BlogGang.com : : หลวงเส : นิยาย /อดีตรักเหมืองปา ตอนที่ 16

ถ้าขจัดความกลัวออกไปได้ ไม่นานความสำเร็จก็จะตามมา

Group ตัวอย่าง

สิงหาคม 2554

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31

21 สิงหาคม 2554

นิยาย /อดีตรักเหมืองปา ตอนที่ 16

นิยาย /อดีตรักเหมืองปา ตอนที่ 16

ตอน : คอมแกลบ

"เมื่อคืนได้ข่าวว่าไม่ได้นอนที่หอใน?" อาจารย์พิเชฐ พูดพลางจ้องจับพิรุธผม

หอในหมายถึงหอพักของวิทยาลัย หอนอกเป็นหอเอกชน หน้า วค.

"ครับ อาจารย์"

"ได้แจ้งไว้หรือเปล่าว่าจะออกไปค้างที่ไหน กับใคร?"

คำถามนั้นทำให้ผมหูอื้อ แม้พัดลมเพดานเหวี่ยงใบพัดวับ ๆ อยู่บนหัวจะส่งเสียงลั่นไปทั้งห้อง ผมกลับไม่ได้ยิน...

แต่ในที่สุดก็ฉุกคิดขึ้นว่า การไม่แสดงที่อยู่ให้ชัดแจ้งระหว่างเกิดเหตุฆ่ากันตาย เป็นสิ่งไม่ดีสำหรับผม โดยเฉพาะผู้ตายคือ ยามสุชาติ ที่เคยสาดอารมณ์ใส่กันต่อหน้าอาจารย์ท่านนี้มาแล้ว

"ผมค้างที่หอน้าเจียร ครับ"

หลังคำตอบของผม ปรากฏรอยยิ้มเย้ยหยันผุดพรายที่มุมปากของอาจารย์ผู้ทำการสอบสวน ราวกับผู้กำชัยชนะ

"ครูคิดไว้ไม่ผิด" อาจารย์พิเชฐเอนหลังพิงพนักเอามือข้างหนึ่งลูบปลายคางถูไถไปมา "พวกเธอหมกมุ่นกับสิ่งไร้สาระเกินไปแล้ว รีบไปตามตัวนายโสภาสมาหาครู ประเดี๋ยวเราจะไปค่ายทหารด้วยกัน"

"หมายความว่าอย่างไรครับอาจารย์"

"เธอไม่มีสิทธิ์มาย้อน" อาจารย์ฝ่ายปกครองขึ้นเสียง "หรือเธอจะลองดีกับครู"

"ผมเพียงแค่สงสัยครับ ทำไมอาจารย์จะต้องพาผมกับพี่โสภาสไปยังค่ายทหาร"

ปลายนิ้วชี้มู่ทู่ของอาจารย์พิเชฐพุ่งเข้ามาเกือบถึงหน้าผากผม

"ครูเคยเตือนและคาดคั้นเธอไว้บ้างแล้วใช่ไหม? นายรัฐพล"

น้ำเสียงของท่านแข็งกร้าวสมกับเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครอง

แต่ในกรณีที่ผมตกเป็นผู้ต้องสงสัยของท่าน ผมกลับเชื่อในความบริสุทธิ์ของตัวเอง...

แม้ผมจะสะใจที่ยามสุชาติถูกยิงตาย เพราะผมเกลียดมันเหมือนขี้ แต่ผมไม่เคยคิดเกินเลยไปกว่าอยากด่าแม่ หรือไม่ก็ขอกระแทกหน้ามันสักทีสองทีพอให้หายหมั่นไส้-แค่นั้น

ระหว่างเดินกลับมาจากหอพักของพี่โสภาส ผ่านจุดที่มันถูกสังหาร ผมก็ได้ตั้งจิตอธิษฐานอโหสิกรรมให้มันไปแล้ว

ที่สำคัญสิ่งที่เกิดขึ้นก็ยังไม่มีใครรู้สาเหตุแน่ชัด!

