คืนวันเสาร์อาทิตย์ก็พยายามเล่าเรื่องโรงเรียนที่จะไป เพื่อน คุณครู ของเล่นต่างๆ และที่สำคัญให้ปะป๊าพาวนไปดูโรงเรียนทั้งสองวัน
เอาแบบให้ชินก่อนไปจริง ไม่ต้องเห็นเด็กหรืออะไร แค่ให้เห็นโรงเรียนก็พอ (ยกความดีให้ปะป๊า คิดไอเดียนี้มา)


คืนวันอาทิตย์แม่ก็เตรียมพาลีลนอนแต่หัวค่ำเพราะ ต้องตื่นเช้ากว่าปกติ ก็ได้ผลนอนเร็วขึ้นนิดนึง
ส่วนแม่รีบลงมาเตรียมอุปกรณ์ ชุดลำลอง ของใช้ต่างๆ ที่ต้องเตรียมให้ลูก จัดใส่กระเป๋าไว้

เช้ามาไวกว่าที่คิด แมม่ตื่นเร็วมากกว่าหลายเท่า รีบลงมาเตรียมอาหารเช้าให้ลีล จัดแจงอุปกรณ์อาบน้ำกะว่าปลุกแล้วก็อาบน้ำแต่งตัวไปเลยจะได้ไม่เสียเวลา

พอลีลตื่นอาบน้ำเสร็จ ก็ได้เวลาจัดการนำชุดนักเรียนมาเนียนให้ใส่ เหอเหอ
ยังไงลีลก็ไม่ใส่ชุดนักเรียนเลย ยังไงก็ไม่เอา
เอาล่ะงั้นไม่เป็นไร แม่เลยให้ลีลใส่ชุดลำลองไปเรียนแทน
หุหุ
จะได้สบายใจ เรื่องใส่เสื้อเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่กว่ากำลังมา คือการไปส่งโรงเรียนวันแรกนั่นเอง

ระหว่างทางขับรถไป แม่ก็คุยนั่นนี่ตลอด เรียกว่าพรีออเรียนเทชั่นให้ลูกเองเลยว่าจะเจออะไรบ้างๆ
จะมีอะไรสนุกๆให้เจอให้ทำและเรียนรู้บ้าง
จนพอไปถึง แม่พาจูงเข้าไปหน้าห้องเท่านั้น ร้องจ๊ากกกก ขึ้นมาทันที
แม่บอกว่าเดี๋ยวมารับนะ เรียนให้สนุก แม่ไปทำงานแล้วก็กลับมารับเหมือนเดิม

ร้องต่อเนื่องตามคาด
แต่แม่ได้คุยกับครูประจำชั้นและพี่เลี้ยงไว้คร่าวๆแล้ว จึงสบายใจได้
คุณครูมีประสบการณ์มาก บอกว่า ไม่เป็นค่ะ เดี๋ยวคุณครูดูแลเค้าเอง
จนกระทั่ง แม่เดินออกมานั่นแล บอกลูกว่า

see you after school and have fun!
เท่านั้น เหอเหอ


ง่ายๆสั้นๆ แม่ทำใจได้เร็วขนาดนี้เหรอ



เดี๋ยวมาเล่าต่อนะ

Create Date : 12 มีนาคม 2555		2 comments
Last Update : 12 มีนาคม 2555 21:04:27 น.
Counter : 628 Pageviews.
Share Tweet