แด่ชายผู้เป็นที่รัก...

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... มีหญิงสาวผู้หนึ่งนามว่า ยูซีล ...เธออาศัยอยู่ตัวคนเดียวในกระท่อมหลังเล็กๆ หลังหนึ่งบนทุ่งหญ้าเขียวขจีนอกหมู่บ้านที่เงียบสงัด

เธอชอบขับขาน บทเพลงในยามที่เธอเหงาและไม่มีใครอยู่เคียงข้าง เพราะเธอไร้ซึ่งความรัก และยังไม่เคยมอบหัวใจให้กับใคร

ยามเช้าเธอมักจะออกเดินทางไปตามถนน หนทางต่างๆ เพื่อหาเงินเลี้ยงปากท้อง โดยการขับขานเพลงที่เธอแต่งเองให้ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาได้ฟังกัน ถึงแม้ว่าเงินที่ได้มานั้นจะไม่มาก แต่ก็พอเลี้ยงชีวิตของเธอให้อยู่รอดต่อไปได้

ยามราตรีเธอก็จะสวด อ้อนวอนต่อท้องฟ้าในยามรัตติกาลเพื่อให้โลกสงบสุข เพราะเธอเกลียดสงครามและการเข่นฆ่าทำลายชีวิตของกันและกัน

จะเป็น อย่างนี้อยู่เสมอ... และเป็นอยู่อย่างนี้เรื่อยไป...

จนกระทั่งวัน หนึ่ง เธอได้พบกับอัศวินหนุ่มคนหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเธอโดยบังเอิญ เขาเป็นคนแรกที่ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นยามได้อยู่ใกล้ และเป็นคนแรกที่ทำให้เธอรู้สึกว่ารักเขาอย่างจริงจัง

เขามีชื่อว่า เบลเซรอส ...อัศวินแห่งราชอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่และห่างไกลผู้ได้รับสมญานามว่า "หมาป่าทมิฬ"

เขาเป็นคนที่ร่าเริงสนุกสนานชอบการต่อสู้และมีความ กล้าหาญเข้มแข็งเหนือชายชาตรีคนอื่นๆ เท่าที่เธอได้พบเจอมา ถึงจะไม่ได้เจอกันบ่อยนักแต่เธอก็มีความสุขเมื่อได้พูดคุยกับเขา

เขา ชอบเล่าเรื่องการผจญภัยอันน่าตื่นเต้นที่เกิดขึ้นในชีวิตของเขาให้เธอฟัง อยู่เสมอ เมื่อไหร่ที่เธอรู้สึกหดหู่และท้อแท้ใจ ก็มีเขานี่แหละที่คอยรับฟังและพยายามหาเรื่องสนุกๆ มาให้เธอได้ผ่อนคลายความทุกข์เศร้าเหงาใจ

เธอรักเขามากและอยากจะบอก ความในใจให้เขารู้ แต่ทว่า...

เขามีผู้หญิงที่เขารักอยู่แล้ว...

เธอ ชื่อ "ลอเรีย" ...เธอเป็นเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์แห่งแดนไกล เธอเป็นคนที่เขาไม่เคยเจอหน้า รักเธอ... เพราะอิจฉาเธอที่เปี่ยมเสน่ห์และมีความเพรียบพร้อม และเป็นคนที่เขารักมากกว่ายูซิล

ถึงแม้ว่าเบลเซรอสเองจะรู้อยู่แก่ ใจก็ตามว่าเธออาจจะไม่ได้รักเขา แต่เขาก็ยังอาลัยอาวรณ์และห่วงหาเธออยู่เสมอ ...อยากให้เธอเป็นของเขาคนเดียว

ความรู้สึกของเบลเซรอสที่มีต่อ ลอเรียทำให้ยูซีลรู้สึกเจ็บปวดมาก ประหนึ่งว่าจะทำให้ตายได้เลยทีเดียว

ถึง เธอจะรู้อยู่แบบนี้ แต่เธอก็ไม่อาจหักห้ามใจที่จะรักเขาได้

เธอได้ บอกรักเขา... แต่ก็ไม่ได้เป็นไปดั่งที่คาดหมาย...

มันกลับทำให้เธอ เจ็บปวดมากขึ้น เพราะความรักที่เธอมีต่อเขาก็เป็นได้เพียงแค่ความรักเพียงข้างเดียวเท่านั้น

น้ำตาที่เอ่อล้นออกมาจากดวงตาของเธอ ส่องประกายอันหม่นหมองและเศร้าสร้อย เธออยากให้เขามองเธอบ้างเหลือเกิน... อยากให้เขารู้ว่าคนที่รักเขามากที่สุดก็คือเธอ... อยู่ข้างๆ นี้... อยู่ตรงนี้... แต่เขาก็ยังยืนหยัดต่อและเดินทางไปตามสิ่งที่เขาวาดฝันเอาไว้...

อย่าง ไรก็ตาม เธอก็ยังอยากให้เขามีความสุข... และได้สมหวังกับคนที่เขารัก

เธอ ก็เลยเลือก... เลือกที่จะรอคอยเขา... รอให้เขาได้สมหวังในรัก... หรือกลับมาหาเธอสักวัน... ไม่ว่ามันจะยาวนานเท่าไหร่ก็ตาม...

วัน เวลาที่ล่วงเลยไป ทำให้ดวงใจของเธอหนาวเหน็บและทนทุกข์ทรมาณ บทเพลงอันสดใสที่เคยขับขานในรุ่งอรุณกลับกลายเป็นเพลงรักที่เศร้าหมอง เธอเป็นห่วงเขา... ไม่อยากให้เขาได้เจ็บปวดเหมือนเธอถ้าเขารู้ว่าลอเรียไม่ได้รักเขาจริงๆ อยากให้เวลาของเขาที่ได้อยู่กับลอเรียยาวนานขึ้น...

เธอได้สวดอ้อน วอนแก่เทพแห่งรัตติกาลในยามที่ไร้ซึ่งแสงตะวัน... ขอแลกอายุขัยของเธอ... กับเวลาของเขาที่จะได้อยู่กับลอเรีย เพื่อที่จะให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกัน... ได้รักกัน... และมีความสุขเหมือนกับเวลาที่เธอได้อยู่กับเขา...

กาล เวลาที่ล่วงเลยไป เบลเซรอสได้อยู่กับลอเรียและมีความรักกับความสุขอย่างที่เธอได้คาดหวังไว้ แต่เวลาของเธอกลับไม่มีเหลืออีกต่อไปแล้ว... ร่างกายของเธออ่อนแอลง ...เธอค่อยๆ หมดลมหายใจอย่างช้าๆ แล้วในที่สุด... เธอก็จากไปอย่างสงบในที่ๆ ไม่มีใครรู้... อย่างโดดเดี่ยว...

เธอกลายเป็นดวงดาว ที่ล่องลอยอยู่บนฟ้า คอยจ้องมองคนที่เธอรัก มีความสุขกับคนที่เขารัก ...อย่างมีความสุข ชั่วนิจนิรันดร์...

แด่ชายผู้เป็นที่ รัก...


We waste time looking for the perfect lover, instead of creating the perfect love. ~ Tom Robbins



ฟังเพลง ความฮู้สึกบอก (Jazz Version) / อาลูน่า
Powered by you2play.com

Create Date : 06 กรกฎาคม 2553		4 comments
Last Update : 4 กันยายน 2553 21:36:44 น.
Counter : 325 Pageviews.
Share Tweet