แม้จะมีการกล่าว "จงเจริญ จงเจริญ " ออกจากปากมือปืนผู้ลั่นไกสังหารมันก็ตาม ทว่าของแบบนี้ใครก็คิดวางแผนโยนความผิดให้ผู้อื่นรับเคราะห์แทนกันได้ทั้งนั้น

หนุ่มสาวหลายคู่ถูกเรียกไปทำทัณฑ์บนก็เพราะฝีปากไอ้ชาติ อีกทั้งคอกัญชา ขาไพ่ และพวกที่เล่นการพนัน ซึ่งถูกอาจารย์ฝ่ายปกครองเรียกพบและคาดโทษทำทัณฑ์บน ก็เพราะยามสุชาติเป็นคนคาบข่าวไปบอกฝ่ายปกครองทั้งนั้น

เพราะฉะนั้นการตายของมัน อาจารย์พิเชฐจึงไม่ควรที่จะด่วนปักใจไปที่เรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างรวดเร็ว อีกทั้งไม่ควรจะวกมาที่ผม ซึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลย

"ผมว่า อาจารย์กำลังเข้าใจพวกผมผิด ๆ นะครับ" ผมพยายามชี้แจง

ฝ่ามือหนา ๆ ของอาจารย์พิเชฐตบโต๊ะปัง!

"หุบปากเดี๋ยวนี้- -ไอ้รัฐพล! กูให้เวลามึงหนึ่งชั่วโมง กินข้าวกินน้ำเสร็จแล้วไปตามไอ้เพื่อนของมึงคนนั้นมาพบกู ไม่อย่างนั้นกูจะเอาเจ้าหน้าที่ไปจัดการลากคอพวกมึง, ไป๊- - กลับไปจัดการตามที่สั่ง"

ผมเดินตัวปลิวออกมาจากสำนักงานแผนกปกครองและควบคุมความประพฤตินักศึกษา หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่า "ฝ่ายปกครอง" ภายในสมองมีแต่คำถามระคนน้อยใจ เพราะก่อนหน้านั้นผมคิดถึงสถานภาพของตนเองอย่างตื้น ๆ แต่เพียงว่า นอกเหนือไปจากวิชาความรู้ในตำรับตำราเรียน ผมในฐานะนักศึกษาก็ควรจะเป็นผู้แสวงหาสิ่งอื่นเพิ่มเติมไม่ใช่หรือ... สิ่งไหนที่ยังไม่รู้และอยากรู้ ก็ควรที่จะต้องศึกษาค้นคว้าให้รู้แจ้งให้จงได้-ใช่ไหม? เพื่อจะได้เก็บเกี่ยวความรู้นั้นเอามาเป็นประสบการณ์ หรือนำไปประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและสังคมในอนาคต

ผมคิดถึงหนังสือต้องห้ามหลายเล่มที่เคยผ่านสายตาผม นอกเหนือไปจากสองเล่มของพี่โสภาสที่โดนยึดไปโดยไม่ได้เปิดดูข้างในดังที่ท่านได้ทราบกันมาแล้ว ก็อาจมีใครล่วงรู้... แล้วพาลคิดว่าผมฝ่าฝืนคำสั่ง และอาจจินตนาการเลยเถิดกันต่อไปว่า ผมฝักใฝ่ลัทธิต้องห้ามจนกลายเป็นแนวร่วมของพรรคคอมมิวนิสต์ไปแล้วก็ได้?

หรือว่าเหนือไปจากนั้นอาจารย์พิเชฐกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมอาจารย์ไม่ติดต่อไปยังผู้ปกครองของพวกเรา แล้วเรียกมาทำทัณฑ์บน? ทำไมท่านไม่ขอความร่วมมือไปยังอาจารย์ที่ปรึกษาของเรา เพื่อสอบถามความประพฤติให้แน่ชัด? เพราะอาจารย์ที่ปรึกษาก็เปรียบเสมือนครูประจำชั้นของนักเรียนชั้นประถม-มัธยม ท่านใกล้ชิดกับเรามากกว่าอาจารย์แผนกใด ๆ หรือถ้าจะลงโทษกันจริง ๆ ทำไมไม่ทำหนังสือร้องเรียนไปยังสำนักอธิการบดีฯให้ลงโทษด้วยการสั่งพักการศึกษา หรือไล่ออกตามกฎระเบียบ ถ้าเห็นว่าเราผิดจริง? จากนั้นจึงค่อยลงโทษกันตามระบิลเมือง... แต่นี่อาจารย์กลับลัดขั้นตอนจะส่งเราไปให้เขาสอบสวนยังค่ายทหารเสียทีเดียว ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

หรือว่ากระบวนการเคลื่อนไหวทางการเมืองจากภายนอก ได้รุกล้ำเข้าสู่เขตรั้ววิทยาลัยของเราแล้วจริง ๆ ?

ผมสงสัยเหลือเกิน

"เมื่อเป็นเช่นนี้ เราสองคนเห็นท่าจะต้องขอดรอปกันสักเทอมครึ่งเทอมเสียแล้วล่ะ ไข่นุ้ย"

ดรอป หรือ Drop หมายถึงขอพักการศึกษาชั่วคราว อาจเป็นรายวิชา หรือเหมาหมดไปทั้งเทอมก็ได้ถ้ามีเหตุจำเป็น

"เราไม่ต้องเสียเวลาไปอีกสามสี่เดือนหรือ--กว่าจะจบ?" ผมไม่เห็นด้วยกับแนวทางขจัดปัญหาของพี่โสภาส

จะลาพักไปทำไม ในเมื่อในที่สุดพอหมดเวลาก็ต้องหวนกลับมาอีก?

"เรากำลังตกอยู่ในอันตราย ถอยไปตั้งหลักสักเดือนสองเดือนก็ยังดี"

"ผมไม่เข้าใจ"

"อาจารย์พิเชษฐเป็นมือตีน กอ.รมน. เพราะฉะนั้นไม่ช้าก็เร็วในหมู่พวกเรา--ไม่คนใดก็คนหนึ่ง" พี่โสภาส หมายถึงเพื่อนฝูงที่สนิทสนม และมักไปไหนมาไหนดัวยกัน หรือมักร่วมทำกิจกรรมด้วยกันประจำ "...อาจเป็นไข่นุ้ย หรือพี่ หรือใครก็ได้จะต้องกลายเป็นไก่ที่โดนเขาจับเชือดให้ลิงดู"

"จริงหรือ?"

"พี่คิดว่าไข่นุ้ยระแคะระคายบ้างแล้ว"

"ขอโทษเถิดพี่" ผมว่า "สำหรับการเมืองในเวลานี้ ผมสนใจแต่ในตำรับตำราอย่างเดียว"

พี่โสภาสรีบใส่เสื้อติดกระดุมและชวนผมเดินออกจากหอของแก บ่ายหน้าสู่สำนักงานฝ่ายปกครองภายใน วค. ด้วยกัน เมื่อเราไปถึงก็พบว่าอาจารย์พิเชฐได้นั่งรอเราอยู่ที่โต๊ะประจำตำแหน่งของท่านอยู่ก่อนแล้ว พระบรมสาธิตลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระราชินีฯแขวนอยู่ที่ผนังเหนือศีรษะท่าน

อาจารย์พิเชฐนั่งพิงพนักเก้าอี้มองเราสองคนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ไม่รับไหว้ เพียงแต่บอกให้นั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม พัดลมเพดานเหนือหัวเราหมุดปับ ๆ ๆ ไม่หยุดนิ่ง นอกจากเสียงพัดลมที่กำลังหมุนดังก็ไม่มีเสียงอื่นสอดแทรกมา อาจารย์ปกครองมองเราสองคนสลับไปมาอีกครั้ง แล้วส่ายหน้าคล้ายคนผิดหวัง ซึ่งผมไม่รู้ว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่

"นายโสภาส ครูว่าเธอกำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบาก" สายตาของอาจารย์พิเชฐ จ้องเขม็งไปที่ใบหน้าพี่โสภาสเหมือนโกรธแค้นเสียเต็มประดา หากแต่น้ำเสียงแปรเปลี่ยนไปจากเดิม คล้ายรันทดหมดหวัง "เธอก็รู้ว่าครูปกป้องพวกเธอมาตลอด แต่เที่ยวนี้การต่อสู้ของพวกเธอมันข้ามขั้นไปแล้ว มันไม่ใช่การเคลื่อนไหวธรรมดาอีกต่อไปแล้ว แต่มันเป็นความรุนแรง เป็นปฏิบัติการณ์จิตวิทยามวนชนที่สร้างแรงกดดันมาสู่สถาบัน-ซึ่งครูไม่อาจเพิกเฉยได้ เพราะฉะนั้นครูจำเป็นต้องพาเธอและนายรัฐพล ซึ่งอาจเป็นบุคคลที่ไม่เคยรับรู้อะไรเลยไปยังค่ายทหาร ให้เขาสอบสวนล้างคราบคาวสกปรกให้สะอาด เพื่อให้เกิดผลดีแก่ตัวเธอ หวังว่าเธอคงเข้าใจ หลังจากนั้น-ก็แล้วแต่เธอทั้งสองคนจะตัดสินใจอย่างไร"

ผมนั่งฟังอาจารย์พิเชฐพูดกับพี่โสภาสอย่างตั้งอกตั้งใจ กระทั่งเริ่มจะมองเห็นอะไร ๆ ขึ้นมาราง ๆ

เออหนอ---ความลึกลับซับซ้อนมันช่างมีอยู่ทั่วทุกหนแห่ง?

ด้วยความสัตย์จริง! จะเอาผมไปสาบานที่วัดไหนก็ได้ ผมไม่เคยระแคะระคายมาก่อนว่า ขณะนี้ภายใน วค. ของเราจะมีแนวร่วมกองทัพปลดแอกฯในคราบของคณาจารย์และนักศึกษา คืบคลานเข้ามาแทรกซึมอยู่บ้างแล้ว หรืออาจเต็มไปหมดแล้ว... ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ถึงอย่างไรผมก็เริ่มคิดได้แล้วว่า อาจเป็นเพราะท่าทีของผม ที่ทำให้พวกเขามิอาจแสดงตัว อีกทั้งหลายคนยังหายหน้าหายตาไปจากผม และไม่ยอมพูดจาวิสาสะกันเหมือนก่อน-ก็มี

แต่ที่แน่ ๆ พวกเขาคงไม่คิดว่าผมเป็นปฏิกิริยา เพราะไม่อย่างนั้น-ไหนเลยพี่โสภาส (ซึ่งบัดนี้ผมเชื่อว่าแกต้องเป็นแนวร่วมให้กับพวกเคลื่อนไหวทางการเมืองที่อยู่บนภูเขาโน้น) ยังจะคบหากับผมอยู่

"คุณไม่รู้จริง ๆ หรือว่าคำสั่งนั้นมาจากเขตงานไหน?" นายพันตรีทหารบก- ผู้ทำหน้าที่สอบสวน ซึ่งประจำการอยู่ ณ ฐานที่มั่นภายในค่ายทหารแห่งนั้น สอบถามพี่โสภาสด้วยน้ำเสียงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ก่อนเรียกพลทหารรักษาการซึ่งเฝ้าเวรยามอยู่ใกล้ ๆ นายหนึ่งให้มาพาผมออกไปรออยู่ข้างนอก

และสักประมาณยี่สิบนาทีพี่โสภาสก็เดินยิ้มแต้ตามออกมา

เป็นสิ่งปรกติที่ยิ้มของพี่โสภาสมักไม่ใช่ยิ้มธรรมดา บางครั้งในรอยยิ้มของแกเหมือนมีความหม่นเศร้าซุกซ่อนอยู่ และบางคราวก็เหมือนมีคราบความแค้นฝังแน่น นาน ๆ สักครั้งที่จะได้เห็นรอยยิ้มอันเปิดเผยของแก และผมก็โง่เกินกว่าจะระแวงกับสิ่งนั้น...

"จงเป็นลูกผู้ชายเหมือนอย่าง เช กูวาร่า"

เป็นคำพูดหลังรอยยิ้มที่ติดปากอยู่เสมอเมื่อแกต้องการปลอบใจใคร

หากแต่ผมก็เลินเล่อเกินกว่าเฉลียวใจ ว่านั่นคือคำพูดที่ผุดออกมาจากส่วนลึกภายในใจของแก

เราสองคนกลับจากค่ายทหารด้วยรถสองแถวรับจ้าง ไม่ได้นั่งรถตู้ของ วค. มากับอาจารย์พิเชฐเหมือนขาไป

เมื่อถึงหน้า วค. ใกล้ ๆ กับหอพักของพี่โสภาส เราลงจากรถแล้วก็ชวนกันเข้าไปนั่งในร้านก๋วยเตี๋ยว สั่งก๋วยเตี๋ยวต้มยำกับแม่ค้าคนละถ้วย

ระหว่างแม่ค้ากำลังลวกเส้นและปรุงส่วนผสมใส่ลงในถ้วยให้เราอยู่หลังตู้กระจกเครื่องก๋วยเตี๋ยวของหล่อน ใครคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่ก่อนที่โต๊ะข้าง ๆ กับพรรคพวกของเขาอีกสองคนก็ร้องถามหล่อนด้วยสุ้มเสียงที่ดังขึ้นเกินพอว่า

"ได้ข่าวหมู่นี้มีพวกคอมฯ เต็ม วค. ไปหมดมิใช่หรือ?"

แม่ค้าหันมาทำหน้าฉงน และว่า "ไม่ทราบเหมือนกัน วัน ๆ ฉันขายแต่ก๋วยเตี๋ยวไม่ได้ออกไปไหน เลยไม่รู้เรื่องรู้ราวกับเขา"

"ผมอยากดูหน้ามันสักที หน้าตาของมันเหมือเราไหม?"

คนที่พูด- ถ้าจะให้เดาก็คงเป็นเจ้าหน้าที่บ้านเมือง อาจเป็น อส. หรือไม่ก็ตำรวจ หรือทหารนายสิบ ส่วนอีกสองคนเป็นนักศึกษาชายรุ่นเดียวกับพี่โสภาส หุ่นสำอาง แต่งกายจิ๊กโก๋เต็มบรรทัด เสื้อ-กางเกง ทั้งลีวายและแรงเลอร์ยีนรุ่นที่พวกเขาสวมใส่อยู่นั้น แพงกว่าค่าลงทะเบียนเรียนของผมทั้งเทอม

"วันไหนถ้าเจ๊เห็นหน้าช่วยชี้ให้ดูหน่อยนะ"

พูดเสร็จก็เขาเรียกเก็บเงิน และชวนกันออกไปจากร้าน

ตอนที่เดินผ่านโต๊ะเราก็ทำเป็นหันมามอง แต่มิได้พูดจาว่าไร

***********************************

Create Date : 21 สิงหาคม 2554

Last Update : 22 สิงหาคม 2554 19:16:57 น.

34 comments

Counter : 997 Pageviews.


เคยตีพิมพ์ที่ไหนบ้างหรือยัง

โดย: pantamuang

วันที่: 21 สิงหาคม 2554 เวลา:18:55:03 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะ คุณหลวงเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:8:44:47 น.

ตอบอาจารย์ไพบูลบ์ พันธ์เมือง

ยังเลยครับ กำลังขัดเกลางวดสุดท้ายอยู่ครับ เมื่อเป็นที่พอใจก็ค่อยว่ากันอีกที เคยมีพรรคพวกแนะนำ สนพ.แห่งหนึ่งให้แล้ว แต่ยังไม่ตัดสินใจ กลัวขาดทุน-ครับผม

โดย: หลวงเส

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:19:10:56 น.

โดย: หลวงเส

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:19:12:25 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันอังคารค่ะ คุณหลวงเส แวะทักทายกันด้วยความห่วงใย

โดย: KeRiDa

วันที่: 23 สิงหาคม 2554 เวลา:8:36:06 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันพุธค่ะ คุณหลวงเส จงใช้สติปัญญาในการทำงาน และใช้ความเมตตาต่อผู้คน

โดย: KeRiDa

วันที่: 24 สิงหาคม 2554 เวลา:9:06:44 น.

ขอบคุณ, ขอบคุณที่แอด, thanks, thanks for add, comment hi5

[widget.sanook.com - *More Feel*]
หายไปเสียหลายวัน ด้วยงาน ด้วยไม่สบายนิดหน่อย เลยไม่ได้เข้าblogเลย พรุ่งนี้ต้องเตรียมซ้อมการแสดงชุดใหม่ที่จะต้องแสดงในงาน"กินขนม ชมแม่น้ำ"ที่ตลาดเก่าศาลเจ้าโรงทอง วิเศษฯ งานเข้ามาเยอะทีเดียว วันนี้ว่างเลยรีบมาทักทายหวังว่าคงสบายดีนะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 24 สิงหาคม 2554 เวลา:9:52:54 น.

- - คนทางนี้มองเดือนที่เกลื่อนฟ้า
- - กระทบสายธาราเหมือนคูณสอง
- - ท่ามแขไขดารดาษหาดป่าตอง
- - เห็นคู่ครองเดินเคียงคิดเพียงเรา

- - น่าจะมีเธออยู่.ได้ดูด้วย
- - เพื่อจะช่วยส่งข่าวถึงดาวเสาร์
- - ขอวงแหวนสักวงให้นงเยาว์
- - เพลงเบาเบาอธิษฐานผ่านหัวใจ

..............ดาวเสาร์....(ลุลา)...................

(อยากให้อจ. ได้อ่านค่ะ...."ระลึกถึงเสมอ"นะคะ)

โดย: go far far

วันที่: 24 สิงหาคม 2554 เวลา:10:31:10 น.

- - อรุณสวัสดิ์ค่ะ
- - ก็ยอมรับว่า...เปิดบ้านรอ..อจ.ไปเยี่ยมไงคะ
- - และอาจต้องรบกวน...ต้องขอคำแนะนำ..ในการไป Thai Writer...บ้าง
- - ยังหาจุดยืน..ตัวเองไม่ได้ค่ะ
- - รักและนับถือค่ะ

โดย: go far far

วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:5:22:30 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันศุกร์ค่ะ คุณหลวงเส ถ้าอยากจะประสบความสำเร็จต้องกล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง

โดย: KeRiDa

วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:8:35:33 น.

สวัสดีเช้าวันเสาร์ค่ะ คุณเสฯ กำลังเกลาเรื่องั้นหรือคะ ิม์เมื่อไหร่อย่าลืมแจ้งกันบ้าง เรื่องหนังสือความจริงิมพ์ตาม ode ของคนซื้อ หรือิมพ์เล่มเดียวเก็บเอาไว้ก็ไม่ขดทุนหรอกนะคะ อยกให้ิมพ์จังเลยค่ะ คิถึงเสสมอนะคะ

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 27 สิงหาคม 2554 เวลา:8:29:57 น.

ขอส่งอีกที อันบนข้อความตกๆหล่นๆ ช่วยลบอันก่อนให้ด้วยนะคะ

สวัสดีเช้าวันเสาร์ค่ะ คุณเสฯ กำลังเกลาเรื่องสั้นอยู่หรือคะ พิมพ์เมื่อไหร่อย่าลืมแจ้งด้วยนะคะ ความจริงเรื่องหนังสือ ถ้าพิมพ์เท่าจำนวนที่มีผู้จองมา หรือพิมพพ์เล่มเดียวเก็บไว้ก็ไม่ขาดทุนหรอกค่ะ อยากให้พิมพ์จังเลยจะได้ซื้อ คิดถึงเสมอนะคะ

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 27 สิงหาคม 2554 เวลา:8:37:28 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันเสาร์ค่ะ คุณหลวงเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 27 สิงหาคม 2554 เวลา:8:50:22 น.


- - หนูกราบสวัสด๊ อีกครั้งนะคะ - - หนูแจ้งหลังไมด์เพิ่มเติมนะคะ >...ด้วยความเครรพค่ะ

โดย: go far far

วันที่: 27 สิงหาคม 2554 เวลา:15:43:47 น.


[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] แวะมาเยี่ยมยามบ่ายค่ะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 29 สิงหาคม 2554 เวลา:13:50:25 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันอังคารค่ะ คุณหลวงเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 30 สิงหาคม 2554 เวลา:9:08:55 น.

สวัสดีคุณหลวงเสค่ะ
เอิงเพิ่งกลับมาจากเที่ยวเมืองไทย คราวนี้อยู่ทางภาคใต้หลายวัน
สามีชอบทะเลค่ะ ภูเขาก็ชอบ แต่อิตาลีทางเหนือติดภูเขา พวกเราเที่ยวกันบ่อย นานๆ จะได้ไปทะเลในเมืองไทย

ภาคใต้มีทะเลสวยๆ หลายที่นะคะ
ถ้ามีเวลายังอยากอยู่ต่ออีกนิด ช่วงที่ไปฝนตกน้อย ไม่มากเท่าไหร่
ได้ข่าวว่าช่วงนี้ฝนตกเยอะ ไว้วันหลังจะนำภาพมาฝากกันอีกค่ะ

โดย: diamondsky

วันที่: 31 สิงหาคม 2554 เวลา:21:33:49 น.


[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] ชื่อเพลง"นกจาก"ค่ะคุณหลวงเส ฝันดีนะคะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 1 กันยายน 2554 เวลา:23:18:16 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันศุกร์ค่ะ คุณหลวงเส แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงน๊า

โดย: KeRiDa

วันที่: 2 กันยายน 2554 เวลา:9:09:56 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะ คุณาหลวงเส ช่วงนี้ยังมีฝนตกอยู่ ระวังรักษาสุขภาพกันด้วยนะค่ะ

โดย: KeRiDa

วันที่: 5 กันยายน 2554 เวลา:8:33:45 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
มาทักทายยามเลิกงาน อ่างทองฝนตกทุกวันเลย ไม่รู้ว่าที่บ้านจะรอดน้ำท่วมหรือเปล่า ขณะที่มาเยี่ยมคุณหลวงเส ฟ้าก็เขียวครึ้มอีกแล้ว สบายดีนะคะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 5 กันยายน 2554 เวลา:17:14:05 น.


เอากาแฟมาฝาก

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 6 กันยายน 2554 เวลา:9:10:30 น.


สร้างกริตเตอร์ สวัสดีวันอังคารค่ะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 6 กันยายน 2554 เวลา:9:35:03 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
สวัสดีค่ะคุณหลวงเส ขอโทษที่หายไปเสียสองสามวัน งานยุ่งมากๆค่ะ งานแสดง งานสอน ร้านกาแฟ ทำเค๊กจนมือหงิกแล้วเพิ่งหมดออร์เดอร์วันนี้เอง อยากจะเข้ามาทักทายก้เพิ่งจะปลีกตัวได้ตอนนี้เอง น้ำเริ่มเอ่อมาฝั่งบ้านครูเกสแล้วค่ะ งงไปหมดไม่รู้จะทำอะไรก่อนหน้าหลังดี หวังว่าคุณหลวงเส คงสบายดีนะคะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:23:38:16 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันพุธค่ะ คุณหลวงเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 14 กันยายน 2554 เวลา:9:38:48 น.


ราตรีสวัสดิ์นะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 14 กันยายน 2554 เวลา:21:48:39 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันศุกร์ค่ะ คุณหลวงเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 16 กันยายน 2554 เวลา:8:59:50 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันอังคารค่ะ คุณหลวงเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 20 กันยายน 2554 เวลา:8:32:27 น.


เก็บดอกไม้มาฝาก หวังว่าคุณหลวงเส คงสบายดีนะคะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 21 กันยายน 2554 เวลา:9:50:40 น.


โอ้โฮ แฟนเยอะเลยนะหลวงเส ที่เฟซบุ๊คก็ไม่เบา ส่วนผมระยะนี้ชักถอย ๆ ครับ ื สงสัยมันจะอิ่ม

โดย: pantamuang

วันที่: 21 กันยายน 2554 เวลา:20:25:45 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันพฤหัสบดีค่ะ คุณหลวงเส

โดย: KeRiDa

วันที่: 22 กันยายน 2554 เวลา:8:08:54 น.


อรุณสวัสดิ์เช้าวันศุกร์ค่ะ คุณหลวงเส วันนี้ได้เห็นแดดรำไรแล้วน๊า

โดย: KeRiDa

วันที่: 23 กันยายน 2554 เวลา:8:39:14 น.


[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] เอาดอกไม้มาฝาก อัฟblogไว้แต่วันวาน เพิ่งจะได้มาเยี่ยมค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 24 กันยายน 2554 เวลา:22:15:44 น.

สวัสดียามสายๆ เมื่อเช้าดูข่าวน้ำท่วมเชียงใหม่ตกใจมากทำไมน้ำมาไวมากพัดบ้านหายไปทั้งหลังเลย ที่ลพบุรีก็น่าสงสารมาก น้ำจะท่วมหลังคากันอยู่แล้ว ส่วนอ่างทองน้ำระลอกใหม่มาอีกแล้ว วัดขุนอินทประมูลกลายเป็นทะเลไปแล้วน้ำเริ่มระบายออกมาทางบ้านครูเกศอีกแล้ว.....เฮ้อ!เกิดเป็นคนทำไมถึงเหนื่อยจัง......ขอบคุณน้ำใจของเพื่อนที่เป็นห่วงนะคะ ขอให้มีความสุขนะคะคุณหลวงเส

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 29 กันยายน 2554 เวลา:9:45:29 น.